Του Αιρετικού
Μετά την επίσκεψη στις Η.Π.Α. του Έλληνα πρωθυπουργού και την επικοινωνιακή διαχείριση αυτής η χώρα επανήλθε στην κανονικότητα ασχολούμενη με θέματα όπως της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας και της ψήφισης του νέου εκλογικού νόμου.
Εκείνο που εύκολα διαπιστώνει κάποιος είναι ότι το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα είναι αρκετά αποτελεσματικό στο να εφευρίσκει τρόπους να επιβιώνει και αρκετά μη αποτελεσματικό να χαράξει μια ουσιαστική εξωτερική και εσωτερική πολιτική
Σήμερα, η Ελλάδα σε επίπεδο εξωτερικής πολιτικής υφίσταται τις συνέπειες της ακολουθούμενης μέχρι σήμερα φοβικής εξωτερικής πολιτικής της αδράνειας έναντι της τουρκικής προκλητικότητας με αποτέλεσμα, η Τουρκία να προβαίνει σε μια σειρά προκλητικών ενεργειών, να δημιουργεί γεγονότα και τετελεσμένα και η Ελλάδα να έρχεται στην συνέχεια να αντιμετωπίσει τις συνέπειες. Είναι ελάχιστες φορές που η ελληνική εξωτερική πολιτική έναντι της Τουρκίας λειτούργησε προληπτικά και απέτρεψε καταστάσεις.
Η Ελλάδα στην Νοτιοανατολική Μεσόγειο υφίσταται τις συνέπειες της μη ανακήρυξης της ΑΟΖ μέχρι σήμερα. Είναι γεγονός ότι, στην περίπτωση της Λιβύης, οι διαπραγματεύσεις της χώρας αυτής με την Τουρκία για την ΑΟΖ ήταν σε γνώση των ελληνικών κυβερνήσεων οι οποίες δυστυχώς δεν έπραξαν τίποτα να αποτρέψουν ένα ενδεχόμενο μνημόνιο κατανόησης ή τουλάχιστον να την δυσχεράνουν. Η ελληνική διπλωματία στην επ’ αύριο της συμφωνίας ανακάλυψε τον παράγοντα Χαφτάρ και έσπευσε να τον αξιοποιήσει.
Εκείνο που θα πρέπει να γίνει σαφές στους κρατούντες είναι ότι η εξωτερική πολιτική δεν γίνεται με όρους επικοινωνίας αλλά με όρους ουσίας. Από την προβαλλόμενη ως «διεθνώς απομονωμένη Τουρκία» βρεθήκαμε να είμαστε αποκλεισμένοι από την διεθνής συνδιάσκεψη του Βερολίνου. Δηλαδή βρεθήκαμε αποκλεισμένοι από τις εξελίξεις που αφορούν την γειτονιά μας. Εκείνο που θα κρίνει την μετέπειτα ελληνική πολιτική έναντι της Λιβύης είναι το κατά πόσον η συμφωνία Τουρκίας - Λιβύης θα γίνει αποδεκτή ή όχι από τις αντίπαλες παρατάξεις της Λιβύης και κατά πόσο η επόμενη κυβέρνηση της Λιβύης θα αναγνωρίσει ή όχι την συμφωνία.
Επί του γεγονότος της συνδιάσκεψης του Βερολίνου δεν πρέπει να μας διαφεύγει ο ρόλος της Γερμανίας στον αποκλεισμό μας από την συνδιάσκεψη. Είναι φαεινότερο του ηλίου ότι η γερμανική εξωτερική πολιτική όπως και τα γερμανικά ενεργειακά και οικονομικά συμφέροντα στην περιοχή βρίσκονται σε αντίθεση με τα ελληνικά και συμπλέουν με αυτά της Ρωσίας και της Τουρκίας. Το παραπάνω γεγονός θα πρέπει να λειτουργήσει αναθεωρητικά σε ορισμένους τομείς στην πολιτική που ακολουθούμε τόσο έναντι της Γερμανίας όσο και στην ευρύτερη περιοχή.
Η Ελλάδα ευρίσκεται σε μια περιοχή που γεωπολιτικά η στρατιωτική ισχύς τροφοδοτεί την διπλωματική ισχύ. Αυτός που έχει την στρατιωτική έχει την δυνατότητα να διεκδικήσει και επιτύχει με την διπλωματική οδό οφέλη. Η Ελλάδα σύναψε το 2014 σημαντικές συμφωνίες με σημαντικές χώρες παίκτες της Μέσης Ανατολικής (Ισραήλ και Αίγυπτος) αλλά ουδέποτε δεν αξιοποίησε τον παράγοντα στρατιωτική ισχύ ώστε οι συμφωνίες αυτές να λειτουργήσουν αθροιστικά στην αντιμετώπιση της τουρκικής προκλητικότητας.
Με βάση τα παραπάνω γεωπολιτικά χαρακτηριστικά της περιοχής, για την Ελλάδα, η ενίσχυση της στρατιωτικής της ισχύος είναι μονόδρομος. Εάν θέλουμε να διασφαλίσουμε την εθνική μας κυριαρχία και να αντιμετωπίσουμε τις τουρκικές διεκδικήσεις τότε, η διατήρηση ισχυρών, εφοδιασμένων με σύγχρονα οπλικά συστήματα ενόπλων δυνάμεων είναι μονόδρομος.
Είναι γεγονός ότι από το πολιτικό σύστημα καλλιεργείται η ιδέα της προσφυγής στον διεθνές δικαστήριο της Χάγης για την επίλυση της διαμάχης με την Τουρκία. Δεν είναι τυχαίο ότι σε πρόσφατη δημοσκόπηση τέθηκε το ερώτημα της προσφυγής στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.
Εκείνο που θα πρέπει να γίνει κατανοητό από τον πρωθυπουργό και τους κρατούντες του πολιτικού συστήματος είναι το γεγονός ότι, η προσφυγή στο Διεθνές Χάγης δεν αποτελεί πανάκεια που θα μας λύσει όλα τα προβλήματα αλλά, θα αποτελέσει την αφετηρία δημιουργίας επικίνδυνων και επώδυνων καταστάσεων για την χώρα μας. Η Ελλάδα θα πρέπει να αποφύγει πάση θυσία την διαδικασία προσφυγής στο Δικαστήριο της Χάγης και να αρχίσει την απαιτούμενη προπαρασκευή και προετοιμασία για την αντιμετώπιση κάθε ενδεχόμενου.
Με αφορμή την εκλογή του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας θα πρέπει να επισημανθεί ότι ο ή η Π.τ.Δ παρά τις ελάχιστες αρμοδιότητές του αποτελεί τον Αρχηγό του Ελληνικού Κράτους και συμβολίζει την Ενότητα του Ελληνικού Έθνους. Τα χαρακτηριστικά που θα πρέπει να έχει ο εκάστοτε Π.τ.Δ. καθορίζονται μεταξύ άλλων και από τις συνθήκες που επικρατούν στην χώρα την περίοδο εκλογής. Με βάση τις επικρατούσες συνθήκες ο Π.τ.Δ. θα έπρεπε να είναι ένα πρόσωπο με περισσότερο πολιτικά χαρακτηριστικά με γνώση και εμπειρία της γεωπολιτικής καταστάσεως της χώρας ο οποίος θα μπορούσε να βοηθήσει στην δύσκολη αυτή περίοδο. Η εκλογή ενός προσώπου όπως η νεοεκλεγείσα Π.τ.Δ. θα μπορούσε να συντελεστεί σε μια περίοδο ήρεμη όπου η χώρα δεν θα αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα ασφαλείας όπως η σημερινή. Πρέπει να γίνει αντιληπτό πως η πολιτική δεν ασκείται με όρους επικοινωνίας αλλά με όρους ουσίας.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια