Του Anaconda
Η Ελλάδα έπρεπε εδώ και δεκαετίες να ανακηρύξει ΑΟΖ. Δεν το έκανε με ευθύνες όλων όσων δεν κατέθεσαν σχέδιο νόμου ανακήρυξης, δηλαδή όλων ανεξαιρέτως των βουλευτών από τότε που ψηφίστηκε η UNCLOS III.
Βάζουμε για λίγο στην άκρη το παρελθόν και ας σταθούμε στην κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Ήξερε τί είναι η ΑΟΖ; Ναι, ήξερε.
Ήξερε τί έπρεπε να κάνει για να ανακηρύξει ΑΟΖ; Ναι, ήξερε.
Ήξερε τί μεγάλος εθνικός κίνδυνος είναι να μην ανακηρύξει ΑΟΖ; Ναι, ήξερε.
Ανακήρυξε ΑΟΖ; Όχι.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη ήταν προετοιμασμένη να κυβερνήσει. Είχε νομοσχέδια έτοιμα για κάθε μικρομέγαλη ασημαντότητα. Άρα το επιχείρημα «ήθελε να ανακηρύξει ΑΟΖ αλλά πρόλαβε η Τουρκία να συμφωνήσει με τη Λιβύη, τί να κάνουμε, είναι κυβέρνηση μόνο 5 μηνών» είναι γελοίο.
Από τη στιγμή που η Τουρκία συμφώνησε με τη Λιβύη, η κυβέρνηση Μητσοτάκη ανακήρυξε ΑΟΖ; Όχι.
Για ποιό λόγο;
Υπάρχουν μόνο δύο ενδεχόμενα:
1. Η κυβέρνηση εφαρμόζει κάποιο σχέδιο τύπου Κοτζιά «δεν ανακηρύσσω για να μην ενοχλήσω, θα οριοθετήσω» και θέτει milestones με βάση τη ψυχολογία των θετικών ψευδαισθήσεων. Ένα από αυτά ήταν «η στήριξη των εταίρων» που αποδείχθηκε εθνικό φιάσκο λόγω ατολμίας της κυβέρνησης. Ελπίζουμε το επόμενο να μην είναι το πράσινο φως από τον Πρόεδρο Τραμπ, κίνηση η οποία θα γίνει αποκλειστικά και μόνο ως δικαιολογία αποτυχίας κομμουνιστικού τύπου «mitigation of failure», δηλαδή «εμείς θέλαμε, αλλά τί να κάνουμε, δεν μας άφησαν οι ΗΠΑ, πετύχαμε το καλύτερο δυνατό» και άλλα τύπου Σημίτη/Ιμίων.
2. Η κυβέρνηση έχει αποφασίσει να εκχωρήσει εθνική κυριαρχία μέσω της Χάγης.
Σε οποιοδήποτε από τα δύο ενδεχόμενα, η Ελληνική Δημοκρατία θα απωλέσει εθνική κυριαρχία με αποκλειστική ευθύνη της αυτοδύναμης κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας.
Ευχόμαστε η κυβέρνηση να ανακηρύξει ΑΟΖ πολύ πριν τη συνάντηση Τραμπ-Μητσοτάκη και να την υπερασπιστεί με κάθε κόστος.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια