Πρώτα τα καλά νέα. Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης αποφάσισε και ανέθεσε στον υπουργό Επικρατείας Γιώργο Γεραπετρίτη τη σύνταξη της σχετικής νομοθετικής ρύθμισης…
Από τον Μανώλη Κοττάκη
Ο πρωθυπουργός άριστα αντελήφθη ότι αυτή ήταν η διαχρονική αιτία των δεινών. Έτσι γεννήθηκε στο παρελθόν η παράγκα. Δεν θα απείχε από την πραγματικότητα η εκτίμηση ότι το ισχύον σύστημα είχε ως αποτέλεσμα τη δημοπρασία ψήφων. Είχε έντονο άρωμα διαφθοράς. Στο πλαίσιο της ίδιας εντολής, ο υπουργός Επικρατείας επεξεργάζεται ρύθμιση που θα παρέχει στα όργανα της Πολιτείας την εξουσία να αποβάλλουν αμέσως από τα πρωταθλήματα και τις διεθνείς διοργανώσεις «όποιον με φυσική ή λεκτική βία» παρωθεί σε παράνομες πράξεις («Είσαι Ρώσος», «Θα χωρίσω την Ελλάδα στα δύο»). Σωστό και αυτό!
Και τώρα τα άσχημα νέα… Οι ομάδες του ποδοσφαίρου μας, οι παράγοντές τους και μερίδα των οπαδών τους συμπεριφέρονται κατά τέτοιον τρόπο, ώστε αδυνατούν να καταλάβουν το αυτονόητο: Τα διακυβεύματα που θέτουν υπερβαίνουν κατά πολύ το μπόι τους.
Ανεξαρτήτως της ουσίας των διαφορών τους. Ξεκινώ από τον Βορρά για να καταλήξω στο Λιμάνι. Είναι επιεικώς ανιστόρητη η άποψη που διατύπωσε προσφάτως ποδοσφαιρικός παράγων σε τηλεοπτική εκπομπή ότι «θα κοπεί η επικράτεια στα δύο» αν δεν δικαιωθεί η ομάδα του και πως «τα σύνορα θα μεταφερθούν στα Τέμπη».
Είναι ανιστόρητη, καταρχάς, διότι για να διαμορφωθεί η ελληνική επικράτεια στο σημερινό της εύρος χρειάστηκε να περάσουν 127 ολόκληρα χρόνια, από το 1821 έως το 1948, και να γίνουν οκτώ αλλαγές συνόρων. Αδιανόητο να ακούγονται τέτοιες απόψεις, σε αυτή την ιστορική συγκυρία ειδικώς. Όποιος τις λέει είναι τουλάχιστον ανεύθυνος. Ούτε για αστείο δεν λέγονται.
Είναι επίσης ανιστόρητη, διότι δημιουργεί την εντύπωση πως είναι θέμα χρόνου η δημιουργία «Λέγκας του Βορρά» και δίδεται η ευκαιρία σε κάποιους στην Αθήνα να καλλιεργούν αυτό το σενάριο. Πολιτικό κόμμα με γεωγραφικά χαρακτηριστικά αδύνατον να ιδρυθεί στην Ελλάδα. Ειδικώς στον Βορρά. Όχι μόνο γιατί ο ίδιος ο Σαββίδης δεν ενδιαφέρεται, από όσο ακούω, αλλά και γιατί αυτοί που θα μπορούσαν να το ιδρύσουν δεν μπορούν.
Ποιος θα ηγηθεί «Λέγκας του Βορρά», αγαπητοί; Ο περιφερειάρχης Μακεδονίας, που ήταν εξαφανισμένος από τις κινητοποιήσεις των φιλάθλων του ΠΑΟΚ και χρηματοδότησε προσφάτως έντυπα του Λιμανιού με 12.000 ευρώ, με κονδύλια της Περιφέρειας; Θα ηγηθούν οι βουλευτές της Ν.Δ., που πειθάρχησαν στις εντολές και φοβήθηκαν να παραστούν στην ενημέρωση που έκανε η ΠΑΕ ΠΑΟΚ; Οι βουλευτές, ειδικώς οι προερχόμενοι από την οικογένεια του ΠΑΟΚ, που έβαλαν το «αξιωματάκι» τους πάνω από την πόλη τους; Ή θα ηγηθεί της «Λέγκας» όποιος αστόχαστα κάνει αναφορές στην ύπαρξη δύο Κοινοβουλίων στο μέλλον, ενός στον Βορρά και ενός στον Νότο; Αστεία πράγματα.
Με τις ανιστόρητες αυτές δηλώσεις παραγόντων, αλλά και τις αποστάσεις που έλαβαν οι πολιτικοί της Μακεδονίας από τον ΠΑΟΚ, κατ’ εντολήν των Αθηνών, απλώς διευρύνεται εντός κάθε πολίτη της Μακεδονίας το ψυχικό χάσμα, το χάσμα της αποξένωσης («είμαι πολίτης βήτα κατηγορίας;») που έχει μέσα του και του δημιουργεί μια μαύρη τρύπα. Που τον αναγκάζει χωρίς υπουργό από τη Θεσσαλονίκη, χωρίς μετρό, χωρίς ταυτότητα (άλλους λένε «Μακεδόνες» πλέον), χωρίς αστική συγκοινωνία και χωρίς χαρά στο γήπεδο να αυτονομείται ψυχικά για την ώρα (όχι πολιτικά) από την ηγεσία του, κεντρική και τοπική.
Το ενδιαφέρον -για να έρθω τώρα και στον Νότο- είναι πως ακούσιος χορηγός στο χάσμα αυτό -που δεν χρειάζεται να γίνει «Λέγκα του Βορρά», αλλά μπορεί να κοστίσει στη Ν.Δ. ένα ατόφιο 5% της δύναμής της στον Βορρά («μαύρη ψήφος» ονομάζεται αυτό από τους δημοσκόπους)- είναι και το Λιμάνι. Ούτε εκείνο καταλαβαίνει πόσο πολύ το υπερβαίνουν τα τρέχοντα διακυβεύματα.
Το Λιμάνι έχει χτίσει στο μυαλό του ένα δίπολο, σύμφωνα με το οποίο από τη μια πλευρά είναι οι κόκκινοι νεοδημοκράτες, με αναφορές σε Δύση, ΗΠΑ (Ρος) και στην κυβέρνηση, και από την άλλη είναι οι «Ρώσοι συριζαίοι», της Ανατολής, με τα ρούβλια, που στήριξαν τον Τσίπρα και έπαιξαν και βρόμικο ρόλο στο Μακεδονικό.
Ούτε αυτή η πλευρά έχει καταλάβει πόσο ανιστόρητη είναι η δική της προσέγγιση και πόσο έχουν αλλάξει τα πράγματα. Για λόγους γεωπολιτικούς, εθνικούς, ιδεολογικούς, κοινωνικούς. Γεωπολιτικούς, διότι είναι λάθος να προσβάλλεις το νόμισμα μιας ξένης χώρας, τη στιγμή που η νέα Πρόεδρος της Δημοκρατίας συναντάται με τον Ρώσο πρέσβη Μασλόφ και όταν όλοι ξέρουμε πως οι μόνοι που μπορούν να σταματήσουν τον Ερντογάν από ένα θερμό επεισόδιο είναι οι Ρώσοι.
Ο,τι έγινε στο Καραϊσκάκη, λοιπόν, το Σάββατο με τα «ρούβλια» ήταν λάθος και κατά του Ολυμπιακού. Δεν είναι όλα πλάκα και τρολ σε αυτή τη ζωή. Είναι επίσης γεωπολιτικά λάθος η χλευαστική επίθεση κατά του προέδρου του ΠΑΟΚ με την κατηγορία «Ρώσος», γιατί αγνοεί νεότερα δεδομένα. Νομίζει κανείς ότι ο ατλαντιστής Κυριάκος Μητσοτάκης συνάντησε στο Μαξίμου τον Ιβάν Σαββίδη χωρίς να έχει γνώση της περιρρέουσας συμμαχικής ατμόσφαιρας και της σύμφωνης γνώμης αυτής;
Δεν ξέρουν στο Λιμάνι τίποτα για τις συναντήσεις της Γερμανίας; Δεν γνωρίζουν σε ποιο διοικητικό συμβούλιο λιμένος και με την έγκριση ποίου θα τοποθετηθεί ενδεχομένως (αν δεν ακολουθήσει πολιτική καριέρα) πρέσβης συμμαχικής χώρας μετά την αφυπηρέτησή του; Πριν διατυπώσει κάποιος την ανιστόρητη αυτή άποψη περί «Ρώσου», διερωτώμαι γιατί δεν ενημερώνεται στοιχειωδώς.
Ανιστόρητος είναι επίσης όποιος βάζει άσχετους να κατηγορήσουν τον πρόεδρο της ΠΑΕ ΠΑΟΚ για τον «βρόμικο» ρόλο του στο Μακεδονικό. Διότι, μέχρι στιγμής, ο Ιβάν έχει κατηγορηθεί για δύο πράγματα: πως βοήθησε παρασκηνιακώς το μεγάλο πρώτο συλλαλητήριο της Μακεδονίας, τον Ιανουάριο του 2018, και, το δεύτερο (δεν έχει αποδειχθεί – το έγραψε δυτική εφημερίδα), κινήθηκε για να μην εγκριθεί η Συμφωνία των Πρεσπών στα Σκόπια.
Αυτά που εμείς εδώ στην Αθήνα ονομάζουμε «βρόμικο ρόλο», στον Βορρά, αν τα διεκδικούσε ο Ιβάν, θα τον έκαναν εθνικό ήρωα. Όχι αποσυνάγωγο. Αλλά δεν τα διεκδικεί. Όποιος, λοιπόν, πετά τέτοιες πέτρες διαπράττει ένα τεράστιο πολιτικό λάθος και δεν βοηθά καθόλου την κυβέρνηση.
Τέλος, είναι ανιστόρητη η άποψη για τα ρούβλια που μοιράζει ο ιδιοκτήτης του ΠΑΟΚ, γιατί παίζει με τις ψυχές των ανθρώπων. Ο καπνοπαραγωγός της ΣΕΚΑΠ στην Ξάνθη, η καθαρίστρια του «Μακεδονία Παλλάς», ο οδηγός της ρυμούλκας στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης, ο συσκευαστής της «Σουρωτής», ο σερβιτόρος στο «Πόρτο Καρράς» και το Παλιούρι, ο κουλουρτζής στην Τούμπα, ο φύλακας στο «Κόκκινο σπίτι», που βλέπουν το ομοίωμα του Ιβάν με τα ρούβλια στο Καραϊσκάκη, ντοπάρονται και αγανακτούν κατά της κυβέρνησης, που δεν αποδοκιμάζει. Με αυτά τα «ρούβλια», που επένδυσε ο Ιβάν στην Ελλάδα, δεν είναι σήμερα άνεργοι. Κανείς εδώ στην Αθήνα δεν το καταλαβαίνει, όμως.
Ο Θρύλος έχει τους περισσότερους φιλάθλους σε όλη την Ελλάδα, σύμφωνοι, αλλά είναι διάσπαρτοι. Δεν είναι ταυτισμένος με μια μεγάλη ιστορική γεωγραφική περιφέρεια. Ο ΠΑΟΚ είναι ο δεύτερος σε δημοφιλία, αλλά οι φίλαθλοί του ταυτίζονται με τη γεωγραφική περιφέρεια της Μακεδονίας. Η οπαδική τους συμπεριφορά έχει έντονα τοπικά χαρακτηριστικά και η εκλογική τους συμπεριφορά ταυτίζεται περισσότερο με την οπαδική, σε σύγκριση με την αντίστοιχη των οπαδών του Ολυμπιακού.
Στην πραγματικότητα, λοιπόν, όσοι επιτίθενται προσωπικώς στον Ιβάν λειτουργούν, χωρίς να το καταλαβαίνουν (και χωρίς ο Σαββίδης να το επιδιώκει), σε ακούσιους χορηγούς αντινεοδημοκρατικής εκστρατείας στον Βορρά. Πάντα πίστευα ότι για να καταλαβαίνεις πολιτική στην Ελλάδα πρέπει να παρακολουθείς ποδόσφαιρο και για να μάθεις ποδόσφαιρο πρέπει να παρακολουθείς πολιτική. Αλλά να μη διαλύσουμε τη χώρα και την κυβέρνηση για ένα πρωτάθλημα, ε;
ΥΓ.: Το τελευταίο κρασί του Μπουτάρη ονομάζεται «Μπλε Τρακτέρ». Ας φροντίσουμε, με τα λάθη που κάνουμε, να γεμίσει ο «γαλάζιος» Βορράς από μπλε τρακτέρ της οργής.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια