Καλύπτει αδιάντροπα τους Τούρκους, συμπεριφέρεται περισσότερο ως ΜΚΟ
Του Γιώργου Χαρβαλιά
Ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ντόπιοι «αλληλέγγυοι», οι οργανώσεις του Σόρος και άλλες ομοειδείς ΜΚΟ και βεβαίως, πρώτη και καλύτερη, η Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ, που συντηρείται από την ύπαρξη του προβλήματος και έχει κάθε λόγο να προσβλέπει στην γιγάντωση του.
Στην περίπτωση της πρόσφατης απόπειρας μαζικής λαθρο-εισβολής στον Εβρο είναι απολύτως ενδεικτικό ότι ο ΟΗΕ, όπως και οι περισσότεροι Ευρωπαίοι, αποφεύγoυν συστηματικά να κατονομάσουν την γενεσιουργό αιτία. Δεν γίνεται καμία αναφορά στην Τουρκία ως πηγή του προβλήματος και εντελώς προκλητικά δεν προσδιορίζεται η Ελλάδα ως αποκλειστικός αποδέκτης, αλλά προστίθεται και η Βουλγαρία παρότι μέχρι σήμερα δεν είχε ούτε μία παράνομη είσοδο στο έδαφος της!
Αυτή η υιοθέτηση μιας πολιτικής δύο μέτρων και δύο σταθμών από τον διεθνή Οργανισμό που καλείται-υποτίθεται-να διαχειριστεί σε διεθνές επίπεδο τον πονοκέφαλο της λαθρομετανάστευσης, υποκρύπτει σαφέστατη μεροληψία, αλλά και σκοπιμότητες. Την έχουμε ζήσει άλλωστε αυτή διακριτική μεταχείριση και σε άλλου είδους «μεσολαβήσεις» των Ηνωμένων Εθνών με κορυφαίο παράδειγμα το Κυπριακό. Και βεβαίως θα πρέπει να είμαστε εξαιρετικά επφυλακτικοί σε μελλοντικές «διαιτησίες», όπως αυτή του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης που υπάγεται επίσης στον ΟΗΕ και κάποιοι σήμερα στην Ελλάδα διαφημίζουν ως πεδίο λύσης για την ελληνοτουρκική διένεξη.
Ειδικότερα σε ότι αφορά το λαθρομεταναστευτικό η στάση της αρμόδιας υπηρεσίας των Ηνωμένων Εθνών, της περιβόητης Υπατης Αρμοστείας για τους Προσφυγες, είναι εξοργιστική, αν αναλογιστεί κανείς ότι αυτή είναι που αποσπά την μερίδα του λέοντος της ευρωπαικής αλλά και της διεθνούς οικονομικης βοήθειας.
Η Υπατη Αρμοστεία λοιπόν, συμπεριφέρεται περισσότερο ως ΜΚΟ από αυτές που έχουν ανάγει σε υπερπροσοδοφόρο επάγγελμα την κάθε είδους διευκόλυνση της τριτοκοσμικής λαθρομετανάστευσης, από την υποδοχή και την περίθαλψη έως την διακίνηση επίδοξων μεταναστών, που καμία σχέση δεν έχουν με πρόσφυγες.
Ο ΟΗΕ που πρωτίστως θα έπρεπε να φροντίζει για την ανάσχεση αυτών των ροών, δημιουργώντας συνθήκες ασφάλειας στις χώρες προέλευσης, εμφανίζεται αντίθετα να τις ενθαρρύνει με απώτερο σκοπό την μεταφορά μεγάλων πληθυσμιακών μαζών από την Ασία και την Αφρική στην κατά πολύ πλουσιότερη Ευρώπη.
Υπάρχει μία διάχυτη αντίληψη στους γραφειοκράτες «ανθρωπιστές» του Οργανισμού με τους 40 χιλιάδες μόνιμους χρυσοπληρωμένους υπαλλήλους, ότι τα ευρωπαικά κράτη οφείλουν να μοιραστούν σε ένα ποσοστό την δυστυχία του Τρίτου Κόσμου, φιλοξενώντας στο έδαφος τους εξαθλιωμένους μετανάστες.
Πόσους; Κρατηθείτε! Δεν μιλάμε για 2-3 εκατομμύρια, αλλά για 250(εκατομμύρια, καλά διαβάζετε) έως το 2050 σύμφωνα με μία ακρως αποκαλυπτική, πιθανότατα δε και προφητική, έκθεση της Υποδιεύθυνσης Πληθυσμού(Population Division) του ΟΗΕ που δημοσιεύτηκε τον Μάρτιο του 2000 με τον…ανατριχιαστικό τίτλο: «Μετανάστευση Αντικατάστασης(replacement migration): Είναι η λύση για φθίνοντες και γηρασμένους πληθυσμούς;»
Το εντυπωσιακό της υπόθεσης είναι ότι στην πολυσέλιδη αυτή έκθεση η μαζική (και προφανώς παράνομη)μετανάστευση περιγράφεται ως πρόσφορη συνταγή θεραπείας για την επίλυση του δημογραφικού και κατ΄επέκτασιν του συνταξιοδοτικού!
– Οι μετανάστες δηλαδή θα βοηθήσουν στην ανάσχεση της υπογονιμότητας(τα περιβόητα…μπολιάσματα), αλλά και θα συμβάλλουν στην αύξηση του ενεργού πληθυσμού έναντι των συνταξιούχων. Ετσι ισχυρίζεται ανερυθρίαστα ο ΟΗΕ περιγράφοντας ως «ενδεδειγμένη» ροή για την Ευρωπαική Ενωση στο βασικό σενάριο της μελέτης τα 153 εκατομμύρια μετανάστες ως το 2050! (για όσους θέλουν να διαβάσουν περισσότερα: ΕΔΩ).
Βεβαίως αυτές οι «συνταγές θεραπείας» του συνταξιοδοτικού βασίζονται σε μία εντελώς εσφαλμένη υπόθεση. Ότι οι τριτοκοσμικοί εισβολείς, συνηθισμένοι να ζουν σε τσαντίρια με χαρτζιλίκια, τσάμπα φαί και επιδόματα θα έχουν όρεξη να δουλέψουν. Αλλά και ότι όσοι από αυτούς εργαστούν σε συνθήκες γαλέρας και…Μανωλάδας θα ζητήσουν ασφαλιστικές εισφορές από τους εργοδότες τους.
Ο χρεοκοπημένος από πάσης απόψεως ΟΗΕ αντί για θεματοφύλακας της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας εξελίσσεται σε φορέα επιβολής πολιτικής στον πλανήτη που μπορεί να ξεκινάει από την «υποχρέωση» της Δύσης να δεχτεί μετανάστες και να τελειώνει στη Γκρέτα και τις υπερβολές της κλιματικής αλλαγής. Φοβούμαι μάλιστα ότι η ατζέντα αυτής της πολιτικής δεν καθορίζεται από ανθρωπιστικά ή φιλοπεριβαλλοντικά κριτήρια αλλά από στυγνά οικονομικά συμφέροντα. Τα οποία ο ΟΗΕ εξυπηρετεί για να συντηρείται…
Γι αυτό και χώρες που σέβονται τον εαυτό τους, όπως το Ισραήλ και η Αμερική του Τράμπ έχουν αρχίσει να αμφισβητούν τον ρόλο των Ηνωμένων Εθνών στην προάσπιση της διεθνούς ειρήνης γράφοντας τα κελεύσματα του στα παλαιότερα των υποδημάτων τους. Είναι χαρακτηριστικό ότι χώρες όπως αυτές, η Ελβετία, αλλά και η γειτονική μας Βουλγαρία(!) αρνήθηκαν να συνυπογράψουν το 2018 την διακήρυξη του Μαρακές που κατοχυρώνει ως υπέρτατη αρχή το… δικαίωμα στη μετανάστευση.
Στο λεπτομερές πολυσέλιδο κείμενο που έδωσε στη δημοσιότητα η διπλωματική αντιπροσωπεία των ΗΠΑ στον ΟΗΕ διευκρινίζει ότι αποχωρεί γιατί οι «αποφάσεις για την ασφάλεια των συνόρων και για το ποιος θα εγκατασταθεί νόμιμα ή θα λάβει υπηκοότητα είναι ζήτημα εθνικής κυριαρχίας και δεν είναι δυνατόν να τεθούν υπό διαπραγμάτευση στο πλαίσιο μιας διεθνούς συμφωνίας».
Ο Τράμπ κατάλαβε το έργο νωρίς. Εμείς;
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια