Του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου
Την ώρα που η ελληνική πλευρά παρακολουθεί τα πήγαινε-έλα του Ορούτς Ρέις η στρατηγική του Ερντογάν εκδηλώνεται απειλητική και σε ένα άλλο ευαίσθητο και κρίσιμο μέτωπο, στην Κύπρο.
Είναι αλήθεια δε, ότι η ελληνική κοινή γνώμη ελάχιστα -αν όχι καθόλου- έχει ασχοληθεί ή δώσει προσοχή στο τι ακριβώς μπορεί να σηματοδοτήσει η πρόσφατη εκλογή Τατάρ ως ηγέτη των Τουρκοκυπρίων. Ήδη ο Ερντογάν ο οποίος υποστήριξε με όλη του την επιρροή τον Τατάρ, μιλά για δύο κράτη και δύο λαούς, για οριστική δηλαδή διχοτόμηση του νησιού. Και οι προκλήσεις προφανώς θα κλιμακώνονται. Ο εποικισμός της Αμμοχώστου πιθανότατα θα είναι μόνο η αρχή.
Άνθρωποι με βαθιά γνώση και εμπειρία στο Κυπριακό, εκφράζουν πλέον την ανησυχία ότι τα σχέδια του Ερντογάν στην Κύπρο δεν σταματούν στην αλλαγή ατζέντας από την πλευρά του ψευδοκράτους σε σχέση με το τέλος του σεναρίου της ομοσπονδιακής λύσης. Αλλά έχουν έναν πολύ σημαντικό απώτερο σκοπό. Έναν σκοπό που αν υλοποιηθεί μακροπρόθεσμα, θα συνιστά έναν εφιάλτη για την ελληνοκυπριακή πλευρά. Τη μελλοντική -σε επόμενη φάση- απορρόφηση του ψευδοκράτους, με όποιο τρόπο ή διαδικασία, από την Τουρκία.
Εξέλιξη η οποία θα έφερνε την Κύπρο... όμορη με την ίδια την Τουρκία. Αληθινός εφιάλτης! Σενάριο; Θεωρία Συνωμοσίας; Ακραία εκτίμηση; Μπορεί... Ίσως όμως και όχι. Ίσως η υπόθεση της ΑΟΖ να είναι απλώς μία πρόφαση... Σε κάθε περίπτωση ένα είναι βέβαιο. Ο Ερντογάν κλιμακώνει τη δράση του στα Κατεχόμενα. Και ίσως να επιφυλάσσει νέο εφιάλτη στην ελληνική πλευρά. Μία ελληνική πλευρά που δεν φαίνεται να έχει σχέδιο αντίδρασης ή ανάσχεσης της τουρκικής προκλητικότητας στο νησί.
Οι ίδιοι παρατηρητές πάντως επισημαίνουν ότι αν το σενάριο αυτό μπορεί να έχει ουσία, τότε η ελληνοκυπριακή πλευρά θα κληθεί να λάβει πολύ σοβαρές και κρίσιμες για την επιβίωση της κυπριακής δημοκρατίας αποφάσεις. Αποφάσεις ίσως ανάλογες με εκείνες που σε άλλη ιστορική συγκυρία δεν εκρίθησαν θετικά. Τι σημαίνει αυτό; Ότι αν πράγματι η Κύπρος αποκτήσει σύνορα όχι καν με το ψευδοκράτος αλλά με την ίδια την Τουρκία, ενδεχομένως θα κληθεί να επανεκτιμήσει ακόμη και την περίπτωση ένωσης με την Ελλάδα...
Τώρα, αν αυτό είναι εφικτό, αν οι Κύπριοι το επιθυμούν και αν η Ελλάδα το θέλει, είναι ασφαλώς προς διερεύνηση. Κάθε άλλο παρά απλό είναι. Και όχι λόγω παρελθόντος και πεπραγμένων, αλλά και στην ουσία για το πόσο εφικτό και συμφέρον είναι για την Ελλάδα. Όλα αυτά βέβαια είναι υποθέσεις και σενάρια. Που μπορεί να μην έχουν και καμία σημασία. Είναι όμως κανείς βέβαιος ότι το μέλλον δεν επιφυλάσσει δυσάρεστες εκπλήξεις και δεν θα τεθούν ιστορικά διλήμματα;
Ίσως πάλι να είναι και το κλίμα των ημερών -28η Οκτωβρίου γαρ ενόψει- που προκαλεί ευρύτερους εθνικούς προβληματισμούς. Ε, δεν αφήνει και η συμπεριφορά του Ερντογάν και μεγάλα περιθώρια... Ας ελπίσουμε όπως πάντα για το καλύτερο. Βασιζόμενοι ωστόσο στις δικές μας δυνάμεις και σχεδιάζοντας το μέλλον με βάση αυτές. Γιατί αν περιμένουμε από τους συμμάχους...
0 Σχόλια