Ως ανοσία της αγέλης, όσο άσχημα κι αν ακούγεται η λέξη, περιγράφεται η κατάσταση εκείνη κατά την οποία ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού -η «αγέλη» δηλαδή- αποκτά ανοσία σε έναν ιό ή σε μια αρρώστια, καθιστώντας έτσι την πιθανότητα μετάδοσής του από άτομο σε άτομο, ελάχιστη ή και μηδαμινή. Με τον τρόπο αυτό προστατεύεται όλος ο πληθυσμός.
Η ανοσία της αγέλης επιτυγχάνεται με δύο τρόπους: Κατ’ αρχήν με τον μαζικό εμβολιασμό. Δυστυχώς μέχρι τώρα, η ανθρωπότητα δεν διαθέτει ακόμα το κατάλληλο εμβόλιο για τον Covid-19. Μένει λοιπόν ο δεύτερος τρόπος που δεν είναι άλλος από το να αφεθεί νοσήσει ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού (το 70% περίπου κατά τους ειδικούς) και όσοι επιζήσουν να αποκτήσουν ανοσία, προστατεύοντας τους υπόλοιπους.
Αν κάποιος προσπαθήσει να εντοπίσει τις διαφορές μεταξύ των δύο, εύκολα θα διαπιστώσει πως η έκθεση στον ιό και η επακόλουθη νόσος σε αυτόν σημαίνει απείρως περισσότερους θανάτους σε όλο το φάσμα του πληθυσμού. Δεν τίθεται λοιπόν θέμα προτίμησης μεταξύ των δύο.
Τι γίνεται όμως τώρα που δεν υπάρχει ακόμα εμβόλιο; Μερικές χώρες όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, ή οι ΗΠΑ και η Βραζιλία, προσπάθησαν να ακολουθήσουν αυτήν την μέθοδο. Τα αποτελέσματα ήταν ολέθρια και με εξαίρεση την Βραζιλία, ανέκρουσαν άτακτα πρύμναν, έχοντας βέβαια δυστυχώς αλλά … «επαξίως», την πρωτοκαθεδρία σε κρούσματα και θανάτους παγκοσμίως.
Η αγέλη και το κοπάδι…
Κάποιος ίσως αναρωτηθεί τι χρειάζονται αυτές οι επισημάνσεις - ιδιαίτερα όταν όλα αυτά είναι ήδη γνωστά στη χώρα μας μιας περάσαμε με μεγάλη επιτυχία την πρώτη φάση της πανδημίας. Η εξήγηση είναι απλή: γιατί αυτές τις δυο τελευταίες εβδομάδες δείχνει να συμβαίνει κάτι παράλογο! Τα νούμερα των κρουσμάτων αυξάνονται εκθετικά όπως και των διασωληνωμένων. Σαν αποτέλεσμα, νομοτελειακά πλέον, ο αριθμός των θανάτων δυστυχώς θα αυξηθεί σε λίγες εβδομάδες.
Οι ειδικοί, που πολλοί λοιδορούν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, κάνουν εκκλήσεις σε τόνο δραματικό. Οι αρχές τρέμουν την επιστροφή των παραθεριστών από τις διακοπές τους, εκεί που τα «ο ένας επάνω στον άλλον» πριβέ ή δημόσια πάρτι, δίνουν και παίρνουν, προς τέρψη ανέμελων συμμετεχόντων και ψυχρά αδιαφορων επιχειρηματιών της νύχτας.
Γιατί είναι πλέον σαφέστατο πως από εκεί που ήμασταν το παράδειγμα της Ευρώπης και όχι μόνο, κινδυνεύουμε, να γίνουμε για άλλη μια φορά το κακό παράδειγμα. Και όλο αυτό γιατί μερικοί εφησύχασαν, ειρωνεύτηκαν, αγνόησαν κάθε φωνή λογικής. Γιατί κάποιοι άλλοι αντέδρασαν συντεχνιακά από προσωπικό οικονομικό συμφέρον. Γιατί κάποιοι τρίτοι από “ωχαδερφισμό”, ηθελημένη άγνοια ή βολική και άκριτη αποδοχή συνωμοσιολογικών θεωριών συνέχιζαν να βάζουν τον εαυτό τους και μέσω αυτού και το σύνολο σε άσκοπο θανάσιμο κίνδυνο. Γιατί όλοι αυτοί, επί της ουσίας, “κατόρθωσαν” να περιορίσουν τα όρια μιας παγκόσμιας πανδημίας, στα πλαίσια ενός ακατανόητου εγωισμού. Σαν να είμαστε μια χώρα που δοκιμάζει αυτοβούλως την άκρως επικίνδυνη ανοσία της αγέλης με την οικειοθελή έκθεσή μας στον ιό.
Κρίμα την αγέλη στο πρώτο ημίχρονο τα πήγε καλά…
Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Το ενδεχόμενο , μιας κατακλυσμιαίας χειροτέρευσης είναι προ των πυλών, αν έστω και τώρα επιτέλους δεν προσέξουμε. Κινδυνεύουμε να μετατραπούμε με την θέλησή μας -και αυτό είναι το τραγικό- από μια αγέλη ευφυών σε ένα κοπάδι άβουλων προβάτων, νοσούντων κιόλας… Και μιλάμε για έναν λαό που αυτοδιαφημίζεται ως ο πιο έξυπνος λαός του κόσμου…. Κρίμα κι άδικο όμως, αν τα κακά σενάρια τα βγάλουμε οι ίδιοι και μόνοι μας, αληθινά.
Ιωάννης Γ. Αντύπας
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια