Η ελληνική κοινωνία έχει δώσει μια μεγάλη μάχη ενάντια στην πανδημία. Με σθένος και αξιοπρέπεια. Η μάχη αυτή δεν πρέπει να πάει χαμένη
Γράφει ο Λευτέρης Χαραλαμπόπουλος
Είναι αλήθεια ότι για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια γράφονται θετικά πράγματα για την Ελλάδα στον διεθνή Τύπο.
Αυτό κυρίως έχει να κάνει με τα θετικά αποτελέσματα που υπάρχουν στη μάχη κατά της πανδημίας.
Δείτε επίσης: Ξεκινά πρωτοπόρα ελληνική μελέτη για τη γενετική κατανόηση του κοροναϊού
Η Ελλάδα σε αντίθεση με άλλες χώρες δείχνει να έχει χαμηλούς συγκριτικά αριθμούς, και κρουσμάτων και θυμάτων.
Αυτό έχει να κάνει και με το ότι τα μέτρα λήφθηκαν έγκαιρα και με τον τρόπο που αυτά λήφθηκαν και με την ιδιαίτερη ευαισθησία ανθρώπων όπως ο Σωτήρης Τσιόδρας.
Φάνηκαν όλα αυτά και στο χειρισμό καταστάσεων, όπως αυτή με τους Ρομά στη Λάρισα, όπου αποφεύχθηκε να διαμορφωθεί κλίμα ρατσισμού.
Κυρίως, όμως, έχει να κάνει με το πώς ανταποκρίθηκε η κοινωνία σε αυτή τη μάχη.
Το πώς αποδέχτηκε συνειδητά τα μέτρα περιορισμού, ως κομμάτι μιας μάχης.
Το πώς άλλαξε συμπεριφορά.
Το πώς έδειξε ότι μπορεί να έχει συνειδητή πειθαρχία.
Η κοινωνία το έκανε αυτό γιατί το είδε ως αγώνα.
Και φέρεται με την ίδια αγωνιστικότητα που έδειξε και σε άλλες στιγμές τα προηγούμενα χρόνια.
Όταν έδειξε ότι μπορούσε να πει μεγάλα όχι και να συγκρουστεί.
Αυτός ο αγώνας ενάντια στην πανδημία έχει κόστος.
Και τα μέτρα που έχει πάρει η κυβέρνηση ούτως ή άλλως το πραγματικό κόστος, οικονομικό, κοινωνικό, ψυχολογικό, δεν μπορούν να καλύψουν αυτό το κόστος.
Και το κόστος αυτό δεν πρέπει να πάει χαμένο.
Και αυτό σημαίνει συγκεκριμένα πράγματα.
Αν υπάρχει βάσιμη εκτίμηση ότι υπάρχει και νέο κύμα, ας είμαστε περισσότερο έτοιμοι για αυτό.
Να στηθούν οι δομές πρωτοβάθμιας φροντίδας που θα κάνουν ακόμη πιο καλά προετοιμασμένο το σύστημα υγείας.
Να εξασφαλιστούν όλες οι ΜΕΘ που θα χρειάζονται.
Να διαμορφωθεί όλη η υποδομή για περισσότερα τεστ και ευκολότερο εντοπισμό κρουσμάτων.
Αυτή είναι η μία πλευρά.
Η άλλη αφορά το κοινωνικό κόστος.
Δεν μπορούμε και δεν πρέπει να αντιμετωπίσουμε την επερχόμενη ύφεση με όρους μοιρολατρίας.
Χρειάζονται μέτρα που να μειώνουν το κοινωνικό κόστος και να κρατούν την κοινωνία όρθια.
Χωρίς άγχος για τα ελλείμματα, αλλά με άγχος και την κοινωνία.
Και με το βλέμμα στραμμένο στις ανάγκες των πολλών.
Η κοινωνία δίνει μια μεγάλη μάχη.
Πρέπει να μείνει όρθια.
Εάν μείνει όρθια τώρα, θα κερδίσει και τη μάχη της επόμενης μέρας.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια