Γράφει ο Καθηγητής Γιώργος Πιπερόπουλος
Το Νέο Έτος 2021 να έχει ελαχιστότατα σχέση με το
δραματικό 2020…
Μείναμε κλεισμένοι στα διαμερίσματά μας, «αμυνόμενοι
στην πανδημία» και ελπίζω, ειλικρινά, η συμβολική γέννηση του Θεανθρώπου τα
Χριστούγεννα του δραματικού 2020, να μας έχει φορτίσει με ΚΟΥΡΑΓΙΟ και να
μας έχει οπλίσει με ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ που θα χρειαστούμε για να διαχειριστούμε τις
«απώλειες», τα δισεπίλυτα προβλήματα και τις βαθιές, που παραμένουν ακόμη
ανοιχτές, πληγές που μας έφερε το 2020:
Είχαμε και έχουμε Θανάτους και μαζί πληγές οικονομικές,
ψυχολογικές, κοινωνικές, πολιτιστικές….
Δυστυχώς δεν μπορούμε να φέρουμε πίσω τους συμπολίτες
μας που έχασαν τη ζωή τους από επιπλοκές που προκάλεσε ο covid-19 και
παραμένει ο πόνος σε συγγενείς και φίλους καθώς σίγουρα κάθε μία ζωή συνιστά
για εκείνον ή εκείνη που τη χάνει καθολική απώλεια, ανεπανόρθωτη καταστροφή!
Τώρα έχουμε μπροστά μας σοβαρότατες και δισεπίλυτες
οικονομικές κρίσεις, θα δούμε συμπολίτες μας με σοβαρές ψυχό-κοινωνικές
επιβαρύνσεις, θα προκαλέσει πόνο το κόστος από την αναστολή κάθε είδους
πολιτιστικών δραστηριοτήτων.
Κλείνω με λόγια ψυχής:
Για να διαχειριστούμε τις
οικονομικό-ψυχό-κοινωνικό-πολιτιστικές κρίσεις επιβάλλεται, μέσα στο 2021
Πολιτικοί και Πολίτες ως συμπατριώτες πραγματικά και καθολικά βασανισμένοι
από την πανδημία να συνεργαστούμε με την απαραίτητη ΟΜΟΨΥΧΙΑ και ΑΓΑΠΗ για
να επιστρέψουμε στην κανονικότητα που χάσαμε, στις δουλειές μας, στην
κοινωνικότητα, στις πολιτιστικές δραστηριότητες και τις ελληνοπρεπείς,
μοναδικές, θερμές, αυθόρμητες φιλικές αγκαλιές και τα σταυρωτά φιλιά.
0 Σχόλια