Ακροδεξιά αντεπίθεση στα κεντρώα ανοίγματα
Γράφει ο Παντελής Καψής
Ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς έχει αρχίσει εδώ και καιρό να υπονομεύει τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Το σνομπάρισμα του Αντώνη Σαμαρά στον Κυριάκο Μητσοτάκη ήταν σαφές και ουσιαστικά δημόσιο. Ο κ. Σαμαράς, διαμήνυσαν κύκλοι του, «ούτε έδωσε εξηγήσεις, ούτε του ζητήθηκαν, ούτε θα μπορούσαν να του είχαν ζητηθεί» για την απουσία του από την ψηφοφορία στη Βουλή στην περιβόητη τροπολογία για το ποδόσφαιρο. Κι όπως συνήθως συμβαίνει αυτή δεν ήταν παρά η κορυφή του παγόβουνου. Γιατί η πραγματική αντιπολίτευση προς τον κ. Μητσοτάκη προέρχεται από την πτέρυγα της σκληρής δεξιάς. Το σύνθημα της είναι «να σπάσουμε αυγά». Και ο Αντώνης Σαμαράς είναι η αιχμή του δόρατος, έστω και αν δεν είναι πάντα σαφές αν ή κότα γέννησε το αυγό ή το αυγό την κότα. Αν δηλαδή ο κ. Σαμαράς ακολουθεί οπορτουνιστικά το ακροδεξιό ρεύμα ή αν αυτός το καθοδηγεί. Έτσι κι αλλιώς δεν έχει σημασία, ως γνωστόν το ερώτημα του αυγού και της κότας παραμένει αναπάντητο ιστορικά.
Το βέβαιο είναι ότι ο πρώην πρωθυπουργός έχει αρχίσει εδώ και καιρό να υπονομεύει τον κ. Μητσοτάκη προσπαθώντας να επιβάλλει την δική του ατζέντα σε δύο κυρίως μέτωπα, τα ελληνοτουρκικά και το μεταναστευτικό. Και στα δύο οι θέσεις που ασπάζεται ο Κυριάκος, όπως τις έχει διατυπώσει στις ομιλίες του, είναι μειοψηφικές στη Νέα Δημοκρατία. Αν όχι στο σύνολο των ψηφοφόρων της σίγουρα στον στενό πυρήνα των οπαδών της.
Στα ελληνοτουρκικά η κριτική αφορά την προσφυγή στη Χάγη και γενικότερα την πολιτική του «κατευνασμού» που υποτίθεται ότι ακολουθεί η Ελλάδα. Την εξέφρασε, έστω και με αφορμή τα ποδοσφαιρικά, ο στενός συνεργάτης του Σαμαρά, ο Χρύσανθος Λαζαρίδης ο οποίος αφού επισήμανε ότι η προοπτική ρήξης με την Τουρκία «δεν μας κάνει απαισιόδοξους», πρόσθεσε για όποιους δεν κατάλαβαν «προς Θεού, να μην μπούμε σ' αυτή τη λογική ότι θα έχουμε θερμό επεισόδιο και άρα θα μας διαλύσουν». Εντάξει δεν είπε να πάμε σε πόλεμο, σημείωσε ωστόσο, βάζοντας στο πακέτο και το ποδόσφαιρο, ότι η εξουσία, η κυβέρνηση δηλαδή, «ξέρει τι πρέπει να κάνει και δεν τολμάει να σπάσει αυγά». Όσο για τον κ. Σαμαρά, όπως είπε σε πρόσφατη συνέντευξή του, προσφυγή στη Χάγη είναι ούτε λίγο ούτε πολύ «εκ των προτέρων συνθηκολόγηση». Απέφυγε πάντως να μιλήσει για αυγά, περιορίστηκε στην ανάγκη «αξιοπιστίας και αποφασιστικότητας».
Την έκφραση να σπάσουμε αυγά, χρησιμοποίησε κορυφαίος αρθρογράφος ο οποίος τον τελευταίο καιρό συμπλέει με τις θέσεις Σαμαρά, είχε υποστηρίξει μάλιστα ενθέρμως τον ορισμό του στην θέση του Επιτρόπου. Την χρησιμοποίησε ωστόσο για το μεταναστευτικό προσθέτοντας ότι είναι έτοιμος να συζητήσει τα «πάντα». Δεν διευκρίνισε τι θα μπορούσε να είναι αυτά, δεν άφησε ωστόσο πολλές αμφιβολίες. Άλλωστε ο κ. Πλακιωτάκης μας υπενθύμισε ότι επί κυβέρνησης Σαμαρά το Λιμενικό «ενδεχομένως» έκανε το περίφημο «push back». Ο ίδιος ο κ. Σαμαράς πάντως στο συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας, πριν αποφασίσει δηλαδή ο κ. Μητσοτάκης για την νέα Πρόεδρο, περιορίστηκε να μιλήσει για λαθρομετανάστες, έτσι το λέω γιατί έτσι είναι πρόσθεσε με έμφαση, αλλά και για «άτυπο λαθροεποικισμό». Η απόσταση από την θέση που εξέφρασε ο κ. Μητσοτάκης στη Βουλή χαώδης. «Οι πρόσφυγες, είχε πει σε σχετική συζήτηση ο πρωθυπουργός, μπορούν και πρέπει να μπολιάσουν μια οικονομία η οποία γερνάει και χρειάζεται ανθρώπινο δυναμικό, αλλά αυτό πρέπει να γίνει με κανόνες». Το ίδιο μάλιστα επανέλαβε και για τους μετανάστες.
Ελληνοτουρκικά και μεταναστευτικό αποτελούν σήμερα τα δύο βασικά ιδεολογικά ρήγματα στη ΝΔ. Πάνω σε αυτά χτίζεται η δεξιά αντεπίθεση στα κεντρώα ανοίγματα του Κυριάκου. Ευκαιριακά ανακύπτουν και άλλα. Η πρόεδρος της Δημοκρατίας για παράδειγμα αποτέλεσε την αφορμή για μια καθαρή διαφοροποίηση του κ. Σαμαρά. Είχαν προηγηθεί μια σειρά από επιθετικά δημοσιεύματα του δεξιού τύπου που ούτε λίγο ούτε πολύ είχαν χρεώσει την κ. Σακελλαροπούλου στον κ. Σημίτη και στο ΚΚΕ εσωτερικού!
Πώς θα εξελιχθεί αυτή η κόντρα είναι νωρίς να προβλέψουμε. Κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει όμως μια ανοιχτή ρήξη. Ας μην ξεχνάμε και τις Πρέσπες άλλωστε, που μπορεί να βρεθούν ξανά στο προσκήνιο, ιδίως αν ηττηθεί ο Ζάεφ στις εκλογές του Μαρτίου. Για την ώρα ο πρωθυπουργός είναι ισχυρός. Είναι πολύ πιθανό ωστόσο το κλίμα να αλλάξει όταν περάσει η περίοδος του μέλιτος. Κινδυνεύει να βρεθεί τότε πολιορκούμενος από δύο λαϊκισμούς. Τον εθνικιστικό λαϊκισμό του εσωκομματικών του αντιπάλων και τον οικονομικό λαϊκισμό της αντιπολίτευσης. Η κανονικότητα μπορεί εύκολα να αποδειχθεί επιφανειακή αν τα πράγματα στραβώσουν.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια