Του Γιάννη Σιδέρη
«Θέλουμε τις ζωές μας πίσω» και «θέλουμε τα νησιά μας πίσω» ήταν δυο από τα συνθήματα που δόνησαν χθες τα νησιά της Λέσβου, Χίου και Σάμου, όπου νέκρωσαν τα πάντα σε μια απεργία απόγνωσης. Τα νησιά βουλιάζουν κάτω από το βάρος των δεκάδων χιλιάδων μεταναστών, και οι κάτοικοι στενάζουν από το βάρος της συντριπτικής τους παρουσίας. Στη Μυτιλήνη με 27 χιλιάδες μετανάστες, κοντεύουν να φτάσουν το ένα προς έναν στη αναλογία.
Οι ντόπιοι δικαιολογούνται να φοβούνται. Έχουν απέναντί τους, και ανάμεσά τους, ανθρώπους που δεν έχουν που την κεφαλή κλίναι, που είναι απελπισμένοι επειδή άλλα τους έταξαν οι κοντραμπατζήδες ανθρώπων, επειδή είναι πεινασμένοι και κακοπερνούν, αλλά και επειδή έρχονται από αλλότριους πολιτισμούς, με άλλα ήθη και έθιμα. Αυτή την ώρα π.χ. 17χρονη Αφγανή νοσηλεύεται σε κρίσιμη κατάσταση από το μαχαίρι ενός συμπατριώτη της. Την περασμένη εβδομάδα δυο Αφρικανοί πέθαναν πάλι από μαχαίρα Αφγανών, ενώ οι μαχαιρωμένοι από την αρχή του έτους στο νησί ξεπερνούν τους δέκα. Οι ίδιοι άλλωστε οι κάτοικοι καταγγέλλουν συνεχείς κλοπές και παραβιάσεις κατοικιών. Ποιος θα τους κατηγορήσει γιατί φοβούνται;
Δυσλειτουργική είναι ακόμη και η δημιουργία κλειστών δομών, έστω και αν είναι αναγκαία στην παρούσα φάση. Και θα πρέπει οι δομές να επιταχυνθούν προκειμένου να αποφορτιστούν τα νησιά. Όμως σε μακροπρόθεσμη προοπτική, πόσο θα τους κλείσεις στις δομές χωρίς να εξεγερθούν; Η ελπίδα των επιστροφών είναι ουτοπική. Στην Καθημερινή της Κυριακής δημοσιεύτηκε η μαρτυρία της κας Ζ. Τσιριγώνη, στρατηγού εν αποστρατεία, η οποία έχει διατελέσει γενική επιθεωρήτρια Αστυνομίας Αλλοδαπών και προστασίας Συνόρων. Εκεί περιγράφει μια διαδικασία που αν δεν ήταν εξοργιστική θα ήταν σπαρταριστή.
Η πρώτη επιστροφή στο Αφγανιστάν αφορούσε μόνο 75 μετανάστες που δεν είχαν καταθέσει αίτηση ασύλου. Ολοκληρώθηκαν οι τυπικές διαδικασίες αλλά οι αρχές του Αφγανιστάν δεν ανταποκρίθηκαν και η πτήση ματαιώθηκε. Επαναπροσδιορίστηκε αλλά από τους 75 είχαν μείνει 51 αφού οι υπόλοιποι στο μεταξύ κατέθεσαν αίτηση ασύλου, και άρα δικαιούνταν να παραμείνουν στη χώρα. Και αυτή όμως η επιστροφή των 51 δεν έγινε κατορθωτή γιατί η Αφγανική πρεσβεία έστειλε ρηματική ανακοίνωση, όπου εκτός των άλλων, ανέφερε ότι για να πραγματοποιηθεί απαιτείτο διμερής συμφωνία επανεισδοχής μεταξύ των δύο χωρών. Ξεκίνησαν εκ νέου οι γραφειοκρατικές διαδικασίες αλλά ώσπου να ολοκληρωθούν από τους 51 είχαν παραμείνει 15, αφού και οι υπόλοιποι σταδιακά κατέθεσαν αίτηση ασύλου. Αυτός ο μικρός αριθμός δεν δικαιολογούσε την πτήση καθώς το κόστος της ανήρχετο στο ποσό των 300 χιλιάδων ευρώ! Ετσι παρέμειναν και αυτοί εδώ!
Το εξιστορήσαμε τηλεγραφικά για να γίνει κατανοητό ότι οι περίφημες επιστροφές αποτελούν ψευδαίσθηση. Οπως ψευδαίσθηση αποτελεί και η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη. Αν παρακολουθήσει κάποιος τις δηλώσεις του αρμοδίου Ελληνα επιτρόπου Μαργαρίτη Σχοινά, θα διαπιστώσει ότι συνεχώς διαβεβαιώνει πως η Ελλάδα δεν θα μείνει μόνη και θα έχει αρωγό την Ε.Ε. που «θα» βοηθήσει τη Ελλάδα. Μεθερμηνευόμενο σημαίνει: κρατείστε τους εσείς και μεις θα σας στείλουμε λεφτά. Και δεν είναι προσωπικό θέμα του κ. Σχοινά. Διερμηνεύει το τι μας μέλλεται. Βέβαια και αυτά τα λεφτά καθυστερούν λόγω της αναδιάρθρωσης των χαρτοφυλακίων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Οσο για την ελπίδα να μοιραστούν και τα ευρωπαϊκά κράτη τους μετανάστες, αποτελεί εξίσου ψευδή ελπίδα. Το πρώτο τρίμηνο του 2020 θα κατατεθεί νέο Ευρωπαϊκό Σύμφωνο για τη μετανάστευση και το Ασυλο. Το σχέδιο θα κατατεθεί ως πρόταση στην Σύνοδο Κορυφής που θα πραγματοποιηθεί στις 25-26 Μαρτίου. Ελπίζεται να έχει ψηφισθεί… ως το τέλος του χρόνου!
Ως τότε όμως θα συνεχίσουν να μας έρχονται με ταχείς ρυθμούς και αφόρητους αριθμούς. Ηδη παρότι Χειμώνας, στην Σάμο μόνο έχουν καταφτάσει σχεδόν δύο χιλιάδες από την αρχή του χρόνου, ενώ είναι ευνόητο ότι θα αυξηθούν δραματικά μόλις γαληνέψει ο καιρός.
Σε αυτή τη δυστοπική κατάσταση είναι αναμενόμενο ότι οι φασιστικοί πυρήνες που ηττήθησαν στις εκλογές, θα βρουν τη «χρυσή» ευκαιρία να επανακάμψουν, επενδύοντας στη αγανάκτηση και το φόβο του κόσμου. Ηδη το πρώτο δείγμα γραφής σημειώθηκε κατά την επίθεση στον Γερμανό ανταποκριτή Thomas Jacobi. Θα ακολουθήσουν κι άλλα.
Η κυβέρνηση ας κατανοήσει ότι μπλέξαμε - και έμπλεξε. Και θα χρειαστεί να σκληρύνει την στάσης της προς κάθε κατεύθυνση. Είτε προς τις ανεξέλεγκτες ΜΚΟ (που θα πρέπει να διώξει) είτε στην στέρευση των επιδομάτων και των προπληρωμένων καρτών που αποτελούν κίνητρο, είτε την ελλιπή αστυνόμευση της παραβατικότητας των μεταναστών.
Αυτοί θα μείνουν εδώ και θα ενταχθούν μόνο αποδεχόμενοι τους νόμους του κράτους. Παράλληλα η κυβέρνηση θα πρέπει να βρει τρόπους αποτροπής, και αυτοί δεν θα αντέχουν σε... διαγωνισμό ανθρωπισμού. Θα είναι σκληρές αποφάσεις γιατί απέναντι υπάρχουν τέσσερα εκατομμύρια ξεσπιτωμένοι, και όλοι θέλουν να περάσουν από δω και να πάνε στην Ευρώπη. Μόνο που και αυτό τελείωσε. Δεν θα πάνε. Αλλά το ανοίξαμε και σας περιμένουμε πρέπει να μας τελειώσει.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια