Ο ένας σέρνει εκπαιδευτικούς στο αστυνομικό τμήμα, ο άλλος ζητάει "αποζημίωση" ύψους μερικών εκατομμυρίων ευρώ, ο επόμενος κάνει μπούλινγκ σε συναδέλφους του στη δουλειά. Ο λόγος για τους αρνητές του εμβολίου κατά του κορωνοϊού.
Με αφορμή αυτές τις ακραίες εκδηλώσεις αντίδρασης σκέφτηκα ότι θα είχε ενδιαφέρον να ρίξω μια πιο προσεκτική ματιά στα επιχειρήματά τους και έκανα ένα διαδικτυακό ταξίδι στους "λογαριασμούς" και τα σάιτ του χώρου. Περίμενα να βρω καταγγελίες για συνωμοσίες, για συμφέροντα, διάφορους αιρετικούς "επιστήμονες" αλλά, τα περισσότερα "επιχειρήματα" που βρήκα ήταν του τύπου "αυτή είναι η Δημοκρατία τους", "είναι ανθελληνική χούντα" κοκ.
Δηλαδή, αν ήταν... φιλελληνική χούντα δεν θα είχαν πρόβλημα; Φοβάμαι ότι τελικά το πρόβλημά τους δεν είναι το εμβόλιο. Είναι η Δημοκρατία. Με τη Δημοκρατία νιώθουν δυσφορία. Αυτή είναι που τους κάνει να νιώθουν άβολα.
Συμφωνώ μαζί τους ότι το πρόβλημα έχει να κάνει με το DNA. Όμως, όχι με το DNA του ανθρώπου, αλλά με το πολιτικό και κοινωνικό "DNA" του καθενός μας. Το κατά πόσο αισθανόμαστε άνετα με τον διπλανό μας; Το αν μας ενδιαφέρει στα αλήθεια αυτός ο άνθρωπος, όποιος και αν είναι; Αν έχουν για εμάς σημασία τα δικά του "θέλω"; Ή αν μπορούμε να δούμε μόνο τα δικά μας. Αν έχουμε αποδεχτεί ότι η Γη γυρίζει γύρω από τον Ήλιο ή αν νομίζουμε πως εμείς είμαστε το κέντρο του Κόσμου. Γιατί, φοβάμαι ότι ορισμένοι πιστεύουν το τελευταίο.
Όπως έκαναν στο πρόσφατο παρελθόν και άλλοι αρνητές της Δημοκρατίας και αυτοί χρησιμοποιούν τις θεσμικές της εγγυήσεις σε βάρος της. Στην ουσία επικαλούνται τα συνταγματικά και τα ατομικά τους δικαιώματα σε βάρος των συλλογικών, σε βάρος των ατομικών και συνταγματικών δικαιωμάτων του γείτονά τους, αγνοώντας δηλαδή τις δικές τους υποχρεώσεις. Παραβλέποντας ότι δικαιώματα και υποχρεώσεις υπάρχουν για να διασφαλίζει το ένα το άλλο. Πως πάνε πακέτο. Πχ, δεν γίνεται να είσαι υγειονομικός και να μην κάνεις το εμβόλιο το οποίο είναι απαραίτητο για να κάνεις τη δουλειά σου και για τη δική σου ασφάλεια. Δεν γίνεται να είσαι εργαζόμενος σε οίκο ευγηρίας και να αποδέχεσαι το ρίσκο να είσαι κίνδυνος-θάνατος για τους άλλους.
Πόσο μάλλον όταν κανείς δεν σε υποχρεώνει να κάνεις το εμβόλιο και εσύ προπηλακίζεις ή κάνεις μήνυση σε όποιον το έχει κάνει ή απλά εφαρμόζει τον νόμο που ζητά τεστ από τους ανεμβολίαστους.
Άρα, το πρόβλημα δεν είναι το εμβόλιο. Η διαφωνία τους έχει να κάνει με μία νόμιμη υποχρέωση. Το πρόβλημά τους είναι η Δημοκρατία. Για αυτό και είδα πολλές αναρτήσεις του τύπου "σταματήστε να πληρώνετε φόρους", "ξεσηκωθείτε", και άλλα πιο "κακά" για βίαιες αντιδράσεις. Μάλλον κάτι άλλο ονειρεύονται ορισμένοι. Όχι όλοι όσοι αρνούνται το εμβόλιο βεβαίως. Μιλώ και εστιάζω σε εκείνους που πρωτοστατούν σε κινήσεις και κάνουν ακραίες δηλώσεις όπως αυτές που περιγράφονται στο άρθρο.
Φαντάζομαι ότι το επόμενο βήμα θα είναι να κάνουν κόμμα. Για να μπουν στη Βουλή, όπως κάποιοι άλλοι αρνητές της Δημοκρατίας πριν από μερικά χρόνια. Γιατί, καλή είναι η θεωρία, αλλά τα λεφτά του βουλευτή δεν τα μίσησε ποτέ κανείς. Ούτε, βεβαίως, και τα υπόλοιπα προνόμια. Πόσο μάλλον όταν το πακέτο των παροχών συνδυάζεται με την ευκαιρία να αμφισβητείς τη Δημοκρατία μέσα στο ίδιο της το "σπίτι". Χρησιμοποιώντας τα δικαιώματα και τις ελευθερίες ως όπλα εναντίον της. Όνειρο ζουν κάποιοι, αλλά εμείς έχουμε κάθε λόγο να τους ξυπνήσουμε. Για να μην ζούμε στη συνέχεια εφιάλτες.
Γιάννης Αντύπας
0 Σχόλια