Σε συνέχεια των αναλύσεων των εμπλεκόμενων συστημάτων του παράλληλου σύμπαντος επί του άρθρου Γερμανο-Τουρκικά ποντίκια έχει νόημα η δημοσιοποίηση περαιτέρω λεπτομερειών για το σχέδιο του Γερμανο-Τουρκικού βαθέως κράτους.
Η ρίψη του Ερντογάν στην πολιτική πυρά, με σκοπό τη διάσωση του ευρύτερου σχεδίου, έχει ήδη ξεκινήσει να προκαλεί την αντίδραση των -κατά τη γνώμη τους- δελφίνων, με πρώτο τον άνθρωπο που μοίρασε με τη -wannabe F. Roosevelt- Μέρκελ τα κοιτάσματα εντός της Ελληνικής ΑΟΖ, τον Νταβούτογλου. Μάταια όμως. Το κατεστημένο δεν έχει ανάγκη από έναν σοβαρότερο, μελετημένο και πιο ύπουλο Ερντογάν για να εξυπηρετήσει το σχέδιό του. Δεν έχει καν ανάγκη το πουλέν διαφόρων τραγελαφικών τύπων εντός Ελλάδος, τον «στο μυαλό μου η Αγιά Σοφιά είναι τζαμί από το 1453», Ιμάμογλου.
Οι «νέοι Gustav Krupp» σχεδιάζουν να αντικαταστήσουν τον Ερντογάν όχι με κάποιον πολιτικό αλλά με έναν στρατιωτικό, κλέβοντας κατά κάποιο τρόπο την ιδέα από την επιτυχημένη εφαρμοσθείσα διαδικασία nation building των αμερικανικών υπηρεσιών στην Αίγυπτο. Θέλουν έναν Τούρκο Sisi. Μόνο ένας στρατιωτικός μπορεί να σταθεί στο ύψος του πλάνου τους.
Απογοητευμένοι από την «αδικαιολόγητη αυτοσυγκράτηση», κατά την οπτική τους, του Ιράν, σχεδιάζουν να μετατρέψουν την Τουρκία στον πιο φανατικό πόλο ισλαμικής έκφρασης, ο οποίος θα ενώσει τους ομόθρησκους. Για να το καταφέρει αυτό, δεδομένης της πλήρους αμφισβήτησής της από σχεδόν όλους τους μουσουλμάνους παγκοσμίως, θεωρούν ότι η Τουρκία πρέπει να καταφέρει αυτό που δεν κατάφερε, ανεξαρτήτως αν όντως εν τέλει το ήθελε, το Ιράν: να εξαφανίσει το Ισραήλ από τον χάρτη ως έθνος-κράτος.
Πώς θεωρούν ότι μπορεί να το καταφέρει αυτό η Τουρκία του «μετριοπαθούς Ισλάμ»;
Αρχικώς, με το να μην είναι μετριοπαθής. Το έχει κάνει ήδη πράξη, με τη στροφή στην πολιτική της να είναι ορατή πλέον και στους πιο δύσπιστους.
Δεύτερον, με επιχειρήσεις προβολής ισχύος υποκινούμενες από τη ΜΙΤ εντός του Ισραήλ. Το έχει κάνει ήδη και το Ισραήλ αντέδρασε.
Τρίτον, με εργαλειοποίηση των Παλαιστινίων. Το έχει κάνει ήδη, αντέδρασε μέχρι και το State Department σε επίσημη έκθεσή του. Μόνο που τότε δεν γνώριζε το ακριβές πλαίσιο της εν λόγω εργαλειοποίησης. Τώρα πλέον έγινε γνωστό.
Η Τουρκία, ως οργανωμένο κράτος σε συνεργασία με οργανώσεις και δίκτυα, σχεδιάζει να στρέψει εναντίον του Ισραήλ
α) τα σχεδόν 2,300,000 Παλαιστινίων προσφύγων που βρίσκονται στην Ιορδανία,
β) την τουρκική διασπορά σε Ιορδανία (50,000), Λίβανο (200,000), Συρία (500,000) και Αίγυπτο (1,000,000), και
γ) μέρος της Μουσουλμανικής Αδελφότητας από την Αίγυπτο των 100,000,000 ανθρώπων.
Σε μια άνευ προηγούμενου επίθεση αμάχων «προσφύγων», δηλαδή οργανωμένων μισθοφορικών ομάδων irregular warfare κρυμμένων εντός των πραγματικά αναξιοπαθούντων, ακριβώς όπως είχε κάνει αντιστοίχως (σε μοντέλο 1:1000) με Αφγανούς στον Έβρο.
Η στημένη καταστροφή (όλοι θυμούνται πώς από τη μία βασάνιζαν τους Αφγανούς, από την άλλη κατηγορούσαν, ως υπέρμαχοι των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, την Ελλάδα για αυτό που έκαναν εκείνοι) που θα υποστούν οι άμαχοι θα είναι τέτοια, που «θα αναγκάσει» επισήμως τους Τούρκους να επέμβουν «για ανθρωπιστικούς λόγους», ξεσηκώνοντας πρωτοφανές κύμα εναντίον των υπερασπιζόμενων της εθνικής τους κυριαρχίας.
Η άρρωστη κατάλυση κρατικών θεσμών που θα επιχειρήσουν να επιβάλλουν ως... κυανόκρανοι θα είναι, εκτιμούν, επικοινωνιακά δικαιολογημένη και θα υποστηριχτεί από τα λοιπά μουσουλμανικά κράτη - και όχι μόνο. Στόχος τους είναι η μετατροπή του Ισραήλ σε Κατεχόμενα της Κύπρου.
Με αυτό το σχέδιο πιστεύουν οι θιασώτες του Rimlandισμού ότι θα μεταφέρουν το κέντρο του ισλαμικού φονταμενταλισμού στις προαιώνιες πύλες της Δύσης, στην Ελλάδα, αφού πρώτα θα έχουν πετύχει την ομογενοποίηση, δηλαδή απο-Δυτικοποίηση, όλοι του ανατολικού τόξου μέχρι εκεί. ΕΕ και νεο-Οθωμανισμός ως ένα, ενάντια στη Δύση.
Μένει να δούμε αν όντως οι «δράττοντες χριστιανοί» και τα λοιπά... πνεύματα του βουνού έχουν, όπως φημολογείται, ξεκινήσει τις διαδικασίες υλοποίησης των σχεδίων της (τριχοτομημένης, ακίνδυνης) «Τουρκίας της επόμενης μέρας» και, ως εκ τούτου, ο Τσώρτσιλ θα αποδειχθεί ότι είχε δίκιο για τη δέουσα αντίδραση των Συμμάχων στον εν λόγω Άξονα.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια