Γράφει ο Μάκης Ανδρονόπουλος
Για όσους δεν κρύβονται πίσω από το δάκτυλό τους είναι πλέον ξεκάθαρο πως η επιθετικότητα της Τουρκίας (όλης της Τουρκίας, όχι μόνο του Ερντογάν) θα περάσει από το επίπεδο του υβριδικού πολέμου που διεξάγει εναντίον της Ελλάδας και της Κύπρου, στο επίπεδο πρόκλησης θερμού επεισοδίου με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται.
Είναι επίσης σαφές ότι δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτε από την ΕΕ, το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ. Αντίθετα, οι παράγοντες αυτοί μπορούν να εκθέσουν τον Ελληνισμό σε σκοτεινές δικές τους σκοπιμότητες. Για παράδειγμα, τώρα στο φιλοτουρκικό Βερολίνο θα επιχειρηθεί στις 25 Νοεμβρίου ο εγκλωβισμός της Λευκωσίας και της Αθήνας σε διπλωματικά αδιέξοδα με σκοπό να μετατραπούν σε τετελεσμένα.
Συνεπώς, όπως υπονόησε και ο Κώστας Καραμανλής, σύντομα θα βρεθούμε μπροστά στο εξής δίλημμα: ή τους δίνουμε ό,τι θέλουν ή πάμε σε πόλεμο. Αυτά, ολόκληρο το πολιτικό σύστημα ουσιαστικά τα κρύβει από το λαό, διότι έχει αφήσει τη χώρα εδώ και δύο δεκαετίες αμυντικά "ξεβράκωτη". Ήδη από το 2005 ήταν ξεκάθαρο πως η ισορροπία δυνάμεων θα είχε πλήρως ανατραπεί το 2015 με το γιγαντιαίο πρόγραμμα εξοπλισμών που εφάρμοσε η Άγκυρα.
Σήμερα, η Τουρκία του G20 έχει εισέλθει στη φάση της αυτοδύναμης ανάπτυξης και παραγωγής προηγμένων εξοπλιστικών συστημάτων (μεταξύ αυτών αεροπλάνα, drones, υποβρύχια μέχρι και μίνι αεροπλανοφόρο ετοιμάζεται να κατασκευάσει). Επιπροσθέτως, θεωρείται πως διαθέτει έναν από τους καλύτερους στρατούς ηλεκτρονικού πολέμου.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια