Blame games στήνει η Άγκυρα, με ανοχή Βερολίνου - Μπορέλ που απεύχονται τις κυρώσεις

Γράφει ο Νίκος Μελέτης

Ενώπιον μιας νέας προσπάθειας της Τουρκίας με την ανοχή και ευρωπαίων, όχι μόνο να αποφύγει τις κυρώσεις από την ΕΕ, αλλά και να παίξει το blame game εις βάρος της Ελλάδας, κινδυνεύει να βρεθεί η χώρα μας, την στιγμή μάλιστα που η Άγκυρα προκλητικά αγνοεί επιδεικτικά το διεθνές δίκαιο και τις προειδοποιήσεις της ΕΕ, συνεχίζοντας την αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων Ελλάδας και Κύπρου και διατηρώντας την επιθετική ρητορική εναντίον ευρωπαϊκών χωρών.

Στο χθεσινό Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων ο Γερμανός ΥΠΕΞ και προεδρεύων Χ. Μάας υποχρεώθηκε να δηλώσει ότι εαν η Τουρκία δεν σταματήσει τις προκλήσεις τότε θα αντιμετωπίσει την συζήτηση για πιθανές κυρώσεις εις βάρος της, ενώ ο Ύπατος Εκπρόσωπος Ζ. Μπορέλ (από τους θερμότερους υποστηρικτές της γερμανικής πολιτικής κατευνασμού της Τουρκίας) αρκέστηκε στην διαπίστωση ότι «δεν υπάρχουν θετικά μηνύματα από την πλευρά της Τουρκίας» και ότι η «συμπεριφορά της Τουρκίας απομακρύνει την χώρα από την Ευρώπη και καθώς ο χρόνος κυλά, πλησιάζουμε σε καθοριστική στιγμή της σχέσης της ΕΕ με την Τουρκία».

Ακόμη και τωρα, όταν η Τουρκία δεν αρκέστηκε μόνο να γράψει στα παλιότερα των υποδημάτων της τις… διακριτικές εκκλήσεις του κ. Μπορέλ και των Γερμανών να σταματήσει τις προκλήσεις από την προηγούμενη Σύνοδο Κορυφής την 1η Οκτωβρίου, αλλά κλιμακώνει τις προκλήσεις και μάλιστα φρόντισε να ρίξει και λάδι στην φωτιά στο επιβαρυμένο κλίμα λόγω των επιθέσεων των ισλαμιστών εξτρεμιστών σε Παρίσι και Βιέννη, η Γερμανική Προεδρία και ο Ύπατος εκπρόσωπος δεν τολμούν να μιλήσουν όπως θα άρμοζε σε εκπροσώπους της ΕΕ.

Δηλώνοντας πολύ απλά ότι η Τουρκία αγνόησε και την τελευταία προειδοποίηση που έγινε στην Σύνοδο Κορυφής του Οκτωβρίου και συνεπώς στην Σύνοδο της 10ης Δεκεμβρίου δρομολογείται η υλοποίηση της ειλημμένης απόφασης για επιβολή κυρώσεων.

Γιατί ακριβώς οι υποστηρικτές της Τουρκίας στην Ε.Ε. που θέλουν να αποφύγουν ή να αποδυναμώσουν την συζήτηση περί κυρώσεων , στρώνουν έτσι το έδαφος για να κάνει ο κ. Ερντογάν έναν από τους γνωστούς πια ελιγμούς που κανέναν δεν πείθουν ,αλλά βρίσκουν προθύμους να τους αποδεχτούν έστω και εις βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου και τελικά της ίδιας της ΕΕ.

Διότι οι Γερμανοί και ο κ.Μπορέλ περιμένουν ότι λίγες ημέρες πριν από την Σύνοδο ο κ. Ερντογάν θα αποσύρει το Oruc Reis είτε για τις «συνήθεις εργασίες συντήρησης» είτε επειδή «ολοκλήρωσε την αποστολή του, ερευνών στην τουρκική υφαλοκρηπίδα» και έτσι θα πανηγυρίσουν ότι τελικά η Τουρκία… συμμορφώθηκε με τις συστάσεις της ΕΕ, και συνεπώς όχι μόνο δεν πρέπει να της επιβληθούν κυρώσεις, αλλά αντιθέτως να της δοθεί και το «καρότο» της «θετικής ατζέντας» προκειμένου να μην χαθεί το... μομέντουμ. Και στο ίδιο πλαίσιο βεβαίως η αναμενομένη υποκριτική δήλωση της Τουρκίας ότι είναι έτοιμη για διαπραγματεύσεις θα στρέψει την πίεση των Γερμανών στην Αθήνα για να δεχθεί έναρξη διαλόγου, ενώ το Oruc Reis θα έχει ολοκληρώσει την «αποστολή» του, των παράνομων ερευνών στην ελληνική υφαλοκρηπίδα.

Χωρίς καμιά εγγύηση ότι στην διάρκεια των συνομιλιών δεν θα επαναληφθεί αντίστοιχη πρόκληση είτε στην ελληνική υφαλοκρηπίδα είτε στην Κυπριακή ΑΟΖ και χωρίς ρητή διασαφήνιση του παράνομου χαρακτήρα των ερευνών σε περιοχή που δεν αποτελεί τουρκική υφαλοκρηπιδα, η έναρξη ενός τέτοιου διαλόγου θα συνιστά αποδοχή των τετελεσμένων.

Την 1η Οκτωβρίου τα Συμπεράσματα της Συνόδου Κορυφής προσέφεραν το καρότο στην Τουρκία αναφέροντας ότι «Υπό τον όρο ότι θα συνεχιστούν οι εποικοδομητικές προσπάθειες να τερματιστούν οι παράνομες ενέργειες έναντι της Ελλάδας και της Κύπρου, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο συμφωνεί να δρομολογήσει θετικό πολιτικό θεματολόγιο ΕΕ-Τουρκίας...».

Συγχρόνως όμως δεν απειλούσε απλώς, αλλά ανακοίνωνε ότι:

«Υπενθυμίζοντας και επιβεβαιώνοντας μεταξύ άλλων τα προηγούμενα συμπεράσματά του για την Τουρκία του Οκτωβρίου 2019, σε περίπτωση ανανεωμένων μονομερών ενεργειών ή προκλήσεων κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου, η ΕΕ θα χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα και τις επιλογές που έχει στη διάθεσή της, μεταξύ άλλων σύμφωνα με το άρθρο 29 της ΣΕΕ και το άρθρο 215 της ΣΛΕΕ, προκειμένου να υπερασπιστεί τα συμφέροντά της και τα συμφέροντα των κρατών μελών της.

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θα συνεχίσει να παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις και θα επανέλθει αναλόγως και θα λάβει αποφάσεις κατά περίπτωση το αργότερο κατά τη σύνοδό του τού Δεκεμβρίου».

Αυτό ακριβώς έστω και την τελευταία στιγμή προσπαθούν να αποφύγουν οι Γερμανοί, οι οποίοι ούτε οι ίδιοι πίστευαν ότι ο κ. Ερντογάν θα τους εξέθετε και θα τους αγνοούσε προσβλητικά.

Γιατί ενώ οι Γερμανοί κόπτονταν για την υποτιθέμενη πρωτοβουλία τους για επανέναρξη των διερευνητικών και διακοπή των προκλήσεων ,από την 1η Οκτωβρίου, υπήρξαν 5 (πεντε) ανανεώσεις των παράνομων NAVTEX για παράνομες έρευνες του Oruc Reis εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας( 11/10, 21/10, 24/10,31/10,11/11) και δυο ανανεώσεις ερευνών εντός Κυπριακής υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ ,και φυσικά η παράνομη και προκλητική επίσκεψη του κ. Ερντογάν στο Βαρώσι.

Στο διάστημα από την προηγούμενη Σύνοδο Κορυφής υπήρξαν δυο επαφές του Ν. Δένδια με τον Μ. Τσαβούσογλου όπου συμφώνησαν να ορισθεί ημερομηνία για επανέναρξη των διερευνητικών επαφών και την επομένη η Τουρκία εξέδιδε νεα NAVTEX τορπιλίζοντας κάθε δυνατότητα διαλόγου και υποσκάπτοντας κάθε υπόλειμμα εμπιστοσύνης που μπορεί να υπήρχε.

Θα πρόκειται περί γελοιοποίησης της ίδιας της ΕΕ εάν το Βερολίνο σπεύσει να αποδεχθεί την προφανή κοροϊδία που θα συνιστά η αποδοχή της αποχώρησης του Oruc Reis τις παραμονές της Συνόδου ως «συμμόρφωση» της Αγκυρας με τις συστάσεις της ΕΕ και προφανώς είναι κάτι που δεν μπορεί να αποδεχθεί η Αθήνα και επίσης απίθανο να αποδεχθεί και η Γαλλία η οποία υπήρξε η ίδια και ο πρόεδρος Μακρόν θύμα του τουρκικού «μπούλινγκ».

Σε κάθε περίπτωση πάντως η όποια απόφαση της Συνόδου Κορυφής για κυρώσεις, παρά το γεγονός ότι θα απαιτηθεί χρόνος για την εξειδίκευση τους απο την (απρόθυμη) Κομισιόν, θα στείλει το σήμα στις αγορές που καιροφυλακτούν για να τιμωρήσουν τους πειραματισμούς του κ. Ερντογάν στην υπο κατάρρευση τουρκική οικονομία.

Βεβαίως σε μια ΕΕ που βουλιάζει και παλι στην εσωστρέφεια λόγω του βέτο Ουγγαρίας και Πολωνίας στο πακέτο ανάκαμψης, υπάρχει απροθυμία και από άλλες χώρες για επιβολή κυρώσεων στην Τουρκία, και εφόσον τελικά η Σύνοδος Κορυφής γίνει με τηλεδιάσκεψη θα είναι ακόμη πιο δύσκολοι οι χειρισμοί για τους κ. Μητσοτάκη και Αναστασιάδη.

Όμως έτσι κι αλλιώς εισερχόμαστε σε μία πολύ δύσκολη περίοδο.

Από τις παραμονές της Συνόδου Κορυφής μέχρι τουλάχιστον τα τέλη Ιανουαρίου όταν θα αναλάβει ο νέος πρόεδρος στην Ουάσιγκτον, χαρακτηρίζεται κρίσιμη περίοδος από ανώτερη διπλωματική πηγή, καθώς ο κ. Ερντογάν θα αντιδράσει σε ενδεχόμενη απόφαση για κυρώσεις πριν αρχίσει τα παζάρια, ενώ θα αποθρασυνθεί εάν υπάρξει νεα αναβολή τους. Και ο πειρασμός σε έναν επηρμένο μετά και τις εξελίξεις στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, Ταγιπ Ερντογάν, να δημιουργήσει τετελεσμένα στην Ανατολική Μεσόγειο, θα είναι μεγάλος.