Το προβλέψαμε αλλά δεν περιμέναμε ότι τα πράγματα θα «τρέξουν» τόσο γρήγορα
Από τον Μανώλη Κοττάκη
Ο πρόεδρος Μακρόν και το περιοδικό «Σαρλί Εμπντό» ανέβασαν με τις επιθέσεις
τους κατακόρυφα την ιδεολογική «αξία» του Ερντογάν στο πολιτικό
χρηματιστήριο του αραβικού κόσμου.
Συσπείρωσαν την τουρκική Εθνοσυνέλευση στο πρόσωπό του, τη στιγμή που το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο εξέδιδε καταδικαστική απόφαση εναντίον του για το εξοντωτικό πρόστιμο που είχε βάλει στον αρχηγό της αντιπολίτευσης Κιλτσινάρογλου. Μετέτρεψαν την ισλαμική προσευχή της Παρασκευής στη Μονή Χώρας σε παγκόσμιο γεγονός για τους μουσουλμάνους, λειτουργώντας ως χορηγοί επικοινωνίας του. Δεν μένει παρά να δούμε ποια θα είναι η συνέχεια που μας επιφυλάσσει το μέλλον.
Για εμάς, την Ελλάδα, πάντως, παρότι ξύπνησαν οι Γάλλοι και ζητούν κυρώσεις σε επίπεδο Ε.Ε. εναντίον της Τουρκίας, δεν είναι καλή εξέλιξη η μετατροπή της γεωπολιτικής διαμάχης σε θρησκευτική – πολιτική – ιδεολογική διαμάχη. Και μακροπρόθεσμα δεν θα είναι καλή και για την ίδια την Ευρώπη, η οποία πολεμά -επιμένω- με λάθος τρόπο το ριζοσπαστικό Ισλάμ.
Θα προσθέσω σε όσα ανέφερα στο τελευταίο σημείωμα υπό τον τίτλο «Ο νέος ολοκληρωτισμός» δύο παραμέτρους ακόμη: Το ριζοσπαστικό Ισλάμ δεν αντικαθιστά απλώς ως νέα ουτοπία τον κομμουνισμό. Δεν είναι πρωτίστως κοσμοθεωρία, ιδεολογία και μετά θρησκεία.
Το Ισλάμ σήμερα, το Κοράνι ειδικότερα, είναι στην πραγματικότητα το μέγα μανιφέστο κατά της Δύσης και κατά της Ευρώπης. Ενώ, αντιθέτως, ο υπαρκτός σοσιαλισμός της τέως ΕΣΣΔ δεν στρεφόταν πνευματικώς εναντίον της. Το θρησκευτικό αυτό βιβλίο δεν ομοιάζει με το Ευαγγέλιο, οι παραβολές του οποίου απαιτούν κήρυγμα, διάλογο και επεξηγήσεις. Το θρησκευτικό αυτό βιβλίο περιέχει κοφτές φράσεις και προστακτικές που εξεγείρουν τους αναγνώστες και υπό προϋποθέσεις τους μετατρέπουν σε «κομσομόλους» του Προφήτου.
Σε αφιονισμένο παγκόσμιο στρατό. Οι ριζοσπάστες το αξιοποιούν για να κηρύξουν το μίσος κατά της Δύσης και για να αλλάξουν δραματικά τις ισορροπίες στην ακυβέρνητη -απούσης της Αμερικής- Μέση Ανατολή. Ας θυμηθούμε λίγο προσεκτικά την πορεία του Ερντογάν: Φοίτησε σε ισλαμικό σχολείο. Δεν δίστασε να πάει για τις ιδέες του φυλακή. Άρχισε την πολιτική καριέρα του έγκλειστος επειδή απήγγειλε ισλαμικό ποίημα. Τι πράττει, άραγε, σε όλη του την πολιτική διαδρομή; Βάλλει διαρκώς με ηθικά κριτήρια κατά της Δύσης.
Η απαγόρευση του αλκοόλ, το δόγμα «πίνουμε αριάν αντί ρακί» (το είπε κάποτε σε δικό μας πρωθυπουργό), η μαντίλα και ο φερετζές, η αυστηρότητα απέναντι στις γυναίκες που φορούν μίνι, κραγιόν και βάφουν τα μαλλιά ξανθά, το κυνηγητό στους νέους και τις νέες που επιδίδονται δημοσίως σε περιπτύξεις στον Βόσπορο (φιλιούνται περιπαθώς), η προστασία της τιμής της κοπέλας από τον μεγαλύτερο αδελφό, οι ηθικοί κώδικες που καλλιεργεί μέσω των σίριαλ (θυμίζουν ελληνική ταινία του 1950), το «σουνέτ» των εφήβων, τι θέλουν, άραγε, να προβάλουν προς τα έξω; Επίσης:
Η διαρκής απαξίωση του κέρδους ως έννοιας συνυφασμένης με τον καπιταλισμό (βλέπε αδιαφορία για την πτώση της τουρκικής λίρας), καθώς και το συστηματικό κήρυγμα για τον λόγο της τιμής (τον οποίο οι δυτικοί Ευρωπαίοι υποτίθεται δεν τηρούμε αλλά αθετούμε), ποιον στόχο επίσης υπηρετούν προς τα έξω; Οτι ο Τούρκος πρόεδρος «υπερασπίζεται» τον ενάρετο βίο του πολιτισμικού προτύπου του «τίμιου» Ισλάμ των «πιστών» μουσουλμάνων απέναντι στη «διεφθαρμένη» Δύση των «ανήθικων» χριστιανών.
Τη Δύση στην οποία όλες οι αξίες έχουν καταρρεύσει. Ακόμη και η στοιχειώδης επίδειξη σεβασμού απέναντι σε έναν αρχηγό κράτους. Έστω και αν αυτός διοικεί δικτατορικά, αυταρχικά, ανελεύθερα. Αντί της δημοκρατίας, που ούτως ή άλλως είναι έννοια σχετική στην Ανατολή, ο Ερντογάν πουλά στον αραβικό κόσμο «ηθική», «τιμή», «αρετή» και «δικαιοσύνη».
Γι’ αυτό και διαβάζει άλλωστε «χοντροκομμένα» την καθ’ ημάς ελευθεροτυπία που στη δική του αντίληψη είναι αδιανόητη. Το ζήσαμε τινές εξ ημών με τις μηνύσεις που μας υπέβαλλε, το ζουν σήμερα και οι συντάκτες του «Σαρλί Εμπντό», που μηνύει για άλλους λόγους. Στην ουσία, λοιπόν, μετά την κήρυξη του πολέμου από τον πρόεδρο Μακρόν, σε ένα συμπέρασμα καταλήγουμε: Δεν πρόκειται για σύρραξη ισλαμιστών – χριστιανών. Πρόκειται -διά του Κορανίου- για τον πόλεμο της Ανατολής με τη Δύση. Πρόκειται για δύο ριζικώς διαφορετικούς κόσμους. Που συνυπάρχουν, όμως, ελέω παγκοσμιοποίησης, ο ένας μέσα στον άλλον.
Πρόκειται για πόλεμο με ακροατήριο σε όλο τον πλανήτη, όχι μόνο στην Τουρκία. Αυτό που δεν καταλαβαίνουν ο Μακρόν και η πνευματική ελίτ της Γαλλίας είναι ότι η Δύση και η Ευρώπη εισέρχονται με ευθύνη τους σε έναν πόλεμο άνισο. Άνισο διότι οι μουσουλμανικές χώρες έχουν ισχυρότατη εθνική και πολιτισμική ομοιογένεια. Δεν παροικούν αποφασισμένοι σταυροφόροι στις επικράτειές τους για να τις πλήξουν. Ενώ η Ευρώπη είναι διάσπαρτη από ορδές εκατομμυρίων κοιμώμενων τζιχαντιστών που περιμένουν το σύνθημα να εκδικηθούν τη Δύση στο έδαφός της.
Άνισο πόλεμο επίσης διότι η ζωή έχει τεράστια αξία στην Ευρώπη, αλλά δεν έχει καμία αξία στην Ανατολή, που είναι γεμάτη από φανατικούς καμικάζι αυτοκτονίας. Για να κηρύξεις λοιπόν έναν τέτοιο πόλεμο ως χριστιανική Ευρώπη πρέπει να έχεις πριν και πάνω απ’ όλα τα νώτα σου καλυμμένα, τις γραμμές σου απρόσβλητες. Και όχι αυτές να είναι «διαβρωμένες», και μάλιστα με τη δική σου μακρά συναίνεση λόγω πολυπολιτισμικότητος.
Η Ελλάδα έχει λάβει ήδη αξιόπιστες πληροφορίες ότι η Τουρκία αποτελεί ταξιδιωτικό γραφείο τζιχαντιστών προτού καν ξεσπάσει ο πόλεμος Μακρόν – Ερντογάν. Τώρα, λόγω εγγύτητος, καθίσταται εκούσα άκουσα ο υπ’ αριθμόν ένα στόχος των ατάκτων μαζί βεβαίως με τη Γαλλία. Θυμίζουμε και πάλι τις πρόσφατες δηλώσεις Ερντογάν που χαρακτήριζε «άτιμους» τους Γάλλους, τους Ελλαδίτες, τους Ελληνοκυπρίους και τους Αρμενίους.
Πρέπει να πούμε κάτι στους εαυτούς μας, αν θέλουμε να αντέξουμε ως Ευρώπη και ως Δύση σε αυτόν τον πολυετή ιδεολογικό πόλεμο που έρχεται. Ναι, εξακολουθούμε μέσα στην παρακμή μας να είμαστε ελκυστικοί σε εκατομμύρια μετριοπαθείς φιλήσυχους μουσουλμάνους μετανάστες που ξεκινούν από τις χώρες τους για την ήπειρό μας σε αναζήτηση μιας καλύτερης τύχης.
Γιατί οι αξίες μας παραμένουν ισχυρές, με πρώτες την ελευθερία, τη δημοκρατία, την ευημερία, αγαθά αδιανόητα για τις κουλτούρες της Μέσης και της Απω Ανατολής. Αλλά η ήπειρός μας και ο κόσμος μας μαζί με τις ελευθερίες κουβαλούν και πολύ μεγάλα αρνητικά φορτία πάνω τους, που αξιοποιεί η ολοκληρωτική κοσμοθεωρία του ριζοσπαστικού Ισλάμ για να στρατολογεί ισχυρότατες μειονότητες φανατισμένων καμικάζι τόσο από τις τάξεις των μουσουλμάνων όσο και από τις τάξεις των δυτικών.
Δεν είναι η ώρα να πούμε ποια είναι αυτά τα φορτία. Αλλά για να εύρει χώρο μια ολοκληρωτική κοσμοθεωρία -ιδεολογία-θρησκεία για να αποδομήσει με επιτυχία τη Δύση και να απλωθεί στο έδαφός της πρέπει-πρώτα η Δύση να της έχει δώσει άπειρο ηθικό χώρο. Αν θέλουμε να κερδίσουμε αξιακά τον πόλεμο, ας αρχίσουμε λοιπόν από αυτό: τη μεταρρύθμιση της ηθικής μας. Τα λοιπά έπονται.
Συσπείρωσαν την τουρκική Εθνοσυνέλευση στο πρόσωπό του, τη στιγμή που το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο εξέδιδε καταδικαστική απόφαση εναντίον του για το εξοντωτικό πρόστιμο που είχε βάλει στον αρχηγό της αντιπολίτευσης Κιλτσινάρογλου. Μετέτρεψαν την ισλαμική προσευχή της Παρασκευής στη Μονή Χώρας σε παγκόσμιο γεγονός για τους μουσουλμάνους, λειτουργώντας ως χορηγοί επικοινωνίας του. Δεν μένει παρά να δούμε ποια θα είναι η συνέχεια που μας επιφυλάσσει το μέλλον.
Για εμάς, την Ελλάδα, πάντως, παρότι ξύπνησαν οι Γάλλοι και ζητούν κυρώσεις σε επίπεδο Ε.Ε. εναντίον της Τουρκίας, δεν είναι καλή εξέλιξη η μετατροπή της γεωπολιτικής διαμάχης σε θρησκευτική – πολιτική – ιδεολογική διαμάχη. Και μακροπρόθεσμα δεν θα είναι καλή και για την ίδια την Ευρώπη, η οποία πολεμά -επιμένω- με λάθος τρόπο το ριζοσπαστικό Ισλάμ.
Θα προσθέσω σε όσα ανέφερα στο τελευταίο σημείωμα υπό τον τίτλο «Ο νέος ολοκληρωτισμός» δύο παραμέτρους ακόμη: Το ριζοσπαστικό Ισλάμ δεν αντικαθιστά απλώς ως νέα ουτοπία τον κομμουνισμό. Δεν είναι πρωτίστως κοσμοθεωρία, ιδεολογία και μετά θρησκεία.
Το Ισλάμ σήμερα, το Κοράνι ειδικότερα, είναι στην πραγματικότητα το μέγα μανιφέστο κατά της Δύσης και κατά της Ευρώπης. Ενώ, αντιθέτως, ο υπαρκτός σοσιαλισμός της τέως ΕΣΣΔ δεν στρεφόταν πνευματικώς εναντίον της. Το θρησκευτικό αυτό βιβλίο δεν ομοιάζει με το Ευαγγέλιο, οι παραβολές του οποίου απαιτούν κήρυγμα, διάλογο και επεξηγήσεις. Το θρησκευτικό αυτό βιβλίο περιέχει κοφτές φράσεις και προστακτικές που εξεγείρουν τους αναγνώστες και υπό προϋποθέσεις τους μετατρέπουν σε «κομσομόλους» του Προφήτου.
Σε αφιονισμένο παγκόσμιο στρατό. Οι ριζοσπάστες το αξιοποιούν για να κηρύξουν το μίσος κατά της Δύσης και για να αλλάξουν δραματικά τις ισορροπίες στην ακυβέρνητη -απούσης της Αμερικής- Μέση Ανατολή. Ας θυμηθούμε λίγο προσεκτικά την πορεία του Ερντογάν: Φοίτησε σε ισλαμικό σχολείο. Δεν δίστασε να πάει για τις ιδέες του φυλακή. Άρχισε την πολιτική καριέρα του έγκλειστος επειδή απήγγειλε ισλαμικό ποίημα. Τι πράττει, άραγε, σε όλη του την πολιτική διαδρομή; Βάλλει διαρκώς με ηθικά κριτήρια κατά της Δύσης.
Η απαγόρευση του αλκοόλ, το δόγμα «πίνουμε αριάν αντί ρακί» (το είπε κάποτε σε δικό μας πρωθυπουργό), η μαντίλα και ο φερετζές, η αυστηρότητα απέναντι στις γυναίκες που φορούν μίνι, κραγιόν και βάφουν τα μαλλιά ξανθά, το κυνηγητό στους νέους και τις νέες που επιδίδονται δημοσίως σε περιπτύξεις στον Βόσπορο (φιλιούνται περιπαθώς), η προστασία της τιμής της κοπέλας από τον μεγαλύτερο αδελφό, οι ηθικοί κώδικες που καλλιεργεί μέσω των σίριαλ (θυμίζουν ελληνική ταινία του 1950), το «σουνέτ» των εφήβων, τι θέλουν, άραγε, να προβάλουν προς τα έξω; Επίσης:
Η διαρκής απαξίωση του κέρδους ως έννοιας συνυφασμένης με τον καπιταλισμό (βλέπε αδιαφορία για την πτώση της τουρκικής λίρας), καθώς και το συστηματικό κήρυγμα για τον λόγο της τιμής (τον οποίο οι δυτικοί Ευρωπαίοι υποτίθεται δεν τηρούμε αλλά αθετούμε), ποιον στόχο επίσης υπηρετούν προς τα έξω; Οτι ο Τούρκος πρόεδρος «υπερασπίζεται» τον ενάρετο βίο του πολιτισμικού προτύπου του «τίμιου» Ισλάμ των «πιστών» μουσουλμάνων απέναντι στη «διεφθαρμένη» Δύση των «ανήθικων» χριστιανών.
Τη Δύση στην οποία όλες οι αξίες έχουν καταρρεύσει. Ακόμη και η στοιχειώδης επίδειξη σεβασμού απέναντι σε έναν αρχηγό κράτους. Έστω και αν αυτός διοικεί δικτατορικά, αυταρχικά, ανελεύθερα. Αντί της δημοκρατίας, που ούτως ή άλλως είναι έννοια σχετική στην Ανατολή, ο Ερντογάν πουλά στον αραβικό κόσμο «ηθική», «τιμή», «αρετή» και «δικαιοσύνη».
Γι’ αυτό και διαβάζει άλλωστε «χοντροκομμένα» την καθ’ ημάς ελευθεροτυπία που στη δική του αντίληψη είναι αδιανόητη. Το ζήσαμε τινές εξ ημών με τις μηνύσεις που μας υπέβαλλε, το ζουν σήμερα και οι συντάκτες του «Σαρλί Εμπντό», που μηνύει για άλλους λόγους. Στην ουσία, λοιπόν, μετά την κήρυξη του πολέμου από τον πρόεδρο Μακρόν, σε ένα συμπέρασμα καταλήγουμε: Δεν πρόκειται για σύρραξη ισλαμιστών – χριστιανών. Πρόκειται -διά του Κορανίου- για τον πόλεμο της Ανατολής με τη Δύση. Πρόκειται για δύο ριζικώς διαφορετικούς κόσμους. Που συνυπάρχουν, όμως, ελέω παγκοσμιοποίησης, ο ένας μέσα στον άλλον.
Πρόκειται για πόλεμο με ακροατήριο σε όλο τον πλανήτη, όχι μόνο στην Τουρκία. Αυτό που δεν καταλαβαίνουν ο Μακρόν και η πνευματική ελίτ της Γαλλίας είναι ότι η Δύση και η Ευρώπη εισέρχονται με ευθύνη τους σε έναν πόλεμο άνισο. Άνισο διότι οι μουσουλμανικές χώρες έχουν ισχυρότατη εθνική και πολιτισμική ομοιογένεια. Δεν παροικούν αποφασισμένοι σταυροφόροι στις επικράτειές τους για να τις πλήξουν. Ενώ η Ευρώπη είναι διάσπαρτη από ορδές εκατομμυρίων κοιμώμενων τζιχαντιστών που περιμένουν το σύνθημα να εκδικηθούν τη Δύση στο έδαφός της.
Άνισο πόλεμο επίσης διότι η ζωή έχει τεράστια αξία στην Ευρώπη, αλλά δεν έχει καμία αξία στην Ανατολή, που είναι γεμάτη από φανατικούς καμικάζι αυτοκτονίας. Για να κηρύξεις λοιπόν έναν τέτοιο πόλεμο ως χριστιανική Ευρώπη πρέπει να έχεις πριν και πάνω απ’ όλα τα νώτα σου καλυμμένα, τις γραμμές σου απρόσβλητες. Και όχι αυτές να είναι «διαβρωμένες», και μάλιστα με τη δική σου μακρά συναίνεση λόγω πολυπολιτισμικότητος.
Η Ελλάδα έχει λάβει ήδη αξιόπιστες πληροφορίες ότι η Τουρκία αποτελεί ταξιδιωτικό γραφείο τζιχαντιστών προτού καν ξεσπάσει ο πόλεμος Μακρόν – Ερντογάν. Τώρα, λόγω εγγύτητος, καθίσταται εκούσα άκουσα ο υπ’ αριθμόν ένα στόχος των ατάκτων μαζί βεβαίως με τη Γαλλία. Θυμίζουμε και πάλι τις πρόσφατες δηλώσεις Ερντογάν που χαρακτήριζε «άτιμους» τους Γάλλους, τους Ελλαδίτες, τους Ελληνοκυπρίους και τους Αρμενίους.
Πρέπει να πούμε κάτι στους εαυτούς μας, αν θέλουμε να αντέξουμε ως Ευρώπη και ως Δύση σε αυτόν τον πολυετή ιδεολογικό πόλεμο που έρχεται. Ναι, εξακολουθούμε μέσα στην παρακμή μας να είμαστε ελκυστικοί σε εκατομμύρια μετριοπαθείς φιλήσυχους μουσουλμάνους μετανάστες που ξεκινούν από τις χώρες τους για την ήπειρό μας σε αναζήτηση μιας καλύτερης τύχης.
Γιατί οι αξίες μας παραμένουν ισχυρές, με πρώτες την ελευθερία, τη δημοκρατία, την ευημερία, αγαθά αδιανόητα για τις κουλτούρες της Μέσης και της Απω Ανατολής. Αλλά η ήπειρός μας και ο κόσμος μας μαζί με τις ελευθερίες κουβαλούν και πολύ μεγάλα αρνητικά φορτία πάνω τους, που αξιοποιεί η ολοκληρωτική κοσμοθεωρία του ριζοσπαστικού Ισλάμ για να στρατολογεί ισχυρότατες μειονότητες φανατισμένων καμικάζι τόσο από τις τάξεις των μουσουλμάνων όσο και από τις τάξεις των δυτικών.
Δεν είναι η ώρα να πούμε ποια είναι αυτά τα φορτία. Αλλά για να εύρει χώρο μια ολοκληρωτική κοσμοθεωρία -ιδεολογία-θρησκεία για να αποδομήσει με επιτυχία τη Δύση και να απλωθεί στο έδαφός της πρέπει-πρώτα η Δύση να της έχει δώσει άπειρο ηθικό χώρο. Αν θέλουμε να κερδίσουμε αξιακά τον πόλεμο, ας αρχίσουμε λοιπόν από αυτό: τη μεταρρύθμιση της ηθικής μας. Τα λοιπά έπονται.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις
του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια