Του Strange Attractor
Εμείς τα λέμε και τα γράφουμε εδώ μέσα, αλλά ποιος μας ακούει;
Γίνονται χίλια μύρια μικροεγκλήματα και κανενός το αυτί δεν ιδρώνει.
Και αυτό είναι λογικό.
Διότι ένα από τα παρεπόμενα της συριζαίικης λαίλαπας που ζήσαμε, είναι να απαξιωθούν τα περισσότερα από τα διαδικτυακά σάιτς, τα οποία εξυμνούσαν καθημερινά τον Αλέξη και το τσίρκο του, ό,τι κι αν έκαναν.
Συνεπώς, ό,τι και να δημοσιευτεί σήμερα, είτε είναι αλήθεια είτε όχι, οι περισσότεροι το αγνοούν, δεν μπαίνουν καν στον κόπο να το διαβάσουν, με επωδό το «καλά τι να μας πει τώρα και το συριζέικο…».
Όσον αφορά τα συστημικά ΜΜΕ, αυτά πήραν το κατιτίς τους από τη κυβέρνηση, οπότε είναι σαν να μην υπάρχουν. Απλά λιβανίζουν. Κλείνοντας τα μάτια στα μικροεγκλήματα που λέγαμε.
Ευτυχώς το Antinews, τα έχωνε στον Σύριζα όταν ήταν κυβέρνηση και τα χώνει στη ΝΔ σήμερα. Δεν κάνει διακρίσεις.
Και μάλιστα τα χώνει στην εκάστοτε εξουσία, δεν κλωτσάει πεσμένους δηλαδή.
Αυτό θα πει ανεξάρτητο μέσο. Κριτική και όχι οσφυοκαμψίες.
Έκανα αυτή την εισαγωγή διότι εξεπλάγην με τη στάση του Σύριζα όσον αφορά τις δηλώσεις του υπουργού κ. Γεραπετρίτη.
Σκληρή στάση κι αντάξια ενός ισχυρού αντιπολιτευτικού κόμματος. Έτσι δεν είναι;
Άσχετα αν εντέχνως παρερμηνεύτηκαν τα λόγια του.
Πόλεμο έχουμε και στον πόλεμο όλα δικαιολογούνται…
Ναι, αλλά από την άλλη, να κι οι κωλοτούμπες.
Αναφέρομαι στη σκληρή στάση του Σύριζα απέναντι στην απόφαση της κυβέρνησης να επιδοτήσει με 120 εκατομμύρια τον νέο «εθνικό αερομεταφορέα», που την επομένη αντικαταστάθηκε από χειροκρότημα… με όρους.
Τι έγινε ρε παιδιά;
Μια αντίστοιχη κυβίστηση είδαμε και με τις καταγγελίες του Σύριζα (βλ. Αυγή) για τον «νεοφιλελεύθερο εθελοντισμό» με αφορμή τις νοσηλεύτριες που πήγαν να συνδράμουν τις ΜΕΘ της Θεσσαλονίκης, οι οποίες καταγγελίες ξεχάστηκαν την επομένη και όχι μόνο αυτό, αλλά είδαμε και μεγαλοστελέχη του Σύριζα να σπεύδουν κι αυτοί εθελοντές στα νοσοκομεία.
Τόσο αριστερό εθελοντισμό είχα να δω από την εποχή που στέλναμε μπριγάδες στη Νικαράγουα του Ορτέγκα για να βοηθήσουν στη συγκομιδή του ζαχαροκάλαμου…
Από την άλλη πλευρά έχουμε και τις κυβιστήσεις των «δεξιών».
Εκείνων που κάποτε χειροκροτούσαν την κυβέρνηση του Καραμανλή, που πούλησε την Ολυμπιακή για να μην πληρώνει το δημόσιο τα κερατιάτικά της. Εξάλλου ποια σύγχρονη χώρα χρειάζεται εθνικό αερομεταφορέα;
Και που σήμερα χειροκροτούν την επιδότηση της (ιδιωτικής) Aegean από το κράτος, επειδή χρειαζόμαστε εθνικό αερομεταφορέα.
Μπερδευτήκατε; Εγώ να δείτε…
Θα μου πείτε πως έτσι ήταν ανέκαθεν οι χειροκροτητές, μην ψάχνεις λογική.
Εδώ κάποιοι το ’15 ήταν στημένοι με τις ώρες στις ουρές των ΑΤΜ, μέσα στον καύσωνα, και συγχρόνως χειροκροτούσαν το γελαστό παιδί… τι να λέμε;
Πάντως για να τα λέμε όλα, ακούω συνεχώς τόσο νηφάλιους κυβερνητικούς, όσο και «ουδέτερους» δημοσιογράφους να μας λένε πως εν μέσω πανδημίας καλό θα ήταν να αποφεύγονται οι πολιτικές κόντρες και οι μικροκομματικές αντιπαραθέσεις.
Σοφά λόγια… που εξυπηρετούν ποιους άραγε;
Λόγια που έρχονται να επιβεβαιώσουν αυτό που πιστεύω ακράδαντα, ότι ο κορονοϊός και οι επιπτώσεις του αποτελούν βούτυρο στο ψωμί της κυβέρνησης, που περνάει ό,τι θέλει χωρίς να ανοίξει μύτη. Χωρίς να πάρει χαμπάρι κανείς.
Με προτροπές των νηφάλιων που λέγαμε, για πολιτική συναίνεση.
Ας περάσει, λένε, η πανδημία και μετά τα βρίσκουμε.
Μέχρι να περάσει όμως, τα χάνουμε όλα, και όταν ξαναβγούμε έξω θα είναι μια διαφορετική Ελλάδα, με τους κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες να είναι στον αφρό, ενώ σε εμάς θα έχουν μείνει οι μάσκες και τα παγουρίνια.
Μάλιστα, τα όσα συμβαίνουν πίσω από τα φώτα της δημοσιότητας μου θυμίζουν την περίοδο της κατοχής.
Τότε που οι μαυραγορίτες φώναζαν «βάστα Ρόμελ», διότι όσο κρατούσε γερά ο Ρόμελ στη Β. Αφρική τόσο λιγότερα προϊόντα υπήρχαν διαθέσιμα, άρα τόσο πιο ακριβά τα πουλούσαν.
Μόλις κυκλοφορούσαν φήμες ότι η Αλεπού της Ερήμου υποχωρεί, τόσο πιο πολλά προϊόντα έβγαιναν από τις αποθήκες στην αγορά, άρα έπεφτε η τιμή τους.
Αυτή ήταν η πραγματική κατάσταση επί κατοχής και όχι τόσο πολύ η εθνική ομοψυχία, η ανιδιοτελής αλληλεγγύη, η προσφορά στον συνάνθρωπο… μπλα μπλα.
Κάτι ανάλογο ζούμε και σήμερα, με κάποιους μεταμοντέρνους κερδοσκόπους να φωνάζουν «βάστα κορονοϊέ» προκειμένου να προλάβουν να κάνουν κι άλλες ύποπτες δουλίτσες, που σε κανονικές εποχές δεν θα μπορούσαν…
Εν πάση περιπτώσει η ζωή συνεχίζεται όπως συνεχίζεται εν μέσω γενικού λοκντάουν, με τους Τούρκους να συνεχίζουν ανενόχλητοι τις προκλήσεις τους, κι εμείς να απαντάμε με αποφασιστικότητα και σκληρά μηνύματα.
Αυτή η σκληρή αντιμετώπιση των εχθρών μας από την κυβέρνηση μου θύμισε κάτι που είχε πει ένας Ισραηλινός αξιωματικός κάποτε, όταν ρωτήθηκε πως και γιατί είναι τόσο γενναίοι οι Ισραηλινοί.
«Επειδή πολεμάμε με τις πλάτες μας στο Άουσβιτς…», ήταν η απάντησή του.
Σαν κι εμάς δηλαδή, που πολεμάμε με τις πλάτες μας στο… ΔΙΟΓΕΝΗΣ ΠΑΛΑΣ.
Αλλά τι να πεις;
Τέτοιοι είμαστε, άτολμοι, ριψάσπιδες και καλοπερασάκηδες, όλοι εμείς που ζούμε το νεοελληνικό νεοδημοκρατικό όνειρο, εθισμένοι στον μισθό μας, όπως είπε και ο πρωθυπουργός…
Είπα πρωθυπουργός και τι θυμήθηκα ο ποταπός;
Πως σύμφωνα με δημοσιεύματα, μέχρι να κλείσει το 2020, δεν περιμένουμε μόνο μια πιθανή έκρηξη του ηφαιστείου της Θήρας (Σαντορίνη για τους συριζαίους, που ίσως δεν έχουν ακουστά τη Θήρα), αλλά πλησιάζει τη γη κι ένας τεράστιος αστεροειδής με μέγεθος ουρανοξύστη!!!!!
Ίσα που προλαβαίνουμε δηλαδή να πληρώσουμε τα τέλη κυκλοφορίας…
0 Σχόλια