Ευκαιρία σε όλους εμάς, τους αμύητους και ανιστόρητους ιστορικούς και δικαιοματάκηδες, να οδοιπορήσουμε στο κείμενο του σημαντικότερου ιστορικού του 20ού αιώνα, του Arnold J. Toynbee, όπου μετά τη λήξη του Μεγάλου Πολέμου, 19141918, μας αποκαλύπτει τη φύση, τον χαρακτήρα, μα πάνω απ’ όλα τη φονική τυραννία του κράτους δολοφόνου που ονομάζεται Τουρκία. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ουίλσον, μετά το πέρας του πανευρωπαϊκού ολέθρου, ... στη διακοίνωσή του προς όλες τις εμπόλεμες κυβερνήσεις κάλεσε και τις δύο πλευρές να αναφέρουν κάτω από το πλήρες φως της ημέρας τους στόχους που έχουν θέσει για τον εαυτό τους και για τους οποίους πολεμούν. Τα συμμαχικά έθνη στην κοινή τους απάντηση, που δημοσιεύθηκε στις 11 Ιανουαρίου 1917, εξηγούν ότι δεν έχουν καμία δυσκολία να ανταποκριθούν σε αυτό το αίτημα και υπογραμμίζουν τα λόγια τους αναφέροντας μια σειρά οριστικών προϋποθέσεων. Ανάμεσά τους είναι: «Η απελευθέρωση των λαών που τώρα τελούν υπό τη φονική τυραννία των Τούρκων». Και «Η έξωση από την Ευρώπη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, η οποία απεδείχθη τόσο ριζικά ξένη προς τον δυτικό πολιτισμό». Το σχέδιο των Συμμάχων για τη διευθέτηση της υπόθεσης της Τουρκίας κοινοποιήθηκε με αυτόν τον τρόπο στον κόσμο, δίχως επιφυλάξεις, και αξίζει να δούμε τι περιέχει και γιατί είναι σωστό.
Ποιοι είναι οι λαοί της Τουρκίας τους οποίους είναι αποφασισμένοι οι Σύμμαχοι να απελευθερώσουν; Η Οθωμανική Αυτοκρατορία περιέχει λίγο περισσότερους από 20.000.000 κατοίκους και από αυτούς μόνον τα 8.000.000 περίπου λιγότερο από το 40% του συνόλου είναι Τούρκοι.
Η λέξη «Τούρκος», όταν χρησιμοποιείται εδώ, έχει την έννοια του «τουρκόφωνου». Φυσικά, όμως, μόνον ένα τμήμα του σημερινού τουρκόφωνου πληθυσμού της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας είναι τουρκικής καταγωγής. Οι υπόλοιποι είναι παλαιότερα αυτόχθονα στοιχεία, τα οποία αφομοιώθηκαν διά της βίας από μια χούφτα Τούρκων κατακτητών, που ήρθαν από την Κεντρική Ασία. Υπάρχουν 7.000.000 Αραβες. Υπάρχουν 2.000.000 Αρμένιοι (ή μάλλον υπήρχαν πριν από τις αγριότητες του 1915). Και οι Ελληνες είναι λίγο λιγότεροι από 2.000.000, ενώ βέβαια υπάρχει επίσης ίσος αριθμός ορεσίβιων μη Τούρκων Κούρδοι, Νεστοριανοί, ∆ρούζοι, Μαρωνίτες κ.λπ. Οι μη τουρκικοί λαοί, επομένως, ισοδυναμούν με περισσότερο από το 60% του πληθυσμού της Τουρκίας. Ολοι αυτοί οι λαοί ήταν εγκατεστημένοι στη χώρα πριν από την άφιξη των Τούρκων οι Τούρκοι κατέκτησαν τη Μικρά Ασία περίπου την ίδια εποχή που οι Νορμανδοί κατέκτησαν την Αγγλία, ενώ αρκετές από τις κατεκτημένες φυλές ζούσαν εκεί προ αμνημονεύτων χρόνων και όλες αυτές οι φυλές έχουν ξεπέσει στο ναδίρ τους από τότε που βρέθηκαν κάτω από την τουρκική διακυβέρνηση.
Οι Ελληνες ήταν οι πρωτοπόροι του πολιτισμού στον αρχαίο κόσμο και στον Μεσαίωνα, μέχρι την κατάκτηση της ελληνικής αυτοκρατορίας της Κωνσταντινουπόλεως από τους Τούρκους το 1453. Από εκείνη τη στιγμή βυθίστηκαν στον ξεπεσμό, μέχρι τον Αγώνα της Ανεξαρτησίας, έναν αιώνα πριν, οπότε αποκατέστησαν την ανεξαρτησία ενός μέρους του ελληνικού έθνους. Οι Ελληνες που απέμειναν υπό τουρκική διακυβέρνηση παρέμειναν επίσης αποκομμένοι από την ελληνική εθνική ζωή.
Οι Αρμένιοι υπήρξαν ο πρώτος λαός που έκανε τον χριστιανισμό εθνική του θρησκεία. Είναι ένας λαός ευφυής, έξυπνος και δραστήριος στα πρακτικά ζητήματα και στην πνευματική ζωή. Οταν κατείχαν ένα ανεξάρτητο βασίλειο, παρήγαγαν μιαν υπέροχη λογοτεχνία και αρχιτεκτονική, που κατέστρεψε η τουρκική κατάκτηση. Από τότε, οι Τούρκοι κατέπνιξαν όλες τις εκδηλώσεις της αρμενικής αναγέννησης με σφαγές, η τρομερότερη από τις οποίες διαπράχθηκε τον περασμένο χρόνο.
Οι Αραβες δημιούργησαν έναν υπέροχο πολιτισμό την εποχή που η μεσαιωνική Ευρώπη βρισκόταν στα σκοτεινότερα χρόνια της. Οι ανακαλύψεις τους στα Μαθηματικά, στην Αστρονομία, στη Χημεία και στην Ιατρική αποτελούν τα θεμέλια της σύγχρονης επιστήμης, όπως μαρτυρείται από τις αραβικές λέξεις στο επιστημονικό μας λεξιλόγιο. Αυτός ο αραβικός πολιτισμός τελμάτωσε λόγω των τουρκικών μεταναστεύσεων από την Κεντρική Ασία τον 11ο αιώνα και εξαλείφθηκε από τους Μογγόλους, οι οποίοι ακολούθησαν τους Τούρκους και κατέκτησαν τη Βαγδάτη, την αραβική πρωτεύουσα, κατά τον 13ο αιώνα. Οι Αραβες εξακολουθούν να αποτελούν την πλέον προοδευτική φυλή στον ισλαμικό κόσμο. Είναι εξίσου σχεδόν πολυάριθμοι με τους Τούρκους στον πληθυσμό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και δεν διακρίνονται από τους Τούρκους όσον αφορά τη θρησκεία. Κι όμως, η τουρκική κυβέρνηση τους αποκλείει από κάθε μερίδιο ελέγχου και έχει ματαιώσει με αυτόν τον τρόπο την αναγέννησή τους με την ίδια επιμονή που έχει ματαιώσει και την αναγέννηση των Αρμενίων και των Ελλήνων. Εχουν κι αυτοί υποστεί σφαγές και εξορίες κατά τη διάρκεια του παρόντος πολέμου.
Oι Κούρδοι επίσης βρίσκονταν στην περιοχή αυτή πριν από τους Τούρκους, οι οποίοι όμως δεν έχουν την ίδια παράδοση όπως οι άλλες τρεις φυλές που προαναφέρθηκαν. Στη δική τους περίπτωση, οι Τούρκοι δεν κατέστρεψαν κάποιον υπαρκτό πολιτισμό, αλλά τους εμπόδισαν να αποκτήσουν πολιτισμό όταν αυτοί έδειξαν την τάση να δημιουργήσουν. Ο Κούρδος υπήρξε ένας άνομος ορεσίβιος βοσκός επί πολλούς αιώνες, αλλά εξελίσσεται σε έναν ειρηνικό καλλιεργητή, που εργάζεται σκληρά. Οταν κατέβηκε στις πεδιάδες, η τουρκική κυβέρνηση εμπόδισε ηθελημένα αυτήν την τάση, η οποία άρχισε να κάνει την εμφάνισή της στους Κούρδους περίπου μισό αιώνα πριν, εξοπλίζοντάς τους και δίνοντάς τους το ελεύθερο να λυμαίνονται τους Αρμένιους γείτονές τους.
Αυτός ο ακρωτηριασμός και το σακάτεμα πιο προικισμένων λαών αποτελεί από μόνο του μια κεφαλαιώδη καταγγελία της τουρκικής κυριαρχίας. Αλλά το άδικο επιδεινώνεται και επιτείνεται απείρως από τις αποτρόπαιες μεθόδους με τις οποίες εκτελούνται. Αυτές οι μέθοδοι έχουν δικαίως περιγραφεί ως «φονική τυραννία» στην απάντηση των Συμμάχων προς το ερώτημα του προέδρου Ουίλσον.
... Αυτά τα εγκλήματα και οι φάσεις της οθωμανικής ιστορίας που οδήγησαν σε αυτά αποδεικνύουν στη γλώσσα της ∆ιακοινώσεως των Συμμάχων ότι «η Οθωμανική Αυτοκρατορία απεδείχθη ριζικά ξένη προς τον δυτικό πολιτισμό». Οπου έχει επεκταθεί η οθωμανική κυριαρχία, ο πολιτισμός έχει χαθεί. Ενόσω η οθωμανική εξουσία έχει διατηρηθεί, ο πολιτισμός έχει αφεθεί να παραμένει σε εκκρεμότητα. Αυτός έχει καταφέρει να εκπηγάσει ξανά μόνον στις περιπτώσεις που οι καταπιεσμένοι λαοί, με τίμημα το ίδιο το αίμα τους και με τη συνδρομή των πολιτισμένων εθνών, που υπήρξαν πιο καλότυχα από τους ίδιους, έχουν κατορθώσει να αποτινάξουν την τουρκική σκλαβιά.
Και αυτοί οι αγώνες έχουν ανακτήσει τόσο πολλά χάριν της ελευθερίας και της προόδου στον κόσμο, καθώς η επιβολή της τουρκικής εξουσίας πάνω σε οποιονδήποτε άλλον λαό υπήρξε μια ανυπολόγιστης σημασίας απώλεια. Σε αυτήν τη μακρά ιστορία τρόμου οι σύμμαχοι είναι αποφασισμένοι να θέσουν ένα τέρμα. Θα «απελευθερώσουν τους λαούς που τώρα βρίσκονται κάτω από αυτήν τη φονική τυραννία». ∆εν προκηρύσσουν, όμως, κάποια τυραννική πρόθεση εναντίον των ίδιων των Τούρκων. Σε μιαν άλλη ρήτρα της διακοίνωσής τους καθιστούν σαφές ότι «ουδέποτε υπήρξε πρόθεσή τους να επιδιώξουν την εξολόθρευση ή την πολιτική εξαφάνιση των γερμανικών λαών». Η διακήρυξη αυτή ισχύει συμπερασματικά και για τον ουγγρικό, τον βουλγαρικό και τον τουρκικό λαό, που αποτελούν τους συμμάχους των γερμανικών λαών.
Υπάρχουν περιοχές της Μικράς Ασίας όπου ο Τούρκος αποτελεί τον αδιαφιλονίκητο κάτοχο της χώρας. Οι σύμμαχοι δεν έχουν την παραμικρή πρόθεση να «εκτοπίσουν» ή να εξολοθρεύσουν τον Τούρκο από αυτές τις περιοχές, κατά τον τρόπο που ο Τούρκος έχει εκτοπίσει τους Αρμενίους από τις περιοχές που είναι δικές τους. Ο Τούρκος, όπως ο Γερμανός, ο Ούγγρος ή ο Βούλγαρος, θα παραμείνουν σε αυτά που τους ανήκουν. Εξω από την ευρύτερη περιοχή πάνω στην οποία είναι προς το παρόν κυρίαρχος θα του επιτραπεί να διατηρήσει το δικό του δίκαιο μερίδιο. Αλίμονο, όμως, σε αυτόν αν στο μέλλον χύσει έστω και μία σταγόνα χριστιανικού αίματος...
Ανδρέας Μαζαράκης
0 Σχόλια