Γράφει ο Κώστας Βενιζέλος
Ανοίγει συνεχώς νέα μέτωπα η κατοχική Τουρκία αναλαμβάνοντας υψηλό ρίσκο τόσο για την ίδια όσο και για την περιοχή. Η τακτική της επέκτασής της σε όλες τις χώρες της περιοχής, σε μια στρατηγική ελέγχου, άρχισε να προκαλεί αντιδράσεις, κυρίως αραβικών χωρών.
Είναι σαφές πως:
⦁ Εάν ο Ερντογάν καταφέρει και εφαρμόσει τον σχεδιασμό του θα είναι κυρίαρχος σε ολόκληρη την περιοχή, εκπληρώνοντας το μεγαλεπήβολο σχέδιό του.
⦁ Εάν, όμως, αποτύχει τότε το καθεστώς του θα καταρρεύσει. Είναι γι’ αυτό, σύμφωνα με εκτιμήσεις, που δεν πρόκειται να υπαναχωρήσει από τους στόχους που έχει θέσει.
Στην περίπτωση του Ερντογάν δεν ισχύει η λαϊκή ρήση πως «μπήκε στον χορό και αναγκαστικά θα χορέψει». Κι αυτό γιατί προφανώς όλες οι κινήσεις γίνονται βάσει ενός ολοκληρωμένου σχεδιασμού και δεν προκύπτουν συγκυριακά ή τυχαία.
Τα πολλά και διαφορετικά μέτωπα που έχει ανοίξει σε Συρία, Λιβύη, στην κυπριακή ΑΟΖ, με την Ελλάδα, τους Κούρδους, διαμορφώνουν για την περιοχή μια εκρηκτική κατάσταση, που μπορεί να εξελιχθεί εκτός ελέγχου.
Πρώτον, σε περίπτωση κατά την οποία αποστείλει τελικά η Τουρκία στρατεύματα στη Λιβύη δεν αποκλείεται να προκληθεί ακόμη και περιφερειακός πόλεμος. Θεωρείται δεδομένη η αντίδραση της Αιγύπτου, που συνορεύει με τη Λιβύη, ενώ δεν θα μείνουν αμέτοχες κι άλλες αραβικές χώρες όπως η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Οι χώρες αυτές ενισχύουν στρατιωτικά τον στρατηγό Χαφτάρ, ενώ όπως συναφώς επισημαίνεται από αιγυπτιακής πλευράς δεν θα επιτραπεί στρατιωτική παρουσία στη Λιβύη. Αντιδράσεις καταγράφονται επίσης από τη Ρωσία, αλλά και από τις ΗΠΑ, την Ιταλία, τη Γαλλία.
Πάντως, παρά την απόφαση της Μεγάλης Εθνοσυνέλευσης, δεν είναι ξεκάθαρο πότε θα στείλει στρατεύματα το καθεστώς Ερντογάν. Στη Λιβύη ήδη βρίσκονται Τούρκοι εκπαιδευτές, αποστέλλεται στρατιωτική και οικονομική βοήθεια, αλλά αυτά δεν είναι αρκετά για την Άγκυρα. Υπάρχει μια εκτίμηση πως την απόφαση για την αποστολή, είτε σταλούν είτε όχι στρατεύματα, η Άγκυρα θα τη διαπραγματευτεί και θα ζητήσει ανταλλάγματα. Η γνωστή τακτική της Τουρκίας. Επιβάλλει παράνομα τετελεσμένα και στη συνέχεια τα διαπραγματεύεται. Μια τακτική που ως φαίνεται αποδίδει.
Δεύτερον, στο μέτωπο με την Κύπρο τα δύο γεωτρύπανα βρίσκονται στην κυπριακή ΑΟΖ. Το «Φατίχ» βρίσκεται στον κόλπο της Καρπασίας, και το «Γιαβούζ» στο θαλασσοτεμάχιο 7. Κοντά –ανοικτά της Λεμεσού– βρίσκεται και το «Μπαρμπαρός», ενώ τα σκάφη αυτά προστατεύονται από πολεμικά πλοία. Είναι σαφές πως οι γεωτρήσεις συνεχίζονται κανονικά, όπως έχουν εξαγγελθεί, αλλά δεν είναι γνωστό τι αποτελέσματα έχουν. Την ίδια ώρα, η κατοχική δύναμη προβαίνει σε ενέργειες εντός της λεγόμενης νεκρής ζώνης.
Τρίτον, στην Αθήνα αναμένουν την επόμενη κίνηση της Τουρκίας. Πού θα σταλεί τουρκικό ερευνητικό σκάφος και πότε; Στην περιοχή του Καστελλόριζου ή της Κρήτης. Φαίνεται πως εάν γίνει κίνηση αυτή θα αφορά το Καστελόριζο. Ήδη, από πλευράς της Ελλάδος, λαμβάνονται προληπτικά μέτρα. Όπως σημειώνουν ενημερωμένες πηγές, η Αθήνα δεν μπορεί να μην αντιδράσει στην περίπτωση έναρξης ερευνών στη θαλάσσια περιοχή της.
Είναι σαφές πως η Άγκυρα επιδιώκει συνεκμετάλλευση των φυσικών πόρων και βαθμηδόν έλεγχό τους. Τούτο μπορεί να προκύψει μετά από ένα «τυχαίο ατύχημα», που θα οδηγήσει σε διάλογο. Από την Αθήνα, πάντως, πριν ακόμη υπάρξει οτιδήποτε στον ορίζοντα, υπάρχουν δημόσιες δηλώσεις από τον χώρο της κυβέρνησης για το ενδεχόμενο αυτό, δηλαδή της συνεκμετάλλευσης. Θεωρείται από κάποιους στην Αθήνα, όπως και στη Λευκωσία, ότι με τέτοιες προσεγγίσεις θα «καλμάρει» η Άγκυρα και θα υπάρξει αποκλιμάκωση. Προφανώς και δεν παρακολουθούν την τουρκική τακτική. Ήδη οι δηλώσεις για συνεκμετάλλευση καταγράφονται από την Άγκυρα και θεωρείται τούτο «κεκτημένο».
Τέταρτον, στη Συρία μετά την εισβολή η Τουρκία εδραιώνει την παρουσία της με την ανοχή των τρίτων εμπλεκόμενων χωρών. Ήδη, όπως αναφέρεται, μεταφέρεται στα υπό κατοχή εδάφη τουρκικός πληθυσμός.
Είναι σαφές πως η Άγκυρα τεντώνει το σχοινί και με τους Αμερικανούς γνωρίζοντας πως στην Ουάσινγκτον δεν είναι διατεθειμένοι ακόμη να κόψουν το τεντωμένο σχοινί. Οι ΗΠΑ δεν θέλουν να χαρίσουν την Τουρκία στη Ρωσία, ενώ είναι πρόδηλο πως καταβάλλεται κάθε προσπάθεια για να διατηρήσουν την κατοχική δύναμη στο «δυτικό μαντρί». Την ίδια ώρα, κάποιοι αναλυτές πιστεύουν πως η «συστημένη» βολή που έστειλαν οι Αμερικανοί σκοτώνοντας τον υποστράτηγο Κασέμ Σουλεϊμανί, στο αεροδρόμιο της Βαγδάτης, θεωρείται και μήνυμα προς πολλούς αποδέκτες, πως όποιος ξεπεράσει τα (αμερικανικών προδιαγραφών) όρια θα έχει κόστος. Με ό,τι αυτό σημαίνει για την ευρύτερη περιοχή, την ειρήνη και τη σταθερότητα. Κι αυτό ενδεχομένως να αποτελεί και μήνυμα προς την «ατίθαση» Άγκυρα.
Είναι προφανές πως το σκηνικό που διαμορφώνεται στην περιοχή προκαλεί έντονη ανησυχία. Και είναι πρόδηλο ότι η Άγκυρα είναι το πρώτο βιολί σε αυτή την ορχήστρα της αποσταθεροποίησης.
Το εξωφρενικό είναι πως η Τουρκία επιμένει να δηλώνει πως δεν μπορεί να γίνει οτιδήποτε στην περιοχή χωρίς τη συμμετοχή της ή χωρίς την άδειά της. Και σε αυτό το μοτίβο θα συνεχίσει, καθώς επί του παρόντος δεν αντιμετωπίζει προβλήματα, αποτρεπτικές αντιδράσεις. Το μήνυμα αντίδρασης για την υπογραφή της συμφωνίας Ελλάδος, Κύπρου, Ισραήλ για τον EastMed ήταν ξεκάθαρο πως θα επιχειρήσει να αντιδράσει. Προφανώς και δεν παίζει μόνος του ο Ερντογάν, καθώς τα συμφέροντα είναι πολύ μεγαλύτερα και σημαντικά και δεν αφορούν μόνο την Κύπρο και την Ελλάδα.
ΝΕΑ ΣΥΝΑΞΗ ΣΤΗΝ ΑΙΓΥΠΤΟ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ
Τετραμερή συνάντηση, Ελλάδος, Κύπρου, Αιγύπτου και Γαλλίας, που ενδέχεται να είναι πιο διευρυμένη, θα πραγματοποιηθεί αυτή την εβδομάδα στο Κάιρο. Βασικό θέμα στη σύναξη, που θα γίνει σε επίπεδο υπουργών Εξωτερικών, θα είναι οι εξελίξεις στην περιοχή με την προσοχή να στρέφεται στο λιβυκό ζήτημα. Η απόφαση της τουρκικής Μεγάλης Εθνοσυνέλευσης για αποστολή στρατευμάτων στη Λιβύη, για να στηρίξει το καθεστώς της Τρίπολης, έχει σημάνει συναγερμό και κινητοποιεί χώρες της περιοχής. Η παρουσία της Γαλλίας, που δεν είναι η πρώτη φορά που συμμετέχει, καθώς και οι συζητήσεις για περαιτέρω διεύρυνση κρίνονται ως σημαντική εξέλιξη υπό το φως και των όσων διαδραματίζονται στην περιοχή.
Ψηλά στην ατζέντα η κατασκευή βάσης
Η κατασκευή ναυτικής βάσης από την Τουρκία στα κατεχόμενα, και συγκεκριμένα στο Μπογάζι, αποτελεί μέρος των σχεδιασμών για αναβαθμισμένη παρουσία και έλεγχο της περιοχής. Παρά το γεγονός ότι το θέμα αυτό δεν βρίσκεται στην επικαιρότητα, πληροφορίες αναφέρουν πως η κατοχική δύναμη έχει το ζήτημα τούτο στην ατζέντα της και μάλιστα ψηλά. Η ναυτική παρουσία στην περιοχή, που είναι σημαντική πλέον και λόγω των παράνομων γεωτρήσεων στην κυπριακή ΑΟΖ, οδηγεί την Άγκυρα να μην καθυστερεί την υλοποίηση της εξαγγελίας αυτής.
Τα πολεμικά σκάφη εξυπηρετούνται από το κατεχόμενο λιμάνι της Αμμόχωστου, ωστόσο θεωρείται αναγκαίο να γίνει μια ναυτική βάση, ώστε να μπορεί να ικανοποιεί όλους τους σχεδιασμούς της Άγκυρας. Η κατασκευή της βάσης και η λειτουργία του παράνομου αεροδρομίου του κατεχόμενου Λευκόνοικου σαφώς και διαμορφώνουν νέα δεδομένα, αλλά και πολύ σοβαρά τετελεσμένα εδραίωσης της κατοχικής δύναμης στο νησί. Οι κινήσεις αυτές γίνονται χωρίς τυμπανοκρουσίες, ενώ έχουν σταματήσει οι όποιες αρχικές αντιδράσεις υπήρξαν στα κατεχόμενα σε σχέση με σχέδια για τουριστική ανάπτυξη της περιοχής.
Πηγή: Φιλελεύθερος Κύπρου
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια