Του Γιώργου Κράλογλου
Το 2021 που θα μας θυμίσει το "ευτυχές" 2008, θα "μακαρίζουμε" τους δανειστές και τα μνημόνια. Η άλλη λύση είναι να δουλέψουμε. Το έχουμε καταλάβει;
Τι μας λέτε τώρα; Θα χολοσκάσουμε που μας "τηγανίζουν" σε δυνατή φωτιά, στις Βρυξέλλες, για τα 22 δισ. χωρίς επιστροφή και 10 δισ. δανεικά και αγύριστα, ή θα μας νοιάξει τι θα γίνει μετά το 2027, όσο έχουμε στο χέρι τα 20 δισ. ΕΣΠΑ;
Και πες ότι η παρέα του Βορρά, της Ε.Ε., με την "ευγενή παρότρυνση" των Γερμανών (που θέλουν και την Ευρώπη με λεφτά αλλιώς που θα πουλάνε...) μας εξασφαλίζουν άλλα 20 δισ. από τον προϋπολογισμό της Ε.Ε.
Τι άλλο θέλουμε για να στήσουμε πανηγύρια και χορούς στο Σύνταγμα... Λεφτά να μοιράζει το κράτος, σε "ζόμπι" επιχειρήσεις, σε προβληματικές κρατικές και σε άχρηστους Οργανισμούς και άγιος ο Θεός…
Τι δηλαδή; Να βάλουμε κάτω τον πισινό μας..., να δουλέψουμε ή να φέρουμε τα ωραία μας λεφτάκια από τα Ελβετικά όρη;
Και γιατί να το κάνουμε; Θα δούμε το κράτος να λειτουργεί για δικό μας λογαριασμό; Τα δικά του γένια θα ευλογήσει...
Ναι, αλλά τι θα τρώμε μέχρι να βγουν τα λεφτά από τα ευρωπαϊκά ταμεία, να τα σκορπίσουμε όπως και τα άλλα;
Παραμύθια θα τρώμε. Ιστορίες για αγρίους θα τρώμε… Ανάπτυξη αλά γκρέκα θα τρώμε. Αυτό δεν κάνουμε εδώ και 45 χρόνια; Τώρα θα μας ξινίσει;
Το 2009, με το ένα πόδι στο μνημόνιο και την Εποπτεία των Γερμανών και των Βρυξελλών πάνω από το κεφάλι μας, τι κάναμε για να ξεφύγουμε από τον λήθαργο..., του 2004-2008;
Αντί να ξυπνήσουμε και αλλάξουμε νοοτροπία, στα δημοσιονομικά μας, να σταματήσουμε φρικτές σπατάλες στο κράτος, αλλάξαμε κυβέρνηση!! Γιατί; Γιατί η υποψήφια κυβέρνηση μας παραμύθιασε ότι "λεφτά υπάρχουν".
Το 2010 (με τα δύο πόδια στο μνημόνιο) νέα παραμύθια. Μάγισσες που θα έφερναν λεφτά να τα μοιραστούμε από λεφούσια..., επενδυτών...
Επενδυτές ανάμεσα σε ατέλειωτα πράσινα παραμύθια για εργοστάσια ξενοδοχεία και πράσινη ενέργεια.
Για να δέσει μάλιστα η μπούρδα με τις ορδές των επενδυτών (ομογενών κυρίως...) στήσαμε και ένα υπουργείο που θα έλυνε τα πάντα σε μία μέρα. Θα έφερνε και στην Ελλάδα το μαγικό ραβδί για κάθε χρήση... Το όνομα αυτού... fast-track.
Και μόλις καταλάβαμε πως ξεμείνουμε από παραμύθια, βγάλαμε έξω και τους μεγάλους μύθους.
Την πάταξη της γραφειοκρατίας. Την απλοποίηση, στις άδειες, στην ίδρυση εργοστασίων. Τι και αν το 2011-2012 κλείσαμε 70 φορές (!!) που τα υποσχεθήκαμε, ξανά και ξανά, σε όλη μεταπολίτευση.
Από τότε εξαγγείλαμε άλλες 5 φορές μηχανισμούς fast-track υπηρεσίες. Και 2 φορές κάποια ειδικά υπουργεία (έλεγε) που θα τα υπηρετούσαν.
Επενδυτής δεν ήρθε ούτε για δείγμα. Κάποιες αιτήσεις μόνο που (παρά τα fast-track) τις βάλαμε μπροστά, μετά από 10 χρόνια. Δεν πήγαινε κι άλλο...
Το 2012 σώθηκαν ό,τι είχαμε από λεφτά της Ε.Ε. Κάτι από ΕΣΠΑ που ξέμειναν, κανείς δεν τα ήθελε... Πόνος και αγωνία... Τι λεφτά θα μοιράζαμε, μέχρι το 2014 που θα πηγαίναμε σε εκλογές.
Βάλαμε εμπρός το μηχάνημα "μάρκας ΕΝΦΙΑ". Να βουτήξουμε τα έτοιμα κάθε φουκαρά, που δεν είχαμε προλάβει να τους φάμε σπίτι ή χωράφι...
Ξαναστήσαμε υπουργεία επενδύσεων και πρασινοκόκκινης ενέργειας. Περιμέναμε και τότε τους επενδυτές... Όπως τους βαρβάρους, που λέει ο ποιητής.
Το 2015-2016 που βρήκαμε λεφτά και άλλα μούσια..., από τη Βενεζουέλα... αρχίσαμε τα go back, κυρία Μέρκελ. Και για να τρομάξει ο Σόιμπλε πήραμε τους ζουρνάδες και τα ταμπούρλα.
Χαλάσαμε τον κόσμο, μια ολόκληρη 4ετία, για να πείσουμε τους δανειστές πως τους θέλουμε πάνω από το κεφάλι μας, για 99 χρόνια!!!
Και τώρα τι περιμένουμε; Να δεχθούν οι Βρυξέλλες, οι Γερμανοί (αν είναι δυνατόν...) και η παρέα του Βορρά ότι δεν ονειρευόμαστε τα 32 δισ., για να ξαναζήσουμε εποχές ΜΟΠ, πακέτων Ντελορ, αρπαχτής και ξάπλας; Ότι άλλαξε η "ταυτότητα" που δώσαμε όταν μπήκαμε και όταν βγήκαμε από τα μνημόνια; Αυτό όμως είναι και παραμένει το βασικό έργο του κ. Μητσοτάκη στις Βρυξέλλες. Να πείσει και εκείνους και εμάς, ότι είναι σε θέση να αλλάξει εικόνες 45 ετών. Μπορεί;
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια