ΜΕ ΙΕΡΗ αγωνία η συντριπτική πλειονότητα της ελληνικής κοινωνίας και το σύνολο του δημοκρατικού τόξου της χώρας προσμένουν σήμερα μια ιστορική απόφαση της Δικαιοσύνης, η οποία μπορεί να είναι και η ταφόπλακα του φασισμού και των ναζιστικών μορφωμάτων στην Ελλάδα, αλλά και ένα πανευρωπαϊκό μήνυμα.
Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου
ΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ημέρες ο ΣΥΡΙΖΑ επιδίδεται σε μια φρενήρη επικοινωνιακή προσπάθεια να εμφανιστεί περίπου ως ο «πατέρας της καταδίκης» της Χ.Α. Εύλογη προσπάθεια για ένα πολιτικά άφωνο και αμήχανο κόμμα να βρει αφήγημα και να «πετύχει» κάποια νίκη. Προσκρούει, όμως, στα ιστορικά γεγονότα και στην υποκρισία που αναβλύζει από τα έγκατα του ΣΥΡΙΖΑ.
Η Χ.Α. βρέθηκε υπόδικη, μετά τη στυγερή δολοφονία του Π. Φύσσα τον Σεπτέμβριο του 2013, με πρωτοβουλία του τότε πρωθυπουργού Α. Σαμαρά και του τότε υπουργού Δικαιοσύνης Ν. Δένδια. Τότε μπήκε φυλακή. Και έμεινε εκτός Βουλής όταν ο Κ. Μητσοτάκης παραμονές των ευρωεκλογών και των εκλογών του 2019 ζήτησε από τους Ελληνες πολίτες να αφήσουν εκτός Βουλής τη Χ.Α. Τότε έμεινε εκτός Βουλής και διαλύθηκε στη συνέχεια η Χ.Α. Ο ΣΥΡΙΖΑ υπήρξε απών και από τη μάχη για την ποινική δίωξη της Χ.Α. και από το προσκλητήριο για την αποβολή της από το Ελληνικό Κοινοβούλιο. Υπήρξε όμως -στο ενδιάμεσο- «παρών» σε πολλές «συμπτώσεις» με τη Χ.Α.
ΗΤΑΝ μαζί στην «πλατεία των Αγανακτισμένων» το 2011-2012 σε κοινούς «αντιμνημονιακούς αγώνες». Σε εκείνη την πλατεία υπήρξε ουσιαστικά η πολιτική νομιμοποίηση της Χ.Α. και μάλιστα από τον «ιστορικό αντίπαλό» της, τη «ριζοσπαστική Αριστερά». Καθώς μαζί φώναζαν έξω από τη Βουλή «να καεί, να καεί το μπ@ρδ@λ@ η Βουλή». Μαζί ούρλιαζαν για «γερμανοτσολιάδες» και «Τσολάκογλου». Μαζί ξεχύθηκαν σε πορείες ανατροπής, σαν κι αυτή που οδήγησε στον εμπρησμό της Marfin. Μετά απ’ αυτούς τους κοινούς αγώνες η Χ.Α. κατέληξε να είναι το τρίτο κόμμα της Βουλής.
ΟΜΩΣ ο κατάλογος των «συμπτώσεων» είναι πολύ μακρύς. Πολλές φορές μέσα στο 2012 και σε πολύ κρίσιμα θέματα ψήφιζαν μαζί. Ενδεικτικά: Στις 7 Νοεμβρίου 2012 σηκώθηκαν -δι’ εγέρσεως- μαζί κατά την ένσταση αντισυνταγματικότητας του Μεσοπρόθεσμου – Στις 29 Νοεμβρίου 2012 ψήφισαν μαζί την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για τη συγκρότηση Εξεταστικής Επιτροπής για το μνημόνιο, αν και γνώριζαν ότι έτσι θα παραγραφόταν και όσα δεν είχαν ήδη παραγραφεί – Στις 6 Δεκεμβρίου 2012 ψήφισαν μαζί υπέρ της παράτασης εξέτασης μαρτύρων για τη λίστα Λαγκάρντ, που κατέληξε στο γνωστό φιάσκο – Στις 30 Μαρτίου 2014 η Χ.Α. στήριξε την πρόταση μομφής του ΣΥΡΙΖΑ κατά του Γ. Στουρνάρα – Την επομένη, 31 Μαρτίου, ψήφισαν μαζί την πρόταση μομφής κατά του τότε Προέδρου της Βουλής Β. Μεϊμαράκη – Λίγο αργότερα, τον Μάιο του 2014, κατά τη διενέργεια των ευρωεκλογών μαζί με τις περιφερειακές και δημοτικές εκλογές, κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ανάμεσα στους δύο γύρους των αυτοδιοικητικών εκλογών (Ν. Παππάς, Π. Σκουρλέτης) δηλώνουν ότι δεν «διαχωρίζουμε τις ψήφους», αλλά και ότι είναι «ευπρόσδεκτη κάθε ψήφος που την αποσπάμε από το ναζισμό και το φασισμό»…
ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ στιγμή στην «αλυσίδα των συμπτώσεων» ήταν η κοινή προσπάθεια πτώσης της κυβέρνησης Α. Σαμαρά λόγω αδυναμίας εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας. ΣΥΡΙΖΑ και Χ.Α., μαζί με άλλες «αντιμνημονιακές δυνάμεις», καταψήφισαν τον Στ. Δήμα, ο οποίος είχε δηλώσει τότε ότι δεν ήθελε να εκλεγεί ΠτΔ με τις ψήφους της Χ.Α. Το σχέδιο πέτυχε και η δικομματική κυβέρνηση Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ έδωσε τη θέση της στο πολιτικό εξάμβλωμα ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. Από τότε ξεκινά μια άλλη, περίεργη αλυσίδα συμπτώσεων. Το 2015 αποφυλακίζονται οι προφυλακισμένοι Μιχαλολιάκος, Κασιδιάρης και Λαγός και μετά από λίγο αποφυλακίζεται και ο καθ’ ομολογίαν δολοφόνος του Π. Φύσσα, Γ. Ρουπακιάς. Παράλληλα, αρχίζει μια περίεργη κωλυσιεργία, άλλοτε με τη σύνθεση του δικαστηρίου κι άλλοτε με την αδυναμία εξεύρεσης χώρου για τη δίκη της Χ.Α., που είχε ως αποτέλεσμα αυτή η δίκη να μην τελειώσει ποτέ επί ΣΥΡΙΖΑ και να τελειώνει τώρα, 4,5 χρόνια μετά.
ΣΤΙΣ 10/12/2015 ο τότε υπουργός Δικαιοσύνης Ν. Παρασκευόπουλος σε συνέντευξή του (στη «Βραδυνή») κάνει ίσως την πιο αποκαλυπτική δήλωση που έχει γίνει ποτέ. Λέει ότι πρέπει να ΣΤΗΡΙΧΘΕΙ η Χ.Α. για να υπαχθεί στους θεσμούς της Δημοκρατίας! Ενώ λίγους μήνες αργότερα ο τότε Πρόεδρος της Βουλής Ν. Βούτσης -με αφορμή την ψήφιση της απλής αναλογικής- κάνει την εξίσου περίφημη δήλωση, σύμφωνα με την οποία «οι ψήφοι δεν διαχωρίζονται», αφήνοντας καθαρά να εννοηθεί πως οι ψήφοι της Χ.Α. είναι καλοδεχούμενες. Τον Ιούνιο του 2016 ο Δ. Βίτσας και ο Π. Καμμένος πάνε μαζί με τον Ηλ. Κασιδιάρη, τον Χρ. Παππά (και άλλους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, των ΑΝ.ΕΛ. και της Ενωσης Κεντρώων) στο Καστελλόριζο, στη Ρω και στη Μεγίστη, προφανώς για να δείξουν τα κοινά πατριωτικά αισθήματά τους.
ΣΧΕΔΟΝ ΔΥΟ χρόνια αργότερα, τον Δεκέμβριο του 2018, και ενώ η δίκη της Χ.Α. έχει τον… ατελείωτο, ο ΣΥΡΙΖΑ μαζί με τη Χ.Α., αλλά και τους ΑΝ.ΕΛ. και τον Λεβέντη, ψηφίζουν την τοποθέτηση της Β. Θάνου στην κρίσιμη θέση του επικεφαλής της Επιτροπής Ανταγωνισμού. Λίγες μέρες αργότερα ένας αρθρογράφος της εφημερίδας της Χ.Α. «Εμπρός» δίνει μια εκ των έσω εξήγηση για αυτή την περίεργη σύμπτωση. Ο κ. Λ. Πανούσης («Εμπρός») γράφει το εντυπωσιακά ειλικρινές «ψηφίσαμε τη Θάνου γιατί κινδυνεύουμε με 20 χρόνια φυλακή». Στο μεταξύ, ο διάδοχος του Στ. Κοντονή στο υπ. Δικαιοσύνης και στενότατος συνεργάτης του Α. Τσίπρα -μέχρι και σήμερα- Μιχ. Καλογήρου αλλάζει άρον-άρον και την τελευταία στιγμή τον Ποινικό Κώδικα, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ είχε υποστεί συντριπτική ήττα στις ευρωεκλογές του Μαΐου 2019. Ανάμεσα στα άλλα που κάνει είναι η κατάργηση της στέρησης των πολιτικών δικαιωμάτων και ελάφρυνση των ποινών για τους υπόδικους της Χ.Α. Και μάλιστα τόσο προκλητικά, ώστε η Νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ να εκδώσει μια σκληρή ανακοίνωση με την οποία επέκρινε έντονα τον Μιχ. Καλογήρου ότι ο νέος Ποινικός Κώδικας ευνοεί τη Χ.Α.
ΜΑΚΑΡΙ σήμερα η Δικαιοσύνη να λυτρώσει την κοινωνία και να ενδυναμώσει τη Δημοκρατία. Ωστόσο, η υποκρισία του ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται να λυτρωθεί ποτέ.
ΑΙΧΜΗ
Η… ΚΑΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΚΟΡΥΦΗΣ
Ηταν τόσο… κακή για την Ελλάδα και την Κύπρο η πρόσφατη απόφαση της Συνόδου Κορυφής, ώστε χθες ο Τ. Ερντογάν αναγκάστηκε να αφήσει τα προσχήματα και να τορπιλίσει ανοικτά το διάλογο. Ανοίγοντας την παραλία της κλειστής πόλης της Αμμοχώστου, προετοιμάζει το άνοιγμα και της Αμμοχώστου, κάτι που παραβιάζει απροκάλυπτα τα σχετικά ψηφίσματα του ΟΗΕ. Είναι προφανές ότι σε τέτοιο καθεστώς δεν μπορεί να ξεκινήσει κανένας διάλογος. Ηδη η κυπριακή κυβέρνηση έχει κινητοποιηθεί για την αποτροπή της κίνησης της Αγκυρας. Αλλά και η ελληνική κυβέρνηση βρίσκεται σε εγρήγορση, ενώ η Κομισιόν διεμήνυσε πως μια τέτοια κίνηση «δεν συμβάλλει στην αποκλιμάκωση στην περιοχή». Είναι προφανές ότι ο Τ. Ερντογάν «πνίγεται» στην προοπτική ενός περιχαρακωμένου και αυστηρά προσδιορισμένου διαλόγου και με την Ελλάδα και με την Κύπρο. Εξ ου και η σκόπιμη καθυστέρηση στην έναρξη των διερευνητικών επαφών. Πόσω μάλλον όταν η απόφαση της Συνόδου Κορυφής προσδιορίζει σαφώς ότι το πεδίο επίλυσης των προβλημάτων είναι το Διεθνές Δίκαιο, καθώς και ότι η επίλυση του Κυπριακού είναι στις προτεραιότητες της Ευρώπης. Μέρα με τη μέρα αποδεικνύεται πως η ικανοποίηση του Κ. Μητσοτάκη και του Ν. Αναστασιάδη για την πρόσφατη ευρωπαϊκή απόφαση είναι απολύτως δικαιολογημένη, όπως και η μη αποκρυβείσα δυσαρέσκεια του Τ. Ερντογάν.
Από την στήλη «Δια Ταύτα» της έντυπης έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου
0 Σχόλια