Του Κώστα Στούπα
"Η επιβίωση εξαρτάται από τις δικές μας ενέργειες. Η ευκαιρία για θρίαμβο εξαρτάται από τις ενέργειες των άλλων."
- Σουν Τζου ( ~5ος αιών π.χ. , Κινέζος θεωρητικός της στρατηγικής)
Μια πολεμική σύρραξη είναι ιδιαίτερα σοβαρή υπόθεση για να την αφήσει μια χώρα στα χέρια μιας ομάδας εξτρεμιστών της αριστεράς ή της δεξιάς που επιζητούν και πιστεύουν είτε στον προλεταριακό διεθνισμό ή τον πολεμικό εθνικισμό.
Το ίδιο ισχύει και για μερίδα στρατιωτικών ιδίως συνταξιούχων...
Ένας κοινός παρονομαστής αμφοτέρων των άκρων είναι ο "μιλιταριστικός ρομαντισμός". Ο άλλος είναι η μεγάλη ευκολία με την οποία χαρακτηρίζουν προδότη όποιον δεν "κοπαδοποιείται" μαζί τους.
Παρατηρώ συχνά στον διάλογο των αναγνωστών που ακολουθεί τη στήλη, τις προσπάθειες μιας μερίδας ακραίων να κατηγορεί σύμπασα σχεδόν την πολιτική ηγεσία για ενδοτισμό που φτάνει τα όρια της εθνικής μειοδοσίας...
Έγραφε λοιπόν προχθές κάποιος:
"Εάν λοιπόν έχεις αποκτήσει Rafale αλλά δεν έχεις την πολιτική βούληση να τα χρησιμοποιήσεις όταν κινδυνεύουν ζωτικά σου συμφέροντα, τότε η συγκεκριμένη αγορά δεν είχε νόημα...
Αν απέκτησες Rafale αλλά σκοπεύεις να τα χρησιμοποιήσεις όπως χρησιμοποιούσες τα Mirage, τότε απλώς σπατάλησες πόρους…".
Κατά την ταπεινή μου γνώμη τούτα συνιστούν ανεύθυνες ανοησίες...
Το διαδίκτυο και περιθωριακά τηλεοπτικά κανάλια βρίθουν συνεντεύξεων συνταξιούχων στρατιωτικών οι οποίοι διατείνονται πως για μια τουλάχιστον φορά στην καριέρα τους είχαν την ευκαιρία να βυθίσουν το μεγαλύτερο μέρος του τούρκικου στόλου αλλά κάποια δειλή στρατιωτική και πολιτική ηγεσία δεν τους το επέτρεψε.
Αυτά είναι γραφικότητες. Κανένας νουνεχής άνθρωπος δεν μπορεί να εγγυηθεί την έκβαση μιας αναμέτρησης από το σημείο εκείνο και μετά που θα πέσει ο πρώτος πυροβολισμός.
Σε όλους αυτούς θα ήταν χρήσιμο να προβάλλεται το βίντεο της εκκένωσης της αμερικανικής πρεσβείας στη Σαϊγκόν τον Απρίλιο του 1975 μετά την ήττα του πανίσχυρου στρατού των ΗΠΑ από τους Βιετκόνγκ. Μετά από αυτό θα πρέπει να προβάλλεται το video με την αποχώρηση του πανίσχυρου Κόκκινου Στρατού από το Αφγανιστάν.
Συχνά στη στρατιωτική ιστορία έχουμε δει υπερδυνάμεις να ηττώνται και να ταπεινώνονται από υποδεέστερες δυνάμεις. Τούτο δεν σημαίνει πως ο πιο αδύναμος σε μια αναμέτρηση έχει τις περισσότερες πιθανότητες να επικρατήσει. Το αντίθετο συνήθως συμβαίνει...
Αυτό που μας διδάσκουν οι ανατροπές των προβολών του ισοζυγίου στρατιωτικής ισχύος είναι η αβεβαιότητα που περικλείουν τέτοιες αναμετρήσεις.
Για έναν πόλεμο ισχύει αυτό που είχε πει κάποτε ο γηραιός βασιλιάς της Σπάρτης ο Αρχίδαμος, πως εύκολα τον ξεκινάς αλλά δύσκολα τον τελειώνεις...
Η ομιλία του Αρχίδαμου στη συνέλευση των Σπαρτιατών που παρουσία των πρέσβεων των Κορινθίων καλούνταν να αποφασίσουν την κήρυξη του πολέμου στην Αθήνα, είναι κάτι που όλοι πρέπει να διδάσκονται στις στρατιωτικές, διπλωματικές και δημοσιογραφικές σχολές προκειμένου να διαβάζουμε λιγότερες ανοησίες...
Έλεγε λοιπόν ο γηραιός βασιλιάς, ο οποίος δικαιώθηκε από την έκβαση του Πολέμου που ξεκίνησε για να τελειώσει σε μερικούς μήνες και κράτησε πάνω από 30 χρόνια με την καταστροφή στο τέλος αμφοτέρων των υπερδυνάμεων της εποχής:
"Αν μερικοί προσπαθήσουν με επαίνους να μας εξωθήσουν, παρά την θέλησή μας, σε επικίνδυνες περιπέτειες, δεν παρασυρόμαστε από τα ευχάριστα λόγια τους, κι αν θέλουν άλλοι να μας ερεθίσουν κατηγορώντας μας, δεν οργιζόμαστε και δεν αλλάζουμε γνώμη.
…Δεν είμαστε από εκείνους που επιδίδονται σε περιττά πράγματα και κρίνουν με παχιά μόνο λόγια τις πολεμικές προετοιμασίες του εχθρού, αλλά υστερούν πολύ τη στιγμή της δράσης.
Πιστεύουμε, αντίθετα, πως οι άλλοι είναι εξίσου προνοητικοί όσο εμείς και ότι τις τροπές της τύχης δεν μπορεί κανείς να τις προβλέψει με τη λογική.
Πάντα ετοιμαζόμαστε να αντιμετωπίσουμε τους αντιπάλους μας πιστεύοντας πως κι αυτοί ενεργούν με σχέδιο μελετημένο.
Πρέπει, λοιπόν, να μην εξαρτούμε τις ελπίδες μας από τα ενδεχόμενα λάθη των εχθρών μας, αλλά από κατάλληλα μέτρα που εμείς θα πάρουμε, κι ας μη νομίζουμε ότι διαφέρει πολύ άνθρωπος από άνθρωπο.
Άριστος, όμως, είναι εκείνος που ανατρέφεται σκληρά και με πειθαρχία. Ας μην εγκαταλείψουμε, λοιπόν, όλες αυτές τις αρχές που μας κληροδότησαν οι πατέρες μας, τις οποίες εφαρμόζουμε με όφελος…"
Τουτέστιν: Λίγα λόγια και πολύ προετοιμασία και μακάρι να μην χρειαστεί ποτέ να κάνουμε χρήση. Ας πάνε τα έξοδα χαμένα...
Ανατροπή δεδομένων...
Τα γεωπολιτικά δεδομένα τα τελευταία χρόνια στην περιοχή μας και στον κόσμο ευρύτερα έχουν αλλάξει. Οι εξελίξεις έχουν καταστεί ιδιαίτερα ρευστές με αποτέλεσμα εχθροί να γίνονται φίλοι και φίλοι να γίνονται εχθροί.
Η Τουρκία φαίνεται πως επιδιώκει την αλλαγή των συμφωνιών που έχουν καθιερώσει τα σύνορα στην ευρύτερη περιοχή.
Η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια φαίνεται πως έχει ξυπνήσει από τη χειμέρια νάρκη και διπλωματικά και στρατιωτικά δείχνει πως χειρίζεται τα ζητήματα που προκύπτουν με την επάρκεια που αναλογεί στους συσχετισμούς δυνάμεων τοπικά και ευρύτερα.
Το ελληνικό πλεονέκτημα...
Αποτελεί μεγάλο πλεονέκτημα για τη χώρα η υπευθυνότητα που δείχνουν οι βασικές πολιτικές δυνάμεις που εκπροσωπούν μια ευρεία πλειοψηφία της κοινωνίας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ μετά την "κωλοτούμπα" του 2015 έχει επιδείξει ιδιαίτερα υπεύθυνη στάση στις βασικές εθνικές προκλήσεις.
Η στήλη εκφράζει συχνά με δηκτικό τρόπο τα τελευταία 10 χρόνια τις διαφωνίες με τις αριστερίστικες εμμονές του κόμματος του κ. Τσίπρα.
Δεν παραβλέπει όμως πως σε καίρια ζητήματα στρατηγικών επιλογών οι κυβερνήσεις του ΣΥΡΙΖΑ ακολούθησαν τις βασικές εθνικές επιλογές.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ εγκατέλειψε σε μια νύχτα τις φιλοπαλαιστιανικές επαναστατικές "φλυαρίες" και συνέχισε και διεύρυνε τη στρατηγική συνεργασία με το Ισραήλ, τις ΗΠΑ και την Ε.Ε.
Εκ των υστέρων αποδεικνύεται πως ορθά έκλεισαν το ζήτημα της Β. Μακεδονίας γιατί η απειλή εκ ανατολών είναι σημαντικότερη και απαιτεί εστίαση όλης της αποτρεπτικής ισχύος της χώρας σε αυτό το μέτωπο.
Αποτελεί ισχυρό πλεονέκτημα για την Ελλάδα πως οι κύριες πολιτικές δυνάμεις που εκφράζουν πάνω από το 70% της ελληνικής κοινωνίας ακολουθούν στρατηγικές επιλογές οι οποίες είναι κοινές.
Αντιθέτως το βασικό μειονέκτημα της ισχυρότερης στρατιωτικά και οικονομικά Τουρκίας είναι ο διχασμός της κοινωνίας της μεταξύ των κοσμικών Κεμαλιστών και ισλαμιστών Ερντογανιστών.
Μπορεί στο μεταναστευτικό, τη θωπεία των "Κουφουντινομπαχαλάκηδων" και την οικονομία κάποιος να ασκεί όση κριτική θέλει στις επιλογές των κυβερνήσεων του ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν πρέπει να παραβλέπει όμως πως μετά την "κωλοτούμπα" του 2015 σε βασικές εθνικές στρατηγικές ακολούθησε την εθνική γραμμή και τη συναίνεση. Τα πράγματα θα ήταν πολύ χειρότερα για τη χώρα αν δεν είχε συμβεί αυτό.
Η ειρηνική συνύπαρξη
Καλώς ή κακώς πολλοί Έλληνες τοποθετούνται αριστερά και άλλοι τόσοι δεξιά του κέντρου.
Η λύση είναι εξεύρεση των σημείων σύγκλισης σε κάποιες στρατηγικές επιλογές προκειμένου η χώρα να έχει συνέχεια και να μπορεί να κυβερνηθεί.
Η αντίληψη κάποιων ένθεν κακείθεν, περί της εξαφάνισης των πολιτικών αντιπάλων και της ολοκληρωτικής επικράτησης έχει αποδειχτεί περισσότερο καταστρεπτική παρά αποδοτική.
Αυτό το χώμα είναι δικό τους και δικό μας, λοιπόν όπως λέει και ο ποιητής…
0 Σχόλια