Του Strange Attractor
Όσο αρνητικά διακείμενος και να είναι κάποιος απέναντι στη κυβέρνηση του Κυριάκου, εν τούτοις οφείλει να παραδεχτεί ότι στη καυτή πατάτα που του έτυχε ο συγκεκριμένος πρωθυπουργός τα πήγε μια χαρά.
Αναφέρομαι στην πανδημία που προέκυψε out of the blue, και η οποία γονάτισε οικονομίες και κράτη σαφώς πιο οργανωμένα και πιο ισχυρά από την ελλαδίτσα μας.
Με αποτέλεσμα να ζήσουμε μια σπάνια συγκυρία, όπου τα διεθνή ΜΜΕ, ακόμη και κινέζικα(!), να εξυμνούν την Ελλάδα και τον τρόπο με τον οποίο αντιμετώπισε την μάστιγα του κορονοϊού.
Να δείτε που σε λίγο, αν όλα πάνε καλά, θα στέλνουμε κλιμάκια υπό τον Τσιόδρα και τον Νικ Χαρντ στο εξωτερικό, να κάνουν διαλέξεις για το πως πρέπει να αντιμετωπίζονται εφεξής οι πανδημίες.
Μέχρι και έδρα Νικ Χαρντ μπορεί να δούμε σε κανένα Stanford…
Βέβαια, για να μη ξεχνιόμαστε, τα δυσκολότερα έπονται.
Η οικονομία μας θα κάνει πολλά τέρμινα για να συνέλθει, ειδικά αν οι (αισιόδοξες) προβλέψεις για 10% του περσινού τουρισμού στην καλύτερη των περιπτώσεων γίνουν πραγματικότητα.
Και όχι μόνο φέτος, αλλά ίσως και το 2021.
Και όλα αυτά αν δεν έχουμε καμιά επανάκαμψη της πανδημίας το φθινόπωρο.
Διότι αν επανεμφανιστούν τα μαζικά κρούσματα ούτε ψύλλος στον κόρφο των κυβερνώντων. Όποιοι κι αν είναι.
Και ευτυχώς να λέμε που είναι αυτοί που είναι, διότι ούτε να φανταστώ δεν θέλω το τι θα παθαίναμε αν είχαμε κανένα Πολάκη, καμιά Δούρου, ή κανέναν Χαϊκάλη σε υπουργικούς θώκους. Με τον Τσίπρα να δίνει τις κατευθυντήριες οδηγίες!
Άγιο είχαμε δηλαδή, αλλά μέχρι εκεί.
Να μη ξεχνάμε ότι το κύμα της δημοφιλίας, και τα υψηλά ποσοστά στήριξης που απολαμβάνει ο Κυριάκος οφείλονται κυρίως στον αποτελεσματικό τρόπο διαχείρισης της πανδημίας.
Από κει και πέρα το χάος.
Διότι επίσης δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πως το 40% που κέρδισε η ΝΔ στις τελευταίες εκλογές δεν οφείλεται μόνο στους πούρους νεοδημοκράτες (τους είδαμε κι αυτούς το 2012, που έσπευσαν ομαδικά στον συγκαμένο) αλλά κυρίως σε κοψοχέρηδες παρασυρμένους από τα φληναφήματα του Αλέξη, και σε ανένταχτους «νοικοκυραίους» που ψήφισαν τη Νέα Δημοκρατία για να βάλει τάξη στο λαθρομεταναστευτικό, να αντιμετωπίσει την εγκληματικότητα, να περισώσει το «μακεδονικό», και σε δεύτερη φάση να εξορθολογίσει το σαθρό σωφρονιστικό σύστημα (βλ. τον κατάπτυστο νόμο Παρασκευόπουλου), μπας και συνέλθουμε επιτέλους (μετά από 10 χρόνια μνημονίων) ως κοινωνία.
Και σε όλα αυτά η κυβέρνηση δεν φαίνεται πως τα πήγε καλά.
Ναι, είναι αλήθεια πως αντέδρασε άμεσα και αποτελεσματικά στην προσπάθεια κατάλυσης των συνόρων από τις ορδές των «προσφύγων πολέμου» που οργάνωσε ο Ερντογάν, αλλά και πάλι αυτό έγινε σαν αντίδραση και μόνο. Έως τότε, ακόμη και σήμερα, οι δομές αυξάνονται και πληθύνονται, οι «πρόσφυγες» κυκλοφορούν και κάνουν ότι θέλουν, ενώ οι εκατοντάδες ανεξέλεγκτες ΜΚΟ ακόμη καταγράφονται από τα συνεργεία του … Κουμουτσάκου.
Χώρια οι εν κρυπτώ μετακινήσεις χιλιάδων «κατατρεγμένων» Σομαλών και Κογκολέζων (από τη Συρία) στην ενδοχώρα, σε άτυπες(;) δομές που στήνονται ανά την επικράτεια.
Τέλος πάντων, ας τελειώσουμε με το καλό από την πανδημία, κι εδώ είμαστε να μιλήσουμε για τα κρίσιμα αυτά ζητήματα, που όμως η σκληρή επικαιρότητα τα έκανε δευτερεύοντα.
Να μη ξεχνάμε ότι ο λαός μας έχει κοντή μνήμη, και αν περάσει η τρέχουσα κρίση, μπορεί να μη θυμόμαστε τίποτα.
Αν πάλι κάτι δεν πάει καλά, μην εκπλαγείτε αν δείτε να σταυρώνονται οι Τσιόδρας και Χαρδαλιάς.
Το έργο αυτό το έχουμε δει πολλές φορές στην Ελλάδα, η οποία ώθησε στην αυτοκτονία τον Σωκράτη, φυλάκισε τον Κολοκοτρώνη, δολοφόνησε τον Καποδίστρια, κ.ο.κ.
Λέτε να κολλήσουμε στον Τσιόδρα;
Πάντως, προς το παρόν η οικονομία και η ανάκαμψή της χρειάζεται διαφορικές εξισώσεις για να λυθεί ως πρόβλημα.
Ειδικά ο τομέας του τουρισμού, από τον οποίο ζούμε ουσιαστικά, και πιο ειδικά ο τομέας των αερομεταφορών στον οποίο οι μαθητευόμενοι μάγοι της κυβέρνησης προσπάθησαν (και συνεχίζουν την προσπάθεια) να βάλουν χέρι, αποδυναμώνοντας και ξεδοντιάζοντας την νεοσύστατη (στα χαρτιά) Αρχή Πολιτικής Αεροπορίας) έτσι ώστε οι ιδιώτες επιχειρηματίες να μην ελέγχονται από το κράτος.
Μόνο που ο κορονοϊός ανέδειξε δυο πράγματα: Την γύμνια των ιδιωτών επιχειρηματιών, και την αναγκαιότητα του δυνατού κράτους.
Το είδαμε στον τομέα της υγείας, και το βλέπουμε και στις αερομεταφορές.
Κοτζάμ Aegean και κλαψουρίζει, με αποτέλεσμα να συζητείται η κρατική ενίσχυσή της, ή ακόμη και η κρατικοποίησή της (εν μέρει ή ολόκληρης, ακόμη δεν ξέρουμε).
Η επόμενη μέρα για τις αεροπορικές εταιρίες θα είναι σαν μια επιστροφή στο παρελθόν. Τότε που κυριαρχούσαν μεγάλοι (εθνικοί) αερομεταφορείς, με πλήρη εξυπηρέτηση, αλλά και με πανάκριβα εισιτήρια.
Παίκτες, σαν την Ryanair, που ανακάτεψαν τη τράπουλα και έβαλαν στην άκρη τις παραδοσιακές μεγάλες εταιρίες, επιτρέποντας στον οιονδήποτε να ταξιδεύει όπου θέλει με ελάχιστα ευρώ, θα εξαφανιστούν.
Κι αυτό διότι δεν θα μπορέσουν να αντεπεξέλθουν στους νέους κανόνες και στις νέες συνθήκες που συζητούνται για το αύριο στις αερομεταφορές.
Όσο για την ΦΡΑΠΟΡΤ, που ήδη δηλώνει γονατισμένη, και που πέτυχε αναστολή των οφειλομένων δόσεών της προς το κράτος, πόσο θα αντέξει με μηδενική ή συρρικνωμένη κίνηση επιβατών στα 14 αεροδρόμια που λειτουργεί και εκμεταλλεύεται;
Πριν από ένα μήνα η μητρική εταιρία απέλυσε χιλιάδες υπαλλήλους της στη Φρανκφούρτη. Στην Ελλάδα δεν το έκανε διότι άλλοι πληρώνουν τα σπασμένα (μαντέψτε ποιοι).
Φρόντισε γι αυτό ο Σύριζα που ενάμιση χρόνο «μαγείρευε» την σύμβαση παραχώρησης, και τελικά έδωσε τα αεροδρόμια με όλους τους όρους που ήθελαν οι Γερμανοί εξ αρχής, αλλά δεν δέχονταν ο Σαμαράς… τέλος πάντων. Ο γέγονε γέγονε.
Πόσο όμως θα αντέξει αν συνεχιστεί η πανδημία και τον χειμώνα, ή και του χρόνου;
Και που θα βρει λεφτά το κράτος μας, που θα έχει ήδη ξεζουμιστεί, για να την κρατήσει ζωντανή;
Οπότε μην εκπλαγείτε αν τη δείτε να … αποχωρεί. Οικειοθελώς.
Γενικά μην εκπλαγείτε αν δείτε τεκτονικές ανακατατάξεις στον αεροπορικό χώρο εν γένει.
Και δεν αναφέρομαι μόνο στην Ελλάδα. Το φαινόμενο θα είναι παγκόσμιο.
Λίγες εταιρίες, μικρότερος όγκος διακινουμένων επιβατών, και πολύ αυστηρότερο νομοθετικό πλαίσιο με συνεχείς ελέγχους από τις κρατικές αρχές.
Αυτό θα είναι το μέλλον των αερομεταφορών.
Εκτός κι αν από θαύμα (ή από εμβόλιο) εξαφανιστεί δια παντός ο φόβος του κορονοϊού… ποιος ξέρει;
Θα ζήσουμε περίεργους καιρούς.
Θα είναι καλοί ή κακοί, ουδείς γνωρίζει.
Θα είναι όμως ενδιαφέροντες…
ΥΓ- Την ώρα που εμείς συζητάμε για τους συνωστισμούς νεαρών έξω από takeaway bars, καταδικασμένος σε 400 χρόνια κάθειρξη παιδεραστής αφήνεται ελεύθερος (μετά από 8 μόλις χρόνια εγκλεισμού) χάρη στους ευεργετικούς νόμους Παρασκευόπουλου, που η ΝΔ δεν πρόκαμε να αλλάξει (και ούτε πρόκειται).
Αυτά τα μικρά και καθόλου ασήμαντα θα παίξουν σημαντικό ρόλο στις επόμενες κάλπες.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια