Γράφει ο Παναγιώτης Αποστόλου
πολιτικός αναλυτής
Ήταν γνωστό, πως με πρωτοβουλία της Γερμανίας θα πραγματοποιούταν η μεγάλη διάσκεψη την περασμένη Κυριακή στο Βερολίνο, που ως στόχο είχε την επίτευξη εκεχειρίας και δέσμευσης των δυο εμπλεκομένων μερών για την παύση του εμφυλίου στη Λιβύη.
Ωστόσο, με απρεπέστατο, αγενέστατο τρόπο, μέχρι του σημείου της δημιουργίας διπλωματικού επεισοδίου μεταξύ Ελλάδος και Γερμανίας, η Καγκελάριος της Γερμανίας Άγκελα Μέρκελ απέκλεισε την Ελλάδα από την εν λόγω διάσκεψη.
Και με περίσσια θρασύτητα το γερμανικό ΥΠΕΞ, μπροστά στην χαλαρή ελληνική αντίδραση, μας “αποκάλυψε” ότι δεν κάλεσε η Γερμανία την Ελλάδα γιατί ουσιαστικά τα θέματα που θα συζητούσαν εκεί δεν την αφορούσαν, αφού δεν έχει κανένα λόγο (η Ελλάς) στην κατάπαυση του πυρός στη Λιβύη. Για την Γερμανία όμως είχαν λόγο, ας πούμε το Κονγκό, η Αλγερία κ.α. χώρες…
Στην οποία διάσκεψη η Γερμανία κάλεσε τις ΗΠΑ, Ρωσία, Ηνωμένο Βασίλειο, Γαλλία, Κίνα, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Τουρκία, Δημοκρατία του Κονγκό, Ιταλία, Αίγυπτο, Αλγερία, Ηνωμένα Έθνη, Ευρωπαϊκή Ένωση (Γερμανία), Αφρικανική Ένωση και Αραβικό Σύνδεσμο.
Ενώ η Ελλάς, πού πλήττεται σφόδρα από τους τσαμπουκάδες του Τούρκου Σουλτάνου με το ψευτό-κυβερνήτη και φιλότουρκο Φαγέζ αλ Σάρατζ, που δεν ελέγχει ούτε το 20% της κυριαρχίας της Αφρικανικής χώρας, δεν έχει λόγο;
Αλλά πλέον, είναι ευδιάκριτο σε όλους το σχέδιο της Γερμανίας για την Ελλάδα! Ένα σχέδιο που το σχεδίαζε εδώ και πολλά χρόνια. Αφού πρωταγωνίστησε στην έλευση των Μνημονίων στη χώρα μας, όπως και της έλευσης χιλιάδων παράνομων μεταναστών με την υψηλή χορηγία του Ρ. Τ. Ερντογάν. Που απώτερος σκοπός της ήταν και είναι η αρπαγή του τεράστιου ορυκτού πλούτου της Ελλάδος. Όπως και της Λιβύης, είναι η αρπαγή των τεράστιων αποθεμάτων πετρελαίου. Από τη στιγμή που τα οικονομικά της συμφέροντα (της Γερμανίας), αλλά και των ΗΠΑ είναι τεράστια στην ευρύτερη γειτονιά μας. Αφού ως γνωστόν, έχουν συνάψει επικερδείς για τα συμφέροντά τους συμφωνίες με τον Φαγέζ αλ Σάρατζ, και οι οποίες κινδυνεύουν από την επικράτηση στη Λιβύη του Στρατάρχη Χαλίφα Χάφταρ και του Εθνικού Λιβυκού Στρατού!
Ο “ειρηνοποιός” Ερντογάν, η φιλότουρκη Μέρκελ και ο αναξιόπιστος ΟΗΕ…
Πραγματοποιήθηκε λοιπόν αυτή η διάσκεψη την περασμένη Κυριακή, η οποία κατά την κ. Μέρκελ είχε διαβούλευση διπλωματική και όχι στρατιωτική. Που μας είπε, πως συμφωνήθηκε ότι δεν μπορεί να υπάρξει στρατιωτική λύση, αφού αυτή θα επιδείνωνε περαιτέρω την έκρυθμη κατάσταση στη Λιβύη. Πιάνοντάς την δηλαδή, ξαφνικά ο πόνος για τη Λιβύη! Λίγο πριν ο φιλέλληνας Στρατάρχης Χαλίφα Χάφταρ και ο Εθνικός Λιβυκός Στρατός καταλάβουν την Τρίπολη, ορμητήριο του Φαγέζ αλ Σάρατζ!
Ωστόσο, φοβάται ο Γιάννης το θεριό και το θεριό το Γιάννη. Έτσι από τη στιγμή που όλοι οι συμμετέχοντες της διάσκεψης γνωρίζουν ότι ο Ρ. Τ. Ερντογάν είναι ένας απρόβλεπτος άνθρωπος και από τη στιγμή που επίσης γνωρίζουν, ότι θέλει να αναβιώσει την Οθωμανική αυτοκρατορία, φρόντισαν να προχωρήσουν σε εμπάργκο όπλων, μέτρο που πλήττει την Τουρκία. Ενδεχομένως λοιπόν, αυτός να ήταν και ο λόγος της άμεσης αποχώρησης του Ερντογάν, αμέσως μετά το πέρας της διάσκεψης.
Κατά τα άλλα θα συγκροτηθούν μέσα στον Φεβρουάριο αρμόδιες επιτροπές για να παρακολουθούν τα αποφασισμένα της διασκέψεως.
Παράλληλα το αμέσως επόμενο διάστημα το λιβυκό ζήτημα θα μεταφερθεί στη Γενεύη, με πρωτοβουλία του Γ. Γ. του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες! Αυτού του Οργανισμού δηλαδή, που επί δεκαετίες τα ψηφίσματά του για την παράνομη κατοχή της Β. Κύπρου από τους Τούρκους και τον εποικισμό της από Τούρκους από τα βάθη της Ασίας, που τους ονόμασαν Τουρκοκύπριους, ο Ρ. Τ. Ερντογάν τα πετάει στον κάλαθο των αχρήστων!
Βέβαια, για να μας χρυσώσει το χάπι ο Γερμανός ΥΠΕΞ, είπε πως στην επόμενη διάσκεψη θα κληθούν να συμμετέχουν και κράτη που δεν συμμετείχαν στη διάσκεψη του Βερολίνου!
Μέχρι τότε, η ελληνική κυβέρνηση θα καταλάβει ότι δεν πρέπει να είναι τόσο προσδεμένη στο άρμα της Γερμανίας; Θα καταλάβει ότι πρέπει να επαναστατήσει και να χαράξει εθνική πολιτική, αποτινάσσοντας τα υποζύγια (ΗΠΑ – Γερμανία – ΟΗΕ – ΝΑΤΟ) πού μας οδηγούν στην απώλεια των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων;
Ο χρόνος θα το δείξει! Και δυστυχώς δεν περισσεύει στην ελληνική πλευρά!
Το τέλος του Φαγέζ αλ Σάρατζ σημαίνει το τέλος της συμφωνίας Ερντογάν – Σάρατζ…
Δεν πέρασαν πολλά 24ωρα και δεν πρόλαβε να στεγνώσει το μελάνι της συμφωνίας εκεχειρίας στη Λιβύη, που υπέγραψαν οι συμμετέχοντες της διασκέψεως του Βερολίνου και οι αντιμαχόμενες πλευρές ξεκίνησαν νέο κύκλο εχθροπραξιών, επιρρίπτοντας η μια πλευρά στην άλλη το σπάσιμο της εκεχειρίας!
Ωστόσο, η πλευρά που βρίσκεται σε δυσμενέστατη θέση, είναι η πλευρά του Φαγέζ αλ Σάρατζ, αφού ο Χαλίφα Χάφταρ με τον Εθνικό Στρατό της Λιβύης έχουν αποκλείσει τα λιμάνια της αφρικανικής χώρας, ελέγχοντας την κίνηση του εμπορίου και ταυτόχρονα έχουν κλείσει τις στρόφιγγες παραγωγής και διακίνησης του πετρελαίου της Λιβύης.
Αυτές οι κινήσεις του Στρατάρχη Χαλίφα Χαφτάρ έχουν δημιουργήσει μεγάλα αδιέξοδα και πονοκεφάλους στην κυβέρνηση της Τρίπολης και στον Φαγέζ αλ Σάρατζ. Ο οποίος εκλιπαρεί όσους έχουν αναγνωρίσει την παράνομη κυβέρνησή του, προκειμένου να επέμβουν εναντίον του Στρατάρχη, αφού δεν επαρκούν οι πληρωμένοι – επαγγελματίες τζιχαντιστές που στέλνει κατά του Χάφταρ ο Τούρκος Σουλτάνος Ρ. Τ. Ερντογάν… Από τη στιγμή μάλιστα, που ο Στρατάρχης Χαλίφα Χαφτάρ έχει σκοπό σε λίγες ημέρες να καταλάβει την Τρίπολη και να αποκαθηλώσει τον Φαγέζ αλ Σάρατζ!
Είναι σε όλους γνωστό, πως τον Στρατάρχη Χάφταρ στηρίζουν η Ρωσία, η Γαλλία, το Ισραήλ και τα ΗΑΕ! Αντίθετα η Δύση στηρίζει τον “άνθρωπό” της, φιλότουρκο Φαγέζ αλ Σάρατζ όπως και ο ΟΗΕ, αφού εκείνος (Σάρατζ) έχει ήδη συνάψει συμφωνίες διαχείρισης του πετρελαϊκού πλούτου της Λιβύης με αυτούς.
Θα ενθυμήστε επίσης, πως με πρωτοβουλία του Βλαδιμίρ Πούτιν πραγματοποιήθηκε στη Μόσχα συνάντηση των Φαγέζ αλ Σάρατζ, Χαλίφα Χάφταρ και Ρ. Τ. Ερντογάν με σκοπό την κατάπαυση του πυρός στη Λιβύη.
Μια συνάντηση που πραγματοποιήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2020 και η οποία δεν κατέληξε πουθενά, αφού ο Φαγέζ αλ Σαράζ αξίωνε να επιστρέψουν οι δυνάμεις του Χαλίφα Χάφταρ εκεί όπου βρίσκονταν στις 3 Απριλίου 2019. Μια απαίτηση που δεν έγινε δεκτή από τον Στρατάρχη Χαλίφα Χάφταρ και ο οποίος ζήτησε 24ωρη προθεσμία για να αποφασίσει αν θα υπογράψει τη Συμφωνία που είχαν ετοιμάσει η Ρωσία με την Τουρκία! Την οποία όμως, απλόχερα είχε υπογράψει ο Φαγέζ αλ Σάρατζ. Και σας θυμίζω στο σημείο αυτό, τι ακριβώς είχα γράψει τότε:
Αυτή η πρωτοβουλία της Ρωσίας για εκεχειρία του εμφυλίου στη Λιβύη θέτει πολλά ερωτηματικά! Γιατί να επιζητά άραγε εκεχειρία ο Βλαδιμίρ Πούτιν, όταν ο “εκλεκτός” του Χαλίφα Χάφταρ βρίσκεται μια ανάσα από την Τρίπολη; Όταν ήδη ο Εθνικός Λιβυκός Στρατός (LNA) υπό τον Χάφταρ ελέγχει το σύνολο των πετρελαϊκών πηγών; Μήπως λοιπόν ο παμπόνηρος Βλαδιμίρ Πούτιν “έριξε άδεια και έπιασε γεμάτα”; Δηλαδή, προκάλεσε σενάριο υπογραφής Συμφωνίας κατάπαυσης του πυρός για να μην χαλάσει τις επιχειρηματικές σχέσεις του με τον Ρ. Τ. Ερντογάν κι από πίσω έδωσε εντολή στον Λίβυο Στρατάρχη για αποχώρηση από τη Μόσχα με αποτέλεσμα η Συμφωνία να οδηγηθεί στις καλένδες;
Είχα επίσης γράψει σχετικά με την αιφνίδια επίσκεψη στην Αθήνα του Χάφταρ, δυο 24ωρα πριν από τη διάσκεψη του Βερολίνου:
Ήρθε ο Στρατάρχης μόνο από δική του πρωτοβουλία στην Αθήνα; Παίζει το σενάριο να του υπαγορεύτηκε από τον Βλαδιμίρ Πούτιν, που ναι μεν έχει μεγάλα συμφέροντα από την όψιμη συμμαχία του με τον Ερντογάν, αλλά ταυτόχρονα δεν θέλει με κανένα τρόπο να αναγεννηθεί από τις τέφρες της η πάλαι ποτέ Οθωμανική Αυτοκρατορία;
Παίζει το σενάριο σε αυτήν την ξαφνική επίσκεψη του Χάφταρ στην Αθήνα, εμπλοκή του κράτους του Ισραήλ και προσωπικά του Μπέντζαμιν Νετανιάχου;
Όταν το Ισραήλ έχει τεράστια οφέλη του ενεργειακού αγωγού East Med που υπέγραψε με την Ελλάδα και την Κύπρο, και ο οποίος τίθεται σε κίνδυνο εάν η Τουρκία αναγορευτεί σε περιφερειακή δύναμη στην ευρύτερη περιοχή;
Όταν ξεδιπλώνεται, μετά και την πρόσφατη επίσκεψη του ΥΕΘΑ Νίκου Παναγιωτόπουλου στο Ισραήλ, πολυεπίπεδη συνεργασία Ισραήλ – Ελλάδος;
Βέβαια, θα πρέπει να πούμε επίσης, ότι ο Στρατάρχης Χάφταρ έχει και τη στήριξη της Αιγύπτου, αλλά και άλλων χωρών του Κόλπου (εκτός από το Κατάρ), που δεν θέλουν επ΄ ουδενί στη Λιβύη μια κυβέρνηση της Μουσουλμανικής Αδελφότητας και η οποία θα ελέγχεται απόλυτα από τον Ρ. Τ. Ερντογάν!
Έτσι με όλα τα παραπάνω η ελληνική κυβέρνηση βρίσκει συμμάχους ισχυρούς της ανατροπής της ανακηρύξεως Μνημονίου στη θάλασσα (ΑΟΖ) μεταξύ της Τουρκίας και της κυβερνήσεως της Τριπόλεως! Το τέλος του Φαγέζ αλ Σάρατζ θα σημάνει και το τέλος του δόλιου σχεδίου του Ρ. Τ. Ερντογάν στη ΝΑ Μεσόγειο!
Να απαιτήσει η Ελλάδα το ρόλο που της πρέπει από τη γεωγραφική της θέση…
Αλλά όλα αυτά που συμβαίνουν σε Συρία και Λιβύη, αναδεικνύουν ολοφάνερα κάποιες πικρές και στενάχωρες διαπιστώσεις.
Η τεχνητή 10ετης Μνημονιακή κατάσταση στην Ελλάδα, έχει το τίμημά της στη μη αποδοχή της Ελλάδος από τους ισχυρούς, ως ένας σπουδαίος παίκτης στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου! Αφού έχουμε περιθωριοποιηθεί και κινδυνεύουμε ακόμη και με απώλεια της εθνικής μας κυριαρχίας σε όλα τα επίπεδα! Γι΄ αυτό δεν μας προσκαλούν σε διασκέψεις, όπως του Βερολίνου, μη ακούγοντας την ελληνική άποψη και θέση.
Είναι ολοφάνερο επίσης, ότι η Ρωσία χρησιμοποιεί την Τουρκία στην όλη αυτή διαμάχη των Μεσοανατολικων ζητημάτων και έτσι η Τουρκία μέσω της Ρωσίας βγάζει γλώσσα παρουσιάζοντας τον εαυτό της ως υπερδύναμη – τουλάχιστον - της περιοχής!
Ωστόσο, η ρεαλιστική λογική λέει, ότι ουδέποτε η Ρωσία θα επιτρέψει στην Τουρκία να αναλάβει ρόλους πέραν της “εξουσιοδότησης” που η ίδια θα της δώσει.
Από την άλλη μεριά οι ΗΠΑ έχασαν εν μέρει την άρρηκτη σχέση τους με την Τουρκία, αλλά αυτό μπορεί να μεταβληθεί πολύ σύντομα με τις κατάλληλες παροχές των ΗΠΑ στα θέλω της Τουρκίας, εις βάρος φυσικά της Ελλάδας! Παροχές όμως που λογικά θα αντίκεινται στα συμφέροντα της Ρωσίας… Γι΄ αυτό πιστεύω ότι ο αδύναμος κρίκος, τελικά θα είναι η Τουρκία, έστω κι αν φαίνεται ότι τώρα πρωταγωνιστεί …με ξένες πλάτες. Φαίνεται λοιπόν σήμερα, ότι ισορροπούν οι καταστάσεις, αλλά στην ουσία όλα είναι σε ένα τεντωμένο σχοινί!
Με γνώμονα λοιπόν, ότι οι δυο υπερδυνάμεις στα γεωστρατηγικά τους παιχνίδια έχουν κατά νου μόνο το κέρδος, πιστεύω ότι οι ΗΠΑ και η Ρωσία θα μοιράσουν την περιοχή και θα παίζεται να βρεθούμε εμείς στη δυσάρεστη θέση της απώλειας κυριαρχικών μας δικαιωμάτων. Γι΄ αυτό θα πρέπει να αποτινάξει η ελληνική κυβέρνηση το προδοτικό “ανήκουμε στη Δύση” και να το αντικαταστήσει με το ανήκουμε όπου είναι το συμφέρον της Πατρίδος! Σε αυτή την λογική θεωρώ απόλυτα πατριωτική την στάση της ελληνικής κυβερνήσεως, περί της υπογραφής του East Med, καθώς και των ανοιγμάτων φιλίας – συμμαχίας με το Ισραήλ και τον Στρατάρχη Χαλίφα Χαφτάρ!
Ιδιαίτερα σε μια εποχή, που η Ελλάδα αποδυναμώθηκε παντελώς από τα Μνημόνια των “φίλων και συμμάχων μας”! Γι΄ αυτό θα πρέπει να βρούμε το κουράγιο να γίνουμε ισότιμοι συνομιλητές, λόγω της ισχύος που μας δίνει η γεωγραφική μας θέση! Το μπορούμε, είναι το μόνο σίγουρο…
Στελέχωση του Επιτελείου Εθνικής Ασφαλείας και αναβάθμιση της ΕΥΠ…
Σύμφωνα με προ μηνών απόφαση του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, δημιουργήθηκε θέση Συμβούλου Εθνικής Ασφαλείας στο γραφείο του Πρωθυπουργού. Ο οποίος θα έχει ως βασική προτεραιότητα την πολιτική ασφάλεια του Μεγάρου του Μαξίμου και την σύνδεση με το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας!
Την θέση αυτή έχει αναλάβει ο Αντιναύαρχος ε.α Αλέξανδρος Διακόπουλος ΠΝ.
Θα επικροτήσουμε αυτήν την πρωτοβουλία, αλλά ταυτόχρονα θα θυμίσουμε, ότι η Τουρκία – κι άλλες χώρες – έχει ολόκληρο Επιτελείο Εθνικής Ασφαλείας!
Μήπως έτσι, θα πρέπει να παραδειγματιστούμε από την Τουρκία, η οποία και στα ζητήματα της ΜΙΤ δαπανάει πολλαπλάσια ποσά από ότι η εκάστοτε ελληνική κυβέρνηση με την ΕΥΠ;
Έτσι, για να μπορέσει η Ελλάς να αναλάβει τον ρόλο που της αξίζει στην ευρύτερη περιοχή, θα πρέπει πρώτα να αποτινάξει από πάνω της τα φαντάσματά του παρελθόντος και να αλλάξει ριζικά τη μέχρι σήμερα λογική της…
Διαφορετικά, τα πράγματα θα είναι πολύ δύσκολα και επώδυνα για την Πατρίδα και το λαό της!!
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια