Η κυβέρνηση των Αθηνών γεμίζει τις "δεξαμενές απειλών" της Τουρκίας

Γράφει ο Γεωργίου Μιχαήλ

Στη Θράκη εφέτος εορτάζονται τα 100 χρόνια απελευθέρωσης από τον Οθωμανικό – Τουρκικό ζυγό. Σε καμία όμως εκδήλωση δεν γίνεται αναφορά στην απελευθέρωσή τους, αλλά επιμελημένα γίνεται αναφορά σε… «ενσωμάτωσή» τους (όσοι γνωρίζουν την ελληνική γλώσσα, αντιλαμβάνονται όχι μόνο την σαφή διαφορά, αλλά και την εκμετάλλευσή της από την πλευρά της Τουρκίας. Δυστυχώς, το κράτος των Αθηνών όχι μόνο δεν αντιλαμβάνεται την σοβαρότητα της έννοιας «ενσωμάτωση», αλλά φαίνεται να επικροτεί (σιωπηλά) την συγκεκριμένη «εικαστική παρέμβαση».

Την ίδια στιγμή, η Οργάνωση Φοιτητών Δυτικής Θράκης ΒΑΤΟΒ (γνωστή για τις σχέσεις της με την Τουρκία του Ερντογάν και διάφορες τουρκικές κρατικές… υπηρεσίες), φαίνεται να εργάζεται πυρετωδώς προς την κατεύθυνση εγκόλπωσης των λαθρομεταναστών στην αγκαλιά του Ερντογάν ώστε να εξυπηρετηθούν συγκεκριμένα σχέδια της Τουρκίας στο εσωτερικό της Ελλάδας… Η Αθήνα, όμως, ασχολείται με την ποδοσφαιροποίηση της πολιτικής…

Ο Δήμος Ιάσμου, γνωστό αυτοδιοικητικό προπύργιο του Τουρκικού Προξενείου της Κομοτηνής, σχεδιάζει να προχωρήσει σε τοπικό δημοψήφισμα για την δημιουργία Δημοτικού Οργανισμού Ύδρευσης, στοχεύοντας να εκμεταλλευτεί πολιτικά την άρνηση των Αθηνών (δεν προβλέπονται δημοψηφίσματα στην Ελλάδα), ενώ σε περίπτωση μιας ακόμη σιωπηλής συναίνεσης (βλ. υποχώρησης) των Αθηνών, επιθυμεί να ανοίξει τον "χορό των δημοψηφισμάτων" με τελικό στόχο το δημοψήφισμα για "ανεξαρτησία της Θράκης"… Κι ενώ το θέμα είναι γνωστό, η Αθήνα σιωπά, παρακολουθεί (κατά πάγια τακτική) τις εξελίξεις στο θέμα, με σκοπό να επέμβει όταν δεν θα μπορεί να κάνει διαφορετικά. Είναι γνωστή η τακτική των Αθηνών στο να ακολουθεί τις εξελίξεις και όχι να τις δημιουργεί… Ενδεχομένως η κυβέρνηση (όχι μόνο η σημερινή) δεν γνωρίζει την έννοια της λέξης «προλαμβάνειν» ή την φράση "εθνική ευθύνη"…

Κι επειδή η λέξη ντροπή έχει χαθεί κάπου μεταξύ "αριστερής ιδεολογίας", "μίσους" και "εθνομηδενισμού", κάποιοι προοδευτικοί αριστερο-εθνομηδενίζοντες δάσκαλοι συνεργάζονται στενά με τουρκόφρονες δασκάλους της Θράκης σε θέματα της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης των μειονοτικών σχολείων της περιοχής, με στόχο την «κατάληψη» όλων των διευθυντικών θέσεων αποκλειστικά από μουσουλμάνους (βλ. τουρκόφρονες) δασκάλους, δηλαδή τον έλεγχο της πρωτοβάθμιας μειονοτικής εκπαίδευσης από το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής. Η Αθήνα και το υπουργείο Παιδείας έχουν –προφανώς- σοβαρότερα θέματα να ασχοληθούν, όπως η τοποθέτηση «ανήλικων» (κατά δήλωσή τους) λαθρομεταναστών σε ελληνικά δημόσια σχολεία… ή με την αναστύλωση τεμενών σε όλη τη χώρα, για να καλυφθούν οι θρησκευτικές – λατρευτικές ανάγκες των εισερχομένων «νεοελλήνων», για τους οποίους είναι πολύ υπερήφανος ο ίδιος ο πρωθυπουργός (κατά δήλωσή του)…

Ταυτόχρονα με όλα αυτά, τα Σκόπια «φτύνουν» στο πρόσωπο της Ελλάδας όποτε τους δοθεί ευκαιρία, οι λαθρομετανάστες μπαίνουν συνεχώς από τον Έβρο και τα νησιά και προκαλούν επεισόδια που έχουν τα χαρακτηριστικά πρόβας επί συντονισμένων επιθετικών ενεργειών, δημιουργώντας πλείστα όσα ερωτήματα για τον (πιθανό ή και πραγματικό) ρόλο τους ως «πέμπτη φάλαγγα» εντός των ακριτικών ελληνικών νησιών σε περίπτωση μιας ελληνοτουρκικής σύρραξης…

Τουρκικά πολεμικά αεροσκάφη παραβιάζουν σε καθημερινή βάση τον ελληνικό εναέριο χώρο και προκαλούν φτάνοντας σε οριακό σημείο «ατυχήματος», τουρκικά πολεμικά πλοία και πλοία έρευνας παραβιάζουν συστηματικά την ελληνική υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ, που η κυβέρνηση των Αθηνών επιμένει να μην ανακηρύσσει…, ενδεχομένως για να μην προκαλέσει την «οργή» του «σουλτάνου» Ερντογάν, στον οποίο ο σύμβουλος ασφαλείας του κ. Μητσοτάκη προσφάτως προσέφερε το μισό Αιγαίο και στη συνέχεια ο πρωθυπουργός της Ελλάδας αρνήθηκε να δεχθεί την παραίτησή του…

Γιατί συμβαίνουν όλα αυτά (και ακόμη περισσότερα, που για λόγους οικονομίας του χώρου δεν αναφέρονται);

Δυστυχώς, σχεδόν όλοι συμφωνούν πως τα συμβαίνοντα συνδέονται άμεσα με την άρνηση της κυβέρνησης να αντιμετωπίσει (ως οφείλει) τα γεγονότα. Με την άρνηση αυτών που ήρθαν να μας σώσουν (ξανά και ξανά), στο να πράξουν τα αυτονόητα και να δώσουν τις κατάλληλες (πολιτικές, οικονομικές ή άλλες) απαντήσεις σε όσους επιμένουν να «ξύνονται στην γκλίτσα του τσομπάνη» ή σε άλλους που επιμένουν να αντιμετωπίζουν και να χρησιμοποιούν την Ελλάδα ως σκουπιδότοπο ή οικόπεδο προς ενοικίαση ή και πώληση...

Κι ενώ αυτή τη στιγμή η ελληνική κυβέρνηση επιχαίρει για την ανάπτυξη που έρχεται αλλά δεν την έχει δει κανείς εκτός από τον πρωθυπουργό και τα κυβερνητικά στελέχη, τα μείζονα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα είναι δύο: Η λαθρομετανάστευση και η τουρκική θρασύτητα και προκλητικότητα με έντονα στοιχεία απειλής στρατιωτικής βίας, δηλαδή στρατιωτικής σύγκρουσης Ελλάδας και Τουρκίας.

Στην λαθρομετανάστευση, η οποία έχει τα χαρακτηριστικά ειρηνικής εισβολής από έναν "στρατό ατάκτων" που πρόσφατα απέδειξε πως μπορεί να λειτουργήσει οργανωμένα ως "πέμπτη φάλαγγα" εις βάρος της εθνικής ασφάλειας, τόσο επί των ελληνικών νησιών του Αιγαίου όσο και σε μεγάλα αστικά κέντρα, η παρούσα κυβέρνηση -όπως και όλες οι προηγούμενες των τελευταίων δέκα ετών- επικαλείται την ανύπαρκτη Ευρωπαϊκή αλληλεγγύη, δηλαδή των χωρών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των οποίων οι κυβερνήσεις έχουν φροντίσει να διασφαλίσουν τις χώρες τους στον μέγιστο δυνατό βαθμό έναντι της "προσφυγικής" ισλαμικής εισβολής, εγκαταλείποντας την Ελλάδα και εξαναγκάζοντας ταυτόχρονα τον εγκλωβισμό των "προσφύγων" (λαθρομεταναστών) στο ελληνικό έδαφος, με άγνωστα αλλά απολύτως προβλέψιμα αποτελέσματα εις βάρος της Ελλάδας, η οποία προβλέπεται σε 15-20 χρόνια να μετατραπεί σε ισλαμική χώρα, με οτιδήποτε σημαίνει αυτό για τα χαρακτηριστικά και την εν γένει μορφή της Ελλάδας. Το ότι οι ελληνικές κυβερνήσεις αποφάσισαν να "παραδώσουν" την "προσφυγική πολιτική" στα χέρια των ΜΚΟ, ενδεχομένως να αποτελέσει και μείζον θέμα της ελληνικής Δικαιοσύνης στο μέλλον, με τα αρνητικά έως και λίαν επικίνδυνα αποτελέσματα αυτής της "παραχώρησης" να έχουν ήδη αρχίσει να καταγράφονται...

Στο θέμα των ελληνοτουρκικών, δηλαδή των παραβιάσεων της ελληνικής κυριαρχίας και των απειλών απώλειας μέρους της ελληνικής επικράτειας, η παρούσα κυβέρνηση (όπως όλες σχεδόν οι προηγούμενες) έχει επιλέξει να επαναλαμβάνει τα ελληνικά δίκαια όπως αυτά προκύπτουν από το Διεθνές Δίκαιο. Μόνο που το Διεθνές Δίκαιο υπάρχει για να ορίζει τις σχέσεις μεταξύ των κρατών, αλλά ταυτόχρονα απαιτεί την υπεράσπισή του από όποιον επικαλείται την παραβίασή του.

Τόσο οι διακρατικές συνθήκες, οι διεθνείς συμφωνίες, αλλά και το Διεθνές Δίκαιο υπάρχουν έως ότου αλλάξουν. Οι αλλαγές γίνονται είτε με κοινή συμφωνία μεταξύ των "ενδιαφερομένων" μερών, είτε με παραβίαση των συμφωνιών από μία χώρα και επιβολή μίας νέας συμφωνίας δια της διπλωματικής ή στρατιωτικής ισχύος, ενδεχομένως και μετά από στρατιωτική σύγκρουση μεταξύ δύο ή περισσότερων εμπλεκομένων χωρών.

Στην περίπτωση του Διεθνούς Δικαίου, τα συμφέροντα τρίτων επηρεάζουν τις εξελίξεις με αποτέλεσμα την καταγραφή μίας νέας κατάστασης γειτονίας και σχέσεων, μεταξύ δύο ή και περισσοτέρων χωρών. Το να επικαλούνται οι ελληνικές κυβερνήσεις το Διεθνές Δίκαιο, χωρίς να αποδεικνύουν πως είναι διατεθειμένες να υπερασπίσουν με αποφασιστικότητα και στον απόλυτο βαθμό τα συμφέροντά τους όπως αυτά προκύπτουν από το Διεθνές Δίκαιο, δημιουργεί τα αντίθετα αποτελέσματα από τα προσδοκώμενα, δηλαδή την ουσιαστική αποτροπή εκείνου που επιχειρεί προς την αλλαγή του status παραβιάζοντας το Διεθνές Δίκαιο.

Δυστυχώς, όλα κατατείνουν στο συμπέρασμα πως η άρνηση της κυβέρνησης των Αθηνών να λειτουργήσει όπως το Σύνταγμα της επιτάσσει, είναι εκείνη η πολιτική στάση που γεμίζει τις δεξαμενές καυσίμων των τουρκικών πλοίων και αεροπλάνων, εκείνη που εφοδιάζει την πολιτική (ενδεχομένως και την διπλωματική) φαρέτρα των τουρκικού αναθεωρητισμού, του νέο-οθωμανικού οράματος του «σουλτάνου» και της «ειρήνης» που θέλει η Τουρκία, αφού πρώτα πάρει όλα όσα επιθυμεί…

Η τουρκική κυβέρνηση κάνει όλα όσα η ίδια κατανοεί ως συμφέρον της Τουρκίας. Και η στάση της, όσο παράλογη κι αν είναι, ταυτόχρονα είναι απολύτως κατανοητή. Εξάλλου, η παραβατικότητα, η προκλητικότητα και η λειτουργία με χαρακτηριστικά εγκληματία, αποτελεί πάγια κυβερνητική τουρκική τακτική, και δεν εκπλήσσει κανέναν από όσους παρακολουθούν με προσοχή τα όσα συμβαίνουν στην Τουρκία.

Η κυβέρνηση των Αθηνών έχει επιλέξει την ανοχή. Ενδεχομένως για να κρύψει (πίσω από κάποιο ατύχημα ή και μια απόφαση του Δικαστηρίου της Χάγης) την ενοχή της και την άρνησή της να υπερασπισθεί με κάθε τρόπο και κάθε μέσο όλα όσα παρέδωσαν σε όλους εμάς εκείνοι που έδωσαν την ζωή τους για να υπερασπιστούν αυτό το κομμάτι γης που λέγεται Ελλάδα…

Το δυστύχημα, για τους έλληνες πολίτες είναι πως λόγω της τουρκικής απειλής επίθεσης και πολέμου είναι υποχρεωμένοι να στηρίξουν αυτή την κυβέρνηση, χωρίς να γνωρίζουν εάν οι κυβερνώντες  προτίθενται να υπερασπιστούν επαρκώς τους πολίτες, τα συμφέροντα της χώρας και την γεωγραφική επικράτειά της…

Πηγή Ας Μιλήσουμε Επιτέλους

* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.