Του Τάσου Παπαδόπουλου
Η απάντηση από όλους τους επιστήμονες και κυρίως από τον εξαίρετο καθηγητή Σωτήρη Τσιόδρα είναι, ότι είμαστε στην αρχή του τέλους. Μια απάντηση που θυμίζει τους χρησμούς της Πυθίας.
Όμως αυτή η αοριστολογία κρύβει την άγνοια της επιστημονικής κοινότητας για την μελλοντική αντιμετώπιση ενός ιού, που για την ώρα δεν έχει δαμάσει ο άνθρωπος.
Η επόμενη μέρα δεν θα είναι οπωσδήποτε αύριο. Γι’ αυτό και έχει ήδη σε όλους τους τόνους τονισθεί, ότι φέτος το Πάσχα θα είναι διαφορετικό. Εικάζουν οι επιστήμονες ότι η αρχή του τέλος μπορεί να φανεί περί τα τέλη Μαΐου.
Το γεγονός ότι για πρώτη φορά έσκασε ένα χαμόγελο στα χείλι του Σ. Τσιόδρα στην απογευματινή ενημέρωση της Παρασκευής, μπορεί να ερμηνευθεί ως ένα ελπιδοφόρο μήνυμα.
Όμως ο Πρόεδρος του ΕΟΔΥ προειδοποίησε ότι αν χαλαρώσουμε ο ιός θα επιτεθεί με δριμύτητα και γρήγορα θα μας διαλύσει. Και σε αυτή την επισήμανση του ήταν κατηγορηματικός.
Όσο προχωρούν οι μήνες και πλησιάζουμε στο καλοκαίρι το μυαλό όλων, που βρίσκονται εγκλεισμένοι στα σπίτια τους, βρίσκεται στην επόμενη μέρα. Πως θα είναι η ζωή μας, όταν δειλά-δειλά θα βγούμε από την καραντίνα;
Οι εργαζόμενοι αγωνιούν αν θα βρουν και πάλι την εργασία τους. Οι επιχειρηματίες, αν θα μπορέσουν να κρατήσουν ζωντανή την επιχείρηση τους. Οι αυτοαπασχολούμενοι αν η δραστηριότητα τους στη νέα εποχή θα τους προσφέρει τον επιούσιο για την συντήρησή τους.
Με δεδομένο ότι η Ελλάδα έχει για βαριά βιομηχανία τον τουρισμό, από τον οποίο εισπράττει 15 δις ετησίως, που συνεισφέρουν σημαντικά στο ΑΕΠ της χώρας, είναι απορίας άξιο και με δεδομένες τις απαγορεύσεις μετακινήσεων, αν θα επισκεφθούν και σε ποιο αριθμό, φέτος ξένοι την πατρίδα μας.
Γιατί τα νέα δεδομένα θα ισχύουν για ολόκληρο τον πλανήτη. Όλοι θα έχουν πληγεί οικονομικά, όλοι θα φοβούνται να μπουν στα αεροπλάνα και όλοι θα σκέφτονται μήπως μολυνθούν στην περιοχή που θα κατευθυνθούν.
Και τέλος θα ανοίξουν και για πόσο διάστημα τα ξενοδοχεία των παραθεριστικών κέντρων; Στα κρίσιμα αυτά ερωτήματα κάθε απάντηση είναι παρακινδυνευμένη. Ουδείς μπορεί να προβλέψει τους ρυθμούς επανεκκίνησης της οικονομίας, αλλά και τις απώλειες που θα υπάρξουν.
Γιατί και ο πρωτογενής τομέας της οικονομίας, όπως είναι για παράδειγμα ο αγροτικός, παράγει προϊόντα που τροφοδοτούν το επτάμηνο της τουριστικής περιόδου τα 25 εκατομμύρια των τουριστών, που κατακλύζουν τη χώρα μας.
Το ίδιο συμβαίνει και με τις πάσης φύσεως και μορφής υπηρεσίες. Πόση ανεργία θα προκύψει ουδείς επίσης μπορεί να προβλέψει. Ήδη σε δύο εβδομάδες στις Ηνωμένες Πολιτείες δέκα εκατομμύρια άνθρωποι έχασαν την δουλειά τους.
Όσο λοιπόν κι αν απαγορευθούν οι απολύσεις διά νόμου, αν ο επιχειρηματίας δεν έχει δουλειές, φυσικό είναι να μην μπορεί να διατηρήσει το προσωπικό του.
Κι αν προκύψει εκτεταμένη ανεργία από κλάδους, όπως είναι ο τουρισμός που απασχολεί ένα εκατομμύριο ανθρώπους, πως θα διατηρηθούν οι συντάξεις στα σημερινά τους επίπεδα, όταν σημαντικό μέρος τους χρηματοδοτείται από τους σημερινούς εργαζόμενους;
Αλλά και το κράτος με περιορισμένα έσοδα, από άμεσους και έμμεσους φόρους, πως θα πληρώσει τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων;
Γιατί ωραίο είναι να ακούμε τα παχιά λόγια κάποιων πολιτικών, που εργολαβικά βάλουν εναντίον των εργοδοτών. Όμως τι απαντούν την σκληρή πραγματικότητα, αν η επιχειρηματική δραστηριότητα περιοριστεί δραματικά;
Όπως γίνεται αντιληπτό τα σημερινά επιτεύγματα της κυβέρνησης, τόσο στην απόκρουση του Τούρκου εισβολέα στον Έβρο με πολιορκητικό εργαλείο τους μετανάστες, καθώς και ο δραστικός περιορισμός της εξάπλωσης του κορονοϊού, που έκανε την Ελλάδα πρότυπο και φωτεινό παράδειγμα για την παγκόσμια κοινότητα την επόμενη μέρα, μπορεί να ξεχαστούν, όταν οι πολίτες θα βρεθούν μπροστά στη νέα οδυνηρή οικονομική πραγματικότητα.
Η λαϊκίστικη αντιπολίτευση θα θεωρήσει ότι βρήκε την χρυσή ευκαιρία για να κόψει τα πόδια της κυβέρνησης. Θα αρχίσει να την κατηγορεί λέγοντας ότι δεν προστατεύει επαρκώς εργαζόμενους και ανέργους και θα τις προσάπτει ευθύνες για την ύφεση.
Θα επιχειρήσει μετά το ωσαννά, να στιγματίσει την όλη κυβερνητική πορεία και να στρέψει τα πλήθη εναντίον της με σύνθημα άρον-άρον σταύρωσον αυτούς.
Η σημερινή κρίσιμη κατάσταση έχει βάλει στο καβούκι τους λαϊκιστές της αντιπολίτευσης, γιατί βλέπουν την συντριπτική αποδοχή της κοινής γνώμης στις κυβερνητικές επιλογές και γι’ αυτό ποιούν την νήσσαν.
Όταν θα περάσει ο κίνδυνος τα πρωτοπαλίκαρα του Σύριζα, όπως ήδη απειλούν, θα αναλάβουν δράση επιδιώκοντας να πάρουν την ρεβάνς.
Είναι εύκολο να πλειοδοτεί κανείς με το σύνθημα, δώσε και μένα μπάρμπα, όταν είναι στην αντιπολίτευση. Είναι όμως πολύ δύσκολο, αν όχι ανέφικτο, να μοιράζει το κράτος αφειδώς χρήματα, όταν αυτά δεν υπάρχουν στο ταμείο.
Γιατί όπως επανειλημμένως έχει λεχθεί δεν βρέχει ο ουρανός ευρώ.
Το αν ωριμάσαμε απότομα, μέσα από την πρωτόγνωρη πανδημία, θα το δούμε την επόμενη μέρα. Για την ώρα ο φόβος φυλάει τα έρημα.
Το τι θα γίνει αύριο ένας Θεός ξέρει…
* Το σκίτσο είναι του Ηλία Μακρή από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
** Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια