Η "ανεμελιά του νεόπλουτου" περισσεύει στο κράτος και σε Δήμους, κ. Μητσοτάκη. Ψάξτε το

Tου Γιώργου Κράλογλου

Το σπάταλο και κομματικοποιημένο κράτος είναι ανίκανο να απορροφήσει τα 70 δισ. με την ταχύτητα που επιβάλλει η αποτελεσματική αξιοποίησή τους.

Αυτό απαντάμε εμείς. Και το σημειώνουμε επειδή έχουμε έντονες επιφυλάξεις αν θα πιάσει τόπο η (προς κάθε αποδέκτη) παρότρυνση του κ. Μητσοτάκη "...Έχουμε υποχρέωση να αναδιατάξουμε τις δυνάμεις μας, ώστε να μπορέσουμε να απορροφήσουμε αυτούς τους πόρους, με τη μεγαλύτερη δυνατή ταχύτητα." (Κ. Μητσοτάκης: Στη χώρα μας εισρέουν πάνω από 70 δισ. ευρώ).

Σε ποιους απευθύνεται, αλήθεια, ο κ. Μητσοτάκης ζητώντας αναδιάταξη δυνάμεων και (προφανώς) συμπόρευση στο δικό του σχέδιο (περιμένουμε να το δούμε ) για την τριετία, (όπως συμπληρωματικά αποκάλυψε με τις χθεσινές του δηλώσεις από τις Βρυξέλλες).

Μήπως στο ελληνικό κράτος και την ελληνική οικονομία του ανύπαρκτου προσανατολισμού και σχεδίου όχι για ανάπτυξη (τι είναι αυτά που λέμε τώρα...) αλλά έστω για ίση μεταχείριση των επιχειρήσεων της χώρας εντός της Ε.Ε. (όχι μόνο από την είσοδό μας στην ΕΟΚ, πάνε αυτά..., ξεχάσθηκαν) αλλά τα 20 τελευταία χρόνια, από το 2000 της ένταξής μας στην ευρωζώνη;

Μήπως στην καθολική και τσιμενταρισμένη ανυπαρξία πολιτικής συναίνεσης σε οποιοδήποτε σχέδιο αναδιάρθρωσης της κρατικοδίαιτης οικονομίας, της ελληνικής σοβιετίας, τόσο από την εκάστοτε (εδώ και 45 χρόνια μεταπολίτευσης) αξιωματική και άλλη αντιπολίτευση, αλλά και από τα διάφορα δεκανίκια της συμφοράς που φέρνει η αγανάκτηση του λαού στη Βουλή; Τα δεκανίκια του όχλου και του συρμού που εξαγοράζουν 1-2 καρέκλες σε υπουργεία ξεπουλώντας ακόμη και τους μετρημένους στα δάχτυλα οπαδούς της βάσης τους;

Μήπως στον επιχειρηματικό κρατικοδιαιτισμό που περιμένει υπομονετικά... τα λόγια μπαλκονιού των κυβερνήσεων για τα διάφορα μπλε, πράσινα, κόκκινα και μαυρόασπρα χρώματα ανάπτυξης αφού οι συγκεκριμένοι, 100-200, κρατικοδίαιτοι γνωρίζουν πως τα πυροτεχνήματα και τα βεγγαλικά των οικονομικών οραμάτων στην Ελλάδα τελειώνουν; Ότι σβήνουν μέσα σε μέρες, όταν το κράτος-πατερούλης επιστρέφει να μοιράζει τον κορβανά και τους πόρους της Ε.Ε, σε έργα φανφάρας και δεκάρας έχοντας όμως στο πλευρό του την "κατανόηση" των δήμων και των κοινοτήτων;

Μήπως στον κομματικά ελεγχόμενο εργατοπατερισμό των κρατικών υπαλλήλων που ορθώνουν το ανάστημά τους ενάντια σε κάθε εκσυγχρονισμό. Ενάντια σε κάθε πάταξη γραφειοκρατίας, ειδικά αν βασίζεται σε συνταγές συνεργασίας και με ιδιώτες. Ενάντια σε κάθε διάλυση άχρηστων Οργανισμών που έχουν συσταθεί χρόνια τώρα, αλλά δεν έχει ξεκαθαρίσει ούτε ο λόγος της σύστασής τους, ούτε οι αρμοδιότητες, ούτε οι στόχοι τους; Γιατί; Μα γιατί δεν έχουν συμφωνήσει τα κόμματα...

Μήπως στον κρατισμό της μορφής εκείνης που κατασπατάλησε πόρους και της Ε.Ε. για να καλύψει και ζημιές ΔΕΚΟ ή της κρατικής βιομηχανικής σαβούρας η οποία σαπίζει στα αρχεία του ΤΑΙΠΕΔ αλλά συνεχίζει να αντλεί δεκάδες και εκατοντάδες εκατομμύρια και από τα λεφτά των φορολογούμενων; Πρόκειται για το κρατικό αίσχος για το οποίο μας σέρνουν στα Κοινοτικά Δικαστήρια επειδή το συντηρούμε με παράτυπους πόρους και σε πείσμα όλων των κοινοτικών οδηγιών.

Μήπως τέλος στους κομματικούς "επιτηδείους" που έχουν αναλάβει, από το 1990 και μετά, την κατασπατάληση του ΕΣΠΑ με την "ανεμελιά του νεόπλουτου" του κράτους ή της τοπικής αυτοδιοίκησης. Αδιαφορώντας βεβαίως ότι έτσι καταλήγουν στην απαράδεκτη (γνωστή στους πάντες) διαχείριση κονδυλίων ΕΣΠΑ σε οτιδήποτε δεν λέγεται ανάπτυξη. Δεν λέγεται επένδυση. Λέγεται όμως πελατειακή διανομή χρημάτων των κουτόφραγκων. Ας ψαχτούμε λίγο και ας αναζητήσουμε τους λόγους που λιμνάζουν κάποια σημαντικά αδιάθετα του ΕΣΠΑ και δεν θα δυσκολευτούμε να βρούμε άκρη.

Ποιες δυνάμεις θα ανταποκριθούν στο αναγκαίο κάλεσμα Μητσοτάκη, να αξιοποιηθούν, τάχιστα, τα 70 δισ., με αποδοτικές επενδύσεις χρήσιμες και για την ανεργία (πριν σαρωθούν τα πάντα στην οικονομία -από τον Σεπτέμβριο όπως όλα δείχνουν-) όταν αυτές οι δυνάμεις που παραμένουν και περιμένουν... είναι μόνο οι γνωστές, του αλησμόνητου "...μαζί τα φάγαμε" του Πάγκαλου. Οι άλλες (οι άγνωστες) που ξέρουν και μπορούν αναζητούν συγκεκριμένο σχέδιο και κράτος ικανό να το εγγυηθεί (με σοβαρότητα και για χρόνια, βεβαίως), ανεξάρτητα, από τις όποιες πολιτικές εξελίξεις. Μέχρι να σχεδιαστούν όλα αυτά καλό είναι να αποφύγουμε τους καθιερωμένους χορούς, χέρι -χέρι, στο Σύνταγμα... Θα φέρουμε σε πολύ δύσκολη θέση και τον Χαρδαλιά...

Πηγή: capital.gr

* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.