Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης αφήνει συνειδητά να εκκολάπτεται ένας κομματικός Φρανκεστάιν που σε λίγο θα γίνει ανεξέλεγκτος και θα του γυρίσει μπούμεραγκ
Γράφει ο Γιάννης Μεϊμάρογλου
Παρά τις επανειλημμένες εκκλήσεις των πολιτικών του αντιπάλων, ο Αλέξης Τσίπρας δεν κατάφερε να ψιθυρίσει την παραμικρή κουβέντα αποδοκιμασίας των στελεχών του κόμματός του που επέλεξαν, για μια ακόμα φορά, να επενδύσουν την λαϊκίστικη συμπεριφορά τους με ακραία χυδαιολογία. Στην ουσία ταυτίστηκε μαζί τους, διαχωρίζοντας τη θέση του, όχι από όλους όσους εκστόμισαν και έγραψαν πρωτοφανείς συκοφαντίες αλλά, γενικά και αόριστα, από την «ασυδοσία του πληκτρολογίου». Ο πρώην πρωθυπουργός γνωρίζει πολύ καλά ότι δεν υπάρχει ασυδοσία των πληκτρολογίων αλλά ασυδοσία εκείνων που πατάνε τα πλήκτρα και που έχουν πολύ γνωστά ονοματεπώνυμα.
Ακόμα και όσοι έτρεφαν αυταπάτες, δεν θα έπρεπε να έχουν υπερβολικές αξιώσεις από τον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ. Από τα χρόνια της διακυβέρνησής του ακόμα έγινε απολύτως καθαρή η εξάρτησή του από την ομάδα της προεδρικής φρουράς που έχει αναλάβει εργολαβικά τη βρώμικη δουλειά εντός και εκτός του κόμματος. Εντός, για να κόψει τον βήχα στους «ευνούχους» που απειλούν τον «ριζοσπαστικό» του χαρακτήρα, και εκτός για να υποκαταστήσει κάθε μορφή πολιτικής αντιπαράθεσης με εκστρατείες σπίλωσης των αντιπάλων. Ανάλογη ήταν η εξάρτηση του πρώην πρωθυπουργού από τον ακροδεξιό του εταίρο στον οποίο έμεινε πιστός ως το τέλος, ακόμα κι αν χρειάστηκε να αποπέμψει, χωρίς δεύτερη σκέψη, τον αρχιτέκτονα της συμφωνίας των Πρεσπών, Νίκο Κοτζιά.
Εκτός όμως από την «ανώνυμη» ασυδοσία των πληκτρολογίων υπάρχει και η ασυδοσία των εντύπων του ΣΥΡΙΖΑ, τόσο του κομματικού όσο και του παρακομματικού. Κι αν οι ρόλοι τους ήταν συμπληρωματικοί στην κυβερνητική θητεία, σήμερα τείνουν να εξομοιωθούν στη χυδαιολογία καθώς, όσο περνάει ο καιρός, διαπιστώνουν ότι απομακρύνεται η πιθανότητα για «Δεύτερη φορά Αριστερά». Μια ματιά στα πρωτοσέλιδα της Αυγής της τελευταίας περιόδου αρκεί. Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης αφήνει συνειδητά να εκκολάπτεται ένας κομματικός Φρανκεστάιν που σε λίγο θα γίνει ανεξέλεγκτος και θα του γυρίσει μπούμεραγκ.
Τα στελέχη, όπως η γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ Ασπροπύργου, που ζητάνε τη φυλάκιση του πρωθυπουργού και της υπουργού πολιτισμού με την κατηγορία της παιδεραστίας θα πολλαπλασιαστούν. Τα χάσταγκ της «ασυδοσίας του πληκτρολογίου» γίνονται επίσημη κομματική γραμμή. Ο Αυγη-ανισμός έρχεται να αντικαταστήσει «επάξια» τον Αυριανισμό που υπηρέτησαν με συνέπεια οι περισσότεροι από τους πασοκογενείς που βρήκαν στέγη εξουσίας στον ΣΥΡΙΖΑ. Και όλοι αυτοί γνωρίζουν καλά ότι η Αυριανή ξεκίνησε ως «η εφημερίδα που γκρέμισε τον Καραμανλισμό» για να εξελιχθεί στη συνέχεια στην εφημερίδα που γκρέμισε τον Παπανδρεϊσμό.
Μια σειρά από στελέχη της κεντροαριστεράς που σαγηνεύτηκαν πριν μερικά χρόνια από την αριστερή διακυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ (παραβλέποντας συνειδητά το συνθετικό ΑΝΕΛ) και συνέστησαν την «Προοδευτική Συμμαχία», έχουν αρχίσει, όπως φαίνεται σε παρεμβάσεις και αναρτήσεις τους, να δυσανασχετούν με τον τυχοδιωκτισμό και τον ιδεολογικοπολιτικό εκφυλισμό της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ωστόσο, και παρά το εχθρικό περιβάλλον και τις προσβολές που δέχονται, επιμένουν να αυταπατώνται ότι η χυδαιότητα δεν (πρέπει να) είναι στο δικό τους γήπεδο. Ίσως να είναι τώρα η κατάλληλη στιγμή για να συνειδητοποιήσουν ότι, δυστυχώς γι αυτούς, επέλεξαν οι ίδιοι να αγωνίζονται εκτός έδρας.
0 Σχόλια