Ένας εργολάβος δημοσίων έργων που επιθυμούσε να γίνει καναλάρχης με ανύπαρκτα βοσκοτόπια, με δάνεια από «φιλική» τράπεζα και χρήματα άλλης κατασκευαστικής επιχείρησης καθ’ υπόδειξιν κοινών πολιτικών φίλων.
Γράφει ο Πάνος Αμυράς *
Αυτός είναι ο ορισμός της διαπλοκής επί ΣΥΡΙΖΑ, όπως προκύπτει από τις καταγγελίες Καλογρίτσα για τον ρόλο του Νίκου Παππά και του «White House» στην επιχείρηση άλωσης των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης με κεφάλαια άγνωστης προέλευσης και περίεργων διαδρομών.
Το παράπονο ορισμένων συριζαίων ότι είχαν την κυβέρνηση αλλά δεν συγκέντρωσαν τις εξουσίες ήταν αβάσιμο. Το «White House» από την πρώτη στιγμή που κέρδισε τις κάλπες τον Ιανουάριο του 2015 ενεργοποίησε ένα σχέδιο ελέγχου των υπόλοιπων εξουσιών.
Στη Δικαιοσύνη οι καταγγελίες για τη δράση παραδικαστικού κυκλώματος έχουν πάρει τη μορφή χιονοστιβάδας και αναμένεται να αποτυπωθούν τις επόμενες ημέρες στο πόρισμα της αρμόδιας Προανακριτικής Επιτροπής της Βουλής.
Στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης ο ΣΥΡΙΖΑ θέλησε να ελέγξει πλήρως το τοπίο συγκεντρώνοντας την τηλεοπτική αγορά σε 4 άδειες με τη συμμετοχή του εργολάβου Καλογρίτσα, αλλά και με άλλες υπόγειες συνεννοήσεις που αποκαλύφθηκαν στην πορεία.
Ο Νίκος Παππάς, άνθρωπος του προέδρου από το 2012, είχε πάντα σημαντικό ρόλο στην επιχειρούμενη διαπλοκή συμφερόντων. Η εταιρία «Τοξότης» του ομίλου Καλογρίτσα ήταν η ευνοούμενη της απόφασης Σπίρτζη να σπάσει το έργο του αυτοκινητοδρόμου Πατρών-Πύργου σε 8 τμήματα κερδίζοντας τους πρώτους τέσσερις διαγωνισμούς με εκπτώσεις-ρεκόρ. Παράλληλα ο ίδιος όμιλος έπαιρνε υπέρογκα δάνεια από την Τράπεζα Αττικής, χωρίς να μπορεί να τα εξυπηρετήσει, ενώ θέλησε να αποκτήσει τη μία τηλεοπτική άδεια με συντονισμό του Μεγάρου Μαξίμου, όπως καταγγέλλει ο «κόκκινος εργολάβος».
Ο ΣΥΡΙΖΑ ήθελε να ελέγχει τα πάντα, ουσιαστικά να επιβάλλει τους όρους ενός καθεστώτος, που θα ορίζει αθώους και ενόχους στη Δικαιοσύνη, θα μπορεί να κρεμά στα μανταλάκια πρώην πρωθυπουργούς και τον διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος με ανύπαρκτα στοιχεία, θα νταραβερίζεται με επιχειρηματίες και εργολάβους δημοσίων έργων και θα μοιράζει την τηλεοπτική τράπουλα κατά το δοκούν.
Ευτυχώς, αποδείχθηκε ότι υπάρχουν ακόμη στην Ελλάδα θεσμικά αντίβαρα, που μπορούν να ακυρώσουν τέτοιους αντιδημοκρατικούς σχεδιασμούς που παραπέμπουν σε σκοτεινές εποχές του παρελθόντος, αλλά και Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης που ανέδειξαν θέματα όπως τα «βοσκοτόπια» και τα περίεργα ταξίδια στη Βενεζουέλα με τον δικηγόρο των offshore εταιριών.
Ο κ. Τσίπρας, που το 2015 υποσχόταν ότι θα έφερνε το «νέο» στην πολιτική, τώρα καλείται να δώσει απαντήσεις για σχέσεις διαπλοκής στενών του συνεργατών με εργολάβους, επιχειρηματίες, αλλά και κρατικούς λειτουργούς. Είχαν την κυβέρνηση, αλλά ήθελαν να ελέγχουν τα πάντα. Δεν κρύφτηκαν, το σύνθημά τους τον Σεπτέμβριο του 2015 ήταν «τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν» και όπως φαίνεται βρισκόμαστε μπροστά στην αρχή των αποκαλύψεων, που για ορισμένους θα αποτελέσει το πολιτικό τους τέλος.
* Ο Πάνος Αμυράς είναι διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου
** Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια