Του Θοδωρή Γιάνναρου
Κάηκε πραγματικά η Ελλάδα ολόκληρη τις τελευταίες ημέρες… Ήταν και συνεχίζει να είναι ένα τρομακτικό χτύπημα… υβριδικό;… ασύμμετρο;… κατά λάθος;… δεν ξέρω και προς το παρόν δεν μ’ ενδιαφέρει! Αυτό ας το βρουν εκείνοι που είναι επιφορτισμένοι με την εξιχνίαση των εγκλημάτων κατά της χώρας και των πολιτών της! Εγώ το μόνο που βλέπω είναι πως για πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας, κάηκε με απίστευτο συγχρονισμό ολόκληρη η χώρα..,
Όμως… υπάρχουν πολλά όμως:
Και εμείς οι πολίτες ή καλύτερα, πολλοί εξ’ ημών δεν δείχνουν, ούτε έδειξαν ποτέ την ευαισθησία που θα ‘πρεπε, για τη φύση και την προστασία της! Σκουπίδια παντού, σε δάση και παραλίες!!! Ποιοι τα αφήνουν εκεί;;; Εμείς… που τώρα κλαίμε και οδυρόμαστε, αλλά μάλλον είναι αργά πια για δάκρυα…
Από την άλλη μεγάλη ευθύνη φέρουν η τοπική αυτοδιοίκηση με τους "άχρηστους” αιρετούς άρχοντες, που όμως εμείς ψηφίσαμε, αλλά και η επίσημη Πολιτεία, που τους χάιδευε και συνεχίζει να τους χαϊδεύει, αντί να τους τσακίσει, που δεν έκαναν τίποτα απολύτως για να προλάβουν την καταστροφή στις περιοχές ευθύνης τους!
Τα ξερά κλαδιά και οι τόνοι σκουπιδιών γύρω και μέσα στα δάση, εντός και πέριξ των οικισμών που είναι χτισμένοι γύρω και μέσα στα δάση, είναι η καύσιμη ύλη που δημιουργεί τις μεγάλες καταστροφικές πυρκαγιές! Ποιος πρέπει να τα μαζέψει; Μα φυσικά οι Δήμοι… αλλά γενικά οι δήμοι… των δημάρχων ασχολούνται με άλλα πράγματα, τα οποία θα έρθει η στιγμή να αναδειχθούν!
Μέχρι χθες, δείχνανε στα δελτία ειδήσεων την Κηφισιά, την Ερυθραία, την Εκάλη και τόσες άλλες περιοχές, γεμάτες με εκατοντάδες τόνους κομμένα δέντρα κλαδιά, πευκοβελόνες και σκουπίδια, που κανένας δεν μάζεψε ποτέ. Στον Κάλαμο και όλη την περιοχή αυτή μέχρι τον Ωρωπό και ακόμα παραπέρα, είναι περισσότερα τα ξερόκλαδα από τα πράσινα κλαδιά των δένδρων, αλλά οι αρμόδιοι Δήμοι αλλού τυρβάζουν, περιμένοντας την επερχόμενη φωτιά… για να τη σβήσουν άλλοι…
Την πρώτη Δευτέρα του μήνα καθώς γυρίζαμε στην Αθήνα από την Αλόννησο. φθάσαμε στο Μαντούδι και πήραμε το δρόμο για την Αθήνα περνώντας από τη Λίμνη Ευβοίας και όλες τις περιοχές που σήμερα έχουν μετατραπεί σε "κρανίου τόπο”! Έδειξα στη γυναίκα μου τις τεράστιες ποσότητες ξερόκλαδων και σκουπιδιών παντού σε όλο το μήκος του δρόμου μέχρι τη Χαλκίδα! Δείχνοντάς της αυτό το αίσχος, της είπα: "Αύριο αυτό το υπέροχο δάσος θα αποτελεί ιστορία -θα καεί!” και όντως κάηκε, όχι μόνο αυτό αλλά ολόκληρη η Εύβοια και έτσι, ώρες αργότερα ζήσαμε και ζούμε αυτή την τραγωδία! Κάποιοι πρέπει να πάνε φυλακή για εγκλήματα κατά της χώρας και των πολιτών της! Κάποιοι πρέπει να σαπίσουν στη φυλακή διότι μας αφαιρούν τη δυνατότητα να αναπνέουμε και κάποιοι άλλοι πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους… και κάποιοι άλλοι να σταματήσουν να κομπάζουν για τον επαγγελματισμό τους.
Όσο για την Ευρώπη… ας μην ανοίξω το στόμα μου.. Στείλανε πυροσβεστικά αεροπλάνα στον Ερντογάν και άφησαν εμάς να καιγόμαστε! Βέβαια για να έρθουν, θα πρέπει πρώτα να ζητήσουμε θεσμικά τη βοήθεια των εταίρων μας! Δεν ξέρω αν έγινε ή δεν έγινε εγκαίρως, αλλά η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη προστάζει, η βοήθεια σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης, να προσφέρεται από τους ίδιους τους Ευρωπαίους και αφού την προσφέρουν, να περιμένουν την αποδοχή της προσφοράς τους και κάτι τέτοιο δεν έγινε. Μόνο η Κύπρος από την αρχή, δήλωσε έτοιμη να συμβάλει στην προσπάθεια της κατάσβεσης...
Τίποτε δεν έγινε για να προλάβουμε τέτοιες εθνικές καταστροφές, τίποτα δεν μάθαμε από τις τραγωδίες του παρελθόντος! Τίποτα δεν θα γίνει για τη συγκράτηση των νερών από το φθινόπωρο και μετά και το μόνο σίγουρα είναι πως όσοι γλυτώσαμε από τις φωτιές… θα πνιγούμε… αλλά ποιος νοιάζεται;
Είμαστε άξιοι της τύχης μας, που ανεχόμαστε σαν υπάκουα κατοικίδια όλα αυτά που συμβαίνουν, αποδεχόμενοι πως δεν έχουμε λόγο!
Ένα πράγμα οφείλουν στον ελληνικό λαό οι εισαγγελείς.
Να ανοίξουν φακέλους και να εξετάσουν πόσες από τις καμένες εκτάσεις του παρελθόντος έγιναν μεζονέτες και ξενοδοχεία ..
Πόσες ρίζες και ψυχές καμένες έγιναν ντουβάρια.
Πόσα ουρλιαχτά ζώων έγιναν επιχειρήσεις -και από ποιους.
Ξέρουν, αλλά σιωπούν…
Αλλά ούτε αυτοί μπορούν .. Σάπιο το σύστημα σε αυτή την χώρα -είναι η τραγική διαπίστωση… όπου, ακόμα και η δικαιοσύνη φαντάζει ανήμπορη.
Υπάρχουν ευθύνες και λάθη και θα πρέπει επιτέλους σε αυτή τη χώρα, κάποια στιγμή να υπάρξει ανάληψη ευθύνης και απόδοση ευθύνης, με συγκεκριμένες συνέπειες! Δεν νοείται και αυτή η καταστροφή, απλά να προστεθεί, στις μαύρες σελίδα της ιστορίας, και να περάσει έτσι!
Ελπίζω από καρδιάς… σε λίγες ημέρες από σήμερα, να μην τα έχουμε ξεχάσει όλα… περιμένοντας απλά την επόμενη καταστροφή που σίγουρα δεν θ’ αργήσει να έρθει, για να διαμαρτυρηθούμε τότε εκ νέου! Χωρίς πυγμή, επιμονή, θάρρος και αδέκαστη κρίση, δεν σπάνε τα αυγά!
Ποτέ πια στο ίδιο έργο θεατές…
0 Σχόλια