Γράφει ο Γιάννης Πετρίδης
Τρομακτικές επιπτώσεις στην παγκόσμια οικονομία, ανάλογες με αυτές ενός παγκόσμιου πολέμου τριών φάσεων (αψιμαχίες, κύρια σύγκρουση και δευτερεύουσες τοπικές συγκρούσεις) προκαλεί στις αγορές (κεφαλαιαγορές, αγορές ομολόγων και «πραγματική» οικονομία) η πανδημία του κορωναϊού.
Σε τέτοιο σημείο που όταν θα ολοκληρωθεί -όπως ελπίζεται- σε δύο μήνες ο «κόκκινος» συναγερμός, η εικόνα θα είναι για ορισμένες χώρες χειρότερη σε οικονομικό επίπεδο με αυτήν που υπήρχε στο τέλος του Β'ΠΠ.
Η Γαλλία, Ιταλία, Γερμανία, Ισπανία, οι ΗΠΑ (σε επίπεδο κεφαλαιαγοράς μόνο), το Ιράν κλπ. είναι οι χώρες που θα δουν, κατ'αναλογία, φυσικά, «επίπεδα Μαΐου 1945» τον ερχόμενο Μάϊο ή και ενωρίτερα.
Στην Ελλάδα οι άνεργοι τέλη Μαϊου, αν όλα πάνε καλά και παραμείνουμε σε χαμηλούς ρυθμούς αύξησης νεκρών και κρουσμάτων, θα έχουν φτάσει τα 2,5 εκατ. ανθρώπους (στο 1 εκατ. των νυν ανέργων προστέθηκαν ήδη 800.000 από την περασμένη εβδομάδα όπως ανακοινώθηκε).
Και με την προοπτική να μην εμφανιστεί εκ νέου επιθετικά ο ιός, καθώς εμβόλιο μέχρι τότε δεν πρόκειται να υπάρξει.
Τι σημαίνουν όλα αυτά: Οδεύουμε προς μία παγκόσμια επανεκκίνηση της οικονομίας, ανάλογα με αυτήν που συνέβη μετά τον Β'ΠΠ!
Με καινούριους όρους και καινούριους «παίκτες».
Η κρίσιμη διαφορά είναι ότι για πρώτη φορά ιστορικά, η αλλαγή αυτή δεν γίνεται με τα όπλα, αλλά με μια πανδημία.
Η απαγόρευση της κυκλοφορίας σε Γαλλία, Ισπανία, Ιταλία, το κλείσιμο των αμερικανικών συνόρων και των συνόρων της ΕΕ, καθώς και το μερικό κλείσιμο των συνόρων σε πολλές χώρες ανά τον πλανήτη, ουσιαστικά καταστρέφει ολοκληρωτικά την παγκόσμια οικονομία «χωρίς να πέσει ούτε μία σφαίρα».
Η ανεργία θα εκτοξευθεί παγκοσμίως, ειδικά στην ΕΕ θα είναι τραγική η κατάσταση, πολλές επιχειρήσεις δεν θα μπορέσουν να αντέξουν για να ξανανοίξουν και πολλοί οικονομικοί κολοσσοί θα βρουν την ευκαιρία για τεράστιες οικονομικές περικοπές και αλλαγή των εργασιακών σχέσεων.
Το εργατικό κόστος, λοιπόν, σε χώρες όπως η Ελλάδα, θα συμπιεστεί ασφυκτικά, λόγω υπερπροσφοράς εργασίας.
Η θερινή τουριστική σεζόν που πολλοί θεωρούν ότι αυτόματα θα ανοίξει Ιούνιο-Αύγουστο και θα είναι «όπως πριν» ή σχεδόν όπως πριν, η τουριστική κίνηση, είναι «μακριά νυχτωμένοι».
Η καταστροφή της τουριστικής αγοράς παγκοσμίως είναι τέτοια (και θα βαθύνει ακόμα περισσότερο) που είναι ερώτημα αν το 2021 θα μπορέσει να ανακάμψει ο «τουριστικός πλανήτης».
Από εκεί και πέρα, χώρες όπως η Γερμανία, η Γαλλία, η Ισπανία, η Γαλλία, θα περάσουν σε φάση οικονομικής εσωστρέφειας καθώς το εύρος της οικονομικής καταστροφής θα είναι τέτοιο που θα πρέπει να ασχοληθούν με την ανόρθωση όχι απλώς της οικονομίας τους, αλλά και των κοινωνιών τους.
Αρα, θα δούμε και μία ιστορική στροφή σε μία περίοδο ενίσχυσης των εθνοτικών πολιτικών και υποχώρηση της παγκοσμιοποίησης με ταυτόχρονη ανάδειξη της ισχύος κρατών που δεν επλήγησαν από την επιδημία: Ρωσία, αραβικές χώρες, Αυστραλία κλπ.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια