Πρώτον, γιατί ήδη μετρά πέντε ήττες το τελευταίο διάστημα. Η πρώτη σημειώθηκε στο Ιντλίμπ, όπου, ενώ είχε δώσει τελεσίγραφο στον Ασαντ να αποσύρει τις δυνάμεις του συριακού στρατού από τις περιοχές που βρίσκονται εντός της ζώνης αποκλιμάκωσης στο Ιντλίμπ, εκείνος όχι μόνο δεν φοβήθηκε, αλλά έκανε το αντίθετο.
Δηλαδή, ενέτεινε τις επιθέσεις του εναντίον των τζιχαντιστών τρομοκρατών, συμμάχων της Τουρκίας, με αποκορύφωμα την αεροπορική επίθεση εναντίον τμημάτων της 65 Μηχανοκίνητης Ταξιαρχίας, που είχε μετακινηθεί εκεί από το Λουλεμπουργκάζ της Αν. Θράκης. Αποτέλεσμα, περισσότεροι από 100 νεκροί και τραυματίες. Αυτή είναι η πρώτη ήττα.
Η δεύτερη σημειώθηκε στη Μόσχα. Εκεί σύρθηκε ο Ερντογάν, στις 5 Μαρτίου, αφού προηγουμένως είχε προαναγγείλει σύνοδο για το Ιντλίμπ με τη συμμετοχή των μεγάλων ευρωπαϊκών χωρών και της Ρωσίας. Ο Πούτιν αρνήθηκε να συμμετάσχει στη σύνοδο αυτή και έσυρε στην κυριολεξία τον Ερντογάν στη Μόσχα, για να βιώσει δύσκολες στιγμές στις κρύες αίθουσες και στους διαδρόμους του Κρεμλίνου.
Και ενώ ο ίδιος ο Ερντογάν, όπως και ο επί της Αμυνας υπουργός του είχαν ήδη αναγγείλει την έναρξη της επιχείρησης «Εαρινή Ασπίδα», με διακηρυγμένο στόχο την ανάκτηση όλων των εδαφών που είχαν χάσει στην επαρχία Ιντλίμπ, αναγκάστηκαν να υπογράψουν το ταπεινωτικό «Πρωτόκολλο της Μόσχας», με το οποίο όχι μόνο δεν ανακτούν τις περιοχές που έχασαν, αλλά χάνουν και τις νοτίως του αυτοκινητοδρόμου Μ-4 περιοχές.
Την τρίτη ήττα την υπέστη ο Ερντογάν στις Καστανιές του Έβρου. Ενώ υπολόγιζε να αιφνιδιάσει την ημιλιπόθυμη από τον εθνομηδενισμό και τη μανία αυτοκαταστροφής που έχει επικρατήσει σε μεγάλο μέρος του πολιτικού μας συστήματος, των ΜΜΕ και της διανόησης Ελλάδα, έπεσε πάνω στον τοίχο μιας αποφασισμένης Ελλάδας.
Τέταρτη είναι η ήττα των Βρυξελλών. Εκεί ο Ερντογάν είδε μια άλλη Ευρώπη, μια Ευρώπη που έστειλε την ηγεσία της επί τόπου στον Εβρο για να διαπιστώσει η ίδια την τουρκική βαρβαρότητα. Δηλαδή, είδαν οι ηγέτες της Ε.Ε. να χρησιμοποιούνται οι άνθρωποι, μετανάστες κυρίως και ελάχιστοι πρόσφυγες, σαν σφαίρες.Και αυτό έπαιξε τεράστιο ρόλο στην αλλαγή της στάσης της Ευρώπης, πολλές χώρες της οποίας έστειλαν ομάδες αστυνομικών στα σύνορα του Εβρου, όπου πλέον κυματίζουν οι σημαίες των χωρών τους. Τεράστιας σημασίας εξέλιξη όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά για την ίδια την Ευρώπη.
Η πέμπτη ήττα του Ερντογάν είναι αυτή που είναι σε εξέλιξη στην οικονομία και ειδικά στην ισοτιμία της λίρας με το δολάριο και το ευρώ, ενώ είναι στον δρόμο και η τελική ήττα, αφού, αν είναι καλά στην υγεία του ο άνθρωπος και μπορέσει να συμμετάσχει στις προεδρικές εκλογές του 2023, είναι αδύνατον να επανεκλεγεί, με δημοσκοπικά ποσοστά του κόμματός του γύρω στο 30%.
Και να σκεφθεί κανείς ότι μόλις προχθές ανακοίνωσε το νέο κόμμα ο Μπαμπατζάν, μέχρι πρόσφατα βασικός του συνεργάτης και αρχιτέκτονας του οικονομικού θαύματος ΑΚΡ – Ερντογάν. Εδώ είμαστε λοιπόν και καλούμαστε να ερμηνεύσουμε τη συμπεριφορά αλλά και τις προθέσεις του το επόμενο διάστημα απέναντι στην Ελλάδα και την Κύπρο και πώς πρέπει να αντιδράσουμε εμείς. Μια εξίσωση για δυνατούς λύτες. Θα προσπαθήσουμε να τη λύσουμε. Κάντε υπομονή.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια