Του Απόστολου Αποστόλου
Η ΝΔ με τον Κυριάκο Μητσοτάκη έχει μεταλλαχθεί σαν τον κορωνοϊό. Έχει γίνει ένα κόμμα που βρίσκει τη συστηματική πολιτική χρήση του σε ένα νέο βιοπολιτικό σχήμα μεταξύ εξουσίας κοινωνιοβιολογίας και αυθεντίας.
Έτσι το κομματικό και πολιτικό απαράτ της ΝΔ οργανώνει ένα καθεστώς βιοπολιτικού ελέγχου με την εγκατάσταση ενός γιγαντιαίου συστήματος υπερσυγκέντρωσης εξουσιών από στρατευμένες ομάδες ειδικών που έχουν ως στόχο να συνεπινοούν μέσα εργαλειακής διαχείρισης στην προοπτική της Μεγάλης Επανεκκίνησης.
Τα παραδείγματα είναι ορατά τα βλέπουμε μπροστά μας. Η επιστήμη εξαντλείται σε μια επιστημονική πρακτική, (το είδαμε με την πανδημία), δηλαδή σε επιδιωκόμενους στόχους και όχι στο συσχετισμό προσωρινότητας μεταξύ αλήθειας και κριτικισμού, η δε πολιτική έχει καταστεί διαχειρισιμότητα έκτακτης ανάγκης.
Η ΝΔ κινείται στο πνεύμα της εποχής, εκεί όπου οι όροι έχουν αλλάξει. Αυτό σημαίνει ότι η εξουσία δεν πρέπει να φαίνεται ως αντίθεση μεταξύ εξουσιαστή και εξουσιαζόμενου αλλά θα αποτελεί διαρκώς ένα καθεστώς έκτακτης ανάγκης, εξ’ αιτίας μιας βιολογικής, κλιματολογικής, ή επισιτιστικής κρίσης που θα λαμβάνει οικουμενικές διαστάσεις.
Κατ’ αυτό τον τρόπο καταργεί κάθε κατάκτηση ελευθερίας, ισότητας, συνταγματικότητας, δικαιοσύνης, για να λειτουργήσει ένα ιδιότυπο απαρτχάϊντ με το πρόσχημα μιας πρόσκαιρης κατάστασης λόγω κρίσης που όμως θα είναι μακράς πνοής.
Τι επιτυγχάνεται με αυτό το ιδιότυπο απαρτχάϊντ; Να σβηστούν τα μνημονικά ίχνη όλων των βιωμάτων και να αναπροσαρμοστούν σε μεταγενέστερες εμπειρίες. Δηλαδή η προσαρμογή των πολιτών να γίνεται με νέους σχηματισμούς νευρωνικής ενεργοποίησης και ουσιαστικά με νέες πληροφορίες ζωής και κανονιστικότητας.
Έτσι οποιεσδήποτε πράξεις, ή αποφάσεις ρύθμισης του κοινωνικού συνόλου θα διευθετούνται από ένα επιτελείο ειδικών που θα ασκεί εξουσία (θεραπευτική, νομική, κοινωνική, οικονομική) χωρίς τον έλεγχο ή την εποπτεία κάποιας πολιτειακής έγκρισης. Με άλλα λόγια η τεχνο-επιστήμη θα νομιμοποιεί την πολιτική απόφαση και όχι το αντίστροφο όπως γινόταν στο παρελθόν. Η πολιτική απλώς θα τις επικυρώνει.
Εδώ όμως υπάρχει ένα μεγάλο πρόβλημα για την κυβέρνηση. Αφενός δεν διαθέτει ένα πολιτικό επιτελείο ικανό με γνωστικό επίπεδο δεξιοτήτων για να αντιμετωπίσει τα όποια προβλήματα και αφετέρου η χώρα έχει ένα επιστημονικό προσωπικό, που στην πλειοψηφία του έχει καθυποταχθεί σε ξένα συμφέροντα και αγνοεί τις εγχώριες ανάγκες.
Ο κ. Μητσοτάκης θεώρησε ότι μπορεί να παρακολουθήσει τις ιδεοληψίες της Μεγάλης Επανεκκίνησης με ένα προσωπικό βγαλμένο από το «σημιτικό οικοτροφείο». Όλοι οι σύμβουλοι του έρχονται από το μεγάλο ατύχημα της πασοκικής διαδρομής. Δηλαδή από τον Κώστα Σημίτη.
Από εκείνο δηλαδή, το περιβάλλον που γκριζάρισε το Αιγαίο, που λήστεψε τους μικρομεσαίους με το χρηματιστήριο, που έβαλε την Ελλάδα στους σκληρούς της ευρωζώνης με πλαστά έγγραφα, και που έκανε τη μίζα και επισήμως το καύσιμο της διακυβερνησιμότητας. (Δύο κορυφαίοι υπουργοί του οδηγήθηκαν στα κάγκελα).
Άνθρωποι αυτού του περιβάλλοντος έρχονται με τον Κυριάκο Μητσοτάκη να διαχειριστούν όλες τις παρούσες κρίσεις. Και όχι μόνο εκείνη της επιδημίας αλλά και την αναδυόμενη οικονομική και κοινωνική κρίση.
Με ένα τέτοιο πολιτικό προσωπικό, ο κ. Μητσοτάκης θα συνεχίσει το «σημιτικό» πολιτικό μοντέλο του «δημοκράτη των καλών ευκαιριών» που θα καλύπτεται από μια πολυσυλλεκτική ευήθεια, μια υπολογισμένη αοριστία και μια τεχνασματική της δήθεν επιτυχίας, που στην ουσία πρόκειται για το απόλυτο κενό της αποτυχίας.
Προφανώς ο κ. Μητσοτάκης δεν άκουσε, δεν είδε, δεν κατάλαβε, ότι η ψευδοεκσυγχρονιστική άσκηση της πολιτικής του Κ. Σημίτη κατέληξε στις μαύρες σελίδες της νεότερης ιστορίας.
Η δε «τεχνασματική» της ανακύκλωση του ψευδοεκσυχρονισμού σε νέα έκδοση με τον Κυριάκο Μητσοτάκη θα συνεχίσει την πολιτική υπανάπτυξη, όσο και αν το επιτελείο του πρωθυπουργού και ο ίδιος μαστιγώνουν τα αφτιά των Ελλήνων πολιτών με επιτυχίες ανύπαρκτες.
Για μια ακόμη φορά η απόλαυση της αχρηστίας και της οξείδωσης της πολιτικής διαχείρισης θα έχει την τιμητική της. Το βλέπουμε ήδη με τα πιστοποιητικά υγειονομικής νομιμοφροσύνης, με τους κοινωνικούς αυτοματισμούς και κοινωνικούς ρατσισμούς εναντίον των μη εμβολιασμένων και τη βιοπολιτική του κοινωνικού νεοδαρβινισμού.
Η διαφορά από το χθες είναι ότι σήμερα έχουμε ένα εικονικό κόμμα που τα μέλη του ανταγωνίζονται για το ποιος θα παρκάρει σε υπουργικές καρέκλες ή σε θέσεις συμβούλων με τις πιστοποιήσεις που κομίζουν και τους βαθμούς καταλληλότητας από τα διεθνοποιημένα κέντρα. Ουσιαστικά πρόκειται για κομισάριους σε εντεταλμένες υπηρεσίες.
Έτσι συνεβρίσκονται μαζί στο κόμμα της ΝΔ, τόσο οι οπαδοί των εξελληνισμένων ιδεολογημάτων της Μεγάλης Επανεκκίνησης κατά κύριο λόγο παλαιότεροι σύμβουλοι του κ. Στουρνάρα και του κ. Σημίτη, μειωμένης πολιτικής παιδείας και με διάλεκτο κλειστής μεταμοντέρνας μονόδρομης επιτελεστικότητας, όσοι και οι οπερατικοί λαϊκιστές του κ. Καρατζαφέρη. Κάθε άλλη φωνή στη ΝΔ έχει αποκλειστεί.
Επειδή όμως στον ορίζοντα της πολιτικής διαχείρισης εργαλειοποιούνται οι απειλές των βιολογικών, κλιματολογικών και επισιτιστικών κρίσεων, το σύστημα θέλει όλα τα πολιτικά «άνθη» να «ακτινοβολούν» για να πείσουν τις κοινωνικές ομάδες, σ’ όλες τις πολιτικές γραμμές που ανήκουν.
Σε μια εποχή τεχνητού πεπρωμένου όλοι γίνονται δεκτοί, φτάνει να εκτελούν εντολές και να βλέπουν τον πολίτη ως έναν αύξοντα αριθμό σε κάποια κατάσταση. (Κατάσταση πανδημίας, οικονομικών μνημονίων, και γενικότερα κατάσταση κάποιων κρίσεων).
Αυτά είναι και τα ατυχήματα της πολιτικής ιστορίας θα μας έλεγε ο Φρανσουά Φλαώ, πουθενά δεν υπάρχουν ρήξεις, αλλά όλα αλληλοσυμπληρώνονται παρά το γεγονός ότι η διαφορά είναι αμείωτη.
Η ιστορία όμως επιφυλάσσει μεγάλες εκπλήξεις όσο και αν οι Maîtres Du Monde με την αφηγηματική τερατωδία τους, έκαναν τον κόσμο να είναι ανοιχτός στην ιδέα ενός μεγάλου στρατοπέδου. Και αυτό γιατί η περιπλοκή βρίσκεται στο κέντρο της αφηγήματος, αυτό δεν έχουν καταλάβει οι πρωτομάστορες του πολιτικού δράματος.
Τι σημαίνει αυτό;
Ότι η μεταβατική ημινομαδική ζωή και μαζί το αφήγημα της ελευθερίας του Κυριάκου Μητσοτάκη θα τελειώσει τον Νοέμβριο με αρχές Δεκεμβρίου, τη στιγμή που θα αναγγέλλει το νέο οριζόντιο λοκντάουν.
Τότε όλοι θα καταλάβουν το μίγμα της λογικής του παραλογισμού την ανάδυση του παραληρήματος και την ανεξέλεγκτη φρενίτιδα του νέου κόσμου.
Απόστολος Αποστόλου. Καθηγητής Φιλοσοφίας.
0 Σχόλια