Του Κ. Κυριακόπουλου
Κατά την διάρκεια αυτής της επικοινωνίας ο Έλληνας πρωθυπουργός…
Επιβεβαίωσε την συνέχιση του διαλόγου με την Άγκυρα χαρακτηρίζοντάς τον ως «νέο γύρο διερευνητικών επαφών», συντηρώντας έτσι τις αυταπάτες στην Ελληνική κοινωνία και αποδεχόμενος ουσιαστικά τον μεροληπτικά υπέρ της Τουρκίας διαμεσολαβητικό ρόλο των «συμμάχων»…
Ενώ γνωρίζει ότι η Ελλάδα σύρεται σε μια συζήτηση με «ανοικτή ατζέντα», το συγκαλύπτει συνειδητά και με τους χειρισμούς του αυτοακυρώνεται και ο ίδιος προκαταβολικά αφού, από την μία μεριά θέτει ως μοναδικό ζήτημα την ανάγκη συμφωνίας με την Τουρκία πάνω στις θαλάσσιες ζώνες, από την άλλη μεριά όμως αποφεύγει να προσδιορίσει ως αδιαπραγμάτευτα προαπαιτούμενα…
Α) Την ΑΚΥΡΩΣΗ της τουρκολιβυκής συμφωνίας που αποτελεί από μόνη της απαράδεκτο τετελεσμένο σε αυτόν τον διάλογο. Και…
Β) Την ΕΞΑΙΡΕΣΗ από τον «διάλογο» κάθε συζήτησης που θα... επιχειρούσε να αμφισβητήσει την πλήρη επήρεια του Καστελλόριζου στην τεχνική διαδικασία οριοθέτησης ΑΟΖ.
Και βεβαίως αποφεύγει συστηματικά να επαναλάβει το αυτονόητο σε κάθε ευκαιρία που δίνεται και έναντι πάντων, ότι δηλαδή το καθεστώς των Ελληνικών νήσων ΔΕΝ ΤΙΘΕΤΑΙ ΣΕ ΣΥΖΗΤΗΣΗ υπό καμίαν έννοια και με κανέναν, και ότι η ενσωμάτωσή τους στον Εθνικό αμυντικό σχεδιασμό, είναι ζήτημα που αφορά κατ’ αποκλειστικότητα ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ την Ελληνική πολιτεία και τις Ένοπλες δυνάμεις της χώρας μας.
Με τις συγκεκριμένες τοποθετήσεις αλλά και με την συνολική διαχείριση που επιχειρεί – πέρα από τις όποιες ανούσιες και άνευ ουσιαστικού αντικρίσματος επικοινωνιακές κορώνες – ο πρωθυπουργός της χώρας αποδεικνύει ΚΑΙ έναντι των συμμάχων αλλά ΚΑΙ έναντι της Τουρκίας, ότι υποκύπτει και σύρεται σε μια συζήτηση
ΧΩΡΙΣ στόχους…
ΧΩΡΙΣ αιτήματα…
ΧΩΡΙΣ συγκεκριμένη διαπραγματευτική τακτική…
Ταμπουρωμένος πίσω από το καταστροφικό και ηττοπαθές "στρατήγημα" του "Δεν διεκδικούμε τίποτε" και έχοντας απέναντί της μια Τουρκία που απαιτεί τα πάντα και δρομολογεί σειρά τετελεσμένων ΚΑΙ στο Αιγαίο… ΚΑΙ στην ΝΑ Μεσόγειο… ΚΑΙ στην Κύπρο, υλοποιώντας μάλιστα στο κατεχόμενο τμήμα της, σχεδιασμούσ οι οποίοι παραπέμπουν σε οιωνοί διχοτομημένο κράτος.
Η Τουρκία, δοκιμάζει το εύρος και το βάθος της κυρίαρχης Ελληνικής στρατηγικής σκέψης, και παράλληλα επιβάλει αυτόν τον διάλογο ΚΑΙ δια των δικών της απειλών αλλά ΚΑΙ «χρησιμοποιώντας» ως μακρύ χέρι του εκβιασμού τους ίδιους τους συμμάχους της χώρας μας, ενώ η ίδια...
ΔΕΝ αισθάνεται απειλούμενη…
ΔΕΝ αισθάνεται απολογούμενη… ΚΑΙ κυρίως
ΔΕΝ πιέζεται από την ανάγκη να οργανώσει την δική της άμυνα έναντι ενός πακέτου Ελληνικών απαιτήσεων που ενεργοποιούνται για να επανορθώσουν θεμελιώδεις ιστορικές γεωπολιτικές στρεβλώσεις.
Ο πρωθυπουργός της χώρας αντί να συζητά με αυτούς τους όρους και με τρόπο πρωθύστερο για προσφυγή στην Χάγη κατά την διάρκεια της συνομιλίας του με τον Αμερικανό αξιωματούχο, έχει υποχρέωση να ξεκαθαρίσει στην Διεθνή κοινότητα πως η Τουρκία αυτή την στιγμή καταπατά τις ανατολικές ακτές του Αιγαίου και αποθρασύνεται καταφεύγοντας σε πειρατικές δράσεις εκεί που δικαιούνται να ασκούν κυριαρχικά δικαιώματα μόνον η Ελλάδα και η Κύπρος, και το πετυχαίνει εξ αιτίας των ιστορικών γεωπολιτικών στρεβλώσεων που επιβλήθηκαν στην χώρα μας. Αυτός είναι και ο λόγος που τολμά να εγείρει απαιτήσεις επί του βυθού και των υδάτων του, και ότι αυτή η κατάσταση θα πρέπει να αλλάξει.
Η Τουρκία από στυγνός εκβιαστής θα πρέπει να αισθανθεί στην πλάτη της την βαριά σκιά της ιστορίας και της διεθνούς κοινότητας να την απειλεί με ανατροπές που θα ζωντανέψουν τους χειρότερους εφιάλτες της.
Η Τουρκία δεν μπορεί να συνεχίσει να μοιράζει την τράπουλα σε αυτήν την ιδιαίτερα σύνθετη και λεπτή παρτίδα, και αυτό είναι υποχρέωση της Ελλάδας να το αναδείξει και κυρίως να το επιβάλει στον διεθνή διάλογο για τα αφορώντα στην ευρύτερη περιοχή.
Οι τελευταίες πειρατικές ενέργειες της Άγκυρας σε όλο το εύρος των Ελληνοτουρκικών συνόρων, πρέπει να γίνουν καταλύτης εξελίξεων που θα ανοίξουν τον ασκό του Αιόλου και θα ενεργοποιήσουν παραμέτρους ικανές να δρομολογήσουν το νέο-οθωμανικό Βατερλό.
Το πλαίσιο και την τακτική που μπορεί να σηματοδοτήσουν αυτήν την εξέλιξη, το προσδιορίσαμε με σαφήνεια στο επίπεδο της πολιτικής, της στρατηγικής διαχείρισης και της τακτικής μεθοδολογίας. Είναι καιρός η κυβέρνηση και όλες οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου να αναλάβουν τις ευθύνες τους…
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια