 |
| Φωτο: ΑΠΕ - ΜΠΕ |
«Η Τουρκία την «πάτησε». Και όταν λέμε ότι την πάτησε, την πάτησε την μπανανόφλουδα», μου έλεγε πρόσφατα κάποιος διπλωμάτης.
«Πόσο πραγματικά όμως πάτησε την μπανανόφλουδα η Τουρκία;» σκεφτόμουν. «Ναι» ή «όχι» δεν μπορεί να γράψει κανένας με σιγουριά. Κάθε αρθρογράφος, ιστορικός ή επιστήμονας, που σέβεται την κοινωνία έχει σύμμαχό του το χρόνο για να βγάλει σίγουρα συμπεράσματα ή αποτελέσματα.
Στην προκειμένη περίπτωση και υπό τις παρούσες καταστάσεις με την πανδημία του κορωνοϊού σε πλήρη έξαρση στη γειτονιά μας με δεκάδες χιλιάδες νεκρούς, αυτό γίνεται ακόμη πιο δύσκολο. Η θερμή Μεσόγειος έχει μετατραπεί σε μια παγωμένη ζώνη θανάτου και ανησυχίας.
Όμως, η επεκτατικότητα και οι βλέψεις κυριαρχίας της Τουρκίας στην περιοχή μας είναι δύσκολο έως αδύνατο να εξαφανιστούν. Ίσως τώρα να είναι πιο επικίνδυνα από ποτέ, μιας και ο Ταγίπ Ερντογάν έχει βρεθεί στριμωγμένος εντός και εκτός της χώρας του και αναζητά τρόπο διεξόδου.
Η Τουρκία μοιάζει με ένα πληγωμένο γκρίζο λύκο στριμωγμένο στη γωνία. Και αυτά δεν είναι «λόγια της πλώρης»…
Η οικονομία της γείτονος πάει από το κακό στο χειρότερο. Η λίρα βρίσκεται σε ιστορικό χαμηλό αγγίζοντας την ισοτιμία των 6,6 λιρών με 1 δολάριο!
Τα σύνορά της έχουν κλείσει και δεν μπορεί να εξάγει σχεδόν τίποτα.
Οι επιχειρήσεις δυσκολεύονται να πληρώσουν τους εργαζόμενους, το ποσοστό ανέργων αυξάνεται δραματικά και το κυριότερο: Η βαριά της βιομηχανία, ο τουρισμός, έχει πληγεί ανεπανόρθωτα με τα τουριστικά γραφεία της Τουρκίας να πρέπει να αποδώσουν πίσω εγγυήσεις από κρατήσεις τουριστών.
Για να αναλογιστεί κανείς το μέγεθος της οικονομικής ζημιάς για την Τουρκία, αυτή την τουριστική περίοδο ανέμενε πάνω από 60 εκατομμύρια τουρίστες και εισπράξεις άνω των 40 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Όλα αυτά αποτελούν παρελθόν.
Παράλληλα, η διαχείριση της τουρκικής κυβέρνησης περί της μεταδοτικότητας του ιού επί του ιθαγενούς πληθυσμού, ήταν τουλάχιστον αστεία με την παγκόσμια ιατρική κοινότητα να γελάει και να κλαίει με τις ανακοινώσεις του τουρκικού υπουργείου Υγείας για τον ιό, παράλληλα με τα καμώματα του τούρκου Προέδρου περί ανοσίας, που ξεκίνησαν με την ανθεκτικότητα του τουρκικού DNA, μέχρι της χρήσης μιας… «μαγικής κολώνιας».
Συνεχίζοντας λοιπόν στην ουσία του άρθρου μετά από αυτή την αναγκαία υπενθύμιση, ήταν καθιερωμένο άτυπα και οριστικοποιήθηκε με το μνημόνιο Παπούλια-Γιλμάζ (27 Μάη 1988), το καλοκαίρι να μην υπάρχουν στρατιωτικές ασκήσεις και γενικά εντάσεις, λόγω της τουριστικής περιόδου που ήταν η βασική πηγή εισροής πολύτιμου ξένου συναλλάγματος.
Εν ολίγοις ήταν και ο βασικότερος ίσως λόγος που Ελλάδα και Τουρκία απέφευγαν στρατιωτικά επεισόδια ή ασκήσεις που θα μπορούσαν να «ανάψουν το φυτίλι» καταστρέφοντας πλήρως τις οικονομίες τους. Γι΄αυτό πάντα η πιο δύσκολη περίοδος για τη στρατιωτική και πολιτική ηγεσία της Ελλάδος ήταν πάντα από Σεπτέμβριο έως Απρίλιο.
Όμως τώρα η Τουρκία δεν έχει τίποτε να χάσει. Κατεστραμμένη οικονομικά, με τον διεθνή παράγοντα απομονωμένο στα του οίκου του για την αντιμετώπιση του κορωνοϊού, μπορεί να δημιουργήσει ανά πάσα στιγμή στρατιωτική σύρραξη με την Ελλάδα ή να στείλει χιλιάδες παράτυπους μετανάστες ή πρόσφυγες από τις ακτές της προς τα νησιά επεκτείνοντας το χάος που επικρατεί ήδη.
Και ειδικά τώρα με τα μέτρα απαγόρευσης της κυκλοφορίας και την αναστάτωση που επικρατεί στην ελληνική κοινωνία θα ήταν μοναδική ευκαιρία για τα στρατηγικά πλάνα της Τουρκίας να δημιουργήσει τον ζωτικό χώρο που εποφθαλμιά εδώ και δεκαετίες σε βάρος της Ελλάδας.
Οι επόμενοι μήνες δεν θα είναι δύσκολοι μόνο λόγω του κορωνοϊού, αλλά και λόγω της παγκόσμιας αλλαγής σε γεωπολιτικό επίπεδο. Ο κόσμος πια δεν θα είναι ο ίδιος. Θα δούμε κάποιες ισχυρές χώρες να απομονώνονται και κάποιες άλλες να γίνονται επιθετικότερες. Και η Τουρκία ανήκει στη δεύτερη ομάδα.
Γι΄αυτό προσοχή μιας και η χώρα μας βρίσκεται στην πένσα, όπου στη μια δαγκάνα βρίσκεται ένας νέος αόρατος εσωτερικός εχθρός και στη άλλη δαγκάνα ο γνωστός σκουριασμένος από το χρόνο εξωτερικός εχθρός.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η Τουρκία θα παραμείνει δίπλα μας, ο ιός όχι…
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια