«Από τα βλαστάρια των μεγαλοαστών που καίνε τον κόσμο με μολότοφ για να διασκεδάσουν την ανία τους παίζοντας τους αναρχικούς, εγώ προτιμώ το παιδί του φτωχού αγρότη που εσείς αποκαλείτε μπάτσο, την ώρα που αγωνίζεται για την ασφάλειά μας».
Πιέρ Πάολο Παζολίνι
Δεν δικαιολογούμε τίποτα. Ναι, υπήρξε βία εκ μέρους του αστυνομικού στη Ν. Σμύρνη. Εκ των πραγμάτων απαράδεκτη. Μόνο που ήταν η βία του γκλοπ και όχι της προσπάθειας δολοφονίας. Καλώς καταδικάστηκε και καλώς θα τιμωρηθεί από την υπηρεσία του. Ήταν βία που απορρέει από τη λογική της κρατικής εξουσίας, αν και προσωπικά πιστεύουμε, χωρίς να συμψηφίζουμε, ότι η βία του γκλοπ, περισσότερο έδειξε το εντελώς ανεκπαίδευτο των αστυνομικών. Δύο κρατούσαν τον πολίτη που συνέλαβαν, και δεν ήξεραν τι να το κάνουν. Τον πήγαιναν αμήχανοι…πέρα- δώθε!
Ούτε θα αναφερθούμε αφελώς για την αξία της κοινωνικής ειρήνης. Ούτως η άλλως δεν μας ταιριάζει ως κοινωνία. Η κοινωνική ειρήνη είναι για ανεπτυγμένες κοινωνίες ώριμων ανθρώπων. Όχι για τη μισάνθρωπη απόληξη της Βαλκανικής, που και τη γενέθλια επανάστασή της την ξεκίνησε με εμφύλιες συγκρούσεις.
Στον καιρό της πρώιμης μεταπολίτευσης, τότε που η καταραμένη ποιήτρια των Εξαρχείων Κατερίνα Γώγου, έγραφε «θα ανοίξω την πόρτα και θα χαθώ μέσα στη μοναξιά των δρόμων που θα καίγονται», οι αναρχικοί απέβαλαν τις αξίες της κατεστημένης κοινωνίας. Μόνο που τις απέβαλαν για τον εαυτό τους. Δεν αποφάσιζαν εξουσιαστικά να το επιβάλουν στους άλλους.
Προχθές η προσοχή όλων επικεντρώθηκε στη βαρβαρότητα των εικόνων βίας στη Ν. Σμύρνη. Λογικό. Σαν αποτέλεσμα πέρασε ως παρεμπίπτον ένα συμβάν, που είχε λάβει χώρα μια μέρα πριν στο κέντρο της Αθήνας και το οποίο καταδεικνύει τον αποιδεολογικοποιημένο τραμπουκισμό που έχουν ενστερνιστεί κάποιοι χώροι.
Ένας πολίτης μετέφερε μια εικόνα της Παναγίας. Δεν το άντεξαν οι τραμπούκοι και την έσπασαν. Όμως άσχετα αν κάποιος είναι θρήσκος ή άθεος (όπως ο γράφων άλλωστε), άσχετα αν πιστεύει ότι η θρησκεία είναι «το όπιο των λαών» ή αν νηστεύει ευσεβώς κάθε Τετάρτη και Παρασκευή, η παραγκωνισμένη αλήθεια είναι μία: Η πίστη και η ελευθερία στη λατρεία της, ανήκουν στα ανθρώπινα δικαιώματα. Και για την κατίσχυση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, έγιναν αγώνες αιώνων, και χύθηκε πολύ αίμα.
Αυτά τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν δικαιούνταν να ποδοπατήσουν κάποιοι αλιτήριοι που ήσκησαν βία σε συγκέντρωση κατά της βίας! Όταν κομματιάζεις μια θρησκευτική εικόνα καταπατάς ένα ανθρώπινο δικαίωμα.
Ψύλλοι στ΄ άχυρα θα πείτε. Όχι ακριβώς. Άσχετα με το αν ήταν απολίτικοι χουλιγκάνοι οι συγκεκριμένοι ή στοχοπροσηλωμένοι αριστεριστές, η πλειοψηφία του «χώρου» που συμμετέχουν στις διαδηλώσεις των τελευταίων ημερών, διέπεται από έναν παρόμοιο στραβισμό.
Είναι ιδιαίτερα ανεκτικοί, έως προστατευτικοί, στη μουσουλμανική θρησκεία, με το επιχείρημα ότι είναι μειονοτική στη χώρα μας. Και κάθε τι μειονοτικό για την Αριστερά όλων των αποχρώσεων είναι ιερό, ανέγγιχτο, απαραβίαστο, και άκριτο. Μόνο οι γηγενείς δεν δικαιούνται το δικαίωμα στη λατρεία τους. Βλέπετε η θρησκεία τους είναι η θρησκεία των… καταπιεστών!
Την επαύριο των γεγονότων, στα ΜΜΕ και τα αριστερά «ακάουντ» των social media κυριάρχησε το ευκολοχώνευτο σύνθημα «η βία φέρνει βία». Εύκολη καταφυγή και άκαιρη ιδεολογικοποίοηση.
Ο γράφων ποτέ δεν έχει διατυπώσει - γιατί δεν πιστεύει – την αφελή έκφραση «καταδικάζω τη βία απ΄ όπου και αν προέρχεται». Έτσι και αλλιώς, όπως σωστά το είπε ο αριστερός Προπάτωρ «Η βία είναι η μαμή της ιστορίας». Μόνο που μιλούσε για τη βία των μαζών, μια βία που τη φέρνουν οι ιστορικές συγκυρίες λαϊκής απελπισίας. Αυτό συνέβη σε πολλές επαναστάσεις. Δεν αποτελεί σύνθημα εκτόνωσης ολιγάριθμων ομάδων, για να δικαιολογήσουν την αντικοινωνικότητα και αυταρέσκειά τους.
Τελικώς τη βία του γκλοπ που έθεσε υπό τον μεγεθυντικό του φακό ο ΣΥΡΙΖΑ, πήγαινε «σετάκι» με το θεώρημα περί «χούντας Κούλη», που προωθούν οι φιλικοί του λογαριασμοί στο διαδίκτυο. Παραπλανούν νέους ανθρώπους γεμίζοντάς τους μίσος, πείθοντάς τους ότι ζουν σε μια δικτατορία. Θρέφουν όμως το φίδι στον κόρφο τους. Κάποτε αυτοί ανεξέλεγκτοι θα στραφούν και εναντίον τους. Θα τους θεωρήσουν υποταγμένους προδότες.
Σαφώς ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει τις δυνάμεις να οργανώσει μια μεγάλη διαδήλωση. Όπως και στους αντιμνημονιακούς καιρούς, προσκολλάται και παρέχει πολιτική κάλυψη (λόγω κοινοβουλευτικής οντότητας), σε διαδηλώσεις φίλιων δυνάμεων. Αυτό έκανε και προχθές.
Τα κύματα βίας όμως είναι περιστασιακά. Θα συνεχίσουν για ένα διάστημα και θα κατασιγάσουν. Η ανάληψη ευθύνης πάντως, δεν αφορά μόνο κόμματα και κυβερνήσεις. Αφορά και άτομα. Ως τώρα οι κυβερνήσεις επί δεκαετίες ήταν ανεκτικές. Πιάνονταν τα «παιδιά» και αφήνονταν. Καμία επίπτωση. Σαν οι συμπεριφορές αυτές να ήταν συμμετοχή σε video game.
Εάν αρχίσει να καταλογίζεται ευθύνη και τιμωρία, θα ωριμάσουν. Θα συνειδητοποιήσουν ότι οι εξεγέρσεις δεν είναι τσάμπα. Και την επόμενη φορά θα το σκεφθούν. Εγινε στην Ευρώπη.
ΥΓ: Και ενώ τελείωσε το κείμενο εδώ, έχοντας δει από τη δήλωση Τσίπρα, Ηλιόπουλου και πλειάδας στελεχών, ότι αναδιπλώνονται, ήρθε η δήλωση του πρώην βουλευτή και αρθρογράφου της Αυγής Γιώργου Κυρίτση, να απειλήσει ότι αν δεν αποσυρθεί η ρύθμιση για την πανεπιστημιακή αστυνομία, «κάθε εβδομάδα θα έχουμε σκηνικά Νέας Σμύρνης». Καταλαβαίνουν τι λένε; Η χαρά της κυβέρνησης είναι!
Γιάννης Σιδέρης
0 Σχόλια