Του Δημήτρη Καμπουράκη
Δεν αντιλέγω ότι τα σχέδια του Μαξίμου σχετικά με τις διαδηλώσεις στο κέντρο της Αθήνας (και της Θεσσαλονίκης υποθέτω) κινούνται πάνω στις ράγες της λογικής. Κάθε κανονικός άνθρωπος αυτής χώρας και πόλης ξέρει ότι αυτό που συμβαίνει σήμερα είναι απαράδεκτο και ντιπ παράλογο. Πλην, σαν πολλά μέτωπα δεν ανοίγει ο Κυριάκος και μάλιστα σε μια χώρα όπου η λογική είναι συχνά είδος εν ανεπαρκεία;
Ξέρουν βέβαια στο Μαξίμου ότι το πολιτικο-συνδικαλιστικό «πακέτο» είναι έτοιμο: Η Δεξιά χειροτερεύει τα εργασιακά, κόβει την μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων αρχίζοντας απ’ την ΔΕΗ, δυσκολεύει δραματικά το δικαίωμα στην απεργία, τώρα μας απαγορεύει και να διαδηλώνουμε στους δρόμους. Αμφιβάλει κανείς ότι αυτά ακριβώς θα πει ο Αλέξης στην Βουλή; Αυτή την φορά συνεπικουρούμενος κι απ’ τον Κουτσούμπα; Ίσως κι απ’ την Φώφη;
Θα μου πείτε ότι το θέμα συζητείται για δεκαετίες και ότι η ελληνική κοινωνία είναι πλέον ώριμη να δεχτεί τέτοιες ρυθμίσεις. Μπορεί πριν τρεις δεκαετίες να γινόταν πιστευτό ότι μια κυβέρνηση προσπαθούσε να περιορίσει το δικαίωμα στην διαδήλωση, σήμερα όμως αυτό ακούγεται ως ανοησία. Σε μια χώρα που ο καθένας κάνει ότι του κατέβει, ο συναινετικός περιορισμός μιας πορείας 100 ατόμων σε μια λωρίδα του δρόμου ώστε να δουλεύει και η πόλη δεν μπορεί να εκληφθεί ως εκφασισμός. Συμφωνώ.
Από την άλλη όμως, οι ισχυρές μειοψηφίες που αναζητούν επιβεβαίωση δεν έπαψαν να υπάρχουν στην ελληνική κοινωνία. Ούτε τα κόμματα που ελλείψει ουσιαστικής πολιτικής πρότασης για την χώρα, είναι έτοιμα να δημιουργήσουν κλίμα τεχνητής όξυνσης πάνω σε δήθεν ζητήματα δημοκρατίας. Θα μου πείτε και που θα πάει αυτό; Θα αφήνουμε αιωνίως πενήντα νοματαίους να ταλαιπωρούν πενήντα χιλιάδες; Κι αν δεν το κάνει ο Κυριάκος τώρα που έχει πλήρη πολιτική ηγεμονία, πότε θα το κάνει;
Επ’ αυτού τι να σας πω; Ας αφήσει κάτι και για κανέναν άλλον πρωθυπουργό του μέλλοντος ή για την δεύτερη τετραετία του. Η άποψη μου μοιάζει ίσως ηττοπαθής ή αναβλητική, όμως το παράλληλο άνοιγμα πολλών μετώπων ταυτόχρονα δεν είναι ευφυής στρατηγική. Εξάλλου, αν έχω καταλάβει καλά, θέλει να περάσει μια ρύθμιση αυτού του είδους συναινετικά, όχι με το ζόρι. Υποθέτω ότι δεν έχει καμιά όρεξη ο Κυριάκος να βάζει την αστυνομία να πλακώνεται με τον τύπο του ΠΑΜΕ που θα αρπάξει το πανό και θα μπει στην μέση της Σταδίου επιδιώκοντας την ροπαλιά του ΜΑΤατζή μπροστά στις κάμερες.
Τα πράγματα θαρρώ πως είναι απλά. Η αντιπολίτευση επιδιώκει να ακυρώσει τις μεταρρυθμίσεις της κυβέρνησης, αλλά αδυνατεί να το κάνει τόσο στην Βουλή όσο και στους δρόμους. Προσκρούει στην πλήρη αδιαφορία των ίδιων των πολιτών και των εργαζόμενων. Υπάρχει λοιπόν κανένας λόγος να δημιουργήσει η κυβέρνηση από μόνη της δευτερεύουσες αφορμές έντασης, τις οποίες η αριστερά θα προσπαθήσει να μετατρέψει σε κυρίαρχο πολιτικό θέμα μέσω του τηλεοπτικού θεάματος; Τι θα κερδίσει; Ή μάλλον, έχει να κερδίσει περισσότερα απ’ όσα θα χάσει σ’ αυτή την φάση;
Προσωπική μου γνώμη είναι ότι η ρύθμιση μπορεί να περιμένει. Υπάρχουν άλλα ζητήματα πολύ σοβαρότερα και ουσιαστικότερα να επιλυθούν τώρα. Οι μαγαζάτορες και οι τουρίστες του κέντρου ας κάνουν λίγη ακόμα υπομονή. Το ίδιο και οι οδηγοί. Λέω εγώ τώρα. Εκτός αν πρόκειται για σχέδιο τόνωσης του ηθικού των σκληρών δεξιών δυνάμεων εντός της ΝΔ, αλλά τότε το πράγμα πάει αλλού…
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια