Του Κώστα Στούπα
Δεν περνάει μήνας που ο Αρχηγός της Αξιωματικής αντιπολίτευσης, Αλέξης Τσίπρας, να μην μας υπενθυμίζει πως και το τωρινό πολιτικό "κοστούμι" (του επικεφαλής της Μείζονος Αντιπολίτευσης) του πέφτει μεγάλο και βαρύ...
Ο ΣΥΡΙΖΑ, την περασμένη δεκαετία από περιθωριακό κόμμα του 3% καβάλησε το κύμα των αγανακτισμένων και εκτοξεύθηκε πάνω από το 30% για να συγκυβερνήσει χωρίς καμιά πολιτική αιδώ με "ψεκασμένους" και ακροδεξιούς, κατηγορώντας συλλήβδην όλους τους πολιτικούς του αντιπάλους ως ακροδεξιά βδελύγματα και ανάλγητους νεοφιλελεύθερους.
Αφού ως κυβέρνηση έκανε στα πάντα τα αντίθετα από αυτά που διακήρυττε και για τα οποία απέσπασε την ψήφο ενός ετερόκλητου πλήθους, τώρα ως αντιπολίτευση αποφάσισε να προσεγγίσει το μετριοπαθές Κέντρο έτσι ώστε να διασφαλίσει τον ρόλο του ενός πυλώνα της εξουσίας της ελληνικής Δημοκρατίας για τις επόμενες δεκαετίες.
Ο κ. Τσίπρας όμως υλοποιεί αυτό το σχέδιο με το χυδαίο και αντιφατικό τρόπο που προσεταιρίστηκε την περασμένη δεκαετία το αλλοπρόσαλλο μέτωπο του οποίου ηγήθηκε μαζί με το κ. Καμμένο.
Χαρακτηριστικό τούτου είναι αυτό που ανέφερε ο κ. Τσίπρας στην πρόσφατη Συνδιάσκεψη του Κόμματος:
"Ο ΣΥΡΙΖΑ για να κερδίσει δεν αρκεί να κερδίσει μόνο όσους πολίτες αυτοπροσδιορίζονται ως αριστεροί και ριζοσπάστες. Πρέπει να κερδίσει αυτό που ονομάζουμε μεσαίο χώρο.
Αυτούς που ενδεχομένως (αδόκιμα) να αυτοχαρακτηρίζονται πολίτες του κέντρου. Άρα ναι πρέπει να κερδίσουμε το κέντρο. Ναι. Αλλά πώς θα κερδίσουμε το κέντρο; Με κεντρώες πολιτικές; Με πολιτικές του μέσου όρου;
Θα είμαι πολύ σαφής. Δε κερδίζεται έτσι το Κέντρο. Αν θέλουμε να κερδίσουμε το Κέντρο πρέπει να στρίψουμε αριστερά.
Και αυτό το κάνουμε όχι με ανούσιες αυτοαναφορικές προτάσεις και συνθήματα. Αλλά με τον προγραμματικό μας λόγο. Με ένα πρόγραμμα βαθιά ριζοσπαστικό αλλά ταυτόχρονα και ρεαλιστικό και υλοποιήσιμο…".
Είναι προφανές πως ο κ. Τσίπρας έχει συνηθίσει να απευθύνεται σε πρόσωπα όπως η κα Ραχήλ Μακρή και η κα Ζωή Κωνσταντοπούλου και τους ψηφοφόρους τους. Τουτέστιν, άλλα λέμε, άλλα κάνουμε και ό,τι θέλει ο καθένας καταλαβαίνει...
Η αλήθεια είναι πως κάποια στιγμή η πλειοψηφική μερίδα όσων αυτοπροσδιορίζονται ως Κέντρο και τώρα ακολουθούν τον Κ. Μητσοτάκη, ακόμη και αν όλα τα κάνει καλά (που το πλέον πιθανό είναι πως δεν θα τα κάνει...) θα κουραστούν και θα αναζητήσουν εναλλακτικές λύσεις αντιπροσώπευσης. Τούτο είναι σύνηθες στις δημοκρατίες.
Το ερώτημα έγκειται αν ο κ. Τσίπρας μπορεί να αποσπάσει το ενδιαφέρον και την υποστήριξη του Μεσαίου Χώρου ο οποίος τις τελευταίες δεκαετίες παλινδρομούσε μεταξύ των δυο μεγάλων κομμάτων που εναλλάσσονταν στην εξουσία και όλη την περασμένη δεκαετία είχε στήσει απέναντί του ηγούμενος των δυο άκρων χαρακτηρίζοντας τις πεποιθήσεις τους σαν "ακροκεντρώες"...
Ιδού το Κέντρο...
Αν πράγματι θέλει να προκαλέσει ρήγματα στην επιρροή του Μητσοτάκη στο Κέντρο ας τον υπερφαλαγγίσει σε ζητήματα που το Κέντρο και η πλειοψηφία της Κοινωνίας εμφανίζουν ιδιαίτερες ευαισθησίες όπως π.χ.:
- Υποστήριξη μεταρρυθμίσεων στην Παιδεία με περιορισμό του Ασύλου στη φασιστική δράση συμμοριών που υποδύονται τους πολιτικούς ακτιβιστές. Αποβολή των κομμάτων από τα πανεπιστήμια με αλλαγές στη δομή της εκπροσώπησης των φοιτητών.
- Βελτίωση του επιπέδου της Δημόσιας Παιδείας μέσω της Δημιουργίας συνθηκών ανταγωνισμού, με τη θέσπιση της λειτουργίας και μη κρατικών πανεπιστημίων...
- Περαιτέρω αναβάθμιση Πειραματικών και Πρότυπων Σχολείων. Αξιολόγηση εκπαιδευτικών αλλά και δημοσίων υπαλλήλων. Σύνδεση των αμοιβών με την απόδοση των εργαζομένων στο Δημόσιο...
- Εφαρμογή των υποχρεώσεων της χώρας που απορρέουν από τον σεβασμό των διεθνών συνθηκών για τους πρόσφυγες χωρίς όμως η Ελλάδα να μοιάζει με "ξέφραγο αμπέλι" για οικονομικούς μετανάστες που παριστάνουν τους πρόσφυγες όπως επιδιώκει ο Ερντογάν και οι διάφορες ΜΚΟ...
- Σεβασμός της Ανεξαρτησίας αλλά βελτίωση των λειτουργιών και του χρόνου απόδοσης Δικαιοσύνης. Ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν που η παρούσα κυβέρνηση φαίνεται να χωλαίνει...
- Στον βαθμό που η Κοινή Γνώμη εμφανίζεται πεπεισμένη πως ο κ. Πιερρακάκης υλοποιεί μια "επανάσταση" με την ψηφιοποίηση του Δημοσίου, ας δεσμευτεί πως θα τον αφήσει να συνεχίσει το έργο και πως θα τον στηρίξει περαιτέρω να το υλοποιήσει.
Να μην αναφερθούμε σε ζητήματα εγκληματικότητας, μονιμότητας δημοσίων υπαλλήλων, βιωσιμότητας του συνταξιοδοτικού που οι πάντες ποιούν τη νήσσαν... και είναι μέτωπα από τα οποία ο κ. Μητσοτάκης θα αρχίσει κάποια στιγμή να "αιμορραγεί" πολιτικά.
Ο κ. Τσίπρας κάνει λάθος αν πιστεύει πως θα κερδίσει το Κέντρο, την Κεντροαριστερά και την Κεντροδεξιά με πομφόλυγες του στυλ, βγάζουμε φλας αριστερά και στρίβουμε δεξιά όπως τα κατάφερε την περασμένη δεκαετία με τους ακρο-Δεξιούς και τους "Ψεκασμένους"...
Ιδού το Κέντρο λοιπόν ιδού και τα βήματα που οδηγούν στο άλμα σ’ αυτό...
Υ.Γ.: Ἀνὴρ κομπαστής.
Ἀνὴρ πένταθλος ἐπὶ ἀνανδρίᾳ ἑκάστοτε ὑπὸ τῶν πολιτῶν ὀνειδιζόμενος, ἀποδημήσας ποτὲ καὶ μετὰ χρόνον ἐπανελθών, ἀλαζονευόμενος ἔλεγεν ὡς πολλὰ καὶ ἐν ἄλλαις πόλεσιν ἀνδραγαθήσας, ἐν τῇ Ρόδῳ τοιοῦτον ἥλατο πήδημα ὡς μηδένα τῶν Ὀλυμπιονικῶν ἐφικέσθαι· καὶ τούτου μάρτυρας ἔφασκε παρέξεσθαι τοὺς παρατετυχηκότας, ἂν ἄρα ποτὲ ἐπιδημήσωσι. Τῶν δὲ παρόντων τις ὑποτυχὼν ἔφη πρὸς αὐτόν· Ἀλλ', ὦ οὗτος, εἰ τοῦτο ἀληθές ἐστι, οὐδὲν δεῖ σοι μαρτύρων· αὐτοῦ γὰρ καὶ Ῥόδος καὶ πήδημα…
Αίσωπος
(Ο μύθος λέει ότι ένας Αθηναίος αθλητής υπερηφανευόταν πως κάποτε είχε πάρει μέρος σε αγώνες στη Ρόδο και είχε σημειώσει σπουδαίες επιδόσεις, καθώς είχε κάνει ένα τεράστιο άλμα. Ωστόσο, οι υπόλοιποι Αθηναίοι τον άκουγαν με καχυποψία και δεν πίστευαν τα λεγόμενα του.
Τότε, ο αθλητής τους ζήτησε να ταξιδέψουν στη Ρόδο για να το επιβεβαιώσουν οι θεατές του αγώνα. Τότε κάποιος του απάντησε ότι δεν υπήρχε λόγος να πάνε μέχρι τη Ρόδο. Στη συνέχεια έγραψε τη λέξη "Ρόδος" στο σκάμμα και του είπε:
"Αυτού γαρ και Ρόδος και πήδημα")
0 Σχόλια