Γράφει η δημοσιογράφος Λέττα Καλαμαρά
Κάθε Κράτος επέλεξε τη δική του στάση και συμπεριφορά σε αυτόν τον Παγκόσμιο "Πόλεμο". Όλοι συμφωνούν όλο και περισσότερο ότι πρόκειται περί "Πολέμου" που δεν αποκλείεται να καθορίσει το μέλλον των Κρατών και των Κοινωνιών τους στον 21ο αιώνα, αν όχι όλου του κόσμου και ακόμη πιο πέρα ανάλογα με την έκβασή του. Αφού λοιπόν πρόκειται για "Πόλεμο" η ανάλυση οφείλει να είναι "πολεμική" από εδώ και πέρα.
Σύμφωνα λοιπόν με το ρεπορτάζ του thedayaftergr, Πόλεμος και Ειρήνη είναι συνυφασμένα, με το φόβο και τον άνθρωπο αγκαλιά σε ένα θολό τοπίο όπου η μετάβαση από το ένα στο άλλο και τούμπαλιν έχει έναν μόνο σκοπό, την πολιτική νίκη. Από τους δύο μεγάλους Παγκόσμιους Πολέμους όπου τα Κράτη μοιράστηκαν σε φιλελεύθερα και αυταρχικά, στοιχισμένα πίσω από την Εγκάρδια Συνεννόηση και τους Συμμάχους και τις Κεντρικές Αυτοκρατορίες ή Τριπλή Συμμαχία και τις δυνάμεις του Άξονα με το Ναζισμό αντίστοιχα, μέχρι και κάθε τοπικό Πόλεμο ανά τους αιώνες η ανθρώπινη σύγκρουση πάντα έχει πολιτικό σκοπό, για να έχει και νόημα.
Στο σημερινό Γ' Παγκόσμιο Πόλεμο υπάρχουν και πάλι δύο στρατόπεδα ξεκάθαρα, με τις ατομικές ελευθερίες και την πρωτοβουλία του ανθρώπου βασισμένη στο Σύνταγμα των ΗΠΑ από τη μία και την αυταρχική ή και καθόλου δημοκρατία τύπου Ρωσίας ή Κίνας από την άλλη. Μοιρασμένα τα Κράτη της Γηραιάς Ηπείρου και όλου του κόσμου τοποθετούνται σταδιακά στη μία ή την άλλη πλευρά ανεξαιρέτως, αγωνίζονται σκληρά και υφίστανται τις συνέπειες του πολέμου. Ανάλογα με το χρόνο και την τοποθέτησή τους θα λάβουν και το αντίτιμό τους στο τέλος του Πολέμου, όπως ακριβώς συνέβη και με την Ελλάδα στο τέλος των δύο προηγουμένων Παγκοσμίων Πολέμων και την απελευθέρωση εδαφών.
Όπως τονίζεται, πέρα από τα δύο πιο ισχυρά Κράτη του Πλανήτη κάποιοι βλέπουν στην πολιτική αντιπαράθεση και δύο ακόμη μεγαλύτερους πολιτικούς αντιπάλους. Από τη μία μεριά του κόσμου η Δημοκρατία των Κρατών και η συνεργασία τους μέσα από τους υπερεθνικούς παγκόσμιους οργανισμούς που γνωρίζουμε όπως π.χ. ΟΗΕ, ΔΝΤ, ΝΑΤΟ, ΠΟΥ, ΠΟΕ, και τον Οργανισμό για τη Συνεργασία της Σαγκάη, τον Οργανισμό Ισλαμικής Διάσκεψης κ.λπ. Από την άλλη η Παγκόσμια Δημοκρατική Διακυβέρνηση με παγκόσμιο κύριο χρηματοδότη τη διακίνηση ουσιών από Κίνα και Αφγανιστάν και Λατινική Αμερική διά μέσου των τριών ηπείρων και γεφυρών τους και των πέντε θαλασσών με ισχυρή ελληνική παρουσία παντού και πελάτες τους ανθρώπους-ζόμπι σε δρόμους και δεξιώσεις, σε σπίτια τώρα φυλακισμένοι για το μέλλον.Στην Ελλάδα και όχι μόνο προς το παρόν, με την άδεια της Κυβέρνησης Μητσοτάκη, ξεφορτώνονται φορτία και πολεμοφόδια και από τις δύο πλευρές που θυμίζει την αντίσταση κατά των Γερμανών Ναζιστών στο τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου από τον ΕΔΕΣ και τον ΕΛΑΣ και την προετοιμασία τους για την επόμενη ημέρα που καθόρισε τη μεταπολεμική Ελλάδα μοιραία και οδυνηρά. Τα πακέτα δεμάτων που καταφθάνουν με τον απαραίτητο εξοπλισμό σε είδος και ό,τι άλλο απαιτείται φυσικά για να ενισχύουν τη θέση των δύο αντιπάλων άμεσα στην αντιμετώπιση του ιού Coronavirus και της διεκδίκησης της πολιτικής έκβασης του πολέμου. Ενδιαφέρον παρουσιάζει και η θεραπεία του ιού που καθημερινά παρουσιάζεται από τα μέσα ενημέρωσης ανάλογα με την προτίμησή τους και ενίοτε πικρότερη της ασθένειας.
Πέρα από την πολιτική που βρίσκεται υπεράνω όλων σε έναν πόλεμο κυρίαρχη θέση έχει η οικονομική διάσταση. Ενώ καταρχάς καθορίζει την έκβαση του πολέμου με την κινητοποίηση των απαραίτητων δυνάμεων για την τελική νίκη, η οικονομία καθορίζει τη ζωή των κοινωνιών μετά από τον πόλεμο τόσο για το νικητή όσο και για τους ηττημένους. Η διαλυμένη Ευρώπη με τα Συμμαχικά Κράτη νικητές του Β' Παγκοσμίου Πολέμου είναι ίσως το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα όπου νικητές στο επιχειρησιακό επίπεδο με την κατάληψη του Βερολίνου το 1945 αντιμετώπισαν μία τεράστια οικονομική καταστροφή στο εσωτερικό των Κρατών τους. "Λεφτόδενδρα", με ή χωρίς ομόλογα δεν υπήρχαν ποτέ και το περιβόητο Σχέδιο Μάρσαλ των ΗΠΑ ήταν αυτό που ανόρθωσε οικονομικά τις κοινωνίες της Ευρώπης τότε για τις πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες. Σε αυτό τον πόλεμο θα επιλέξει ο νικητής και πάλι τον τρόπο σωτηρίας των κοινωνιών καθώς και τα γεωγραφικά όρια Κρατών και Πολιτειών. Είναι δεδομένο ότι μετά από κάθε Μεγάλο Πόλεμο Κράτη χάνονται, Κράτη ανασχεδιάζονται και Κράτη γεννιούνται.Στην Ελλάδα το επίκεντρο του τωρινού "πολέμου" εστιάζεται στην πρώτη γραμμή και τις υγειονομικές μονάδες και την πολιτική προστασία μας αλλά ο προβληματισμός ανεξαρτήτου αποτελέσματος για την οικονομική διάσταση αυτού του "πολέμου" έχει ήδη ξεκινήσει. Δεν θα ήταν άσχημα αν καθημερινά στην ενημέρωση του λαού εμφανιζόταν και η οικονομική κατάσταση αυτού του πολέμου από τον αρμόδιο Υπουργό. Μόλις μπούμε, αν δεν μπήκαμε ήδη, στη δεύτερη φάση του πολέμου με όλο το σεβασμό στα θύματα και τους αγώνες που διεξάγονται τώρα στην πρώτη γραμμή αυτό το θέμα θα κυριαρχήσει και θα καθορίσει το τελικό αποτέλεσμα της κυβερνητικής πολιτικής Μητσοτάκη. Αν κερδίσουμε τον πόλεμο στην πρώτη γραμμή και καταστραφούμε στο Κράτος και κοινωνία για δεκαετίες, με μειώσεις μισθών, κατάρρευση επιχειρήσεων, ανατίναξη της ιδιωτικής μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας, διάρρηξη του κοινωνικού ιστού λόγω φτώχειας και αμέτρητα πολλαπλάσια θύματα θα είναι ανώφελη και άδοξη η νίκη στην πρώτη γραμμή.
Όπως ο Πόλεμος λοιπόν δεν κερδίζεται ποτέ στην πρώτη γραμμή αλλά στην ηγεσία και την υποστήριξη του Πολέμου πρέπει ενωμένοι να διαφωτίσουμε και να απαιτήσουμε την ηγεσία να βρεθεί στην πλευρά των νικητών νωρίς για το εθνικό συμφέρον ανεξαρτήτου πολιτικού κόστους της. Να υποστηρίξει τον πόλεμο στο μέγιστο δυνατό βαθμό στρατηγικά. Στο επιχειρησιακό επίπεδο τόσο απέναντι στον ιό Coronavirus όσο και στον Έβρο ποταμό κερδίσαμε τον παγκόσμιο αντίπαλο της δημοκρατίας των Κρατών και της ατομικής ελευθερίας γιατί οι επιστημονικοί και στρατιωτικοί ηγέτες επέδειξαν αποφασιστικότητα, εκτέλεσαν το σχέδιο τους ορθά και το υποστήριξαν άψογα. Στο στρατηγικό επίπεδο όμως διαφαίνεται μία διστακτικότητα Μητσοτάκη να ταχθεί με την παγκόσμια νικήτρια πλευρά και διακινδυνεύει το πολιτικό του μέλλον και τη μεταπολεμική κατάσταση των Ελλήνων αδικαιολόγητα. Η ιστορία της Ελλάδας δεν αρμόζει με μία νίκη αστυνομοκρατίας, ανελευθερίας και παγκόσμιας δημοκρατικής διακυβέρνησής της. Ο κ. Μητσοτάκης με το Επιτελικό Κράτος του των κ.κ.Γεραπετρίτη, Χαρδαλιά και Θεοδωρικάκου, συμπτωματικά ίσως χωρίς καμία ψήφο λαού, γράφουν ιστορία και οφείλουν να είναι νικηφόρα για το καλό όλων μας.Ο Επιτήδειος ουδέτερος δεν αποτελεί κερδοφόρα στάση, ενώ η ταύτιση με τον παγκόσμιο νικητή τις τελευταίες ημέρες του πολέμου πονηρά είναι ανούσια. Όποιος βγει μπροστά με τόλμη και αρετή νωρίς και πολεμήσει σε όλα τα επίπεδα γενναία αποκομίζει τη δόξα της νίκης και το σημαντικότερο τα οφέλη για το λαό του μεταπολεμικά. Ο πόλεμος των ανθρώπων παραμένει αναλλοίωτος στο χρόνο αλλάζοντας μόνο μορφή με το χρόνο. Έτσι θα γίνει και τώρα.
"The winner takes it all", Ανατολή και Δύση, Χριστιανισμό και Ισλάμ στην εποχή της παγκοσμιοποίησης και ψηφιοποίησης και ευχόμαστε οι Έλληνες κατέχοντες την εξουσία να έχουν τη σοφία της νίκης. Ειδάλλως μαύρο φίδι θα φάει και αυτούς και τους προκατόχους τους και όσους επιδιώκουν από τη διάλυση της Ελλάδας, σε έδαφος και ζωή, να αναστήσουν το χθες στο αύριο και να συνεχίσουν να πρωταγωνιστούν δόλια. Αυτός ο πόλεμος δεν έχει οδό διαφυγής για τη Μαντάμ "Ο", τα αφεντικά και τους υποτακτικούς της, διεθνή και ντόπια τρώγοντας την Ελλάδα και πάλι αιώνια.Ας δούμε τι μας ξημερώνει, λοιπόν, αύριο στα πεδία των μαχών. Οι πολεμικές ανταποκρίσεις που τόσο αγαπά το καθεστώς μίας σάπιας νομενκλατούρας που έκανε τη ζωή των Ελλήνων πιο δυστυχή και από την κατεχόμενη Κύπρο (!) θα συνεχίζονται...
Άργειε να 'λθη εκείνη η μέρα,
Και ήταν όλα σιωπηλά,
Γιατί τα 'σκιαζε η φοβέρα
Και τα πλάκωνε η σκλαβιά.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια