Ιστορικά πεπραγμένα. Αναμφισβήτητα. Και στην συλλογική μνήμη χαραγμένα. Ποιες οι φανατικές αντιφασιστικές δυνάμεις; Παγκοσμίως εννοείται. Και εν Ελλάδι. Φυσικά οι αριστερές. Ολων των αποχρώσεων. Από το αντιφασιστικό μέτωπο στην Ισπανία και τον Εμφύλιο με τον Generalissimo Francisco Franco, μέχρι την μάχη των μαχών στο Στάλινγκραντ με θριαμβευτή τον τσάρο και δικτάτορα Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς Στάλιν.
Και το ΕΑΜικό αντιφασιστικό, αντιναζιστικό μέτωπο του σαράντα η Αριστερά το καθοδηγούσε. Η συντριπτική πλειοψηφία της αστικής ελίτ λούφαξε. Οι αριστεροί όρμησαν. Αρέσει δεν αρέσει αυτή είναι η αλήθεια.
Επομένως πως εξηγείται το γεγονός πως επί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ, με την αναθεώρηση του Ποινικού Κώδικα, λίγους μήνες πριν από τις τελευταίες εκλογές, επιφυλάχτηκε η ευνοϊκή ποινική αλλά και πολιτική μεταχείριση των στελεχών της Χρυσής Αυγής; Τη στιγμή, μάλιστα που μεγάλο μέρος του νομικού κόσμου καθώς και οι συνήγοροι πολιτικής αγωγής υπογράμμιζαν κατά τη διαβούλευση του νέου κώδικα όλους τους κινδύνους που θα μπορούσαν να επηρεάσουν τη δίκη;
Η απάντηση είναι απλή. Μα το ίδιο έκανε και η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Όταν δηλαδή, μετά τις εκλογές, αναθεωρήθηκαν μερικά άρθρα του ήδη αναθεωρημένου Ποινικού Κώδικα. Πλην εκείνου για πλαγίως αφορούσαν στα στελέχη της εγκληματικής οργάνωσης του Νίκου Μιχαλολιάκου. Επομένως ό, τι έπραξε ο ΣΥΡΙΖΑ, το ίδιο έκαμε και η Νέα Δημοκρατία.
Κι όμως, επί της ουσίας δεν είναι έτσι. Αφού άλλο-ιστορικά- είναι το αντιφασιστικό φορτίο που κουβαλάει στους ώμους της η Αριστερά και διαφορετικό το αντίστοιχο φορτίο που κουβαλάει η Δεξιά. Στοιχειώδες.
Γιατί αν λάβουμε ως σοβαρό κριτήριο αυτόν τον συμψηφισμό, τότε ποια η διαφορά ανάμεσα στη μία και την άλλη παράταξη; Καμιά! Επομένως η Αριστερά του Αλέξη Τσίπρα μετακινήθηκε προς τα Δεξιά. Ετσι δεν είναι συντρόφια;
Ενός «λάθους» μύρια έπονται. Όπως οι ατλαντικές συμμαχίες. Όπως η αυστηρή τήρηση του τρίτου μνημονίου. Όπως η άγρια φοροεπιδρομή στα μικρομεσαία εισοδήματα. Όπως η άτεγκτη λιτότητα. Όπως η υποδειγματική διεκπεραίωση της συμφωνίας των Πρεσπών μετά από άνωθεν εντολές. Ανεξαρτήτως αν είναι σωστή η όχι. Κατά τη γνώμη μου είναι θετική. Όπως η εξαέρωση μισθών και συντάξεων. Όπως, όπως
Η απάντηση σε όλα αυτά είναι η ίδια. Πως τολμάτε, αφού κι εσείς το ίδιο κάνατε. Μα αν ο ταχαριστερός Αλέξης Τσίπρας αντιγράφει την πολιτική της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ, τότε ποια η διαφορά ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα δύο συστημικά κόμματα; Τότε πως είναι δυνατόν να διατείνεται πως εκφράζει μια αριστερή προοπτική;
Και το χειρότερο πως μπορείς να αυτοπροσδιορίζεσαι αριστερός με συμμάχους τον Πάνο Καμμένο και τα καραμανλικά ανεμομαζώματα και ανεμοσκορπίσματα;
Και αν όλα αυτά συμβαίνουν, τότε δεν είναι εξηγήσιμο το αντιπολιτευτικό αδιέξοδο του ΣΥΡΙΖΑ; Αφού σε τελευταία ανάλυση καλύτερος ο αυθεντικός παρά ο μίμος ο αριστερός.
Καταλάβατε τώρα γιατί το ΚΚΕ αποφεύγει, όπως ο διάβολος το λιβάνι, να αναλάβει κυβερνητικό ρόλο κάτω τις συγκεκριμένες καπιταλιστικές συνθήκες; Και όλα τα κόμματα να του την πρόσφεραν, είμαι βέβαιος πως ο Μήτσος Κουτσούμπας θα την επέστρεφε μετά βδελυγμίας!
Δηλαδή τι; Να διαχειριστεί την κρίση, να συνταυτιστεί με την Συμμαχία και τελικά να μεταμορφωθεί σε ένα άλλο κόμμα; Ποτέ των ποτών. Εκεί, εκεί στην β, αντιπολιτευτική εθνική. Κάλλιο καθαρό πέντε στο χέρι παρά δέκα και καρτέρει!
Δημήτρης Δανίκας
0 Σχόλια