Τώρα που ήρθαν τα δύσκολα, αυτοί βγάζουν το φίδι από την τρύπα
 |
| © EUROKINISSI/ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΤΖΕΚΑΣ |
Προκύπτει μία πανδημία και όλοι στρέφουμε το βλέμμα μας στους άριστους, στους αρμόδιους επιστήμονες, δεν απευθυνόμαστε σε «δομές και γενικές συνελεύσεις».
Ο δογματισμός, σύμφωνα με την εγκυκλοπαίδεια, είναι «η αποφθεγματική διατύπωση διαφόρων ιδεών, χωρίς αιτιολογία και απόδειξη. Είναι η προσήλωση και η άκριτη εμμονή σε ένα σύστημα που προτάσσει την άνευ όρων αποδοχή κωδικοποιημένων και μηχανικά σχηματισμένων θέσεων». Ένα από τα θεμελιώδη δόγματα της πρόσφατης πολιτικής μας ιστορίας αφορά στη «ρετσινιά της αριστείας». Η έκφραση πρωτακούστηκε από τον Αριστείδη Μπαλτά, όταν εκτελούσε χρέη υπουργού Παιδείας, αλλά κανέναν δεν παραξένεψε, αντιθέτως η εξαφάνιση των αρίστων αποτελούσε εξαρχής ένα από τα βασικά ιδεολογικά όπλα της πολιτικής του παράταξης. Οι υπουργοί Παιδείας εκείνης της εποχής πρωταγωνίστησαν στην επίτευξη αυτού του στόχου, με τον Γαβρόγλου να παραλαμβάνει τη σκυτάλη και, δίνοντας συνέντευξη στην «Εποχή», να συμπληρώνει ότι «η αριστεία είναι εγωκεντρική».
Προηγουμένως ο συνάδελφός τους Νίκος Φίλης είχε επικαλεστεί αόρατες έρευνες σύμφωνα με τις οποίες «υπάρχουν στοιχεία ότι η επίκληση και μόνο της λέξης αριστεία οδηγεί στην όξυνση των ανισοτήτων»! Άπαντες προσπάθησαν το θολό δόγμα τους να το μετατρέψουν σε συγκεκριμένη πράξη, δημιουργώντας ένα εκπαιδευτικό σύστημα στο οποίο έπρεπε να κοπούν τα φτερά και ικανότητες των αρίστων διότι νομοτελειακά αυτό θα μας φέρει την ισότητα. Στη συνέχεια οι Σουσλόφ της τότε κυβέρνησης προσπάθησαν να το πάνε ακόμη παραπέρα, ζητώντας την εξαφάνιση των κακών κατόχων πτυχίων και μεταπτυχιακών τίτλων στα μεγάλα πανεπιστήμια του εξωτερικού, για να αντικατασταθούν με τους καλούς που «διαθέτουν πτυχία καταλήψεων και αμφισβήτησης των πάντων». Ο τίτλος της σχετικής παρέμβασης «σας γαμώ τα Χάρβαρντ», καθώς και υπογραφή «Θανάσης Καρτερός» (υπεύθυνος επικοινωνίας του τότε πρωθυπουργού), δεν άφηναν περιθώρια παρεξήγησης, ο στόχος πλέον ήταν αναβαθμισμένος, βρισκόταν ένα στάδιο μετά την ισότητα. Οι ξεχωριστοί, έπρεπε όχι μόνο να σκύψουν το κεφάλι για να επιτευχθεί ο στόχος των «ίσων ευκαιριών», αλλά και να παραμερίσουν μπροστά «στην ορμητική είσοδο των νεαρών λύκων της Γκράβας και της Καισαριανής», όπως πρόσταζε ο εν λόγω παράγοντας στην ίδια παρέμβασή του.
Και κοίτα πώς τα φέρνει ζωή. Προκύπτει μία πανδημία την οποία αναλαμβάνουν να χειριστούν και να αντιμετωπίσουν οι άριστοι, δηλαδή οι αρμόδιοι επιστήμονες, αυτοί που σπούδασαν και εκπαιδεύτηκαν στα σοβαρά παίρνοντας γνώσεις, ξεδιπλώνοντας το ταλέντο τους, με μια κουβέντα ξεχωρίζοντας. Σε αυτούς στρέφει το βλέμμα η ανθρωπότητα και αναζητά αναλύσεις και λύσεις, δεν απευθύνεται σε «δομές και γενικές συνελεύσεις», τους εμπιστεύεται γιατί ξέρουν και μπορούν, γιατί απλά έχουν την ικανότητα και την συνόδεψαν με πολλή δουλειά.
Σε αυτά τα «Χάρβαρντ» προστρέχουν από το Αιγάλεω μέχρι την Κηφισιά, από τους οικοδόμους μέχρι τους εφοπλιστές, από κοντά και οι φωνές που τα πολέμησαν. Κάθε μέρα κάνουν ευαγγέλιο τα λεγόμενά τους, προσκυνούν την αυθεντία τους, παρόλο που τους έχουν εύκαιρους δεν βάζουν σε εφαρμογή τις γεμάτες τεστοστερόνη απειλές τους. Δίπλα τους οι καθ’ ύλην αρμόδιοι που μέχρι πρόσφατα ταύτιζαν την αριστεία με τη χολέρα. Έχουν κάνει ευαγγέλιο τις έρευνες των αρίστων, ζητούν συμμόρφωση προς τα πορίσματά τους, κανείς δεν τους παραμερίζει ώστε να περάσουν «οι λύκοι που έχουν πτυχίο στις καταλήψεις».
Φαντάζομαι ότι ακόμη και οι κατά της αριστείας ζηλωτές αν, παρ’ ελπίδα, βρεθούν σε δύσκολη στιγμή, δεν θα αναζητήσουν τη θεραπεία που προσφέρει κάποιος με θητεία «στην αμφισβήτηση των πάντων». Θα χτυπήσουν την πόρτα αυτού που αποκαλούσαν «εγωκεντρικό» και χαρακτήριζαν σαν «ρετσινιά» τις επιδόσεις του. Όταν θα τον αντικρίσουν, ο νάνος θα έχει γίνει γίγαντας στον οποίο θα χρωστάνε το ζην.
Μετά θα μπορέσουν να επανέλθουν στο πολιτικό στίβο για να επαναλάβουν τους δογματισμούς που τους εξασφαλίζουν το ευ ζην.* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια