Δυστυχώς δεν θα γίνουμε όλοι ξαφνικά πλούσιοι…
Γράφει ο Γιώργος Χαρβαλιάς
Είπαμε ότι η κυβέρνηση έχει άμεση ανάγκη τόνωσης της εικόνας της, αλλά αυτού
του είδους η χοντροκομμένη προπαγάνδα αποτελεί την πιο ακραία εκδοχή
λαικισμού, από αυτόν που στηλιτεύει σε κάθε ευκαιρία ο κ. Μητσοτάκης.
Κατ΄αρχήν για ποια 60 δις ευρώ επιδοτήσεων μιλάμε, δεν έχω ειλικρινά
καταλάβει. 18 δις είναι τα «τσάμπα», δηλαδή οι επιχορηγήσεις, που κι αυτές
είναι υπό αίρεση. Αλλα 12 δις αφορούν δάνεια(από τα χρήματα των
φορολογούμενων)και τα υπόλοιπα είναι…μόχλευση. Δηλαδή αέρας! Φούσκα. Που
σήμερα υπάρχει, αύριο δεν υπάρχει.
Ένα το κρατούμενο λοιπόν. Μιλάμε μόλις για 18,2 δις ευρώ «δωρέαν» βοήθεια με
ορίζοντα τουλάχιστον πέντε ετών που δεν ισοσκελίζουν ούτε όσα έχασε η
ελληνική οικονομία στη διάρκεια της πανδημίας.
Τα δάνεια δεν τα συζητώ. Είναι για τους ολίγους και εκλεκτούς, αλλά στο
τέλος θα επιβαρύνουν τις τσέπες όλων, αφού θα έρθουν να προστεθούν στον ήδη
δυσβάσταχτο λογαριασμό δημόσιου χρέους.
Οσο για την «μόχλευση» δηλώνω αναρμόδιος. Μπορεί να τα ξέρει καλύτερα ο
Σκυλακάκης από την εποχή που διαχειριζόταν τα μυστικά κονδύλια του
υπουργείου εξωτερικών…
Πάμε τώρα και στην ουσία. Θα γίνουμε ξαφνικά όλοι πλούσιοι; Θα λύσουμε
μονομιάς το πρόβλημα μιας δεκαετίας αφόρητης οικονομικής ξηρασίας που
ξεκίνησε με τα μνημόνια; Ασφαλώς και όχι.
Προσέξτε εδώ τι γίνεται. Αν δεν αρέσει στην Ούρσουλα ένα έργο υποδομής,
απόλυτα αναγκαίο για την ελληνική οικονομία, επειδή, ας πούμε, μπορεί να
«θίγει τρίτους», να έχει γεωπολιτικές προεκτάσεις ή να διευκολύνει
επενδυτική παρουσία Κινέζων ή Ρώσων, βγαίνει εκτός λίστας. Ηδη κάποια από τα
έργα που αρχικά προτάθηκαν για ένταξη στο πακέτο βοήθειας, αποσύρθηκαν
παρασκηνιακά επειδή η Κομισιόν διεμήνυσε ότι «δεν θα περάσουν». Επομένως ότι
εγκριθεί θα εξυπηρετεί σίγουρα τις προτεραιότητες της Ευρωπαικής Επιτροπής
και του Βερολίνου, αλλά όχι απαραίτητα τις δικές μας.
Οι περισσότεροι από εμάς, ούτε θα το καταλάβουμε αυτό το «Πακέτο Ανάκαμψης».
Πέραν από κάποια έργα υποδομής, που κι αυτά θα γίνουν επιλεκτικά, οι
υπόλοιποι πόροι θα κατευθυνθούν μόνον εκεί που θέλει η Γερμανία. Στον
ψυχωτικό, οικονομικά ατελέσφορο και από πάσης απόψεως(ακόμη και της
περιβαλλοντολογικής)αμφιλεγόμενο στόχο να γίνει η Ευρώπη έως το 2050
«κλιματικά ουδέτερη», εκμηδενίζοντας τις εκπομπές ρύπων.
Την γερμανική λοιπόν αυτή ψύχωση, που αποτελεί και διακηρυγμένο στόχο της
Παγκοσμιοποίησης, καθώς την εφαρμόζει με συνέπεια τώρα και η κυβέρνηση
Μπάιντεν στις ΗΠΑ, θα την πληρώσουμε εμείς. Κυριολεκτικά και μεταφορικά.
Αλλά κι από αυτά τα έργα που θα επιδοτηθούν, ποιοι ακριβώς θα επωφεληθούν
οικονομικά; Πρώτες και καλύτερες οι μελετητικές εταιρείες που
λυμαίνονται το ΕΣΠΑ και τα άλλα προγράμματα της Ευρωπαικής Ενωσης. Χωρίς
αυτές δεν πας πουθενά. Αποτελούν τον αθέατο «προαγωγό» της υπόθεσης.
Για να έχει τύχη η ευρωπαική χρηματοδότηση ενός επενδυτικού εγχειρήματος,
πρέπει να περάσει από τα δικά τους διόδια. Αυτές ξέρουν πώς θα
φτιάξουν το περιτύλιγμα για να εγκριθεί από τις αρμόδιες υπηρεσίες των
Βρυξελλών.
Τα γραφεία αυτά φύτρωσαν στο τέλος της δεκαετίας του 80 και γιγαντώθηκαν επί
Σημίτη καθώς στελεχώθηκαν με «σημαίνουσες» προσωπικότητες της παρέας των
εκσυγχρονιστών. Τα ίδια σήμερα κάνουν κουμάντο. Εχουν μάθει να «διαβάζουν»
τι θέλει η Εσπερία και να εξυπηρετούν τις προτεραιότητες της. Σε κατευθύνουν
από μόνα τους και φυσικά εισπράττουν γι αυτό παχυλές προμήθειες επί του
ποσού της χρηματοδότησης…
Ένας λόγος που οι Γερμανοί πεισματικά αρνήθηκαν το ευρω-ομόλογο ήταν ότι σε
αυτή την περίπτωση οι εθνικές κυβερνήσεις θα μπορούσαν να επενδύσουν τα
χρήματα όπως εκείνες νομίζουν. Συμφωνα με τις ανάγκες της κάθε χώρας. Αμ,
δε. Με αφορμή την πανδημία, που στην Αμερική αντιστοίχως πυροδότησε ένα
πακέτο οικονομικής ενίσχυσης μερικών τρις, το Βερολίνο, μόλις και μετά βίας
ενέκρινε ένα πρόγραμμα 750 δις με το οποίο θέλει πρωτίστως να εξυπηρετήσει
δικές του ανάγκες. Να επιστρέψουν τα χρήματα δηλαδή στην γερμανική
οικονομία.
Σε αυτή τη συγκυρία λοιπόν οι ανάγκες της Γερμανίας είναι συγκεκριμένες:
Πράσινη οικονομία και ψηφιακή μετάβαση. Δηλαδή ανανεώσιμες, καθαρά καύσιμα,
ηλεκτροκίνηση και ψηφιακή αναβάθμιση. Οσοι καταπιάνονται με τέτοια, θα φάνε
την μερίδα του λέοντος από το Πακέτο Ανάκαμψης. Για τους υπόλοιπους
υπάρχει…γλαρόσουπα.
Ένα άλλο κρίσιμο ερώτημα είναι: Παράγει η Ελλάδα τίποτα από αυτά που θέλουν
οι Γερμανοί; Όχι!. Μόνο ήλιο, μελτέμι και εύφορους κάμπους διαθέτει. Ε,
ωραία. Αντί για αμπέλια και ελαιόδεντρα θα στήσουμε μεταλλικούς καθρέφτες
για «καθαρό» ηλεκτρικό ρεύμα . Στις ραχούλες θα βάλουμε τις εισαγόμενες
ανεμογεννήτριες, αλλά υπάρχει και η θάλασσα. Εκεί τι θα στήσουμε; Α! Το
βρήκαμε κι αυτό: Πλωτά αιολικά πάρκα!
Προσωπικά μου προκαλεί σύγκρυο η προοπτική γιγαντιαίων αιολικών μονάδων όπως
αυτές που υπάρχουν στις αφιλόξενες σκανδιναβικές θάλασσες, στο δικό μας
μοναδικό Αιγαίο. Να ανοίγεις το παράθυρο στο νησί και αντί για το απέραντο
γαλάζιο να βλέπεις τα φτερά της ανεμογεννήτριας.
Αυτά όμως θα επιδοτηθούν. Να βάλουμε τα χέρια μας να βγάλουμε τα μάτια μας
για να έχει ρεύμα από ανανεώσιμες ο Γερμανός και να έχουμε κι εμείς
περίσσευμα για τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα που θα εισάγουμε από εκείνους.
Πουθενά δεν είδα στο «Πρόγραμμα Ανασυγκρότησης», τις λέξεις «ανασυγκρότηση
ελληνικής βιομηχανικής παραγωγής» ή «ενίσχυση εξαγωγικού προσανατολισμού του
πρωτογενούς τομέα».
Μα υπάρχει ελληνικό βιομηχανικό προιόν; Θα σας αναφέρω ένα μόνο
παράδειγμα. Υπάρχει ελληνική εταιρεία που αυτή την περίοδο κατασκευάζει
ρομπότ απολύμανσης για την εξουδετέρωση του κορωνοιού και άλλων παθογόνων
οργανισμών που ταξιδεύουν στον αέρα. Η αποτελεσματικότητα της συσκευής έχει
ελεγχθεί από το δικό μας Παστέρ και φθάνει σε εξαιρετικά υψηλά ποσοστά.
Αντί λοιπόν να ενθαρρύνει τέτοιου είδους προληπτικές υγειονομικές δράσεις σε
όλους τους κλειστούς χώρους,, ενισχύοντας έτσι ένα ελληνικό προιόν, η
κυβέρνηση παραγγέλνει δεκάδες εκατομμύρια κινέζικα τεστ αμφίβολης
χρησιμότητας και κάνει πλούσιους τους μεσάζοντες.
Εχετε λοιπόν εσείς ελπίδα ότι θα προνοήσουν οι κυβερνώντες για τον μέσο
Ελληνα στο πολυδιαφημισμένο «Πρόγραμμα Ανάκαμψης»; Ούτε να το σκέφτεστε. Ο
προσανατολισμός της χώρας είναι σαφής και υπαγορεύεται έξωθεν. Φθηνές
τουριστικές υπηρεσίες, αποθήκευση μεταναστών, και ατελείωτα «πάρκα»
ανανεώσιμων για να βολεύεται η Γερμανία. Δεν υπάρχει κάτι άλλο, μη γελιέστε…
0 Σχόλια