Της Κρινιώς Καλογερίδου
Δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι 7 μήνες μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης από τον Κυριάκο Μητσοτάκη και την ΝΔ, έρχονται στο φως της δημοσιότητας σενάρια περί αλλαγών στο κυβερνητικό σχήμα.
Η αλλαγή χρήσης και κυρίως η αξιοποίηση των ελληνικών ομολόγων από ANFAs και SMPs για αναπτυξιακούς σκοπούς, βάσει της καθιέρωσης smoothing mechanism (''μηχανισμού εξομάλυνσης'' για την μεταφορά υπερ-πλεονασμάτων απ' το ένα οικονομικό έτος στο επόμενο), όπως και η ανάγκη μείωσης του στόχου για πρωτογενές πλεόνασμα απ' το 2021 και μετά, είναι ο τριπλός στόχος του πρωθυπουργού.
Ένας στόχος που τον υποχρεώνει να κάνει πρόωρα αναγκαίες αλλαγές στην κυβέρνηση ενόψει και των επόμενων μηνών, οι οποίοι θεωρούνται πολύ κρίσιμοι για την Οικονομία, με δεδομένο τον στόχο της αναχρηματοδότησης που θα φέρει μείωση φορολογίας και καλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας (προεκλογικές δεσμεύσεις του αμφότερες).
Αν όμως είναι αναγκαίες για την προώθηση των οικονομικών σχεδίων της κυβέρνησης οι αλλαγές αυτές στην Οικονομία με όπλα την μείωση της ανεργίας κατά δύο ποσοστιαίες μονάδες και τα αναμενόμενα τον Μάρτιο αισιόδοξα μηνύματα που θα πιστοποιούν την άνοδο του ΑΕΠ μας κατά 2%, είναι επιτακτικές εκείνες που αφορούν στους κρίσιμους τομείς του Μεταναστευτικού και των Εθνικών Θεμάτων.
Θεμάτων που επικεντρώνονται στη λύση του Κυπριακού και τις ελληνοτουρκικές διαφορές στο Αιγαίο, οι οποίες έχουν οξυνθεί επικίνδυνα λόγω της επιθετικότητας και διεκδικητικότητας της Τουρκίας επί των ελληνικών κεκτημένων.
Υπό την απειλή των πολλαπλών προκλήσεων που απαιτούν άσκηση ισορροπίας ανάμεσα στην Εξωτερική και Εσωτερική πολιτική της, η κυβέρνηση δείχνει να μετεωρίζεται αενάως αδυνατώντας να ανταποκριθεί στην άσκηση ισορροπίας την οποία απαιτεί ο διαχωρισμός ανάμεσα στα επείγοντα και ακανθώδη απ' τη μια και τα ελεγχόμενα μεσοπρόθεσμα της πολιτικής της ατζέντας απ' την άλλη.
Ασφαλώς ήταν ευεργετική η εκ των υστέρων σπουδή του πρωθυπουργού και του υπουργού Εξωτερικών να ''απαντήσουν'' στη Δεκεμβριανή ''συμφωνία''-Μνημόνιο Τουρκίας-Λιβύης (που το χαρακτήρισε ''εξωφρενικό'' ο γερουσιαστής Μενέντεζ) για τις θαλάσσιες ζώνες στην Μεσόγειο με κλιμακούμενες διπλωματικές ''επιχειρήσεις'' αποκατάστασης της νωθρότητας την οποία επιδείξαμε προηγουμένως.
Τα ταξίδια του Κυριάκου Μητσοτάκη στις Βρυξέλλες, την Ουάσιγκτον, το Νταβός, το Παρίσι, το Ριάντ και το Αµπού Ντάµπι αποδείχθηκαν όντως χρήσιμα, γιατί διασφάλισαν ένα πλέγμα συμμαχιών για την Ελλάδα. Συμμαχιών ικανών να παίξουν το ρόλο μιας ασπίδας θωράκισης των ζωτικών συμφερόντων της έναντι της Τουρκίας, που διεκδικεί να τα κάνει δικά της.
Όμως δεν είναι αρκετά, ως φαίνεται, για να αντιμετωπίσουν την απρόβλεπτη και επικίνδυνη συμπεριφορά της. Παρ' όλα αυτά, δεν αποτελεί δικαιολογία για την ολιγωρία της δικής μας Εξωτερικής πολιτικής η αλλοπρόσαλλη και απρόβλεπτη πολιτική του Προέδρου της.
Δεν αποτελεί δικαιολογία για την καταφυγή σε επικοινωνιακού τύπου αντιδράσεις απέναντι στις προκλήσεις που δέχεται η χώρα μας στο Μεταναστευτικό και τα Εθνικά Θέματα.
Γιατί στην πρώτη περίπτωση η κυβέρνηση αποδεικνύεται ανεπαρκής στο να αντιμετωπίσει σθεναρά την έκρυθμη κατάσταση που επικρατεί στα νησιά μας. Κατάσταση που εντείνεται με γεωμετρική πρόοδο παράλληλα με τις τουρκικές προκλήσεις στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο.
Η συμφωνία με την ΕΕ για το Μεταναστευτικό είναι πλέον κενό γράμμα κι όσο κυλάει ο χρόνος και βελτιώνεται ο καιρός στο διάβα του τόσο θα μεγαλώνει η αγωνία της κυβέρνησης για την αύξηση των μεταναστευτικών ροών, που θα ξεχύνονται πλέον κατά κύματα από τα τουρκικά παράλια αποτρελαίνοντας τους νησιώτες, οι οποίοι ξέσπασαν ήδη την οργή και την πίκρα τους στο συλλαλητήριο της Αθήνας.
Κοντά στα όσα ζοφερά φέρνουν προ αδιεξόδου την κυβέρνηση στο Μεταναστευτικό, επιτείνεται η αγωνία της και στα Εθνικά Θέματα. Για την υστέρησή μας σ' αυτά ευθύνονται καθαρά η έλλειψη προβλεψιμότητας των κινήσεων του αντιπάλου, η απουσία εθνικής συνεννόησης και ενός καλά οργανωμένου σχεδίου για άμεση ανταπόκριση της Ελλάδας σε κάθε πρόκληση, η ασυνεννοησία μεταξύ των ΥΠΕΞ και ΥΠΕΘΑ και η απουσία ενός σταθερού δικτύου φίλων και συμμάχων διαχρονικά, που να είναι πρόθυμοι να μας συντρέξουν την κρίσιμη στιγμή...
Αντίθετα με το γκρίζο στην Εξωτερική μας πολιτική (συμπεριλαμβανομένου του Μεταναστευτικού), υπάρχει θετική προοπτική για την ελληνική οικονομία, χάρη στις μεταρρυθμίσεις του 7/μηνου διακυβέρνησης της ΝΔ, οι οποίες ''ευθύνονται'' για την πτωτική απόδοση του ελληνικού ομολόγου, που έσπασε το φράγμα του 1% ξεσηκώνοντας εγκωμιαστικά υπέρ του πρωθυπουργού σχόλια του διεθνούς τύπου (WSJ, FT και Bloomberg).
Ωστόσο η βαριά σκιά των πιο πάνω αναφερθέντων προβλημάτων (Ελληνοτουρκικών και Μεταναστευτικού) δεν αφήνουν πολλές χαραμάδες αισιοδοξίας στον κόσμο που περίμενε διαφορετική πολιτική απ' την κυβέρνηση της ΝΔ στα θέματα αυτά κι όχι πανομοιότυπη με εκείνην του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος άφησε πίσω του φεύγοντας κάποιες απ' τις πιο χαρακτηριστικές κυβερνητικές του αδυναμίες. Αδυναμίες που υιοθέτησαν, δυστυχώς, ασμένως οι πολιτικοί του αντίπαλοι.
Κι αυτές έχουν να κάνουν με φαινόμενα έλλειψης συντονισμού που πρωτοπαρουσιάστηκαν τον περασμένο Σεπτέμβριο και τώρα διαγράφονται καθαρότερα προσδιορίζοντας τις γενεσιουργές τους αιτίες χάρη στο ηλεκτρονικό σύστημα παρακολούθησης ''Μαζί'' του κυβερνητικού έργου, το οποίο λειτουργεί ως φαίνεται θαυμάσια αναδεικνύοντας τα τρωτά των υπουργών στον πολιτικό προϊστάμενό τους.
Ήτοι, την ανεπάρκεια δομών του υπουργείου Εσωτερικών στις δημόσιες υπηρεσίες (με επίταση στις υπηρεσίες κοινωνικής πρόνοιας, σχολικών χώρων και δομών φιλοξενίας μεταναστών), τις θολές αρμοδιότητες υπηρεσιακών παραγόντων στα υπουργεία, την ασυνεννοησία υπουργών και την κακή χημεία μεταξύ τους (Δένδιας-Παναγιωτόπουλος) και το έλλειμμα αξιοκρατίας που έχει σαν συνακόλουθο το έλλειμμα αποτελεσματικότητας των εργαζομένων ...
Οι ιδεοληψίες του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλέξη Τσίπρα έγιναν τώρα ιδεοληψίες του ''επιτελικού κράτους'' του Κυριάκου, εν γνώσει του οποίου είναι και η εξαθλίωση των συνθηκών διαβίωσης στα νησιά μας λόγω της κλιμακούμενης έλευσης προσφύγων και μεταναστών απ' τα τουρκικά παράλια, η οποία - προς ώρας, τουλάχιστον - είναι αδύνατον να ανασχεθεί....
Με τα δεδομένα αυτά επόμενο είναι ο πρωθυπουργός να δείχνει προβληματισμένος στις επαφές με τους επιτελείς του και να βγάζει τις πρώτες ''κίτρινες κάρτες'' σε μέλη της κυβέρνησης που προκαλούν αρρυθμίες με τις αστοχίες και τις αδυναμίες τους.
Τέτοιες και τόσο σοβαρές, που να τον αναγκάσουν να κάνει ανασχηματισμό και πριν απ' το καλοκαίρι ακόμα για τη βελτίωση της εικόνας του κυβερνητικού σχήματος, το οποίο δείχνει να ισορροπεί σε τεντωμένο σχοινί από κίτρινες κάρτες και αρρυθμίες...
Κρινιώ Καλογερίδου (Βούλα Ηλιάδου, συγγραφέας)
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια