Η τακτική του εξευμενισμού διευκολύνει τους επεκτατικούς σχεδιασμούς της Άγκυρας
Του Κώστα Βενιζέλου
Η Τουρκία συστηματικά, μεθοδικά και με υπομονή προωθεί έναν ευρύτερο σχεδιασμό, που αφορά τον έλεγχο ολόκληρης της περιοχής της Νότιο-Ανατολικής Μεσογείου. Είναι προφανές πως άρχισε με την Κύπρο, που είναι ο πιο αδύνατος κρίκος της αλυσίδας, δοκίμασε αντοχές και αντιδράσεις και προχώρησε. Τώρα επεκτείνεται προς την Ελλάδα, της οποίας επίσης δοκίμασε τις αντοχές και τον βαθμό ετοιμότητας να αντιδράσει σε επεκτατικές ενέργειές της.
Είναι πλέον πρόδηλο πως η Άγκυρα ούτε μπλοφάρει, ούτε και προβαίνει σε κινήσεις τακτικής. Ο σχεδιασμός έχει δυο παράλληλους σχεδιασμούς υλοποίησης με ένα βασικό εργαλείο, αυτό της ισχύος: Είτε θα επιβάλει διά πυρός και σιδήρου τις παράνομες διεκδικήσεις της, είτε θα τις διασφαλίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.
Τα βήματα που έγιναν και γίνονται διαμορφώνουν το σκηνικό. Το 2011 η Τουρκία υπέγραψε «συμφωνία» με το παράνομο κατοχικό καθεστώς στην Κύπρο, με την οποία υποτίθεται ότι οριοθετούσαν μεταξύ τους «χωρικά ύδατα» και «υφαλοκρηπίδα». Σημειώνεται συναφώς ότι η Τουρκία έχει αναγνωρίσει στο ψευδοκράτος υφαλοκρηπίδα, όταν όμως πρόκειται για τα άλλα νησιά, ακόμη και για την υπόλοιπη Κύπρο, δηλώνει πως δεν δικαιούνται!
Η παράνομη συμφωνία του 2011 ήταν κίνηση προς την κατεύθυνση αμφισβήτησης της κυριαρχίας της Κυπριακής Δημοκρατίας, την οποία ειρήσθω εν παρόδω, θεωρεί πως είναι «εκλιπούσα», δεν υπάρχει. Ήταν η αφετηρία για να αρχίσει έρευνες στη θαλάσσια περιοχή της Κύπρου και να στείλει τελικά γεωτρύπανα.
Αρχικά στάλθηκε το «Μπαρμπαρός», στη συνέχεια αγόρασε δεύτερο ερευνητικό σκάφος, το «Orus Reis», ενώ η ίδια τακτική ακολουθήθηκε και με τα γεωτρύπανα. Πρώτα ο «Πορθητής» και στη συνέχεια το «Γιαβούζ». Έρευνες και γεωτρήσεις διενεργούνται νοτίως και δυτικά της Κύπρου και θα συνεχίζονται ανεξαρτήτως αποτελεσμάτων και τεχνικών δυσκολιών που αντιμετωπίζει το τουρκικό εγχείρημα, καθώς πρωτίστως συνιστά μια κίνηση πολιτικού περιεχομένου και χαρακτήρα.
Στην Αθήνα αντιμετώπισαν τις τουρκικές κινήσεις σε βάρος της Κυπριακής Δημοκρατίας από απόσταση. Η αποστασιοποίηση βασίσθηκε στη… λογική πως το πρόβλημα «είναι των Κυπρίων». Η σημερινή κυβέρνηση, του Κυριάκου Μητσοτάκη, έχει φθάσει στο σημείο να προειδοποιεί τη Λευκωσία πως δεν θα έχει τη στήριξη σε ενέργειες –εντός της Ε.Ε.– από τις οποίες ενδεχομένως να είχε κόστος η Ελλάδα από τυχόν αντίδραση της Τουρκίας. Η Αθήνα δεν επικαλείται μόνο το δόγμα Καραμανλή (του Α΄!) ότι «η Κύπρος είναι μακριά», αλλά τούτο συνιστά πολιτική, η οποία υλοποιείται.
Η σημερινή κυβέρνηση, του Κυριάκου Μητσοτάκη, έχει φθάσει στο σημείο να προειδοποιεί τη Λευκωσία πως δεν θα έχει τη στήριξη σε ενέργειες –εντός της Ε.Ε.– από τις οποίες ενδεχομένως να είχε κόστος η Ελλάδα από τυχόν αντίδραση της Τουρκίας
Δεν είναι δε τυχαίο που, σε διάφορα τηλεοπτικά πάνελ στην Ελλάδα, δημοσιογράφοι, κατά κύριο λόγο του σημιτικο-μητσοτακικού μπλοκ, κουνάνε το δάκτυλο σημειώνοντας πως δεν μπορεί να γίνει κάτι με την Κύπρο και συμπληρώνουν πως «ας δεχόντουσαν το σχέδιο Ανάν το 2004». Κατά τα άλλα, σε άλλα θέματα (τα πιο μακρινά) είναι και… αντιιμπεριαλιστές!
Η βόμβα με τη Λιβύη θα έσκαγε αργά ή γρήγορα. Η Λευκωσία είχε στείλει σχετικά μηνύματα προς την Αθήνα, η οποία υποβάθμισε τον κίνδυνο. Μέχρι που η Τουρκία εξανάγκασε το καθεστώς της Τρίπολης να υπογράψει το μνημόνιο συναντίληψης για τον καθορισμό θαλάσσιων ζωνών. Πληροφορίες αναφέρουν πως ο Ερντογάν είχε διαμηνύσει προς τους Λίβυους πως, εάν δεν υπέγραφαν το μνημόνιο, η Άγκυρα θα διέκοπτε την οικονομική και στρατιωτική βοήθεια.
Μετά λοιπόν από την υπογραφή του μνημονίου, η Αθήνα έκανε σπασμωδικές κινήσεις, με το ταξίδι του υπουργού Εξωτερικών, Νίκου Δένδια στην Αίγυπτο, όπου εξήγγειλε ότι θα επισπευτούν οι διαδικασίες για καθορισμό ΑΟΖ μεταξύ των δύο πλευρών. Είναι αμφίβολο κατά πόσο θα προχωρήσει αυτή η προσπάθεια, καθώς δεν είναι η πρώτη φορά που ανακοινώθηκε. Κυρίως γιατί, όπως φαίνεται, δεν το θέλει η Αίγυπτος.
Η Τουρκία, ωστόσο, θα προχωρήσει με έρευνες και γεωτρήσεις στην περιοχή. Η Άγκυρα εξαγγέλλει (και θα το κάνει) ότι στο πλαίσιο της συμφωνίας Τουρκίας και Λιβύης, οι τουρκικές εταιρείες, τις οποίες σύμφωνα με τον Τούρκο υπουργό Ενέργειας, Φατίχ Ντονμέζ, «θα αδειοδοτήσουμε στα πεδία δικής μας θαλάσσιας δικαιοδοσίας και σε άλλες περιοχές θα ξεκινήσουν εργασίες έρευνας και παραγωγής». Πρώτα, συνέχισε, πρέπει οι δύο χώρες να περάσουν αυτή τη συμφωνία από τα κοινοβούλιά τους. Μετά που θα ολοκληρωθεί αυτή η διαδικασία θα αρχίσουν και οι εργασίες αδειοδότησης. Οπότε αναμένεται το επόμενο βήμα…
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια