Του Θοδωρή Γιάνναρου *
Η πανδημία COVID-19 πιέζει ασφυκτικά το Εθνικό Σύστημα Υγείας της χώρας, με υπερβολικά μεγάλους για τα ελληνικά δεδομένα αριθμούς κρουσμάτων, νεκρών και διασωληνωμένων σε ΜΕΘ, αλλά και σε απλούς θαλάμους νοσηλείας, μιας και οι κλίνες εντατικής είναι πλέον αρκετά δυσεύρετες.
Χθες, Παρασκευή, ανακοινώθηκαν 2.581 νέα κρούσματα, αριθμός μικρότερος μεν από τα χθεσινά 3.227, αλλά παρ’ όλα αυτά πολύ μεγάλος, με 519 ασθενείς να βρίσκονται διασωληνωμένοι σε κλίνες ΜΕΘ και ΜΑΦ, ενώ έχουν καταγραφεί δυστυχώς 72 νέοι θάνατοι το τελευταίο 24ωρο, αριθμός που αποτελεί νέο αρνητικό ρεκόρ.
Η Αττική, αν και τα 50 περίπου νοσοκομεία που διαθέτει πιέζονται πολύ, έχει ακόμα εφεδρείες και αντέχει.... όμως η Βόρειος Ελλάδα κυριολεκτικά φλέγεται με τη Θεσσαλονίκη, σε σχέση με την Αττική, να διατηρεί υπερπενταπλάσιο επιδημικό φορτίο.
Οι μέρες που έρχονται είναι εξαιρετικά κρίσιμες ως προς τις αντοχές του συστήματος υγείας και απαιτούνται ακόμα αυστηρότερα μέτρα, που θα περιορίσουν δραστικά τη διασπορά και την υπερμετάδοση, ώστε να εξοικονομηθεί χρόνος και, με όσο το δυνατόν λιγότερες απώλειες, να αναμένουμε τον εμβολιασμό των πολιτών, που απ’ ό,τι διαφαίνεται θα ξεκινήσει γύρω στον Ιανουάριο, αν όλα πάνε καλά και δεν υπάρξουν απρόοπτα.
Η κατάσταση είναι εξαιρετικά ανησυχητική και αν και αναμενόταν μια σχετική μείωση των κρουσμάτων, εντούτοις αυτά επιμένουν. Βρισκόμαστε ακόμα πολύ ψηλά, παρ’ όλο που ο ρυθμός αύξησης των κρουσμάτων έχει αρχίσει και ελαττώνεται.
Τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν για 3-4 τουλάχιστον εβδομάδες πρέπει να είναι ανάλογα εκείνων που είχαν ληφθεί στη Wuhan, εκεί απ’ όπου ξεκίνησε η πανδημία και ακόμα και σήμερα που ο πλανήτης φλέγεται, τόσο η συγκεκριμένη πόλη, όσο και ολόκληρη η Κίνα του 1,5 δισ. κατοίκων, εμφανίζει σχεδόν μηδενικά κρούσματα.
Η λήψη λοιπόν μέτρων τύπου Wuhan και γενικά Κίνας με το αντίστοιχα αυστηρό lockdown, είναι πλέον μονόδρομος και είμαι της άποψης πως δεν μπορεί πλέον σε καμία περίπτωση να αποφευχθεί! Άλλος τρόπος για να σωθούν ζωές δεν φαίνεται προς το παρόν στον ορίζοντα.
Ένα τέτοιου είδους lockdown από δύο έως τέσσερις εβδομάδες θα μπορούσε να αναστρέψει την υφιστάμενη κατάσταση και να διακόψει τη διασπορά του ιού. Δεν έχουμε δυστυχώς την πολυτέλεια να πειραματιστούμε, ή να παίξουμε ζωές πολιτών στα ζάρια, συνεχίζοντας όπως πορευόμαστε, χωρίς γενναίες τομές και αποφάσεις, διότι θα θρηνήσουμε πολλούς συμπολίτες μας που δεν θα έπρεπε σε καμία περίπτωση να χαθούν αλλά θα χαθούν, απλά και μόνο επειδή δεν θα υπάρχει θέση νοσηλείας γι’ αυτούς, ούτε μπορούμε να απαιτήσουμε κάποια στιγμή από τους γιατρούς να αποφασίζουν ποιος ζει και ποιος αφήνεται στην τύχη του, ποιον θα αποσωληνώσουμε για να διασωληνώσουμε κάποιο άλλον με καλύτερες προδιαγραφές από πλευράς πρόγνωσης.
Σε ένα lockdown αυτού του τύπου, οι πολίτες θα έβγαίναν από τα σπίτια τους μόνο για να πάνε αποδεδειγμένα σε γιατρό ή να ψωνίσουν τα απαραίτητα για τη διαβίωση τρόφιμα, είδη ατομικής φροντίδας και φάρμακα, καθώς και για να βγάλουν βόλτα για λίγα λεπτά το κατοικίδιο τους! Τα υπόλοιπα sms δεν θα έπρεπε να ισχύουν. Εννοείται πως όλες οι πληρωμές Δημοσίου και ιδιωτών θα μεταφερθούν για αργότερα - δεν υπάρχει δυστυχώς άλλος τρόπος για την ανάσχεση της πανδημίας. Όπως βαδίζουμε αυτή τη στιγμή, και άνθρωποι που θα έπρεπε να ζουν χάνονται και η οικονομία καταστρέφεται. Μόνο τα πραγματικά δραστικά μέτρα μπορούν τώρα να βοηθήσουν. Όλα τα άλλα είναι ημίμετρα που τρέχουν πίσω από τις εξελίξεις που προηγούνται.
Υπάρχει όμως και κάτι άλλο. Ο κόσμος που αμφιβάλλει στα του κορονοϊού και χλευάζει τα μέτρα, πρέπει να αντιληφθεί το διακύβευμα...
Επειδή η ειρωνική ερώτηση που κάνουν συνήθως οι απανταχού απληροφόρητοι, όταν κάποιος χάνει τη ζωή του από COVID-19 είναι καρμπόν... η ίδια προσβολή για τους νεκρούς του κορονοϊού και όσους παλεύουν με το μικροσκοπικό αυτό, αλλά άκρως φονικό θεριό:
"Από Covid πέθανε;"
Θα ήθελα, λοιπόν, να τους εξηγήσω κάποια πράγματα προκειμένου να αφήσουν την ειρωνία πάνω στα κουφάρια νεκρών συμπολιτών μας και να σταματήσουν να θέτουν αυτή την πραγματικά κουτή ερώτηση. Προσωπικά εύχομαι, κανένας από αυτούς τους αμφισβητίες να μην μολυνθεί ποτέ από τον συγκεκριμένο ιό. Αν όμως παρ’ ελπίδα μολυνθούν, θα πρέπει να γνωρίζουν πως ο ίδιος ο ιός δεν σκοτώνει, αλλά βάζει το δικό μας σώμα να μας σκοτώσει, αφού πρώτα το μολύνει και το κρατήσει αιχμάλωτο για να αναπτυχθεί μέσα του.
Πώς κάνει όμως τη ζημιά; Όταν ο ιός αυτός εισέλθει με τον όποιο τρόπο στο σώμα, δημιουργούνται άσχημες "φλεγμονές”, ειδικά αν ο ιός προχωρήσει στο κάτω μέρος του πνεύμονα. Εκεί η φλεγμονή εξελίσσεται σε πνευμονία, από την οποία μπορεί να καταλήξουν ακόμα και υγιείς νέοι άνθρωποι. Όταν όμως κάποιος είναι ευάλωτος, ασχέτως ηλικίας, έχοντας κάποιο ή κάποια υποκείμενα νοσήματα, τότε η λοίμωξη αυτή του κατώτερου αναπνευστικού πυροδοτεί φοβερές καταστάσεις όπως θρομβώσεις, βαριά δύσπνοια, πολύ υψηλό πυρετό και φθάνει μέχρι και σε πολυοργανική ανεπάρκεια. Το ίδιο ισχύει και για τους μεγαλύτερους σε ηλικία, των οποίων οι άμυνες δεν είναι τόσο ισχυρές όπως των νεότερων... Ο ιός αυτός απλά χρησιμοποιεί το υποκείμενο νόσημα για να σκοτώσει τον αιχμάλωτό του.
Για να γίνει καλύτερα αντιληπτό, θα σας δοθεί ένα απλό παράδειγμα: Έχετε αφαιρέσει, στα πλαίσια της ανακαίνισης του σπιτιού σας, μια κολόνα για να ενώσετε τραπεζαρία με σαλόνι. Δείχνει υπέροχο και έχει αντέξει μέχρι και σεισμούς. Όμως ξαφνικά μετά από χρόνια γίνεται ξαφνικά ένας μεγάλος σεισμός και το σπίτι πέφτει μαζί με άλλα, στα οποία είχαν γίνει αντίστοιχες παρεμβάσεις (υποκείμενα νοσήματα) ή ήταν μεγάλης ηλικίας. Ποιος άραγε φταίει; Ποιος είναι ο φυσικός αυτουργός της καταστροφής; Μα φυσικά υπαίτιος της καταστροφής είναι ο σεισμός. Αν δεν συνέβαινε, τα σπίτια που έπεσαν θα ήταν εκεί για πολλά πολλά ακόμα χρόνια και δεν θα είχαν θάψει στα ερείπιά τους τους ενοίκους τους.
Ακριβώς το ίδιο ισχύει και για τον κορονοϊό. Μπορεί να δημιουργήσει σοβαρές επιπλοκές ακόμα και σε νέους, αλλά του είναι πολύ πιο εύκολο να δημιουργήσει σοβαρές επιπλοκές σε ανθρώπους με υποκείμενα νοσήματα, ακόμα και αν είναι νέοι και να πετύχει το πλάνο του θανάτου.
Θα μου πείτε σχετικά με το παράδειγμα του σεισμού... πως στα σπίτια που έπεσαν θα μπορούσαν να έχουν γίνει στατικές παρεμβάσεις ενίσχυσης του σκελετού τους. Συμφωνώ, αλλά αυτό δεν αλλάζει τίποτα σε σχέση με τον φυσικό αυτουργό της καταστροφής που είναι και παραμένει ο σεισμός.
Στους ανθρώπους όμως που νοσούν από χρόνιες παθήσεις (υποκείμενα νοσήματα) τις περισσότερες φορές δεν είναι δυνατόν να γίνουν παρεμβάσεις για την πλήρη ίαση και συντηρούνται με φάρμακα και παρακολούθηση της νόσου. Αν οι άνθρωποι αυτοί δεν νοσούσαν από τον κορονοϊό, θα μπορούσαν να ζήσουν φυσιολογικά για πολλά ακόμα χρόνια, παρέα με τους αγαπημένους τους.
Η κοινωνία που υποφέρει αυτό το διάστημα είναι βέβαιο πως απαιτεί να τερματιστεί η συνεχής αυτή αμφισβήτηση του αυτονόητου, εκτός και αν για κάποιους τα περίπου 2,5 εκατομμύρια Ελλήνων κάθε ηλικίας με υποκείμενα νοσήματα είναι αμελητέα ποσότητα και τζάμπα αναπνέουν.
* Ο κ. Θοδωρής Γιάνναρος είναι Μοριακός Βιολόγος-Γενετιστής
0 Σχόλια