Οι τεκτονικές πλάκες πάνω στις οποίες «πατάνε» η Βόρεια και η Νότια Αμερική, απομακρύνονται κατά τέσσερα εκατοστά κάθε χρόνο από εκείνες της Ευρώπης και της Αφρικής.
Όλο και πιο μακριά «σπρώχνουν» την Αμερική από την Ευρώπη και την Αφρική υλικά που αναδύονται από τα έγκατα της Γης.
Σύμφωνα με μία νέα βρετανική επιστημονική μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Nature», ο Ατλαντικός Ωκεανός πλαταίνει όλο και περισσότερο, «ξεμοναχιάζοντας» τις δύο ηπείρους, καθώς οι τεκτονικές πλάκες, πάνω στις οποίες «πατάνε» η Βόρεια και η Νότια Αμερική, απομακρύνονται κατά τέσσερα εκατοστά κάθε χρόνο από εκείνες της Ευρώπης και της Αφρικής.
Και γι' αυτό φέρεται να ευθύνεται ένα γεωλογικό φαινόμενο: τα θερμικά ρεύματα μεταφοράς από τα έγκατα του πλανήτη.
Όπως σημειώνουν οι ερευνητές, με επικεφαλής τον σεισμολόγο δρα Matthew Agius του Πανεπιστημίου του Σαουθάμπτον, στο μέσο του βυθού του Ατλαντικού βρίσκεται η πηγή νέων τεκτονικών πλακών, η επονομαζόμενη και Μεσοατλαντική Ράχη, όπου διαχωρίζονται οι πλάκες οι οποίες κινούνται προς τα δυτικά, από εκείνες που ωθούνται προς την αντίθεση κατεύθυνση. Μάλιστα, έπειτα από κάθε… απομάκρυνση, νέα πετρώματα αναδύονται, αναπληρώνοντας το κενό.
Αυτό ωστόσο που «πονοκεφαλιάζει» τους επιστήμονες είναι η αιτία της απομάκρυνσης των ατλαντικών πλακών, η οποία αποτελεί μυστήριο.
Σε μια προσπάθεια να ξετυλίξουν το κουβάρι, εντόπισαν ενδείξεις για ανάδυση υλικών στον μανδύα (το ενδιάμεσο στρώμα μεταξύ φλοιού και πυρήνα του πλανήτη) από βάθη τουλάχιστον 600 χιλιομέτρων κάτω από τη Μεσοατλαντική Ράχη, τα οποία απομακρύνουν τις πλάκες.
Στην έρευνα συμμετείχαν δύο ερευνητικά πλοία (RV Langseth και RRV Discovery) τα οποία εγκατέστησαν 39 σεισμογράφους στον βυθό του Ατλαντικού, με αποτέλεσμα η πρώτη απεικόνιση του μανδύα κάτω από τη Ράχη (σε βάθη 410 έως 660 χιλιομέτρων) να είναι γεγονός. Και κάπως έτσι ανιχνεύτηκε η αργή αυτή κίνηση των υλικών από τα βάθη της Γης για πρώτη φορά.
«Υπάρχει μία διευρυνόμενη απόσταση ανάμεσα στη Βόρεια Αμερική και την Ευρώπη, που δεν οφείλεται σε πολιτικές ή φιλοσοφικές διαφορές, αλλά στα θερμικά ρεύματα του μανδύα (φαινόμενο της συναγωγής)» δήλωσε ο ερευνητής δρ Νικ Χάρμον.
Από την πλευρά του, ο καθηγητής του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης Μάικ Κένταλ έκανε λόγο για αμφισβήτηση των καθιερωμένων θεωριών.
«Η νέα έρευνα είναι εντυπωσιακή και έρχεται να αμφισβητήσει τις καθιερωμένες θεωρίες ότι οι μεσοωκεάνιες ράχες παίζουν παθητικό ρόλο στην τεκτονική των πλακών. Αντίθετα, φαίνεται πως στις πλάκες σε μέρη όπως η Μεσοατλαντική Ράχη υπάρχουν δυνάμεις που παίζουν σημαντικό ρόλο στην απομάκρυνση των πρόσφατα δημιουργημένων πλακών» ανέφερε.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια