 |
| Φωτο: ΑΠΕ - ΜΠΕ |
Η Ελληνική Δημοκρατία πάσχει από το σύνδρομο της υποχώρησης. Ελλείψει πολεμικής σύγκρουσης τα τελευταία 50 χρόνια και με άτακτη υποχώρηση από βέβαια νίκη το 1996, διαρκώς ηττάται σιωπηλώς, είτε αποχωρώντας είτε αρνούμενη να εισέλθει σε σύγκρουση. Προσφάτως το σοσιαλιστικό πολιτικό προσωπικό ενέταξε και ψυχολογικές μεθόδους άρνησης πραγματικότητας στο πλαίσιο αυτό, με σκοπό την διαχείριση της αντίληψης του αν υπάρχει καν ζήτημα απειλής, συνεπώς καθιστώντας άτοπο το όποιο θέμα σύγκρουσης!
Δυστυχώς η αντιμετώπιση του ερευνητικού σκάφους του Turkish Regime of Occupied Lydia (TROL) από την παρούσα κυβέρνηση επιβεβαίωσε ότι οι ίδιες εθνικά ρυπαρές σοσιαλιστικές μέθοδοι εφαρμόζονται και σήμερα. «Λόγω κακών καιρικών συνθηκών» παραβίασε το πλοίο την ελληνική εθνική κυριαρχία. Έμεινε τόσες ώρες εντός Ελληνικής ΑΟΖ, με τα καλώδια απλωμένα και ερευνώντας, λόγω ακυβερνησίας; Εξέπεμψε σήμα κινδύνου; Πέταγε στο... FIR Αθηνών και λόγω αέρα δεν μπορούσε να προσνηωθεί εντός Τουρκικής υφαλοκρηπίδας; Εξευτελιστικά γελοίες ανακοινώσεις και, όταν επαναλαμβάνονται, κινδυνεύουν να χαρακτηρίσουν συλλήβδην τον πιο σκληρό πυρήνα της κυβέρνησης.
Η κυβέρνηση έκανε τραγικό λάθος που δεν ανακήρυξε ΑΟΖ, φοβούμενη ότι η παραβίασή του θα αποτελεί per se αιτία πολέμου. Ήθελε να έχει την επιλογή του να μην το θεωρεί έτσι και τελικά, επειδή δεν υπάρχει αυτό το όριο, διασύρεται στο ακριβώς αντίθετο, δηλαδή σε αδυναμία χρήσης νομικά αυτονόητων επιχειρημάτων και δράσεων: μη ανακήρυξη ισοδυναμεί με απώλεια δικαιώματος επίκλησης δικαιωμάτων επί αυτής.
Η κυβέρνηση έκανε τραγικό λάθος που δεν ζήτησε από την ΕΕ να επιβληθεί κύρωση της απαγόρευσης χρήσης του FIR των κρατών-μελών της από την Turkish Airlines ή κάτι αντίστοιχο, αν υπήρχε.
Η κυβέρνηση έκανε τραγικό λάθος που δεν συνέλαβε το σύνολο των φυσικών προσώπων που βρίσκονταν στο πειρατικό πλοίο και δεν κατέσχεσε το πλοίο.
Σε επίπεδο σχεδιασμού, η κυβέρνηση ενίοτε τα πάει καλά.
Επιχειρησιακά η κυβέρνηση έχει αντιδράσεις χώρας δίχως αντικείμενο προς υπεράσπιση.
Δεν είμαστε η Ελβετία κύριοι. Έχουμε και θάλασσα.
Οι νεοΟθωμανοί, έχοντας χαρτογραφήσει με πλοία τους την Κυπριακή ΑΟΖ και αποτυγχάνοντας να εξορύξουν υδρογονάνθρακες, έκλεψαν σεισμογραφικά δεδομένα από την Κυπριακή Δημοκρατία και μπήκαν εντός Ελληνικής ΑΟΖ όχι «για να τεστάρουν τις αντιδράσεις της Αθήνας» ούτε για να μη ριφθεί στεφάνι για τους πεσόντες αξιωματικούς στα Ίμια (!...), αλλά, χαρτογραφώντας, για να διαπιστώσουν κατά πόσο αξίζει να εμπλακούν σε πολεμική σύγκρουση για τα κοιτάσματα που βρίσκονται στο σημείο επαφής της Ελληνικής και της Κυπριακής ΑΟΖ.
Πληροφορίες αναφέρουν ότι εξεπλάγησαν με το μέγεθος των κοιτασμάτων.
Η κυβέρνηση οφείλει να είναι έτοιμη να απαντήσει στην επόμενη ενέργεια του απέναντι καθεστώτος, όχι προφανώς βυθίζοντας το πλοίο ούτε χτυπώντας συνοδευτικό πλοίο του τουρκικού στόλου. Κάτι τέτοιο θα θύμιζε διαγωνισμό βότκας και χαστουκιών στη Σιβηρία, προσφιλές χόμπι στο σοσιαλιστικό κονκλάβιο.
Εδώ όμως κύριοι δεν είναι Σιβηρία. Είναι Δύση. Η κυβέρνηση οφείλει να εφαρμόσει το «Δόγμα Τ»: διαχείριση με βάση τα «Μέτρα Ισοδύναμου Στρατηγικού Αποτελέσματος». Θεωρώντας, για λόγους απλούστευσης της υπόθεσης εργασίας, ως μοναδική απειλή αυτή του καθεστώτος της Τουρκικής Δημοκρατίας, θα αναφέρουμε το rule of thumb του 1:7, ήτοι, η ζημία που θα απειλεί να προκαλέσει η TROL θα πρέπει να είναι 7 φορές μικρότερη από αυτή που θα υποστεί, όχι με την υλοποίηση της απειλής της, αλλά με τη μετατροπή της απειλής σε βάσιμο κίνδυνο.
Όσο για το αν μπορεί η Ελληνική Δημοκρατία να πράξει κάτι τέτοιο, η απάντηση είναι θετική. Το θέμα είναι αν θέλει να κάνει την πραγματική μετάβαση στο νέο δόγμα εθνικής ασφαλείας που άρχισε να εφαρμόζει και στο μεταναστευτικό, όπως αποδείχθηκε από το σχέδιο που κατέθεσε στην ΕΕ, ή πατάει σε δύο βάρκες που κινούνται στην αντίθετη κατεύθυνση και, ως εκ τούτου, θα πέσει απότομα στα παγωμένα νερά.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
){kind=link}
0 Σχόλια