Το φαινόμενο των «αρνητών», ως μια κατ’ εξοχήν ανορθολογική προσέγγιση της υγειονομικής απειλής που αφορά πλέον σε ολόκληρο τον πλανήτη, δεν συνιστά απλώς μια άλλη άποψη η οποία θα πρέπει να προσεγγίζεται ανεκτικά και με όρους πολιτικής Δημοκρατίας. Και φυσικά αυτό το φαινόμενο, δεν εκδηλώνεται μόνο ως μια αφελής των πραγμάτων προσέγγιση από μερικούς απερίσκεπτους που κυκλοφορούν ανάμεσά μας, και που αρκεί να την απαξιώσουμε και να την προσεγγίσουμε χλευαστικά, ελπίζοντας πως θα ατονήσει σταδιακά μέσα στο χρόνο…
Του Κ. Κυριακόπουλου
Είναι ένα σύνθετο και απολύτως εκφυλιστικό φαινόμενο με το οποίο βρίσκονται αντιμέτωπες οι σύγχρονες κοινωνίες, νοσηρό σε ότι αφορά στις εκδηλώσεις του και επικίνδυνο ως προς τις τελικές του επιπτώσεις, και με αυτήν την έννοια η αντιμετώπισή του απαιτεί σοβαρότητα, ευθύνη, συστηματική προσπάθεια ΚΑΙ για την κατάδειξη των αιτιών που το γέννησαν και το ανατροφοδοτούν, αλλά ΚΑΙ για την αποκάλυψη των πραγματικών επιδιώξεων όλων εκείνων που έσπευσαν από την πρώτη στιγμή να το εργαλειοποιήσουν, εργαλειοποιώντας παράλληλα με αυτό την αφέλεια και την απερισκεψία των ανθρώπων.
Τα εκφυλιστικά του χαρακτηριστικά είναι διαρκή.
Η αδυναμία μιας κρίσιμης μάζας ανθρώπων να ερμηνεύσει σωστά και με εργαλείο την ορθολογική προσέγγιση τις κρίσιμες προκλήσεις της εποχής, είναι η βάση πάνω στην οποία σκαρώνεται ένα ισχυρό πλέγμα σαθρών αντιλήψεων με τις οποίες επιχειρείται να δοθεί πλασματική διέξοδος σε αυτήν την καταφανή αδυναμία.
Από την άλλη μεριά… Το συνολικό περιβάλλον με τα πολλαπλά αδιέξοδα που έχει συσσωρεύσει η κρίση και η επιθετική απέναντι στις κοινωνίες διαχείρισή της που προηγήθηκε, είναι μια ακόμη πολύ σοβαρή παράμετρος που...καθιστά απολύτως ασαφή τα όρια μέσα στα οποία (ή πέραν των οποίων) θα πρέπει οι κοινωνίες να αναζητήσουν οργανωμένα και κυρίως πολιτικά τις κρίσιμες απαντήσεις σε θεμελιώδη προβλήματα της καθημερινότητας, και αυτό τις καθιστά ευάλωτες και επιρρεπείς στον πολιτικό εκφυλισμό.
Αδυναμία στην ορθολογική προσέγγιση και σύνθετο περιβάλλον πολλαπλών αδιεξόδων, είναι το δίδυμο πακέτο που στην συνάφειά του αποτελεί τις ιδιότυπες Συμπληγάδες μέσα στις οποίες συνθλίβονται τα πρωτογενή χαρακτηριστικά της προσωπικότητας των ανθρώπων.
Οι εκφυλιστικές αλλοιώσεις που συντελούνται σε αυτήν την προσωπικότητα είναι πρωτοφανείς, είναι εκτεταμένες και η δυνατότητα του μαζικού χειρισμού και της εκτεταμένης χειραγώγησης ευρύτερων πληθυσμιακών ομάδων, καθίσταται πλέον πρακτικά και αντικειμενικά ευκολότερη.
Έτσι, διάφοροι επίδοξοι επιτήδειοι, καπηλεύονται την απερισκεψία και ασελγούν αδίστακτα πάνω στην αμορφωσιά και στην ημιμάθεια, συμπαρασύροντας τους αφελείς σε έναν ιδιότυπο αυτοκτονικό Σεχταρισμό, καταστροφικό για τους ίδιους αλλά και για την κοινωνία ευρύτερα, και αυτό ακριβώς το νοσηρό και καταστροφικό φαινόμενο βιώνουμε σήμερα, που ανακυκλώνεται με όχημα τους απολύτως χειραγωγούμενους «αρνητές».
Αυτό το τσούρμο των τσαρλατάνων δεν έπεσε ξαφνικά από τον ουρανό…
Στην πλειονότητά τους είναι πολιτικοί καιροσκόποι και πολιτικοί τυχοδιώκτες κάθε λογής, που είδαν ψητό και όρμησαν. Για την ακρίβεια είδαν διάχυτη αφέλεια πρόθυμη να χαλιναγωγηθεί και έσπευσαν να πιάσουν στασίδι, προσφέροντας στους αφελείς αυτό που μπορούν να καταναλώσουν. Εύκολες ερμηνείες, παραμυθένιες «αλήθειες», σενάρια που εξιτάρουν τα πολιτικά καθυστερημένα μυαλά, ανέξοδη κριτική έναντι πάντων, κίβδηλο ηρωισμό, και άφθονο σαλτιμπαγκισμό προσβάσιμο σε κάθε καρακατακαημένο.
Το πρώτο που προσπάθησαν όλοι αυτοί, ήταν να κερδίσουν την εμπιστοσύνη των αφελών. Και για να το καταφέρουν τους διευκόλυνε απεριόριστα η προχειρότητα και οι αντιφάσεις από την πολιτική διαχείριση των κυβερνώντων. Τους διευκόλυνε επίσης το απεριόριστο περιθώριο που διασφάλισαν στην έκφραση της κάθε κουταμάρας. Έτσι… Διάφοροι ψυχάκηδες αφέθηκαν να κάνουν «ζωντανά ρεπορτάζ». Όλοι αισθάνθηκαν σπουδαίοι γιατί μπορούσαν απεριόριστα να χλευάζουν επιστήμονες και να γίνονται οι ίδιοι εν μια νυκτί, λοιμωξιολόγοι, μοριακοί βιολόγοι, πανεπιστήμονες δηλαδή, κάτι που ούτε στα πιο τρελά τους όνειρα δεν θα μπορούσαν να έχουν φανταστεί. Μέσα σε αυτό το απέραντο αλαλούμ, όλοι αισθάνθηκαν σπουδαίοι και πολύ σημαντικοί που τα πάντα πλέον ήσαν του χεριού τους.
Το δεύτερο που επιδίωξαν, ήταν να δώσουν ενιαία υπόσταση σε έναν απερίγραπτο αχταρμά παραλογισμών, συνωμοσιών, και απύθμενης παλαβομάρας. Για τα πάντα αισθάνονται πως έχουν την δική τους απάντηση. Η επικοινωνία με την λογική αποκόπτεται πλήρως. Και ένα νέο αξιακό πλέγμα μεσαιωνικού σκοταδισμού , επιστρατεύεται για να δομήσει την βάση της μελλοντικής τους συνεννόησης.
Η κλονισμένη - και δικαιολογημένα ίσως - εμπιστοσύνη στις παραδοσιακές πολιτικές δομές διευρύνεται. Αλλά το χειρότερο όλων είναι πως αυτός όχλος (μιας και ως όχλος συμπεριφέρεται πλέον) διαρρηγνύει οριστικά την σχέση του με την αλήθεια, με την Επιστήμη, με την έρευνα, με τα πραγματικά κεκτημένα του ανθρώπου που σηματοδότησαν τους κορυφαίους σταθμούς στην ιστορική του διαδρομή. Και συνακόλουθη αυτής της διάρρηξης, υπήρξε η ολοκληρωτική παράδοση αυτού του όχλου σε ένα νοσηρό σύστημα αντιλήψεων και ερμηνειών, που έχει τα πάντα στην φαρέτρα του, εκτός από την αλήθεια και την λογική. Από Νεφελίμ και Μασόνους, μέχρι αστρόπλοια και υποχθόνιους εισβολείς. Τα πάντα εκτός από την αλήθεια και την λογική.
Η αποστασιοποίηση από όλα τα παραπάνω, συνδυάζεται με την περιχαράκωση αυτού του όχλου σε ομάδες φανατικών που στοιχίζονται πίσω από «φωτισμένους» ηγέτες οι οποίοι θα τους οδηγήσουν στην λύτρωση. Εκεί πια οι συνειδήσεις εκφυλίζονται πλήρως. Το μυαλό παύει να είναι εργοστάσιο παραγωγής λογικής σκέψης και μετασχηματίζεται σταδιακά σε γιαούρτι που απλώς βαραίνει, ως κάτι περιττό και σε πλήρη αχρηστία ευρισκόμενο, τα κρανία των αφελών.
Πάνω σε αυτήν την βάση δομήθηκε το καρκίνωμα των «αρνητών».
Και με αυτήν ακριβώς την λογική κινήθηκε μια χούφτα πολιτικών και άλλων τσαρλατάνων που επιχειρούν να το χαλιναγωγήσουν. Το έκαναν να αισθανθεί σπουδαίο αρνούμενο την ύπαρξη μιας πανδημίας την ίδια στιγμή που όλος ο πλανήτης μαζεύει νεκρούς, και τώρα επιχειρούν να το κάνουν να αισθανθεί σημαντικό, αμφισβητώντας την αναγκαιότητα των εμβολίων. Κυρίως το έπεισαν πως η φαιδρότητα της επιχειρηματολογίας στην οποία έχει παραδοθεί, διαθέτει και προστιθέμενη αξία την οποία ουδείς μπορεί να αγνοήσει.
Η συμβολή επιστημόνων και πανεπιστημιακών στην δημιουργία αυτού του ανοσιουργήματος, υπήρξε πράξη πολιτικά, επιστημονικά και ηθικά εγκληματική. Μιλάμε για ανθρώπους που ενώ όφειλαν να τοποθετήσουν υπεράνω όλων το κύρος της επιστήμης και το μεγαλείο της επιστημονικής έρευνας, αυτοί δεν δίστασαν να παραλάβουν την υφέρπουσα νοσηρότητα και να της προσδώσουν άλλοτε άμεσα και άλλοτε εμμέσως, επιστημονικό κύρος με το παράδειγμα της προσωπικής τους ανοχής. Μιλάμε για ανθρώπους που πλασαρίστηκαν ως δήθεν σκεπτικιστές επιδεικνύοντας τα πτυχία τους, τα διαπιστευτήρια και τους τίτλους των σπουδών τους, για να αμφισβητήσουν την επιστήμη την οποία υποτίθεται ότι υπηρετούν, τονώνοντας έτσι την σκοταδιστική βουλιμία των απερίσκεπτων. Η ευθύνη όλων αυτών είναι τεράστια και απαράγραπτη.
Πολύ δε περισσότερο που αυτήν την φορά, η φαιδρή ιστορία του Άντριου Γουέικφιλντ δεν επαναλαμβάνεται ως φάρσα, αφού, το πραγματικό φάσμα των κινδύνων, η υπερπληθώρα των συνωμοσιολογικών σεναρίων, αλλά και οι ανομολόγητες φιλοδοξίες των εμπλεκομένων σαλτιμπάγκων, συνθέτουν εκ των πραγμάτων ένα πολύ ευρύτερο φάσμα πραγματικών απειλών, που ουδείς λογικός άνθρωπος μπορεί πλέον να παραβλέψει.
Η Ελληνική πολιτεία, δεν μπορεί να συνεχίσει να επιδεικνύει ανοχή απέναντι σε αυτήν την νοσηρότητα. Και η Ελληνική κοινωνία, οφείλει να οργανώσει τις δικές της άμυνες απέναντι στον απροκάλυπτο Μεσαιωνισμό που εισβάλει ανεμπόδιστα στην καθημερινότητά της.
Και οφείλουμε να το κάνουμε όλοι μαζί, με εργαλείο την λογική και την υπεύθυνη ενημέρωση. Με εμπιστοσύνη στο τιτάνιο έργο της μαχόμενης επιστήμης. Με αδιαπραγμάτευτο κριτήριο τα αποτελέσματα της επιστημονικής έρευνας, αρνούμενοι να παραδοθούμε στην βιομηχανία της αναπαραγωγής ψευδών και νοσηρών μυθευμάτων.
Σε αυτόν τον τιτάνιο αγώνα για την αλήθεια και την ζωή, όλοι εμείς κρινόμαστε και θα κρινόμαστε με μέτρο την προσωπική μας υπευθυνότητα και την κοινωνική ευσυνειδησία. Και φυσικά με εργαλείο την πολιτική μας νηφαλιότητα, οφείλουμε να απομονώσουμε πλήρως τα γνωστά σκύβαλα του πολιτικού καιροσκοπισμού που θεωρούν ότι μπορούν να κάνουν τα δικά τους παιχνίδια με εργαλείο το ψέμα και αξιοποιώντας την άγνοια των πολιτών.
Σε ότι αφορά δε τους περιφερόμενους «επιστήμονες» που επιδίδονται αυτάρεσκα στην επίδειξη πτυχίων, διδακτορικών και άλλων ακαδημαϊκών αξεσουάρ, οφείλουμε να είμαστε ξεκάθαροι και απόλυτοι.
Η Επιστήμη αυτήν την στιγμή, δίνει την δική της μάχη στο εργαστήριο και στους θαλάμους που κρίνεται η ζωή των ασθενών. Δεν την δίνει στο διαδίκτυο και δεν αναγορεύει σε αξιολογητές του έργου της, τους αδαείς σχολιαστές και τις καρακαλτάκες των κοινωνικών δικτύων.
Οι πλουσιότεροι όλων σε πτυχία και διδακτορικά, είναι τα ίδια τα ντουβάρια που τα κρεμούν όσοι τα διαθέτουν. Ο επιστήμονας δεν επιδεικνύει διαπιστευτήρια όταν η ανθρωπότητα δίνει πραγματική μάχη για την ζωή. Επιδεικνύει μόνον σοβαρότητα, έργο και αποτελέσματα. Και τα επιδεικνύει με την πρέπουσα σεμνότητα που πιστοποιεί πως έχει πραγματική επίγνωση της σπουδαιότητάς του. Οτιδήποτε άλλο πέραν αυτού, συνιστά προσβολή και όχι προάσπιση της ακαδημαϊκής ιδέας.
Συμπερασματικά…
Οι πολίτες απέναντί τους δεν έχουν απλώς κάποιους οι οποίοι αυτοπροσδιορίζονται ως «αρνητές». Οι σύγχρονες κοινωνίες είναι αντιμέτωπες με ένα σύνθετο εκφυλιστικό φαινόμενο, νοσηρό και επικίνδυνο με τους επιτήδειους να καπηλεύονται την απερισκεψία και την αμορφωσιά συμπαρασύροντας τους αφελείς σε έναν ιδιότυπο αυτοκτονικό Σεχταρισμό απέναντι στο οποίο δεν πρέπει να επιδεικνύεται καμία απολύτως ανοχή γιατί θα υπάρξει βαρύτατο κόστος.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της
αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια