Η σύγχρονη παράνοια, στην οποία αποδόθηκε κατ΄ ευφημισμό το προσωνύμιο «ΑΡΝΗΤΕΣ», δεν συνιστά κατ’ αποκλειστικότητα Ελληνικό φαινόμενο...
Του Κ. Κυριακόπουλου
Ωστόσο, η επικίνδυνη εξαλλαγή της σε εργαλείο γενικευμένου κοινωνικού και σύντομα πολιτικού διχασμού, είναι απολύτως συνυφασμένη με την ψυχοσύνθεση μιας κοινωνίας που ΤΟΣΟ τα επιτεύγματά της ΟΣΟ κυρίως οι τραγωδίες της, συντελέστηκαν σε καθεστώς βαθιάς εξάρτησης μιας χώρας, που διαχρονικά υπήρξε μήλον της Έριδος ή ακόμη και ανταλλάξιμο είδος, μεταξύ των ισχυρών, οι οποίοι συνάρτησαν τα ευρύτερα σχέδιά τους με την γεωπολιτική της καθυπόταξη.
Τόσο κατά την διάρκεια της Τουρκοκρατίας, όσο και μετά την απελευθέρωση…
Από τις υποτιθέμενα μεγάλες σελίδες επίλογος των οποίων υπήρξε η Μικρασιατική καταστροφή, έως το «ΟΧΙ» στην ξένη εισβολή που και αυτό υπήρξε συνάρτηση ξένων εξαρτήσεων…
Από την εμφυλιοπολεμική κατάρα και την μετεμφυλιοπολεμική παρωδία, έως το φαιδρό παρασκήνιο που... επέβαλε στον τόπο μας την Δικτατορία των Συνταγματαρχών…
Από την τραγωδία της Κύπρου, την φαρσοκωμωδία της μεταπολίτευσης και τα μνημονιακά χρόνια που ακολούθησαν έως και την μεγάλη απάτη του «με ένα νόμο και ένα άρθρο»...
Η ξένη εξάρτηση είναι παρούσα και καθορίζει το μέλλον του τόπου μας και την μοίρα των ανθρώπων.
Μαζί της παρούσα και σε απόλυτη συνάφεια με αυτήν, είναι και η δουλοπρέπεια του πολιτικού μας προσωπικού, όπως και η πατερναλιστική αντίληψη που ανατροφοδοτεί μέσα στην κοινωνία τις διαρκείς αυτοκαταστροφικές επιλογές της.
Παρών είναι και ο Εθνικός διχασμός στις πιο ακραίες και απροσδόκητες εκδοχές του, με την πολιτική ελίτ να πλασάρεται ανελλιπώς δίπλα από τους δυνάστες της χώρας και την κοινωνία να αναζητεί εναγωνίως έναν ονειρεμένο προστάτη, επιλέγοντας τον "καταλληλότερο" από την λίστα των ισχυρών.
Εγκλωβισμένο σε αυτήν την μίζερη παγίδα βρήκε τον τόπο μας ΚΑΙ η πανδημία. Η εργαλειοποίησή της δεν ήταν διόλου δύσκολη υπόθεση και ένας νέος παράλογος και καταστροφικός διχασμός, δεν άργησε ΟΥΤΕ αυτήν την φορά να κάνει ιδιαιτέρως αισθητή την παρουσία του. Η πολιτική ελίτ τον χρειάζεται αυτόν τον διχασμό, για να ολοκληρώσει με σχετική ευκολία τα ανεξόφλητα γραμμάτια για τα οποία δεσμεύτηκε, έχοντας σε πλήρη καταστολή τους κοινωνικούς κλυδωνισμούς που κάτω από άλλες συνθήκες θα ήταν απολύτως αναμενόμενο να προκύψουν… Οι αεριτζήδες από την άλλη μεριά, τον χρησιμοποιούν ως περιβάλλον παρασιτικό μέσα στο οποίο κάνει πάρτι η ματαιοδοξία τους και τα αρρωστημένα πολιτικά όνειρά τους.
Διχασμός στο πρόβλημα… Διχασμός και στην λύση…Με την επίσημη πολιτεία να προσπερνά αυτήν την νοσηρή κατάσταση σφυρίζοντας αδιάφορα, παρά τα καταφανώς επικίνδυνα χαρακτηριστικά που προσλαμβάνει και να περιορίζεται συνειδητά στον ρόλο του θεατή. Και αυτό ακριβώς είναι το μέτρο της πολιτικής ανεντιμότητάς της.
Η ανοχή που επεδείχθη το προηγούμενο διάστημα έναντι όλων αυτών που υποβάθμισαν τον κίνδυνο, και που από κοινού με τα τραγικά κυβερνητικά λάθη στην διαχείρισή του, συνέβαλαν στο να ξεφύγει η κατάσταση από τον έλεγχο και να ξεπεράσουν ήδη οι νεκροί τις 3.500, υπήρξε πρωτοφανής.
Ομοίως πρωτοφανής είναι και η ανοχή που επιδεικνύεται τώρα στο περίφημο «αντιεμβολιαστικό κίνημα» (ο Θεός να το κάνει κίνημα) με πολλούς από τους πρωταγωνιστές του να μην κρύβουν πλέον τις πολιτικές τους φιλοδοξίες. Αντιθέτως τις ξεδιπλώνουν σταθερά και απροκάλυπτα, εκμεταλλευόμενοι την ευκολοπιστία των αφελών και αξιοποιώντας τις γνωστές αγελαίες αντιδράσεις.
Καταστροφική ανοχή… Εγκληματική ανοχή… Και προφανώς δεν μιλάμε για την ανοχή απέναντι στην διαφορετική άποψη, ή οποία είναι θεμιτή και απολύτως επιβεβλημένη…
Μιλάμε για απαράδεκτη ανοχή απέναντι στο θράσος και στην προκλητικότητα όλων αυτών που θεωρούν πώς μέσα μια νύκτα έχουν αποκτήσει υψηλή ειδίκευση στα μονοκλωνικά αντισώματα, την στιγμή που τα πρώτα συμπεράσματα των Αμερικανών επιστημόνων που τα χορήγησαν, δεν είναι μονοδιάστατα, και επιβεβαιώνουν κατηγορηματικά οτι ουδείς επόμενος ασθενής, μπορεί να αντιμετωπίζεται ως γνήσιο αντίγραφο του προηγούμενου...
Μιλάμε για απαράδεκτη ανοχή απέναντι στο θράσος και στην προκλητικότητα όλων εκείνων που ενώ επιμένουν να μην αντιλαμβάνονται την διαφορά ανάμεσα στην αποτελεσματική πρόληψη και στην αμφιλεγόμενη θεραπεία, εν τούτοις επιμένουν να συγχέουν δεδομένα και να απαιτούν να υποκαταστήσουν το εργαστήριο της επιστημονικής έρευνας με το ντουβάρι των κοινωνικών δικτύων, και να συγκρίνουν αυτοί ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ, την πρωτοποριακή τεχνολογία των mRNA εμβολίων, με τα παραδοσιακά εμβόλια προγενέστερων εποχών.
Μιλάμε για ανοχή απέναντι σε πρωτοφανείς πρακτικές… Για ανοχή στην αναπαραγωγή και διακίνηση επικίνδυνων ψευδολογημάτων, απειλών, ύβρεων, ανυπόστατων φημολογιών, προσβλητικών και απαράδεκτων χαρακτηρισμών. Ακόμη και προτροπές που θα έπρεπε χωρίς δεύτερη σκέψη να μπουν στο στόχαστρο του εισαγγελέα, παρελαύνουν ανενόχλητες και ουδείς φαίνεται να ανησυχεί.
Ο χαρακτηρισμός «ψεκασμένοι», προφανώς και προσδιορίζει την αγελαία συμπεριφορά και τις αντιδράσεις όχλου από εκατοντάδες απερίσκεπτους που ακολουθούν άβουλα αυτήν την γελοιότητα, αλλά είναι βέβαιο πως αυτός από μόνος του δεν αρκεί για να περιγράψει την πραγματική εικόνα. Και δεν αρκεί διότι απέναντι σε μια κοινωνία που από την μία είναι θεμιτό να μην γνωρίζει τα επιστημονικά δρώμενα, αλλά από την άλλη είναι απολύτως αναγκαίο να εμπιστεύεται την επιστημονική έρευνα ώστε να μην καταντήσουμε ζούγκλα, οι συνειδητοί διακινητές ψευδών ειδήσεων και καταστροφικών προτροπών, δεν μπορεί να περιβάλλονται με το ελαφρυντικό της απερισκεψίας που απενοχοποιεί τις πράξεις τους και υποβαθμίζει το μέγεθος των προσωπικών ευθυνών τους.
Κυρίως δεν μπορεί να συνεχίσουν να απολαμβάνουν αυτήν την ιδιότυπη και σε κάθε περίπτωση απαράδεκτη ανοχή της πολιτείας, στα όσα επικίνδυνα επιτελούν με όλον αυτόν τον ορυμαγδό ψευδών ειδήσεων και προτροπών που διαδίδουν.
Ανοχή σημαίνει συνενοχή… Και η συνενοχή για την πολιτεία είναι συνειδητή πράξη που την καθιστά αυτομάτως και υπόλογη για το αποτέλεσμα αυτών των απαράδεκτων και επικίνδυνων συμπεριφορών.
Και το πρόβλημα κύριοι δεν εξαντλείται στο πόσοι θα είναι τελικά αυτοί που θα ακολουθήσουν την φωνή του παραλόγου των λεγόμενων "αρνητών" του εμβολίου. Η ζημιά που προκαλείται είναι ευρύτερη, ακόμη και αν τελικά θα είναι ελάχιστοι οι αφελείς που θα ακολουθήσουν μέχρι το τέλος την αυτοκαταστροφική στάση η οποία τους υποδεικνύεται.
Επιστήμονες γυρολόγοι, αναζητούν εναγωνίως την επιβεβαίωση μέσα από ένα κοινό αναρμόδιο να αξιολογήσει τα λεγόμενά τους, και με την στάση τους αυτή κατασυκοφαντούν συνολικά την επιστημονική κοινότητα και απαξιώνουν στην πράξη την επιστήμη την οποία υποτίθεται ότι υπηρετούν...
Πανηγυρτζήδες και απερίσκεπτοι, πεισμένοι για το δικαίωμά τους να έχουν άποψη επί παντός επιστητού, εγκαινιάζουν μια νοσηρή διαδικασία μέσα στην κοινωνία με προεκτάσεις απρόβλεπτες. Και τέλος...
Οι ίδιοι οι πολίτες, παραδίδονται και πάλι στην κρεατομηχανή του διχασμού και η σταδιακή κατάρρευση της συνοχής της Ελληνικής κοινωνίας, μπορεί να διευκολύνει κατ' αρχήν το απαράδεκτο πολιτικό έργο το οποίο εντέλλεται να επιτελέσει αυτή η κυβέρνηση και το οποίο εναρμονίζεται απόλυτα με τις απαιτήσεις των δυναστών, αποτελεί όμως στην ουσία μια πολύ κακή εξέλιξη σε μια εποχή που δεν επιτρέπει τέτοιες καταστροφικές ελαφρότητες.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της
αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια