Τυπικά, η διαδικασία αυτού που μάθαμε να αποκαλούμε σταδιακή επιστροφή στην κανονικότητα έχει ξεκινήσει…
Του Κ. Κυριακόπουλου
Επί της ουσίας όμως, όλο αυτό το «πακέτο» δεν είναι παρά ένα φτηνό επικοινωνιακό εμπόρευμα στα χέρια της κυβέρνησης, που θα εξαργυρώνεται με κόστος στην επιδεινούμενη καθημερινότητα των πολιτών και εν τέλει στην επιδείνωση της θέσης της ίδιας μας της πατρίδας μέσα στο διεθνές σύστημα…
Η μετά την καραντίνα εποχή, δεν σηματοδοτεί την απόσυρση όλων αυτών που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο εισέβαλαν στην ζωή μας την τελευταία περίοδο και απασχόλησαν τον δημόσιο διάλογο ακόμη και με τις γνωστές υπερβολές. Όσοι λοιπόν αντιλαμβάνονται την «επάνοδο στην κανονικότητα» ως μια γκρίζα σελίδα που απλά σκίζεται και συνεχίσουν τα πάντα από εκεί που είχαμε μείνει, πλανώνται πλάνην οικτράν.
Η επόμενη μέρα, είναι μια συνολικά καινούρια κατάσταση που την προσδιορίζουν..
Μια σειρά από καινούριες δυσκολίες για τον λαό…
Ένα πακέτο καινούριων υποχρεώσεων και δεσμεύσεων έναντι τρίτων για την κυβέρνηση…
Νέες σύνθετες γεωπολιτικές προκλήσεις και κυρίως πιέσεις για την χώρα…
Και κατ’ επέκταση η ανάγκη να συνειδητοποιήσουμε ως κοινωνία πως είναι απαραίτητο να επικαιροποιήσουμε τους στόχους μας και να πολιτικοποιήσουμε την δράση μας, σε ένα περιβάλλον με αυξημένες απαιτήσεις και με πανάκριβο κοινωνικό και εθνικό τίμημα εάν υποτιμηθούν.
Όσο λοιπόν οι λαγοί του συστήματος «παίζουν» με τις μάσκες τις οποίες εμφανίζουν ως «σύμβολο υποταγής», αλλά και με τις εναπομείνασες απαγορεύσεις γύρω από...
τις οποίες «χτίζουν» το δικό τους συνωμοσιολογικό αφήγημα… Στην ζωή μας εισβάλουν και κυρίως παγιώνονται έννοιες όπως…
«Αναστολή συμβάσεων»,
Τηλε-εργασία,
Ψευδοπροστασία από απολύσεις για διάστημα ίσο με την περίοδο της αναστολής λειτουργίας,
Κατανομή κόστους μέσα στην κοινωνία όπως παράδειγμα το μέτρο της μείωσης ενοικίων,
Καθολικό τσάκισμα των συλλογικών συμβάσεων,
Εργασιακός κανιβαλισμός με τη διασφάλιση της δυνατότητας απασχόλησης του μισού προσωπικού και βλέπουμε κοκ…
Και αυτές οι έννοιες δεν παρελαύνουν για να μας κάνουν συντροφιά την πρώτη δύσκολη περίοδο της προσαρμογής και αμέσως μετά να αποχωρήσουν. Αυτές οι έννοιες ήρθαν για να μείνουν.
Ήρθαν για να στηρίξουν το συστημικό οικοδόμημα στην δομική κρίση που το διαπερνά, και το οποίο επιχειρεί να αναγεννηθεί μέσα ΚΑΙ από τον ανεξέλεγκτο κανιβαλισμό του. Αυτές οι έννοιες, δεν είναι νόθα υποπροϊόντα του κορωνοϊού. Η ετοιμότητα της εφαρμογής τους, αυτό που καταμαρτυρά είναι πως στην ουσία τους συνιστούν ένα έτοιμο σχέδιο την εμφάνιση του οποίου η υγειονομική κρίση απλά την επιτάχυνε.
Όσο η αποστασιοποίησή μας από την πολιτική δράση, επιτρέπει στην κυβέρνηση να θριαμβολογεί για τον ουσιαστικό θρίαμβο της κυρίας Μέρκελ που εξασφάλισε στον πρωθυπουργό το «δικαίωμα» να αγοράσει success με νέα πακέτα δανεισμού, τόσο χτίζεται αθόρυβα ένα νέο περιβάλλον επονείδιστης χρεοκρατίας που…
Υποθηκεύει για πάντα την εναπομείνασα στρατηγική υποδομή, και…
Παρκάρει την χώρα στο ράφι της μεταμοντέρνας νεοαποικιοκρατίας που έχει ξεκινήσει να μορφοποιείται.
Και αυτό, θα είναι ένα ακόμη από τα σύνθετα προβλήματα της επόμενης μέρας. Προφανώς δεν είναι ΟΥΤΕ αυτό υποπροϊόν της υγειονομικής κρίσης. Είναι το αυθεντικό προϊόν που προκύπτει από την συνάντηση της δουλοπρέπειας με την εν εξελίξει στρατηγική σύγκρουση των ισχυρών, που διεκδικούν τον δικό τους διευρυμένο ζωτικό χώρο επιρροής, στον οποίο θα διοχετεύσουν τα απόνερα της κρίσης και με τα ερείπια του οποίου θα οικοδομήσουν το δικό τους γεωπολιτικό restart.
Όσο οι λαγοί του συστήματος ενεργοποιούν ανενόχλητοι το ιδιότυπο αποπροσανατολιστικό γαϊτανάκι...
Πότε με πατριδοκάπηλους αντιπερισπασμούς (βλέπε Βελόπουλος),
Πότε χτίζοντας το φαιδρό τους αφήγημα στην καπηλία της οργής, πλασάροντας την άποψη πως ολόκληρος ο πλανήτης συνωμότησε με έναν "ανύπαρκτο" ιό για να γεμίσει hot spots λαθρομεταναστών η Ελλάδα (λες και οι εξελίξεις προδιαγράφονταν διαφορετικές πρίν από την Καθαρά Δευτέρα), και...
Πότε αναπαράγοντας τα νοσηρά ξεράσματα της επικαιροποιημένης συνωμοσιολογίας στην όποια τους εκδοχή...
Τόσο στο περιβάλλον των κλιμακούμενων γεωπολιτικών συγκρούσεων που παραμένει ενεργό, το ισοζύγιο ισχύος και πλεονεκτημάτων θα επιδεινώνεται σε βάρος της χώρας μας.
Ήδη, τα ενεργειακά σχέδια, των οποίων το ειδικό βάρος απολυτοποιήθηκε, και τα οποία στην πράξη υποκατέστησαν την αναγκαιότητα ύπαρξης ενός ολοκληρωμένου στρατηγικού σχεδιασμού για την Εθνική Άμυνα και ασφάλεια, καταρρέουν. Μαζί τους καταρρέει και το σαθρό οικοδόμημα του παρασιτικού προστατευτισμού που χρησιμοποιήθηκε ως προκάλυμμα για την παραλυτική εξάρτηση η οποία σμπαράλιασε κυριολεκτικά την χώρα.
Σε αυτό το περιβάλλον, η επιθετικά αναθεωρητική Τουρκία, αξιοποιεί αδιαλείπτως κάθε δυνατότητα αλλά και ευκαιρία, προκειμένου όχι απλά να θεμελιώσει γκρίζο περιβάλλον κυριαρχίας, αλλά να επιβάλει ντε φάκτο τροποποίηση του καθεστώτος της. Η ανυπαρξία Ελληνικής συνολικής στρατηγικής απάντησης και τα φαινόμενα ακόμη και της διπλωματικοπολιτικής ατολμίας, τροφοδοτούν την θρασύτητα και την επιθετικότητά της.
Δυναμικές ανατροπής ενεργοποιούνται στην γειτονική Λιβύη, και παρά την ιδιαίτερη βαρύτητα που έχουν για την χώρα μας αυτές οι εξελίξεις...
Ο κύριος Δένδιας παραμένει εξαφανισμένος…
Ο πρωθυπουργός της χώρας αναλώνεται σε φτηνά επικοινωνιακά παιχνίδια με την διαχείριση της καραντίνας…
Και ουδείς σπεύδει να βάλει σε ένα παπούτσι τα δυο πόδια της ευρωπαϊκής Εξωτερικής πολιτικής.
Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, εν μέσω θυμάτων, αλλά και στρατηγικού χαρακτήρα αντιπαραθέσεων, ακόμη και εν μέσω των γνωστών προεδρικών ανοησιών, το σύνθημα για την κορυφαία στρατηγική σύγκρουση ΗΠΑ – Κίνας, που δεν αφορά μονάχα στο εύρος της γεωπολιτικής και ευρύτερης περιφερειακής επιρροής, αλλά επεκτείνεται στην φυσιογνωμία του μεταμοντέρνου νεοαποικιοκρατικού οικοδομήματος που επιδιώκει τον πλανητικό έλεγχο με εργαλείο ΚΑΙ το διαδίκτυο, έχει ήδη δοθεί.
Και ενώ το παιχνίδι αυτό χοντραίνει επικίνδυνα, οι αφελείς επιμένουν να στοιχίζονται πίσω από πολιτικά βαποράκια που το μοναδικό πράγμα που κατάλαβαν, είναι ότι η τεχνολογία 5G είναι εστία μόλυνσης με ιούς και όχι εργαλείο ελέγχου της πολιτικοοικονομικής δραστηριότητας στον πλανήτη.
Ας είμαστε λοιπόν ξεκάθαροι…
Η «επιστροφή στην κανονικότητα» όπως τουλάχιστον την είχαμε συνηθίσει στην προ κορωνοϊού εποχή, ΔΕΝ πρόκειται να έρθει. Δεν πρόκειται να έρθει διότι συνολικά το περιβάλλον αναφοράς έχει μπει σε μια διαδικασία γενικευμένης συστημικής απορρύθμισης.
Ο κορωνοϊός υπήρξε καταλύτης και επιταχυντής, αλλά η αποσταθεροποίηση είναι συστημική και όταν οι συστημικές διεργασίες προσλαμβάνουν τέτοια διάσταση, τότε για τις κοινωνίες δεν υπάρχουν παρά μονάχα δύο επιλογές…
Ή θα παραδοθούν ως θύματα για να ταΐσουν τον αδηφάγο συστημικό κανιβαλισμό…
Ή θα δρομολογήσουν πολιτικές ανατροπές που θα τις καταστήσουν πρωταγωνιστές των εξελίξεων. Τρίτος δρόμος δεν υπάρχει.
Και είναι εύκολο όλο αυτό, θα αναρωτηθεί κάποιος…
Όχι… Δεν είναι διόλου εύκολο, αλλά για τις κοινωνίες το δίλημμα δεν είναι να επιλέξουν ανάμεσα στο ΕΥΚΟΛΟ και στο ΔΥΣΚΟΛΟ δυνητικά. Οφείλουν και πρέπει να επιλέγουν ανάμεσα στο ΑΝΑΓΚΑΙΟ και στο ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΟ.
Η καταστροφική λύση που είχε έτοιμη η κυβέρνηση, ήταν ένα πακέτο μέτρων βίαιας προσαρμογής της κοινωνίας στις απαιτήσεις της δομικής συστημικής κρίσης που χρησιμοποιεί τις κοινωνίες ως φτηνό και ανακυκλώσιμο αναλώσιμο…
Η καταστροφική επιλογή που επίσης είχε έτοιμη η κυβέρνηση, ήταν ο συμβιβασμός και η δουλοπρέπεια στο συστημικό μοντέλο ανάταξης που προέταξε η σύνοδος κορυφής με βάση τις επιλογές των ισχυρών και τις απαιτήσεις των τραπεζιτών και των χαρογιακάδων…
Η καταστροφική επιλογή τέλος που είχε έτοιμη η κυβέρνηση, είναι η διπλωματικοπολιτική και επιχειρησιακή αφωνία με την χώρα στο επίκεντρο του απλωμένου γεωπολιτικού τραχανά και με το σύνολο των γεωπολιτικών δρώντων που την περιβάλλουν, να «τσιμπολογούν» ότι προλάβουν και άλλοι ότι σχεδιάζουν, για να βελτιώσουν την θέση τους εν όψει εξελίξεων και στην βάση των ευρύτερων περιφερειακών τους φιλοδοξιών…
Η ΑΝΑΓΚΑΙΑ επιδίωξη όμως για την Ελληνική κοινωνία, οριοθετείται πριν απ’ όλα από την υποχρέωσή της να απορρίψει την Ιφιγενειοποίηση της χώρας και εν τέλει την θυσία της στο όνομα της συστημικής ανάταξης που της επιβάλουν, και να απαιτήσει έναν πραγματικά ολοκληρωμένο σχεδιασμό με στόχο την εθνική επιθετική οικονομική και παραγωγική της ανάταξη, μακριά και έξω από τον καταστροφικό και εκφυλιστικό καταμερισμό που της επέβαλαν οι σύμμαχοι στο πλαίσιο των ευρωκοινοτικών της "υποχρεώσεων".
Η ΑΝΑΓΚΑΙΑ επιδίωξή της επίσης, εμπεριέχεται και στην υποχρέωσή της να απαιτήσει μια ολοκληρωμένη εθνική στρατηγική απάντηση με όρους πρωταγωνιστή και ικανή να τροποποιήσει τους όρους του παιχνιδιού στην ενεργοποιημένη γεωπολιτική σκακιέρα. Ένα διαφορετικό δόγμα επιβίωσης του Ελληνισμού… Μια διαφορετική στάση απέναντι στα διεθνή φόρα… Μια συνολικά διαφορετική διπλωματικοπολιτική συμπεριφορά στην διαχείριση των κρίσιμων εθνικών υποθέσεων…
Πρόκειται για επιλογές που αντικειμενικά δεν αντιστοιχίζονται με την βούληση του πολιτικού προσωπικού που διαχειρίστηκε υποτέλεια, συμβιβασμούς, φοβικά σύνδρομα και ατολμία. Για επιλογές με αυξημένο αξιακό φορτίο και στρατηγική βαρύτητα, που δεν μπορεί να σηκώσει στους ώμους του ένα πολιτικό προσωπικό που έσπευσε να διεμβολίσει την ζωή μας με όλα όσα προαναφέραμε και τα οποία του συνέστησαν τα ευρωατλανικά αφεντικά και οι κάθε λογής πάτρωνες.
Αυτός είναι και ο λόγος που επιμένουμε πως μια κοινωνία πολιτικά χειραφετημένη, δεν μπορεί και δεν πρέπει να παγιδεύεται από κραυγές που δεν οδηγούν πουθενά και χαϊδεύουν μονάχα το θυμικό των ανθρώπων.
Αντιθέτως οφείλει και επιβάλλεται να διεκδικήσει τον ρόλο της, εκεί που γράφονται οι σελίδες της ιστορίας, με την δική της προγραμματική πρόταση εξουσίας, με το δικό της Δημοκρατικό – Πατριωτικό Πολιτικό κίνημα και με την ίδια στη θέση του πρωταγωνιστή.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια