Του Γιώργου Κράλογλου
Από την ανάπτυξη της "δημιουργικής λογιστικής" στην ανάπτυξη "χρωμάτων". Την κόκκινη "δίκαιη ανάπτυξη" και τις "πράσινες" ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Διαλέξτε...
Ας μην ήταν η μαύρη οικονομία το μεγάλο δεκανίκι της άσπρης, με στήριξη από 40% μέχρι και 60% (στις μεγάλες ώρες της "ανάπτυξης"), ας μη δούλευε (όπως δούλευε και θα συνεχίσει να δουλεύει), η μαύρη αγορά εργασίας και θα βλέπαμε πόσα απίδια πιάνει ο σάκος..., της ανάπτυξης στο "Γηροκομείο η Ελλάς".
Και να σκεφτεί κανείς πως υπάρχουν "σοφοί" που πιστεύουν ότι θα κάνουν τους απανταχού 650.000 Έλληνες που έφυγαν στις προηγούμενες 2-3 "αναπτύξεις" της οικονομίας, να γυρίσουν επειδή, λέει, θα τους χαρίζουμε φόρους εισοδήματος.
Από ποιες δουλειές όμως θα έχουν εισόδημα; Αυτές που δεν έχουμε να τους δώσουμε ούτε θα βρούμε να τους απασχολήσουμε στην ιδιωτική αγορά;
Τις άλλες, στο κράτος, που ξεχειλίζουμε από κρατικούς υπαλλήλους και οι δανειστές μας ζητάνε να τους μειώσουμε κατά 30.000;
Εδώ είναι να κυλιέσαι κάτω από τα γέλια...
Μισό αιώνα διάλυση θα συμπληρώσουμε το 2025 (αμετακίνητοι στον στενό κορσέ του συμφώνου σκληρής επιτήρησης από τους δανειστές και τις Βρυξέλλες) και αντί να δούμε πώς θα αλλάξουμε το σαπιοκάραβο που παριστάνει την οικονομία, ονειρευόμαστε ξανά και ξανά, ημέρες ανάπτυξης.
Επανέρχεται η πράσινη. Για μια φορά ακόμη (μέσα από τα μπλε χρώματα της Ν.Δ). Περίπου ίδια με την πράσινη ανάπτυξη του ΠΑΣΟΚ. Την πράσινη του 2010 που επίσης δεν έπιασε. Ίσως γιατί δεν έτρεχαν τα "πράσινα άλογα" και τα πρόφτασε η κρίση που εξαγγείλαμε από το Καστελόριζο...
Για την κόκκινη δίκαιη ανάπτυξη του ΣΥΡΙΖΑ, του 2015- 2019, τι να πούμε και τι να πρωτοθυμηθούμε.
Λόγια, φκιασίδια στην οικονομία, άλλες υποσχέσεις μέσα και άλλες διαβεβαιώσεις στους δανειστές. Όνειρα κρατικών χρηματοδοτήσεων, ρευστών και δανείων που δεν έφτασαν ποτέ στα ταμεία των ιδιωτών. Έξοδος και πάλι στα Βαλκάνια με την Ελλάδα αρχηγό στις ενεργειακές ανακατατάξεις και στους αγωγούς.
Λέμε και πάλι, γιατί ήταν αντιγραφή από εκείνα που ακούσαμε και μετά το 1995. Με τους εκσυγχρονιστές Σημίτη.
Ετοιμάζαμε και τότε ενεργειακές σημαίες που θα κρατούσαν οι ελληνικές κρατικές επενδύσεις στα Βαλκάνια. Μέχρι που φθάσαμε στη συμφωνία για τα νέα βαφτίσια των Σκοπίων... και τα ξεχάσαμε.
Τα ξανακούσαμε, ακριβώς τα ίδια, μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Το 2005-2008 που κάναμε τους ζόρικους στους Αμερικάνους και θα φοράγαμε τουλπάνια και καφτάνια..., όταν θα κατέληγε στην Αλεξανδρούπολη ο αγωγός ρώσικου πετρελαίου από το Μπουργκάς.
Δεν αρέσαν όμως στους Αμερικάνους αυτά τα αναπτυξιακά που σχεδιάζαμε. Και αντί να μας αλλάξουν τα σχέδια μας άλλαξαν την κυβέρνηση...
Στην "πλατεία" όμως, χαμός από τα χειροκροτήματα και τα μπράβο των Βουλγάρων (που κατά τα άλλα θα ήταν οι συνεταίροί μας στον αγωγό Μπουργκάς –Αλεξανδρούπολη...).
Πάνε και αυτά τα όνειρα της ανάπτυξης. Έμειναν στα ράφια και της Ρωσίας και της Αμερικής.
Εμείς αντί να αντιληφθούμε και να το εμπεδώσουμε για τα καλά πως ανάπτυξη στα χέρια του κράτους δεν γεννιέται και αν γεννηθεί θα μείνει ανάπηρη από τα γεννοφάσκια, τι κάναμε; Αλλάξαμε κυβερνήσεις και χρώματα στην ανάπτυξη...
"Ξεχάσαμε" (ως φαίνεται...) πως και τη μέχρι σήμερα πράσινη ανάπτυξη (εναλλακτικές μορφές ενέργειας, αγωγοί και σταθμοί φυσικού αερίου) την έπνιξε με τα ίδια του τα χέρια το κράτος με "θηλιές" και κρεμάλες φορολόγησης, με γραφειοκρατία και με παραπομπές, κάθε επένδυσης στη δικαιοσύνη, (που σημαίνει χρόνια και χρόνια για να ξεμπλέξεις...) και αναζητήσαμε την κόκκινη ανάπτυξη. Το, κατά αριστερό κόσμο, όνομα αυτής "δίκαιη ανάπτυξη".
Τώρα ετοιμάζουμε (σε μπλε χαρτιά ) μια άλλη πράσινη ανάπτυξη. "Φασκιωμένη" και πάλι από το κράτος... Ανάπτυξη από τα λεφτά του Ταμείου Ανάκαμψης. Που θα φθάσουν στην Ελλάδα στα μέσα του 2021 για να "εμβολιασθεί", αρχικά, η ανάπτυξη, μέσω δήθεν "εκσυγχρονισμένων" κρατικών μονοπωλίων. Η ιδιωτική οικονομία θα ακολουθήσει. Πάντα σε κρατικά σχέδια. Αν προλάβει μέχρι τις εκλογές. Και ως προς τα σχέδια να γίνονται από το κράτος κανείς δεν διαφωνεί. Τι να τα κάνεις όμως, όταν στρώνονται σε τραπέζι κρατικοδίαιτης οικονομίας. Μοντέλο κρατισμού που εξαναγκάζει, (φορολογικά) κάθε ιδιώτη να κάνει το κράτος συνεταίρο. Πως λοιπόν και αυτή "ανάπτυξη" να μην κάνει παρέα... στις προηγούμενες τέσσερις, της μεταπολίτευσης;
0 Σχόλια